กายใจ ใกล้ๆตัวกู

แชร์แก้วที่ 1
เปิดเสียง VDO ข้างล่างนี้ฟังก่อนนอน ทำอย่างไรก็ได้ให้นอนหลับได้อย่างมีสติ มีสมาธิ สงบ หลับสบาย ห้ามปิดตั้งเทปไว้ให้มันหยุดเอง
เปิดเสียงดังๆๆนะคะ แบบว่า ให้รบกวนโสตประสาทอย่างเต็มที่อะค่ะ อิอิอิ

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=VGEHYY8c8VM#t=146]Amazon Rainforest (No Music) - YouTube[/ame]

 

คลื่นเสียงของสัตว์และโลหะหรือธาตุบางชนิด
จะทำให้ สมองปรับความถี่
มีความถี่พัฒนาไปในทางที่สงบ เป็นสมาธิ

อย่าง เสียง เรไร จั๊กจั่น หากไปนอนฟังในป่า ในเขา
ตามถ้ำ มันถึงจะเวิร์ค

มันไม่ได้สร้างความหงุดหงิดแต่ประการใด

ทางธิเบตใช้โบว์หมุนช่วยสร้างสมาธิ
ไม่ว่าจะเป็น ทำจากโลหะหรือทำจากคริสตัล

แม้แต่เครื่องมือวิทยาศาตร์หลายอย่าง เพียงเคาะให้สั่นแล้วนำมาฟังใกล้ๆหู
คลื่นเสียงตัวนี้จะปรับความถี่คลื่นสมองได้ดี เป็นการบำบัดทางสมาธิโดยใช้เครื่องมือช่วย

สมัยฝึกในถ้ำ ก็เคยใช้บาตร มาหมุน เสียงก็กังวาลไม่แพ้ ซิงกิ้งโบว์ทางธิเบต


กังวาลดี ผสมกับเสียงเรไรจั๊กจั่น หรือตัวยี่ห้อแปลกๆแล้ว
ก็พอๆกับออเคสตร้าวงนึง

การตั้งท่า มันก็เป็นการหลอกตัวเองอย่างนึง
แต่หากจะให้ดี ต้องวัดที่ไม่ตั้งท่า เรียกว่า ไม่ประมาทอยู่เสมอ

เซียนกระบี่ จะไม่มีท่า
แม้ไม้ไผ่ ก็ไร้เทียมทาน

 

และยังมี"โลกนิโรธ"ความดับของโลกอยู่...จึงไม่หันไปหาส่วนสุดทั้งสองที่ว่า สิ่งทั้งหลายสูญ และสิ่งทั้งหลายเที่ยง....เหมือนพระคาถา เยธัมมา---" เยธัมมาเหตุปัพวา เตสํ เหตุง ตถาคโต เตสัญจโย นิโรโธจะ เอวํ วาที มหาสมโณ" ที่แปลว่า ธรรมเหล่าใดเกิดแต่เหตุ พระตถาคตเจ้าทรงแสดงเหตุแห่งธรรมนั้น และความดับแห่งธรรมเหล่านั้น พระมหาสมณะมีปรกติ ทรงสั่งสอนอย่างนี้......เป็นคาถาที่พระอัสชิ หนึ่งในปัญจวัคคีย์ทั้งห้า ที่ทรงกล่าวแก่ อุปติสปริพาชก ซึ่งต่อมานำไปเล่าให้แก่ โกลิตตะปริพาชกผู้เพื่อน ต่อมาทั้งสอง จึงได้บวชในพระพุทธศาสนา ซึ่งท่านก็คือ พระสารีบุตร และพระโมคคัลลานะ พระอัครสาวกซ้ายขวานั้นเอง......เมื่อก่อนเคยนึกสงสัยว่า ทำไม พระคาถาเยธัมมาจึงถูกนำมาจารึกในพระพิมพ์สมัยโบราณ ตั้งแต่ ทวาราวดี ศรีวิชัย แม้แต่ในเหรียญ25ศตวรรษ ที่จอมพล ป.จัดสร้างสมัยปี2500...หลังจากได้อ่านบทความที่มีผู้เขียน แสดงไว้ว่า เพราะคาถานี้ได้ชื่อว่าเป็นหัวใจพระพุทธศาสนา เพราะคาถาที่พระ อัสชิแสดง สั้นสั้นสามารถเปลี่ยน ทิฎฐิของ ปริพาชกทั้งสอง จนกลายมาเป็นอัครสาวกซ้ายขวาได้...เถราจารย์สมัยโบราณจึง นำมาใส่ไว้ในที่ต่างต่างรวมทั้งพระพิมพ์ด้วย.......ซึ่งสอดคล้องกับที่พระอัญญาโกญทัญญะ ได้รำพึงว่า "สิ่งใดสิ่งหนึ่งเกิดขึ้นเป็นธรรมดา สิ่งใดสิ่งนั้นย่อมดับไปเป็นธรรมดา".............ร่ายยาวหน่อยครับ

 

พี่ปราบพูดถูกค่ะ

แล้วลองทำดูหรือยังหละคะ ทำตามที่มายบอกสักเดือนอาจได้ฌาน 1-3 โดยไม่ยากไม่ลำบากก็เป็นได้นะคะ อิอิอิ

อันนี้เป็นความจำแรกที่มายจำได้ตั้งแต่เกิด คือ ตอนนั้นยังเด็กมากยังไม่เข้าโรงเรียน ช่วงนั้นเป็นฤดูฝน
ที่พักอาศัยเป็นป่าละเมาะและทุ่งนา อยู่ตามธรรมชาติ ไม่มีไฟฟ้าน้ำประปา ทรัพยากรณ์ทุกอย่างมีอยู่ในผืนนา
ในน้ำมีปลาในนามีข้าวมีผัก ไม่ต้องใช้เงินแม้แต่บาทเดียว มายฟังเสียงสรรพสัตว์เหล่านี้มาตั้งแต่เกิด
มีอยู่วันหนึ่งช่วงพลบค่ำฝนตกพรำๆ เสียงสรรพสัตว์น้อยใหญ่บรรเลงเสียงดังมากๆ บางตัวอยู่ใต้ถุนกระท่อมที่พัก
วันนั้นยังไม่ง่วงพ่อแม่ก็พาเข้านอน มันนอนไม่หลับเพราะเสียงดังมากๆ จึงนอนฟัง
ฟังไปฟังมาเห็นตัวเองกำลังแยกเสียงสรรพสัตว์ ตรงนี้เป็นความจำได้ที่จำได้ครั้งแรกในชีวิตจนถึงทุกวันนี้
ส่วนเหตุการณ์อื่นๆจำไม่ค่อยได้ จะมาจำได้อีกทีประมาณ ป.2

ปล. เหมือนคนแก่มาเล่าความหลังเลยเน๊าะ อิอิอิ

 

ทุกวันนี้ก็นอนแค้มป่าช้าวัดอ่ะ

เสียงที่ให้มาก็มีทุกคืน แต่ที่นี่มีเสียงเพิ่มจากที่ให้มา

มีแมวกัดกันดึกๆ แมวหมู่ ชาวบ้านเขาเอามาปล่อยวัด

แต่มีแมวดำเกลี้ยงตัวนึงมันมานอนด้วยประจำ
นกแสกก็มา มันอาศัยอยู่ในวัด

คงต้องนอนวัดอีกหลายเดือน ไว้จะเปิดหลอกผีแถวนี้ เอิ๊กๆ

 

....ถาปนิก ที่ออกแบบวัด ดูรายการเป็นอยู่คือ" สุริยะ อัมพันศิริรัตน์" ท่านออกแบบได้ สวยงามดี..ไม่รู้พี่ปราบ รู้จัก หรือปล่าว

 

วัดในชลบุรีหรือเปล่า

เคยคุยกันครั้งนึง

 

แชร์แก้วที่ 1..

ฟังดีนะ ผ่อนคลาย น้อมจิตไปสู่การรับฟัง เป็นเหมือนการเตรียมกายเตรียมใจให้พร้อมดี เรื่องเพลินเป็นอีกเรื่องที่ต้องรู้ทันเหมือนกัน บางทีมันก็ชวนให้เพลิน กลายเป็นมีตัณหาราคะตามมา รู้ทันแต่ไม่กลัว รู้ทันความกลัว ปล่อยรู้ตามความเป็นจริงต่อไป

สาธุ..

 

พระโพธิสัตว์ทรงพระสุบินนิมิต 5 ประการ ที่พระโพธิสัตว์ได้เกิดนิมิตขึ้นคืนก่อนจะได้ตรัสรู้

 

จะเปิดไว้หลอกผี อิอิอิ
ระวังกบเขียดมัดมุดเข้าไปหาเสียงเพื่อนมันนะคะ
หรือไม่ก็อาจจะเป็นงูเข้าไปตามเสียงกบเขียดไปหาเหยื่อ อิอิอิ

 

อเนญชธรรม
http://www.wattham.org/wattham_anechatam.php

 

อันนี้เอามาเป็นของกำนัลพี่ทีครับ หากชอบ

เป็นคลื่นเสียงจาก คลิสตัลโบว์ จะปรับคลื่นความถี่สมอง ให้อยูในระดับ เธต้า

หากเทียบการวัดพลังทางสมาธิทางสมถะก็จะอยู่ในระดับ อุปจารสมาธิ


หากคุณจิตตินนท์ ไปเปิดให้ลูกฟังบ่อยๆ
เด็กจะมีการพัฒนาสมองได้ดีมาก เสียงโลมาก็ใช้ได้นะสำหรับเด็กอ่อน
หรือแม้แต่ คุณกัญญาอารยะ ก็สามารถพัฒนาได้

เมอรี่ครับเมอรี่


[ame=http://www.youtube.com/watch?v=SuKLlAYUMHE]Super Secret link 7 - YouTube[/ame]

 

^ขอบคุณครับพี่ ป.ปราบ เอาไปเปิดให้ลูกฟังแล้ว หลับสบายทั้งแม่ลูกเลยครับ
.
ช่วงนี้เริ่ม คิด เสียงดัง ครับพี่ ป.ปราบ

ปล. พี่หนี ตาย มันมาอีกแล้ว คราวนี้ แทนที่มันจะกลัว กลับเห็นว่า ทิ้ง กันได้
ท่าจะศึกหนัก ..

 

เกิดตายมีอยู่ทุกขณะ พอหวั่นไหว ชั่วเกิด ดีก็ปรากฏ ไล่ล่าห้ำหั่นกัน ผลสุดท้ายก็จบลงที่ความว่างเปล่า คือดับไปทั้งคู่ ดีก็ดับ ชั่วก็ดับ เห็นไหม ถ้าไม่มีอุปาทานเข้าไปยึด เข้าใจเขาแล้ว มันก็ธรรมชาติอันหนึ่งเท่านั้นเอง เป็นไปตามวิบากกรรม วางได้ก็วาง

จริง ๆ ถ้าเข้าใจจริง ๆ แล้ว มันวางของมันเอง ไม่ได้ต้องมานั่งวางให้ยากอะไร แต่กรรมมันก็เยอะนะ ไม่ได้มีกรรมเดียว ไหนจะกรรมเก่ากรรมใหม่ กรรมโน้นกรรมนี้ เข้าถึง เข้าใจ เห็นไปเรื่อย วางไปเรื่อย จนเข้าใจหมด ก็คือหมดความไม่รู้ หมดความสงสัย หมดอุปาทาน มันก็วางหมด เหลือแต่กรรม สิ้นกรรมก็ตายเท่านั้นเอง ถ้าไม่สิ้นกรรมตายก่อน ก็ต้องไปเกิดต่อ ใช้กรรมให้หมดก่อน หมดจด จึงถึงความสิ้นภพจบชาติอย่างแท้จริง

ขอให้ถึงซึ่งความสิ้นภพจบชาติอย่างแท้จริงกันทุกคนครับ..

 

คุณจิตตินนท์มีวิธีตัดปลิโพธก่อนทำสมาธิมั๊ย แนะนำด้วย

 

<img src='http://static.weloveshopping.com/shop/client/000044/gucut/ms170.jpg' width=400>

,uiy[xitdyo 90 ;yo

 

ตัดไม่ได้ครับ ใช้สติตามดู ความคิด ความรู้สึก กาย ไปเรื่อยๆครับ

 

พอกำลังสมาธิเริ่มถอย สติที่ตามเห็นเริ่มเอาไม่อยู่
ความอยากต่างๆมันก็ปรากฏกันตามๆมา แสดงถึงอาการไม่ได้ถอนออกได้จริง
ยังวิ่งไหลไปตามความคิดที่มีกำลังมากขึ้นๆ
บางทีมันก็หลุดสู่วาจาได้ง่ายๆ
พอใช้ความคิดถอยลงไป ตรวจสอบ ศีลพร่องลงไปหนึ่งข้อ บ่อยๆ นำไปสู่ข้ออื่นๆ ง่ายขึ้น
ก็กลายเป็นต้องกลับมารักษายึดใจไว้อีกครั้ง เอาใหม่

 

ตัวกู-ของกูมันเป็นสนิมกัดกินใจครับพี่ๆ เมื่อมีผัสสะจิตเรากระทบ มันก็เป็นกันทุกคนทั้งพระทั้งฆราวาส เราก้อต้องทำจิตให้ยิ่ง พร้อมรับทุกสถาณการณ์ ทีนี้อ่านไปอ่านมาท่า่นว่าไม่ให้ถือว่าเรา-ของเรา มันจะได้คลายกระทบที่เนื่องจากมีผัสสะ ถ้าเราบริหารจัดการใจให้ดี คำว่าตัวกู-ของกูมันจะดับไปเอง...ละอ่อนรัก