การฝึกสมาธิ เพื่อการรักษาโรคให้ตนเองและผู้อื่น (ได้อภิญญาเป็นของแถม)

ไม่ได้เข้ามาวันสองวัน พอดีเจอคอมเม็นต์นี้ คาดว่าจะหมายถึงตัวเองซะแน่แท้ ^^

วันนั้นที่มาเขียนถามไว้ ลองฝึกตามกระบวนท่าพิสดารที่คุณสุวิแนะนำมาค่ะ

ส่วนบทเรียนของคุณบาสยังไม่ได้ลองเลย เพราะกะว่าจะให้เจอตัวเป็นๆ ก่อน

วันอาทิตย์นี้ไม่ทราบคุณบาสจะเข้าไปที่บู๊ทช่วงไหนคะ จะได้แวะเข้าไป

เผื่อมีแววจะฝึกกับเขาได้บ้าง


ปล. ที่ว่าอุปาทานนั้นหมายถึงตรงไหนหรือคะ ถ้าคุณบาสจะกรุณาแนะนำให้นะคะ

ปล.2 ถ้าไม่ไช่ตัวเองก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ค่ะ ... (หน้าแตกๆ)


_/|\_

 

รับทราบค่ะ...อาจารย์
ยังนึกไม่ออกว่าไปเอี่ยวกับเขาตรงไหน...และจะหาจังหวะไปพบอ.อย่างเร็วค่ะ

 

เมื่อวานนั่ง ป่วยเล็กน้อย นั่งๆ ตอนแรก ไอตลอดเลย ฮ่ะๆ

แต่ก็ฝืนไป จนมันก็นิ่งบ้างน่ะนะครับ

ช่วงนี้เหมือนนั่ง สักแต่ว่านั่งเฉยๆเลย= =

ช่วงเกสาลองเร่งให่เร็วที่สุด คำภาวนา เหลือเป็นแบบ เกสา แล้วก็ขากลับ ตะโจ

ไม่ร้จะนั่งยังไงดี นั่งๆไป ก็แค่ดูๆไป บางทีก็เคร่งเกินไป หย่อนไป เพราะเผลอตามจิตไป อะไรประมานนั้นครับ

 

ส่งการบ้านบทที่3ค่ะ
ไม่มีอะไรแปลกใหม่ค่ะ แต่พอภาวนาพุทโธช่วงสุดท้าย รู้สึกใจเบาสบายมาก นั่งสักพักก็รู้สึกชาๆและปวดนิดหน่อยบริเวณกรามข้างขวา ก็แปลกดีค่ะ ไม่เคยมีอาการแบบนี้มาก่อน
ไม่ทราบว่าหมายถึงอะไรคะ

 

ส่งการบ้านค่ะ เหมือนไม่มีอะไรก้าวหน้าจะให้ส่งน่ะค่ะ นอกจากคัดลายมือการบ้านเก่ามาส่งใหม่มากกว่า ช่วงนี้ก็ยังสู้กับมารตัวขี้เกียจอยู่ แต่ก็ไม่ยอมแพ้ นั่งได้แค่ 20นาที ก็เอา ยังคงมาีอาการง่วงหลับ ขณะนั่งสมาธิ ภาวนา เกสา อยู่ๆก็หายไป ต้องตั้งสติกลับมาภาวนาใหม่ ตลอดการนั่งสมาธิ ตัวจะร้อนวูบวาบ ทั้งที่อากาสในห้องค่อนข้างเย็น ตอนออกจากสมาธิก็ต้องรีบห่มผ้า

มีบุญมาฝากค่ะ วันนี้ได้โอนเงินไปร่วมบุญกฐิน หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินธโร ที่แคนาดา 1000บาทค่ะ

 

ส่งการบ้าน

กราบอาจารย์บาศงามๆๆครับ
ตั้งใจฝึกมาหลายอาทิตย์แล้วครับแต่ไม่ได้ส่งการบ้านพึ่งได้ล็คอินมาครับ(ดีใจมาก)แฟนสมัครให้ผมอยู่แดนกิมจิครับ ตอนนี้พึ่งขึ้นบทที่ 1-2 ครับ ไม่รู้จะส่งการบ้านยังไงดีครับ เอาเป็นรวมๆตามลำดับเฉพราะที่สำคัญๆแล้วกันนะครับ
- มีอาการหน่วงที่หัวคิ้วมากๆๆเข้าจะเต้นเหมือนชีพจร แต่ขึ้นบทสองมาอาการไม่ข่อยมีเท่าไหร่ครับ
-เกสา-โลมา ตอนนี้จำนวนนับชอบหลุดเหลือแต่คำภาวนาสักพักก็หายไปครับกายเป็นเงียนสนิทเลยครับไม่รู้ทำงัยดีครับ ผมเลยต่อพุทโทรเลยครับ
-บทที่2 มีครั้งหนึ่งที่ปวดหัวคิ้วมากๆๆรู้สึกจะมีพลังงานขยายออกมาทางขมับทั้งสองข้างและมีเสียงสปาคร์ดังเปี๊ยกครับ
เมื่อวานซืนตัวเกร็งทั้ตัวแน่นนิ่งมากจากปกติที่มีปํยาหาท่านั่งสมาธิไม่ข่อยสวยเรียบร้อยเท่าไหร่แต่ก็ดีขึ้นเรื่อยๆๆๆครับสำหรับท่านั่ง(ไม้แก่ดัดยากครับ)
เมื่อคืนนั่งไม่ได้ได้ความเลยครับฟุ้งมากๆๆเลยแต่ไม่ข่อยซีเลียเท่าไหร่ครับเพราะสังเกตเริ่มมีการดีขึ้นช้าๆๆครับอีกอย่างยังดัดขาไม่ลงครับ
หนักใจตรงจับอารมจิตมากกว่าครับ เจออีกทีเธอก็เงียบนิ่งแล้วครับ
อ้อ ลูกชิ้นของอาจารย์อร่อยมากครับขอบอก
ตอนนี้ตื่นเองครับตีสี่ทุกวันครับ เวลาประมาณ 1 ช.ม ครับ บทสองผมไม่ได้จุดเทียนนะครับไม่สะดวกหลายๆๆๆอย่าง
ขอให้อาจารย์ทั้งสองจงมีแต่ความสุขนะครับ

 

ขอให้เริ่มในบทที่ 1ใหม่ครับ การพิจรณายังไม่ละเอียดพอครับ สติไม่มีครับ

 

ตามมาส่งการบ้านค่ะ

วันนี้ นั่งบทที่ 1 ตามด้วยบทที่ 3

บทที่ 1 - ช่วงหายใจเข้า-ออก สมาธิยังไม่ค่อยดี ลมหายใจหยาบ
- ภาวนาพุทโธ ลมหายใจละเอียดขึ้น มีตึงที่หัวและหน้าผากนิดหน่อย แล้วก็หายไป
-ภาวนาเกษา โลมา ลมหายใจละเอียดดี อาการอื่นๆไม่มีอะไร
-ภาวนาพุทโธ ลมหายใจละเอียด แล้วค่อยๆหยาบ และกลับมาละเอียด อีก

บทที่ 3
-หายใจเข้า-ออก ลมหายใจละเอียด ตั้งแต่เริ่มภาวนา มีตึงที่หัวและหน้าผากนิดๆ
-ภาวนาพุทโธ มีอาการเจ็บแปล๊บที่ท้ายทอยแล้วก็หายไป
-ภาวนาเกษา โลมา ช่วงเร่งองค์ภาวนา มีอาการหนาวเยือกขึ้นมาแป๊บเดียวแล้วหายไป
-ภาวนาพุทโธ ลมหายใจละเอียด บางครั้งองค์ภาวนาหายไป พอรู้ตัวก็กลับมาภาวนาใหม่

หลังจากแผ่เมตตาแล้วนั่งต่อ ลมหายใจละเอียดดี แทบไม่มีอาการอะไรเกิดขึ้น นอกจากตึงที่หน้าผากและกระหม่อมซึ่งเบามาก แทบไม่รู้สึก นั่งต่อไปจนลมหายใจเริ่มหยาบก็เลยปัจจเวกณ์ วันนี้นั่งได้ 2 ชั่วโมงครึ่งค่ะ

 

ส่งการบ้านบทที่ 2 ค่ะ
ช่วงภาวนาเตโช ไปจนถึงปฐวี มีคิดฟุ้งซ่านบ้าง
แต่ก็ยังนับไม่หลุด พอถึงพุทโธตอนสุดท้ายมีเสียงอะไรซักอย่าง
เดินเข้ามาในห้อง แอบกลัวนิดหน่อย คราวนี้หลุดเลยแต่ก็อดทนนั่งต่อ
ฟังๆดู ก็อ๋อเป็นเสียงแมลงสาบนั่นเอง เพิ่งจะรู้วันนี้เองค่ะ ว่าการที่อดทนนั่ง
ต่อซักนิดก็ไม่ได้ลำบากเท่าไหร่ จากเมื่อก่อนได้แค่ 30 นาทีก็เลิกแล้ว
ตอนนี้รู้สึกจะนั่งได้นานขึ้น จะพยายามต่อไปค่ะ

 

วันอาทิตย์ว่างๆมาคุยกันครับ ดูว่าจะต่อยังไงต่อครับ

 

ส่งการบ้านค่ะอาจารย์
ในบทที่2 ไม่ค่อยมีความรู้สึกอะไรมาก นอกจากหน่วงที่หน้าผากค่ะ
และก็ต่อในบทที่1 ครั้งนี้ได้ขออธิฐานจิตเชิญเจ้ากรรมนายเวรด้วย
ตอนที่อธิฐานนั้น ตาลุกลิ้กมาก แต่ก็ผ่านมาได้ด้วยดี จนถึง เกษา
รู้สึกเหมือนโดนบีบๆ และก็มีความรู้สึกวิ้งๆ ตลอดเวลา ไม่ค่อยมีอะไรมากเลยค่ะ หรืออาจเป็นเพราะว่า ได้ยินเสียงเด็กๆเล่นกันอยู่ข้างล่างด้วย
(เพิ่งจะเริ่มเล่นตอนเราเข้าห้องนั่งได้ประมาณ15นาที) แต่รวมๆแล้ววันนี้นั่งได้เกือบ1ชั่วโมง พรุ่งนี้จะตั้งใจใหม่ค่ะ
ขอบคุณค่ะ

 

รับทราบรับปฏิบัติครับ สงสัย อ. จะให้ส่งการบ้านแบบละเอียด เป็นคนพูดน้อยครับ
ชอบมากครับเพราะทำแล้วมีผลรวดเร็วมาก แต่ก่อนเคยจับจิตฟุ้งซ่านได้ว่ามันคิดอะไรอยู่กี่เรื่ยง ขนาดฝันยังรู้ว่ากำลังฝันอยู่ตอนนี้ทิ้งไปหมดแล้วครับมานับหนึ่งใหม่
รออาจารย์มานานแล้วครับกลับไปคงได้กราบอาจารยย์เป็นทางการ อ.คงไม่ทิ้งกันก่อนนะครับ
ขออวยพรพรให้อาจารย์และทุกๆท่าน "เป็นผู้พ้นภัยตัวเอง" ทุกท่านครับ

 

ขอบคุณครับ อาจารย์ จะปฏิบัติตามครับ
ใช้เวลามาปัจเวก พิจารณาความเจ็บปวด เพื่อให้เกิดสติ และปัญญา

 

ก่อนปฏิบัติผมนั่งคิดดู ถึงได้รู้ว่าเกิดได้ยังไงเพิ่งจะสว่างครับ เกิดจากการอธิฐานนั่นเองครับ(คิดถูกหรือเปล่าไม่รู้ ^^55^^)ผมขอบารมีหลวงปู่ดู่ช่วยรีเวอสกลับครับ เริ่มต้นใหม่ครับ กำหลวงปู่ปฏิบัติด้วยเหมือนเดิมครับ
บทที่๑ เข้าออก 1-100 ปกติไม่หลุดครับ
พุทโธ 1-100 รู้สึกนิ่งเกือบตกภวังค์แต่รักษาไว้
เร่งเกสา โลมา ถึงหกเจ็ดสิบ เริ่มท่องแบบไม่ออกเสียงจนครบหนึ่งร้อย ปกติ พุทโธต่อ ขมับขวามีอะไรวิ่งติดๆแล้วหยุด หัวคันๆแล้วหยุด
นั่งเฉยๆพักหนึง ต่อบทสาม พุทโธถึงยี่สิบกว่าใบหน้าคันๆ แล้วก็หยุดพอครบหนึ่งร้อย เปลี่อนองค์ภวานา มีอาการร่างยุบๆพองๆก็รักษาไปตลอด ขาซ้ายทั้งปวดทั้งชา พิจราณาปล่อยวาง ดูลมหายใจ จากหยาบจนระเอียดกับมาหยาบอีกจนระเอียดอีก เกิดแก่เจ็บตาย ปัจเวทแผ่เมตตาอุทิศบุญ นั่งสักพักแล้วออกครับ
ปล หลวงปู่ดู่จี๊ดๆๆในมือเกียบตลอดที่ปฏิบัติเลยครับ
ขอบพระคุณ อาจารย์ บาสครับ

 

ส่งการบ้านครับ
เหมือนไม่ค่อยก้าวหน้าครับ เวลาในการนั่งน้อยลงกว่าเมื่อก่อน
ส่วนใหญ่จะทำบทที่1กับ2ครับ เน้นบทที่1มากกว่าเนื่องจากต้องการดูอารมณ์ของจิตให้เป็นครับ
ของวันนี้นั่งบทที่ได้ 1 ชม. นับอย่างละ 200 แต่เกษา ไม่ได้นับครับ
อาการก็มีหลายอย่างเช่น หายใจเบา หายใจแรง มีแสงบ้าง บางอารมณ์ก็บอกไม่ถูก แต่ก็พยายามดูเฉยๆครับ
ไม่ค่อยชอบสวดมนต์ แล้วก็ชอบลืมพิจารณาปัญจเวกข์ครับ อันนี้เดี๋ยวต้องปรับปรุงครับ รู้อยู่แต่ก็ยังลืม เลิกนั่งถึงนึกได้

 

เมื่อคืนได้มีโอกาสไปรับเสด็จท่านรองสมเด็จพระสังฆราชประจำประเทศพม่า ที่มา ประชุม
วิชาการพระพุทธศาสนานานาชาติ เรื่อง "การเผยแผ่พระพุทธศาสนาเถรวาทในศตวรรษที่ 21"
โดยไปกับ คณะพระอาจารย์ ดร.อนิล ศากยะ ซึงเพื่อนผมเป็น เจ้าภาพในการจัดฝ่านฆราวาส
พอดีได้ชวน อาเห็ดหอมไปด้วย




ในรูปถ่ายกับพระอาจารย์ ดร.อนิล ศากยะ กับอาเห็ดหอมครับ ท่านมีเชื้อสายศากยะวงศ์เป็นเหล่าวงศ์เดียวกับเจ้าชายสิทธิทัตถะ ครับ

 

นั่งบทที่ 1 กับ 2

นั่งบทที่ 1 ปกติ อาการโดยรวม ไม่มีอะไรมาก นั่งได้ ภาวนาครบ
บทที่ 2
มีเสียงก๊อกแก๊กนิดหน่อย แต่ไม่ได้สนใจ
พุทโธ ก็นับได้ปกติ แต่พอเริ่มเตโช นับๆไปเหมือนจะหายวืบไป
แบบไม่มีคำภาวนา จำไม่ได้ด้วยว่า ภาวนาไปแล้วเท่าไหร่
พอนึกได้ ก็ท่องใหม่ เตโช สักพักหายอีกหละ
นับวาโย อาโป ปฐวี ก็หลุดเหมือนกัน
รู้สึกเหมือนหงุดหงิดว่าทำไมไม่ได้สักที
ก็เลยคิดว่า ไม่ได้ก็นั่งนิ่งๆไปซะ
ก็นั่งนิ่งๆ ไ้ว้ลองพร่งนี้ใหม่ก็แล้วกัน
แผ่เมตตา ลืมตาดูเวลา
ก็นั่งได้พอๆกับทุกๆวัน เกือบ ชม.คะ

จะพยายามต่อไปคะ

 

อยากไปเจออ.บาสมากๆค่ะ แต่คงยังไปไม่ได้ค่ะ อยู่ที่เชียงใหม่ค่ะ (ไม่รู้เมื่อไรถึงจะได้ไป เพราะถ้าไปก็ ไปเช้า-เย็นกลับค่ะ)

 

ส่งการบ้านค่ะ
เมื่อคืน นั่งครบทุกขั้นตอน รวมเวลาประมาณ 40 นาที

นับ 1-100 พุทโธ 1-100 มีเผลอคิดฟุ้งซ่านบ้าง
อ้อ...มีความรู้สึกเหมือนตัวเราหดๆ ไงไม่รู้ค่ะ (ถ้าเป็นรูปปั้น เหมือนสั้นลง ไม่ได้สัดส่วน ประมาณนั้นค่ะ) จำไม่ได้แล้วด้วยว่าช่วงไหน
ช่วงเกษา มียุงมากัดคอ ทั้งเจ็บทั้งคัน ปากท่องไป แต่ใจอยู่ที่ยุง...ตรงคอ นึกอยากจะตบยุง รู้สึกเหมือนเกาะอยู่นาน ไม่อิ่ม ไม่ไปซักที กว่าจะดึงใจกลับมาได้นานอยู่
พุทโธ 1-100 ก็ไม่มีอะไร
แผ่เมตตา ตามด้วยอุทิศส่วนกุศล
นั่งเฉยๆ... จากตอนแรกปวดขาข้างซ้ายอย่างเดียว เริ่มมาปวดแขนขวา ชาๆ เบาๆ (ครึ่งตัวบนขวา) สักพักเลยพิจารณาสังขาร แล้วออกจากสมาธิ

เหน็บกินขาซ้าย ขยับไม่ได้ เกือบ 5 นาทีค่ะ เห็นคนอื่นพูดว่าปวดในสมาธิ ออกจากสมาธิแล้วหาย ทำไมเราไม่หายนะ อ้อ ช่วงบนซีกขวาหายปวดค่ะ

 

พี่พลังไฟรายงานผลด้วยครับ