กายทุจริต ๓ วจีทุจริต ๔ มโนทุจริต ๓ พระเทพญาณมงคล (หลวงป๋า) ......... (วันอาทิตย์ที่ ๒ กรกฎาคม ๒๕๖๐)

มีเวลากะบอกกล่าวเรื่องราวของผู้ใจบุญ อีกคณะหนึ่งมีคณะพี่น้องคือแต่ละคนร่วมกันบริจาคถวายมาพี่น้องตะกูลทองใย นี่เค้ามีจิตศรัทาได้เก็บสิ่งศักสิทธิ์คือพระสมเด็จ เอาไว้ด้วยการได้รับสืบทอดมานานแล้ว เก็บเอาไว้นาน ตอนนี้นึกได้ นี่พูดอย่างภาษาเรานะ เก็บไว้ทำไมหว่าประมาณนั้นนะ เอาทำบุญกับหลวงป๋าดีกว่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งการทำบุญใหญ่ที่พระมหาเจดีย์สมเด็จเคยเล่าอานิสงส์ให้ฟัง ว่าทำบุญแม่แต่กะยาจกเข็ญใจ ทำบุญด้วยทรัพย์จำนวนน้อยนิส แต่ด้วยจิตศรัทธาร่วมสร้างพระเจดีย์ บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ แม้เพียงอิฐ 4 ก้อน ปูนขาวก้อนหนึ่ง ที่ไปร่วมบริจาค ท่านผู้นั้นเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในสังสารจักนับเป็นกัปป์เป็นกัลป์ไม่ถ้วน นับถอยหลังเป็นตั้งแต่ร่วมสร้างพระเจดีย์ในยุคที่เค้าเกิดในยุคที่พระพุทธเจ้าพระนามว่าสิทธัตถะ องค์ก่อน นับถ่อยหลังไปเป็นองค์ที่ ๑๐ นั้นแหละไม่มีเงินมากหลอก ปูนขาว 1ก้อน กับอิฐ 4 ก้อนไปร่วมกับเค้าถวาย ต่อแต่นั้นมากตลอดนับกัปป์เป็นกัลป์ไม่ถ้วน ไม่เคยรู้จักทุคติเลยฟังดูแล้วฟังง่ายๆ คำว่าไม่รู้จักทุคติเลยก็แปลว่า ไม่เคยไปเกิดเป็น เปรต สัตว์นรก อสูรกาย สัตว์เดรัจฉาน นี่คือภูมิของสัตว์ในระดับ เปรต สัตว์นรก อสูรกาย สัตว์เดรัจฉาน ก็ไปเกิดไปอยู่ในภพ ที่เรียกว่าทุคติ

ทุ แปลว่า ชั่วหยาบ คติ แปลว่า ที่ไป ที่ไปชั่วหยาบถือว่าอันนี้ อบายภูมิ เป็นภูมิที่ไม่สบาย ไม่มีความเจริญคือ ไปเกิดเป็น เปรต สัตว์นรก อสูรกาย สัตว์เดรัจฉาน เนี่ย มนุษย์เราเนี้ยเสื่ยงต่อการไปเกิดอย่างนั้นมากนักที่เดียว สมเด็จสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสสอน ญาติโยมสาธุชนอย่าไม่สำเหนียก ผู้ใดประพฤติปฏิบัติ กายทุจริต วจีทุจริต มโนทุจริต กายทุจริต ๓ วจีทุจริต ๔ มโนทุจริต ๓ ผู้ใดปฏิบัติด้วยอาการใดอาการหนึ่งหรือหลายอาการเรียกว่าอาการ ๔ คือ

๑ ปฏิบัติเอง

๒ ชักนำสั่งสอนให้ผู้อื่นปฏิบัติ

๓ ยินดีที่ผู้อื่นปฏิบัติอย่างนั้น

๔ สรรเสริญคนปฏิบัติ กายทุจริต วจีทุจริต มโนทุจริต อย่างนั้น

แตกกายทำลายขันธ์คือ ตายแล้วไปเกิดใน๓มิใดภูมิหนึ่งใน ๔ ภูมินี้และเวียนก็เวียนว่ายตายเกิดอาจจะตกต่ำลงไปอยู่ในภูมินี้คือ ภพภูมิของ เปรต สัตว์นรก อสูรกาย สัตว์เดรัจฉาน ตามกรรมที่ทำไว้หนักหรือเบากรรมที่ว่านี้ ว่ายังไง

กายทุจริต ๓

๑ เจตนาฆ่าสัตว์ตัดชีวิต

๒ เจตนาลักช่อกบฏคดโกง

๓ เจตนาประพฤติผิดในกาม หมกมุ่นในกาม สำส่อนในกาม

ด้วยอาการ ๔

ทั้งปฏิบัติเอง

ทั้งชักนำสั่งสอนให้ผู้อื่นปฏิบัติ

ทั้งยินดีที่ผู้อื่นปฏิบัติอย่างนั้น

ทั้งสรรเสริญคนปฏิบัติ

นี้เรียกว่า กายทุจริต ๓ ด้วยอาการ ๔


วจีทุจิต ๔ ด้วยอาการ ๔ ก็

๑ กล่าวคำเท็จหลอกล่วงผู้อื่น

๒ กล่าวคำหยาบคายด่าทอ

๓ กล่าวคำยุแยกให้แตกสามัคคีในหมู่เหล่า โดยเพราะยิ่งในหมู่สงฆ์ หรือญาติโยมยุแยกให้เค้าแตกสามัคคีกันก็เป็นเหมือนกันนะแต่ไม่แรงเท่าการทำสังฆเพศของภิกษุสงฆ์แล้วก็

๔ กล่าวคำหรือแนะนำสั่งสอนหรือตั้งกฏเกณฑ์เช่นกฎหมายหรือระเบียบข้อบังคับที่ไม่นำไปสู่ความเจริญสันติสุขและพ้นทุกข์ได้จริงเรียกว่า กล่าวคำเพ้อเจ้อ นี้ใครแนะนำสั่งสอนผู้อื่นเพ้อเจ้อนี้แหละเป็น วจีทุจริต ข้อที่๔ ถ้ากระทำด้วยอาการ ๔

ทำเอง ๑

ชักนำให้ผู้อื่นทำ ๑

สรรเสริญที่ผู้อื่นทำ ๑

พลอยยินดีที่ผู้อื่นทำผิดอย่างนั้นอีก ๑ นี้แปลว่าการ กายกล่าว วจีทุจริต ๔ ด้วยอาการ ๔


มโนทุจริต ๓

๑ เป็นคนมักมาก โลภมาก เรียกว่าอภิฌชา หรือราคะกล้า เนี้ยจิตเนี้ยเป็นอย่างนี้

๒ โทสะกล้า โกรษพยาบาท อาฆาตร จองเวร ร่วมไปถึงอิจฉาริษยา

๓ โมหะ หลง ไม่รู้จักบาปบุญคุณโทษตามความเป็นจริง นี่เรียกว่า ผู้ที่มีเจตนาชั่วร้ายเพราะจิตใจชั่วร้าย ด้วยอำนาจของกิเลส ๓ กอง
ใครประพฤติความชั่วร้ายทางกาย เรียกว่ากายทุจริต ๓ ด้วยอาการ ๔ วจีทุจริต ๔ ด้วยอาการ ๔ และมโนทุจริต ๓ ด้วยอาการ ๔ รวมเป็นทุจริต ๑๐ ด้วยอาการ ๔ เหล่านี้แตกกายทำลายขันธ์ คือตาย มีทุคติเป็นอันหวังได้และในขณะที่เป็นๆอยู่ อาการก็เป็นอาการของสัตว์โลกในทุคติ พระพุทธองค์จึงตรัสว่า จิตเต สังกิลิฏเฐ ทุคติ ปาฏิกังขา เมื่อจิตเศร้าหมองแล้ว ทุคติเป็นอันหวังได้ เพราะความประพฤติปฏิบัติ ทางกาย ทางวาจา ก็เป็นไปด้วยทางใจ เมื่อใจชั่วร้าย ทางกาย วาจา ก็พลอยไปด้วย ตรงนี้ถ้าปฏิบัติตามแนวสติปัฏฐาน ๔ ถึงธรรมกาย ถึงพระนิพพานของพระพุทธเจ้า เราจะรู้ได้มากขึ้นตามลำดับภูมิธรรมที่ปฏิบัติได้ว่า ทุกขณะจิตที่เจตนาความคิดอ่านเป็นไปด้วยกิเลส ๓ กองใหญ่เป็นต้น แล้วไปพลอยดลจิตดลใจให้กล่าว วาจาทุจริต ๔ ด้วยอาการ ๔ ไปประกอบกายทุจริต ๓ ด้วยอาการ ๔ ด้วยมโนทุจริต อย่างใดอย่างหนึ่งใน ๓ กองนี้ เป็นเจตนาในความคิดอ่าน แตกกายทำลายขันธ์ตายไปแล้ว
พระพุทธองค์จึงตรัส จิตเต สังกิลิฏเฐ ทุคติ ปาฏิกังขา ขณะที่คิด พูด ทำอยู่ กายในกาย เวทนาในเวทนา จิตในจิต และธรรมในธรรม ที่เป็นทุคติ เกิดแล้ว เกิดแล้วทันที ตามสายปฏิจจสมุปบาทธรรมอยู่ ณ ภายใน แต่เรามาปฏิบัติอยู่ใน ทานกุศล ศีลกุศล ภาวนากุศล เป็นบุญกุศล บุญกุศลแปลว่าหรือความหมายก็คือ ธรรมชาติเครื่องชำระจิตใจให้บริสุทธิ์ผ่องใส นี่บุญกุศลนะจิตใจผ่องใส เพราะตั้งอยู่ด้วย หรือบน หรือในก็แล้วแต่จะเรียก …คุณธรรมที่เรียกว่าบุญ เป็นธรรมชาติเครื่องชำระจิตใจให้บริสุทธิ์ผ่องใส เพราะฉะนั้นดวงธรรมที่ทำให้เป็นกาย เป็นที่ตั้งของธรรมในธรรมจึงบริสุทธิ์ผ่องใส ใจประกอบด้วย เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ นี่ก็พอพลอยบริสุทธิ์ผ่องใส ก็แปลว่ากายในกาย เวทนาในเวทนา จิตในจิต และธรรมในธรรม ก็ปรากฏขึ้นใหม่ตามสายปฏิจจสมุปบาทธรรม ทันทีเลยมีกายในกาย เวทนาในเวทนา จิตในจิต และธรรมในธรรม ที่บริสุทธิ์ผ่องใสเกิดขึ้นเลยทันทีเพราะฉะนั้น พอเกิดขึ้นก็เหมือนประทับเอาไว้เลยทีเดียวเยอะเลยจิตเปลี่ยนไปในทางดีเนี้ยนับเป็นร้อยเป็นพันเป็นหมื่นๆดวง ถ้าเราตั้งใจทำในเจตนาความคิดอ่านกายในกาย ก็ผ่องใสปรากฏขึ้น เวทนาในเวทนาเป็นสุขในเวทนา จิตในจิตก็ผ่องใส ธรรมในธรรมก็ตั้งอยู่เข้าถึงรู้เห็นและเป็น ธรรมในธรรมที่บริสุทธิ์ผ่องใสเกดขึ้นทันทีตามสายปฏิจจสมุปบาทธรรม ทุกขณะจิตแล้วประทับอยู่ในจิตสันดานของเรา นี่แหละผู้ปฏิบัติถึงธรรมกายจึงจะรู้เห็น กายในกาย เวทนาในเวทนา จิตในจิต และธรรมในธรรม ทั้งที่เป็นสุคติภพบริสุทธิ์ผ่องใสด้วยอำนาจของบุญกุศล มีทานกุศล ศีลกุศล ภาวนากุศล เป็นต้นถ้าจิตไม่บริสุทธิ์เจตนาความคิดอ่านเป็นไปด้วยอำนาจของกิเลสตัณหา อุปาทาน ดังกล่าว กายในกาย เวทนาในเวทนา จิตในจิต และธรรมในธรรม เกิดขึ้นใหม่แทนที่กันเลยเนฝ่ายทุคติ ขุ่นมัวไม่ผ่องใสไปจนถึงดำเกิดอยู่ในเรานั้นแหละ จะขอยกตัวอย่างสักรายหนึ่ง มีเพื่อนร่วมงานของหลวงป๋าคนหนึ่ง…….

เพจวัดหลวงพ่อสดฯ

สำนักปฏิบัติธรรมประจำจังหวัดราชบุรีแห่งที่ ๑