การไปขอให้บริษัทฝรั่งที่ขายเศียรพระหยุดขายเป็นบาปกับเราหรือไม่?

การไปขอร้องให้บริษัทหรือร้านค้าที่ขายเศียรพระพุทธรูปและรูปปั้นพระพุทธเจ้าเพื่อการตกแต่งสถานที่ของพวกฝรั่งให้หยุดขาย ถือว่าเราทำบาปไหมเจ้าคะ?

เจตนาลูกคือ
๑อยากปกป้องพระพุทธศาสนา ๒ไม่อยากให้เขาทำบาป และ๓อาจจะด้วยกิเลสของลูกปน
ช่วงแรกที่เห็นป้ายประกาศขายยอมรับว่า มีอาการเศร้าและถึงขั้นไม่พอใจบ้างแต่ก็ไม่ได้จะไปทำร้ายเขาแต่ประการใด แต่อยากบอกเขาอธิบายให้เขาฟัง ขอร้องให้เขาหยุดขายแต่ถ้าบอกแล้วเขาไม่หยุดลูกก็กะว่าจะไม่ว่าไม่ยุ่งกับเขา เพราะต้องวางอุเบกขา ยังงี้ถูกต้องไหมคะ และที่ลูกทำไปแบบนี้(ไปขอให้เขาหยุดขายหรือเรียกร้องให้เขาหยุดขาย)จะเป็นการสร้างความเสียหายให้กับพุทธศาสนาไหมเจ้าคะ ถ้าสร้างความเสื่อมให้ศาสนาลูกลูกยินดีหยุดทำเจ้าค่ะ

ขอกราบหลวงพ่อช่วยชี้ให้ลูกกระจ่างใจทีเถิดเจ้าค่ะ

 

ผมเคยซื้อพระเศียรทองเหลืองเนื้อดีมากๆ กลับเอามาเมืองไทย แล้วนำไปถวายหลวงพ่อ(อนันต์ เจ้าอาวาสวัดท่าซุง) เพราะผมเห็นแล้วสลดใจมาก คนไทยที่กล้าตัดเศียรพระ เพื่อหวังเงินไม่เท่าไร ดีใจที่ผมได้นำพระเศียรกลับมาอยู่แดนพระพุทธสำเร็จ.

 

ควรแล้วครับ ควรทำในฐานะที่เราเป็นพุทธมามกะ
เช่นตอนนี้อัฟกานิสถานจะทำลายพุทธสถานเก่าแก่ในประเทศเขา เราชาวพุทธทั้งหลายควรห้ามเอาไว้ก่อน หรือควรทำในทางต่างๆให้สุดรอบที่สุดก่อน ส่วนที่เขาจะฟังเราไม่ก็อีกเรื่อง ต้องทำหน้าที่ชาวพุทธเราให้เติมก่อน

 

เป็นความตั้งใจที่ดี แค่คิดก็ได้กุศลแล้วครับ
แต่ในการปฏิบัติจริง เราก็ต้องเข้าใจทางโลกด้วย เขามีความคิดไม่เหมือนเรา เขาไม่ได้นับถือแบบเดียวกันกับเรา

สมมติตัวอย่าง เช่น ถ้าเราขายพรมปูพื้น ลายพระอาทิตย์ แล้วมีคนจากศาสนาที่นับถือพระอาทิตย์ มาบอกว่า เราทำสิ่งที่ไม่ดี เราจะรู้สึกอย่างไร

ก็ต้องใช้ความรู้และปัญญาทางโลกในข้อนี้ ประยุกต์เข้าไปด้วยครับ ว่าเราจะเจรจากับเขาอย่างไร ให้เขาพอเข้าใจตรงนี้ได้

แต่ถ้าเจรจาแล้วไม่ได้ผล ก็ต้องวางอุเบกขา ครับผม

 

ที่่อเมริกาเขาเอาพระพุทธรูปมาวางขายเป็นของแต่งสวน บางทีก็เอามาขายเป็นเครื่องประดับบ้านบ้าง เห็นก็รู้สึกเสียใจ แต่ก็ต้องงวางอุุเบกขา บางครั้งพวกฝรั่งบางคนก็เอาเศียรพระพุทธรูปมาให้เนื่องจากว่าเขาเห็นเราเป็นชาวพุทธเราก็ขอบอกขอบใจแล้ววเอาขึ้นหิ้งบูชา

 

วันหนึ่งพวกเขา ไม่เคยเห็น ไม่เคยรู้จัก พระองค์ ไม่เคยได้ยิน ได้ฟังคำสอนของพระองค์

วันหนึ่งพวกเขาจะ ได้เคยเห็นพระองค์ แต่ไม่เคยรู้จัก พระองค์ ไม่เคยได้ยิน ได้ฟังคำสอนของพระองค์

วันหนี่งพวกเขาจะ ได้เห็นพระองค์ และอยากรู้จักพระองค์ แต่ไม่เคยได้ยินคำสอนของพระองค์

วันหนึ่งพวกเขาจะ ได้เห็นพระองค์ ได้รู้จักพระองค์ แต่ยังไม่เข้าใจคำสอนของพระองค์

วันหนึ่งพวกเขาจะได้ เห็นพระองค์ ได้รู้จักพระองค์ ได้เข้าใจคำสอนของพระองค์ ได้ใช้คำสอนของพระองค์ นำพาชีวิต

วันหนึ่งพวกเขาจะได้ เห็นพระองค์ ได้รู้จักพระองค์ ได้เข้าใจคำสอนของพระองค์ ได้ใช้คำสอนของพระองค์ นำพาชีวิต และถึงซึ่งบรมสุข

 

***********************************************
ผมจะไปร้านขายของเก้า หรือตลาดสดพอถึงสถานที่ ผมตั้งจิตอธิฐานขอให้เห็นพระพุทธรูป ที่เขาเอามาวางขาย โดยจะขอซื้อมาแล้วนำไปบูชาที่บ้าน ผมได้พระพุทธรูปองค์สวยๆแปลก มาบูชาที่หลายองค์แล้วครับ ได้กลิ่นธูปและดีใจมากๆ

 

เราก็อยู่ยุโรป รู้สึกไม่ชอบ แต่เห็นจนลานตาเลย เศีตรพระพุทธรูปนำมาประดับบ้านมีเยะมาก ทั้งราคาถูกๆไปจนถึงแพงๆ บางทีเคยเห็นเป็นแจกันเอาดอกไม้ปักก็มี ตั้งบนโต๊ะกาแฟ แต่จะไปว่าอะรก็ไม่ได้หรอก เราเป็นไม่ชอบทะเลาะ มีคนมากมายไม่น้อยที่เข้าใจศาสนาพุทธ และประเทไทย และภาษา อะไรต่อมิอไรแบบผิดๆ ถ้าไปมัวแก็ต้องแก้ทั้งโลก

แต่จะไปว่าฝรั่งเขากไม่ถูกเพราะเขาไม่รู้ก็เถียงกันวันยังค่ำ เหมือนเวลาเราไปเจอฝรั่งคาธอลิกเขาก็ด่าศาสนาเราให้ฟัง เดินผ่านร้านตกแต่งบ้าน เขาก็พูดถึงเศียรพระพุทธรูปแบบไม่ดีแต่ก็อย่างว่าประเทศพัฒนาแล้วจะให้เสรีคนทางวัฒนธรรม แต่คุมเข้มเรื่องระเบียบวินัย ผิดกับประเทศด้อยหรือกำลังพัฒนาให้ความสำคัญเรื่องขนบธรรมเนียมประเภณี แต่ไม่ให้ความสำคัญเรื่องกฏระเบียบและกฏหมาย แต่เรื่องไหนเรื่องชอบติ นนั้นคนนี้ทำอะไรเสื่อมเสีย ละชอบประนามดีนัก แต่เรื่องสำคัญว่าจะทำไงให้ ประเทศพัฒนานี้กลับไม่สนใจ

ของฝรั่งเขาก็มี อย่างร้านขายเครื่องประดับเอา รูปปั้นพระเยซู พระแม่มารมาทำเป็นแท่นแขวนสร้อย ต้มหูคนคริตส์เห็นก็ไม่ชอบหรอก แต่เขาไม่มีกฏหมายห้าม

 

ด้วยเพราะเขาและเรามีบารมีที่ต่างกันเป็นเหตุ จึงเห็นไม่ตรงกัน สรรพสัตว์ทั้งหลายก็ต้องสั่งสมบารมีไปเรื่อยๆ จนกว่าจะรู้ดีรู้ชั่วขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเขาบารมียังไม่พอ เราวางอุเบกขาไปก่อนนั่นแหละถูกแล้ว เมื่อเราเห็นแล้วคุมจิตตัวเองไม่ทันจะเกิดความไม่พอใจ(โทสะ)ขึ้นเป็นกิเลสแก่ตัวเราเปล่าๆ เราจะขาดทุน แต่ถึงแม้เรากับเขาบารมีจะไม่เท่ากันก็อย่าไปมีมานะว่าเราดีกว่า เพราะถ้าเรายืนอยู่ที่บันไดขั้นที่ 5 ก็ใช่ว่าเราจะไม่เคยเหยียบบันไดขั้นที่ 1,2,3,4 มาก่อนเหมือนเขา ดังนั้นการปกป้องพุทธศาสนาจึงต้องใช้ บารมี10 เข้าจัดการโดยมีตัวปัญญาบารมีของเราเองเป็นหลัก หากไม่ไหวก็อุเบกขาบารมีตัวสุดท้าย ขอโมทนากับความตั้งใจเพื่อปกป้องพระศาสนาต่อไป เจริญในธรรมทุกท่าน...สาธุ (ขออภัยที่เข้ามาแจมเพราะมิใช่หลวงพ่อแต่ประการใต)

 

***********************************************โมทานด้วยครับ เห็นด้วยครับ