การปฏิบัติสมาธิเพื่อสุขภาพกายและจิตให้เหนือธรรมดาตามในทางพุทธศาสนา

ขอถามอย่างเด็กโง่ๆเลยนะคะ ท่านอาสุวิ อ.วิษนุ
ถ้าเราแบบว่า ตั้งจิตหนักๆ (หมายถึงตั้งใจมากๆ)
ขอมอบกายถวายชีวิตแด่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าซะเลย
จะช่วยป้องกันโรคประหลาดๆได้มั้ยคะ

 

มัชฌิมาปฏิปทา ครับ ดำเนินทางสายกลางแต่มุ่งมันไม่ย่อท้อ ตั้งมั้นในศรัทธาครับ

 

ขอคำแนะนำในการปฏิบัติครับอยากเปิดตาที่สามและสัมผัสได้

 

อ่านตั่งแต่หน้าแรกครับจะมีทุกอย่างครับ

 

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ

 

เจ้าของกระทู้หายไปไหนท่าทางจะงอม ดูผู้อื่นดูได้ ดูตัวเองดูไม่ได้

หนีอย่าอื่นหนีได้ แต่หนีตัวเองไม่ได้ เค้าให้ช่วยก็ไม่ช่วยที่ได้มานับวันยิ่งกล้าแกร่ง

แต่ไม่ได้ไปช่วยคนช่างน่าเสียดาย คนที่ดีกลับไม่มา คนที่มากลับไม่ดี

ถึงจะคนที่มาขอให้ช่วยจะไม่มีธรรมมะ ก็ช่วยเถอะ เพราะเค้าก็พอมีบุญอยู่บ้าง

ในเมื่อมาแล้วก็ช่วยไป ที่อ้างงานเยอะ ระวังจะว่างนาน ทำอะไรก็รับซะ อายุคนนั้นสั้นนัก

 

5555 ขอบคุณครับ ที่เตือนสติ

 

ถ้าไม่มีเวลาสอนผมจะสอนเอง ใครอยากเปิดก็เปิดเลยแต่เปิดแล้วปิดไม่ได้นะ

 

งั้นขอถามมั้งครับการทำทาน กับการบูชาอันไหนได้บุญมากกว่ากัน ในบางคนคิดว่าการบูชาไม่ค่อยได้บุญ

 

งั้นถามมั่ง อีกสองสามคำถามครับ

เขาว่ากันว่า การฝึกสมาธิภาวนา จนได้ฌาน นี่ เป็นบุญอันสูงสุด มากกว่าการทำทาน การบูชา และรักษาศีล ใช่ใหมครับ

เห็นฝึกกันจนนิ่งใสกระจ่างดังจันทร์เพ็ญ นี่เป็นบุญมากใช่ใหมครับ
การเป็นพรหม จากอำนาจฌาน นี่เป็นเลิศกว่าเทวดาทั้งปวงใช่ใหมครับ

 

สงสัยเหมือนคุณหมอสุวิด้วยคนค่ะ
น้องชายชอบพูดทำนองว่าสวดมนต์ นั่งสมาธิจะได้บุญมากกว่าทำทาน/บริจาคทรัพย์
จริงไหมคะ? อย่างนี้คนที่ไม่ถนัดทำสมาธิก็ได้บุญน้อยตามไปด้วยหรือเปล่า

 

บุญเปรียบได้หลายอย่างตามพุทธศาสนาบุญกริยาวัตถุ10ประการ คือบุญที่เกิดจากการกระทำและจากวัตถุ

แต่เนื่อนาบุญจริงนั้นเกิดจากจิตจากใจที่ถูกหล่อหลอมจากจิตอันกุศลเนื่องจากมนุษย์

เป็นเผ่าพันธ์ที่ไม่ได้ถูกหล่อหลอมให้จิตได้เกิความพัฒนาได้เองแต่ต้องเกิดจากการสังสมจากการกะทำนำจิตตนเอง

พระพุทธองค์ท่านทรงรู้แจ้งถึงมนุษย์ทั้งร้อยพ่อพันแม่จึงได้เกิดกุศโลบายที่จะอบรมณ์จิตให้เกิกุศลได้จึงจำแนกออกอมาได้ยยอย้อน

สรุปการกระทำทั้งสองอย่างล้วนทำให้ใจเกิดการนอบน้อมเกิดกุศลทั้งสิ้น จิตที่มีความศรัทธาย้อมน้อมนำกุศลทั้งสิ้น

 

เหตุได้พระพุทธองค์จึงต้องทำทานตั้งเป็นอสงค์ไขย แล้วทำไมพระพุทธองค์ถึงสอนคนไปนิพานได้ต่างจากพระปัจเจกพุทธเจ้า ทั้งที่บันลุได้ด้วยองค์เองทั้งคู่

ศีล สมาธิ ปัญญา ทาน ต้องไปด้วนกัน

 

ครับผมก็เห็นด้วยตรงกับคุณครับ ศีล สมาธิ ปัญญา ทาน ต้องไปด้วยกัน

แต่อยากรู้ว่า ทำไม พวกพระพรหมนี่ จึงเบีบดเบียนมนุษย์จัง
ทำยังกะว่าจะรีดนาทาเร้น ให้มนุษย์ทำแต่บุญ(ทาน)อุทิศให้ท่านตลอดเวลา
เหมือนกัยว่า พวกท่านนี่ มีทานบารมีน้อย จึงต้องรีดไถเอา

อ้อ ที่ใช้คำว่ารีดนาทาเร้น และคำว่ารีดไถนี่ เป็นเพราะข้าน้อยเป็นหมอรักษาโรค
เวลาพบเจอโรคภัยที่ยากรักษานี่ เจอแต่พรหม ที่อ้างตนเป็นเจ้ากรรมนายเวร (กำมะลอ)ทั้งสิ้น
ท่านคุมสมัคพรรคพวกบริวารที่เป็นพวกผีและอสูรกาย เข้าทำให้มนุษย์ป่วยไข้ ตลอด พูดได้ว่าเกือบทุกโรค
เมื่อเป็นโรคแปลกๆยากรักษานี่ ก็วิ่งทำบุญอุทิศบุญกันให้มั่ว เฮ้อ...

นานๆทีจึงพบพรหมวิบาก ที่เป็นเจ้าหน้าที่จากองค์พรหมลิขิตที่แท้จริงสักท่านหนึ่ง ทีให้ผลจากวิบากกรรมที่มนุษย์ผู้นั้นสร้างชึ้น

พวกพรหมนี่มาจากมนุษย์ที่นั่งสมาธิเก่งจนได้ฌานทั้งสิ้น แต่ปัญญากลับน้อย
แล้วคุณเองก็เป็นเลิศในสมาธิ เวลาไปเกิดเป็นพรหม แล้วจะทำมาหากินรีดนาทาเร้นดังที่ข้าน้อยกล่าวหาไว้หรือไม่

ตัวคุณเองก็มีพระพรหมท่านหนึ่งคอยสอนสั่งให้ความรู้
ตอนแรกเพียงเปรยๆว่าจะเขียน แต่ยังไม่คิดจะเขียน เขาก็ไม่พอใจ เลยมาทุบหัวใจหมอสุวิตุ้บหนึ่ง
ว่าจะไม่เขียนประจานแล้ว เลยเขียนซะเลย ให้เขารู้กันให้ทั่ว

 

555 เจ้าของกระทุ้มันรู้แต่ไม่ตอบเพราะอดีตชาติเป็นพระมักไม่พูดในสิ่งที่ไม่ใช่ทางหลุดพ้น 555

เลยเป็นการเกาไม่ถูกที่คัน อย่างนั้นเราจักตอบแทน

พรหม เกิดโดบโอปาติกะทั้งสิ้นไม่ได้ชาติต่อเป็นจากมนุษย์ล้วยเสวยชาตจากการบำเพ็ญจากเทวดา จากพวกภูมิอื่นเนื่องจาก

พุทธศาสนาพึ่งบังเกิดวิธีลัดพึ่งบังเกิดเมื่อสองพันกว่าปีที่ผ่านมาดังนั้น เป็นธรรมดาที่พรมห ไม่เห็นมนุษย์ในสายตา

และพรหมนั้นไม่สามารถไปนิพานได้นอกจากจะลงมาเกิด ดังนั้นในความเกลียดชังมักจะซ้อนความอิจฉาไว้

พรหมนั้นมีหลักแค่พรหมวิหาร 4 ย่อมระงับได้บางอย่างเท่านั้น 555

 

ตอบได้ดี ตอบได้ดี
ไม่คิดว่ายังจะมีใครที่กล้าต่อว่าพวกพระพรหมได้เยี่ยงนี้


ใช่เจ้าของกระทู้เขาก็รู้ เขาก็เจ็บตัวเจียนตายมาหลายรอบจากพรหมเหล่านี้
แต่อีเกรงใจ ไม่กล้าตอเย ปล่อยเลยตามเลย
และก็มีพวกเราหลายคนต้องจากไปก็เพราะเหตุเหล่านี้


แต่หมอสุวิต้องรักษาผู้คน พบเห็นมากเข้า ตีปัญหาไม่ออกว่าทำไม ไยพระพรหมจึงมีนิสัยเป็นเช่นนี้
ไดรับคำตอบจากคุณจึงถึงบาง อ๋อ....


เอ้าใครที่ถามหมอสุวิไว้ แล้วหมอตอบได้แต่เพียงว่ามันเป็นเช่นนั้นเอง...

ก็จงเข้าใจได้เลยว่า เมื่อก้าวเข้าสู่เขตอริยะแล้ว
ก็เป็นที่เพ่งเล็งอิจฉาตาร้อนของพวกเขา
จึงต้องเจ็บตัวเป็นอาจินทุกคำเช้า

 

ทำไมฟังดูแล้วมันน่าผิดหวังจังนะคะ

 

หวังมากผิดหวังมาก
หวังน้อยผิดหวังน้อย
ไม่หวังไม่ผิดหวัง

 

_/|\_ค่ะอาจารย์ งั้นไม่หวังดีกว่านะคะ
เข้าใจแล้วค่ะ ว่าที่ไหนๆก็... (ใช้คำนี้ได้มั้ยคะ) น้ำเน่าพอกัน

 

เจตนาที่แอบแฝงในคำถาม ช่างล้ำลึกเสียจริง

ถ้าผู้รู้ไม่ตอบ หรือ อุ๊บไว้ก่อน จะดูล้ำลึกกว่า

แต่นี่ได้คำตอบ เอาเป็นว่า นั่งยิ้มไปแล้วกัน