ก่อนบวชต้องเตรียมตัวอย่างไรบ้างครับ

ผมมีโปรแกรมว่าจะบวชในช่วงปีหน้าครับ แต่ยังประหม่านิดๆ ตื่นเต้นด้วย ไม่รู้จะทำตัวอย่างไร

เลยขอความเห็นจากทุกท่านครับ ตอนนี้มีแค่เตรียม

ศีลให้ครบ 5 ก่อน ฝึกสมาธิทุกวัน (เหมือนตอนเริ่มฝึกใหม่ๆ) เตรียมท่องหนังสือพุทธมนต์(คำขอบวช)

ผมยังขาดตรงไหนบ้าง รบกวนช่วยชี้แนะครับ

อยู่กับลม แต่ไม่รู้ลม คือคนที่ตายจากความดี

 

ไปร้านสังฆทานทั่วไป แล้วซื้อหนังสือ นวโกวาท มาอ่านนะครับ....ตรงนั้นหละสำคัญ.....

ส่วนใหญ่ที่เห็นหลายคนมาถามที่บอร์ดเว็บนี้เรื่องบวชแล้วผิดศีล ก็เพราะไม่ศึกษาก่อน เล่มนี้ไม่น่าเกิน ๕๐ บาท เล่มเล็กๆแต่เป็นคู่มือได้ดีและคิดว่าพระใหม่ควรมีไว้นะครับ....

 

ปราชิก 4

สังฆาทิเสส 13

ผิดแล้ว ขาดจากการเป็นพระ ครับ ท่องให้ขึ้นใจ ครับ


ผิดสังฆาทิเสส นี่ ไม่ปราชิก จริง แต่ก็เหมือน ไม่ใช่ พระ ครับ

โดยเฉพาะข้อ 1

ผิดแล้ว ปกปิดไว้ จะไปร่วม หรือ ทำสังฆกรรม อะไรก็ ทำให้ หมู่สงฆ์ เป็น สังฆกรรม โมฆะ หมด กรรมหนักมาก





.

 

เห็นด้วยอย่างยิ่งกับทั้ง 2 คำแนะนำข้างบนนี้ครับ
ขอเพิ่มเติม..
1.ควรรักษาศิล 8 ในช่วงก่อนไปอยู่วัดครับ เพื่อให้เกิดความเคยชินเบื้องต้นไว้ก่อน อย่างน้อยควรได้จำนวนวันสักครึ่งหนึ่ง ของ จำนวนวันที่บวชครับ
2.นอกจากหัดท่องคำขอบวชแล้ว...ควรศึกษาระเบียบการปฏิบัติของวัด ที่เราไปบวช ให้เข้าใจอย่างท่องแท้ รวมถึงบทสวดมนต์ต่าง ๆ ที่ใช้สวดประจำที่วัดนั้นครับ
3.นับจากวันนี้ให้อ่าน หนังสือ นวโกวาท ทุกวัน ไปจนถึงวันที่ลาสิกขาเพศเลยครับ

อนุโมทนาบุญนี้ด้วยครับ

โสรัจ

 

ขอหนังสือรับรองจากฝ้ายปกครองก่อน (ถามผู้ใหญ่บ้าน)
นำไปแสดงให้เจ้าอาวาสวัดที่จะบวชรับทราบ

ท่านจะได้ทราบข้อมูลต่าง ๆ และแนะนำการปฏิบัติ
ตลอดจนการท่องคำขอบวช และตั้งฉายาให้ ในที่สุด

ที่สำคัญที่สุด คือ วัดที่จะบวช ต้องมีการสอน อบรม ผู้บวช
ให้ได้เข้าถึงการบวชที่ถูกต้อง ไม่ใช่รับเข้าไปแล้วให้ห่มผ้า
เหลือง โกนหัว บวชแต่เพียงภายนอก จิตใจ มิไ้ด้บวช สึกออกมา
เหมือนเดิม .....เปลืองข้าวสุก เสียผ้าเหลือง เปล่า ๆ ......

 

หากขี้เกียจอ่านก็ลอง <IMG src='http://cdn4.iconfinder.com/data/icons/REALVISTA/networking/png/128/headphone.png' width=50>

เสียงอ่านหนังสือ "หลักเกณฑ์ผู้ที่จะบวช" - Buddhism Audio

 

ระวังซ้อมตัดนิวรณ์ทั้ง 5 ให้ขาดไว้ก่อน โดยเฉพาะข้อ พยาบาท ถ้าบวชแล้วจะทำให้นั่งสมาธิแล้วจะไม่เกิดเวทนา และจะไปได้เร็ว
เพิ่มพรหมวิหาร 4 ให้มากในชีวิตประจำวัน เพิ่มความเสียสละต่อส่วนรวม ทำงานทรงอิทธิบาท 4 ให้มั่น ระวังความอยากเล็กๆน้อยในชีวิตประจำวัน แม้กระทั่งจะทานข้าว ให้ดับก่อนแล้วค่อยทานหรือ ความอยากที่จะไปไหนมาไหน ให้ดับและใช้สติพากายไป..อย่าลืมทิ้งความรู้ทางสมมุติที่เคยอ่านมาเกี่ยวกับการปฎิบัติธรรมให้หมดพอเริ่มบวช
ประมาณนี้ครับ

 

สมมุติพอบวชแล้ว ซึ้งในรสพระธรรม พอใจในสมณะเพศ ได้วาระออกธุดงค์

อย่าไปปักกลดทางไหลของน้ำ ในท่ามกลางป่าซะล่ะ

ระวัง..! น้ำป่า

น้ำป่า หากเป็นฤดูฝน ก็แน่นอนอยู่แล้ว เป็นช่วงน้ำหลาก
แต่หากในป่าใหญ่ ที่อุดมสมบูรณ์ ไม่มีฤดูฝนฤดูแล้ง นะวุ้ย
จู่ๆฝนมันจะตก ก็ตกลงมาเอาดื้อๆ เพราะมีปัจจัยเอื้ออำนวยสูง

นั่นเพราะความอุดมสมบูรณ์ อย่างเช่น ป่าลึกแถวเขาใหญ่
ไปปักกลดทางไหลของน้ำ เพราะเห็นเป็นสถานที่ ที่เหมาะ ล่ะเสร็จกัน

เผลอๆ น้ำพัดไปติดเกาะหลงป่า ต้องเป็นคนช่างสังเกตุ รู้ทิศรู้ทาง

 

ขอพระคุณพี่ๆ ทุกคนมากครับ น้อมนำไปปฏิบัติครับ

อยู่กับลม แต่ไม่รู้ลม คือคนที่ตายจากความดี

 

หากท่านเจ้าของกระทู้หาซื้อหนังสือนวโกวาทไม่ได้ ยินดีซื้อแล้วส่งไปให้นะคะ

ท่านหม้อหุงข้าวรอบคอบดีแท้
พระอาจารย์ของติงท่านเคยสอนเรื่องการออกธุดงค์ตามป่าเขา น่าสนใจและได้ความรู้มากค่ะ
กว่าจะได้ธุดงค์ไปองค์เดียวคงต้องรอ ๕ พรรษาก่อน
เมื่อถึงวันนั้น ครูบาอาจารย์ท่านคงให้วิชาความรู้พอให้เอาตัวรอดได้นะคะ
ที่สำคัญที่สุดคือความบริสุทธิ์ของศีล
การรู้จักสังเกตและเรียนรู้ธรรมชาติ

 

ถือว่าเป็นความรู้รอบตัวครับ แต่ไม่ใช่รอบโต๊ะ ^^

ฟังผู้ใหญ่เค้าเล่ามา หากเป็นช่วงน้ำนอง เสียงป่ามันจะลั่นมาก่อนเลย

เข้าใจว่าคงจะเป็นพวกต้นไม้กิ่งไม้ พวกไม้ไผ่ และอีกอย่าง หากใครไม่เคยได้ยิน

ก็จะเข้าใจว่าเป็นผีหลอก เพราะมันมากับเสียง คือ ฝูงปลาตะเพียนร้อง ยามค่ำคืน

ตอนเป็นเด็กก็เคยได้ยินมันร้อง ก็แปลกดีเหมือนกัน แต่เดี๋ยวนี้คงหาได้ยาก ในเสียงของธรรมชาติ

และที่ยกตัวอย่าง ป่าแถวเขาใหญ่ เคยไปวัดแห่งหนึ่ง ที่ลึกเข้าไป

ตอนอยู่บนถนนเส้นทางหลัก อากาศยังร้อนอบอ้าวอยู่เลย

พอเข้าทางแยกลึกเข้าไป กลับมีฝนตก ก็เหมือนกับทางเหนือฝนตก

ผู้อยู่คอนหวัน เจ้าพระยา เตรียมตัวรับสถานการณ์ได้เลย

และวัดอีกแห่งหนึ่ง พอเข้าไปถึงอากาศเย็นมาก ทั้งอยู่บนถนนแดดเปรี้ยงอย่างร้อน

ก็เข้าใจได้ว่า ศีล จึงเป็นสิ่งสำคัญ ในการอยู่ป่าของพระธุดงค์ อย่างที่คุณติงติงกล่าวมาล่ะ

นี้เอง สิ่งที่แตกต่างระหว่างฤาษี ที่สามารถเก็บของป่ามากินได้

แต่เมื่ออยู่ในสมณะเพศแล้ว การหุงหา ย่อมไม่มี ผู้ที่แกร่งทั้งกายและใจ

ตั้งอยู่ในศีลในธรรม เท่านั้นแหละ ที่จะอยู่รอด แต่นั่นเป็นเหตุปลีกย่อยเล็กๆน้อยๆ มากมายมหาศาล

แต่สมัยนี้ที่ไหนเป็นวัด ที่นั่นมีถนน เป็นที่ง่ายแก่บรรดาคฤหัสถ์ผู้มีศรัทธา

หากเคยได้อ่านเรื่องราวประวัติพระบางรูปเก่าก่อน

ที่ว่าอยู่ในป่าลึก แต่กับบิณฑบาตรได้ข้าวได้น้ำมาได้ ทั้งที่ไม่มีคนอยู่ เทวดาฟ้าดินย่อมรับรู้กระมัง

แต่ก็ด้วยเหตุปัจจัย ที่เคยสร้างทานบารมี มาด้วยล่ะ

แต่หากเป็นเรื่องปาฏิหาริย์ต่างๆ นั่นก็ถือว่าเป็นความพิเศษของแต่ละท่าน

 

...ตั้งมโนปณิธานไว้มั่น เป็นอธิษฐานบารมี...

 

อืม...แนะนำดีไหมหว่า ?
ปกติ แนะนำเรื่อง บวช ให้ใครทีไร
คนฟัง มันทำท่าจะกระอักเลือดตาย
ไม่กล้าไปบวชทู๊กที เอิ๊ก ๆ




อืม...รู้ป่ะ ตอนที่แม่ อิฉัน บอกว่า
น้องชาย มันจะบวช น่ะ อิฉัน บอกแม่ไปว่าไง

อิฉันเลยบอกแม่ไป ประมาณว่า

ให้น้องมันมีปัญญา ถือศีล 5 ศีล 6
แบ่บไม่ขาดตกบกพร่องซะก่อน
แล้ว ค่อยแค่น คิดจะไป บวช !
การบวชเนี่ย ถ้าไม่ระวังให้ดี
ก็จะได้บาป มากกว่าบุญ
มันได้ไม่คุ้มเสีย นะเว้ย

แล้วแม่น่ะ ก็ไม่ต้องเป็นห่วง
กลัวจะ อดเกาะชายผ้าเหลืองลูกชายขึ้นสวรรค์หรอกนะ
ถ้าไง เด๋ว เกาะชายกระโปรงลูกสาวอย่างนู๋บี ขึ้นสวรรค์ แทนก็ได้
เพราะ นู๋บี มั่นใจว่า ถือศีล 5 ศีล6 ได้ครบถ้วนบริบูรณ์ดี
ยิ่งกว่า ไอ้พวกหัวโล้นห่มผ้าเหลืองบางคนซะอีก


ฟังอิฉันแพล่ม เสร็จ แล้ว
เล่น เอา คุณแม่ที่รัก ได้แต่ทำตาปริบ ๆ
กับความคิดพิเรนทร์ ของ อิคุณลูกสาว ไปแปดตลบ เรยมั้ง อิอิ


ว่าแต่ คุณบวชเพราะอะไรล่ะ
บวชเพื่อจะ ละ หรือว่า บวช เพื่อจะเอา(บุญ)
ตีตั๋วให้ คุณพ่อคุณแม่ เกาะชายผ้าเหลือง ขึ้นสวรรค์ ล่ะเจ้าคะ ?
สำหรับอิฉันแล้ว ไตรจีวร เนี่ย มันเป็น ของสูงนะ
ไม่ใช่ สักแต่ว่า ตนเกิดเป็นตัวผู้มีลูกกระโปก
แล้วจะสะเออะ เดินลอยชาย ฉกฉวยไปเอามาใส่ได้ง่าย ๆ


ถ้าจำไม่ผิด สมัยก่อนน่ะ
การที่ ใครสักคนจะบวชได้เนี่ย
เขาต้อง ไปอยู่ถือศีลฝึกปฏิบัติ ที่วัด อยู่นานโขเลยนะ
กว่า พระท่านจะยอม อนุญาต ให้บวช
จน ได้มีมีวาสนา ได้ห่มจีวร น่ะ


ขอเตือนไว้ว่า ถ้าศีล 5 ยัง ถือไว้ ไม่ค่อยจะได้
ก็อย่าริไปบวชให้ ผ้าเหลืองมันมัวหมองเรยว่ะ
อันนี้ หมาย ถึง ถือได้จริง ๆ อ่ะนะ
ไม่ใช่ คิดชุ่ย ๆ เอาเองว่า ถือได้


ตราบใดที่ คุณยังเหยียบหญ้า อยู่
ศีล ข้อ 1 คุณก็พร่องแล้ว
เพราะ มดแมงมันแบนแต๊ดแต๋คาตรีนไปไม่รู้กี่ตัว
ถึงมันจะเป็นแค่ อาบัติปาจิตตีย์ ในภาษาพระก็ตามที
แต่ถ้า เลี่ยงได้ และ ไม่มีเหตุจำเป็นที่จะเหยียบหญ้า
ก็ยังทำไม่รู้ไม่ชี้ เดินไปเหยียบ อีก อันนี้ ก็เรียกว่า
มันเป็น การ มักง่ายทางธรรม นะ



หรือ ศีลข้อ 2 ของคุณ ก็เหอะ
คอมพ์ที่คุณใช้ โพส ๆ กาทู้อยู่เนี่ย
มีโปรแกรมเถื่อน ละเมิดลิขสิทธิ ไหม ?
ถ้าใช่แล้วยัง เอาคาไว้ในเครื่อง ถ้าไม่รู้ นี่ก็ ศีลถลอก
และ ถ้าบอกแล้วยังไม่ฟัง ยังคงทู้ซี้ใช้อยู่อีก นี่ก็เข้าขั้น ศีลทะลุ


การแจกซองบอกบุญงานบวช
ให้ชาวบ้านนี่ก็เหมือนกัน
อันนี้ ถ้าหลับหูหลับตาแจก
แบบไม่ดูตาม้าตาเรือ มุ่งแต่จะ ถอนทุนคืน
มันก็เหมือน กับการอาศัยมารยาททางสังคม
ไถเงินและ รีดทรัพย์ชาวบ้าน โดยละม่อม นะ
ศีลข้อ อธินาทานา ฯ ถลอกตั้งแต่ยังไม่เข้าโบสถ์ เลยนะนั่น

เออ เรื่อง หนี้สินด้วย
ก่อนบวชติดหนี้ไฟแนนซ์
ผ่อนค่าแชร์ ยังไม่หมด ก็ ไปเคลียร์ ซะ
ให้มันจบกิจ ก่อนบวช


อ้อ แล้วไอ้ตอนลาบวช เนี่ย
ถ้าเป็น ข้าราชการ คุณใช้ วันลาพักผ่อน
หรือว่า ขอใช้สิทธิ ลาบวช ล่ะคะ
ขอเตือนนะ ว่า ไอ้เรื่องที่ ทางราชการ
ให้สิทธิการลาบวช 120 วัน นี่
มันเป็นอะไร ที่ ทำให้ อิเจ้ ขบขัน เสมอนะ
มันก็เหมือนกับ การขอใช้เวลาราชการ
ไปเข้าร่วมกิจกรรมปฏิบัติธรรม
ตามโครงการต่าง ๆ นั่นแหล่ะ
นี่ อิฉันยังนึกสงสัย ตะหงิด ๆ อยู่เลยว่า


ขนาดจะไปปฏิบัติธรรม
มันยังต้องไปเบียดบัง เวลาหลวง งี้
แล้ว มันจะ เป็นการสร้างบุญสร้างกุศล ตรงไหนวะ
ถ้าไอ้ตอนที่เรากำลังไปนั่งสมาธิหลับตาพริ้มเพราอยู่นั้น
มันก็รู้อยู่เต็มอกว่า ยังมีเพื่อนร่วมงาน
ต้องมาเหนื่อยยากวิ่งวุ่นทำงานงก ๆ แทนเรา แบบนี้



การปฏิบัติธรรม น่ะ
มันต้องเป็นไป เพื่อ การละ การสละออก
ไม่ใช่ ทำไป เพื่อ มุ่งหวังจะเอาแต่ได้ ฝ่ายเดียว
ถ้า มักง่ายคิดถึงแต่ว่า กรูจะไปบวชเพิ่มผลบุญที่ตัวเอง
โดยไม่ดูให้รอบด้านถึงผลกระทบที่ชาวบ้าน เค้าต้องโดนหางเลข
อีแบ่บนี้ มันจะได้ มรรคผล ตรงไหนว้าาาาาาาา




ถ้า จะให้มันเกิดเป็น กุศลจริง ๆ
ก็ใช้สิทธิ ลาพักผ่อน 10 วันรวด ไปปฏิบัติธรรม เลยดิ
เพราะ ถ้าทำงั้น ผู้คนเค้าก็จะยอมรับสภาพ
ไม่เกิดปฏิฆะ ต่อกัน เพราะ สิทธิการลาพักผ่อนแบบนี้
ทุกคนมันก็พึงมีพึงได้ เท่าเทียมกัน
( ไงก็ต้องเหนื่อยแทนกัน คนละ 10 วัน อยู่แระ ถือว่า ผลัดกัน )


ไม่ใช่ มาหักคอ เอาคำว่า ไปบวช
เพื่อสร้างบุญสร้างกุศล มาอ้าง มา กินแรง
ทำให้คนอื่นต้องมาเหนื่อยทำงานแทน ตัวเอง แบ่บน้ำท่วมปาก
ก็ในสังคมไมย น่ะ ใครล่ะมันจะกล้า
พูดจาขัดศรัทธาคนที่กะลังเดินหน้าเข้าวัด ล่ะ
ขืนทำ ก็โดนประณามไป สามบ้านแปดบ้านจิค๊ะ
( ส่วนใหญ่ ก็ อาศัย แอบด่าโคตรพ่อโคตรแม่ในใจ เอาทั้งนั้น อิอิ )


อิอิ อันนี้ แค่ สแกนคร่าว ๆ เอามาคุยเล่น ๆ ให้ฟัง
ในเรื่องราวของ ศีล แค่ 2 ข้อ นะ
ส่วน อีก 225 ข้อนั้น ลองไปศึกษาเอาเองก็แระกัน เอิกๆ
อืม.....ก็นั่นล่ะนะ ถ้าคุณเลือก บวชตามแฟชั่น
อันนั้น มันก็ก็ไม่ต้อง ซีเรียส อะไร หรอกจร้า
หลับหูหลัตา โกนหัวโกนคิ้ว แป๊บ ๆ
เด๋วก็ได้เอาจีวรมาใส่เล่นแระ

เคยมีคนบอกไว้ว่า การบวชนั้น มีหลายอย่าง

บวชเล่น บวชลอง บวชครองประเพณี
บวชหนีทหาร บวชผลาญข้าวสุก
บวชสนุกตามเพื่อน บวชเปื้อนศาสนา
บวชฆ่ากิเลส บวชเพื่อเป็นเปรตในอบายภูมิ
บวชรอไปขุมนรก ฯ

คุณก็เลือกโปรโมชั่น ตามที่ใจปรารถนาเถิดจร้าาา

จีวรหนูกัด ตาลปัตรไฟไหม้
โอ๊ย ทนไม่ไหว กรู สึก ดีกว่าาาาาาาาา :'(

 

ทำใจให้สงบ อยู่ห่าง กามคุณ5

 

ผมจะขอเล่าปัญหาตอนบวชที่ผมเป็นนะ
1จีวรกัดพุง เป็นสาย ลายรอบเอว
2พระพี่เลี้ยงตำหนิทั้งๆที่เราไม่ผิด ถ้าเจอไม่ดีก็เงียบดีกว่านะครับ..
3จีวรขาด
4บิณบาตร บาตรจะตกพื้น
5ง่วง ขี้เกลียด
6เจ็บเท้าเวลาบิณฑบาตร ผมดันเดินไปเตะหิน เลือดออกเต็มพื้นเลย
7เบื่อ
8ว่าง
9ต่อจากว่างก็กามอันนี้สำคัญ สำหรับผู้ชายส่วนใหญ่พอใส่กางเกงในจนชิน พอถอดออกมันก็อวัยเพศมันไม่คุ้นเคย แม่เจ้ามันจะแข็งทั้งวัน พอแข็งมันก็อยากปลดปล่อยไปทั้งวัน ดิ้นพล่านจุกใข่ ธรรมชาติทำไมสร้างร่างกายมาอย่างนี้ก็ไม่รู้ (เคยได้ยินมาว่าพระที่บวชทั้งแต่เด็กบางรูปเป็นมะเร็งต่อมลูกหมาก เพราะไม่ได้ปล่อย ก็ไม่ทราบจริงใหม)อ่านพระไตรปิฏกก็เจอ พระรูปหนึ่งท่านเกิดความกำหนัด จึกตังองคชาติออก พระพุทธเจ้าทราบจึงออกกฏห้ามภิษุตัดอีก ใครทำจะอาบัติ ก็ไม่ทราบธรรมชาติสร้างมาทำไม มันจะทรมานไปประมาณ7-14วัน พอผ่านช่วงนั้นไปได้ก็จะสบาย
10ท่านั่ง นี้แหละ ถูกนิมนไปร.ร หญิงล้วน พอนั่งปุ่บ เห็นผู้หญิง ศรีษะอยู่ระดับเขาเข่า ไอเราก็ไม่รู้ว่าเรานั่งดีหรือเปล่า สุดท้ายก็นั่งเอาเข่าชิดกันสุดแรงเกิด จนปวดหัวเข่า.....

ก็เท่านี้แหละครับที่ผมเจอน่ะ

 

ศัตรูของสมณะ4อย่าง
อาหาร พอเห็นอาหารอร่อยมันก็กินๆ กินเยอะ มันก็ง่วง
นอน พอง่วงก็นอน นอนก็สบาย พอตื่นมาก็ขี้เกียจ
ขี้เกียจ พอขี้เกียจแล้วก็นึกถึงอารมณ์กาม
กาม พอนึกถึงกามแล้วก็ทำเอาไม่พอใจกับการบวช

เป็นสิ่งที่เทวดามาเตือนพระมหาชนกวันที่ท่านออกบวชน่ะครับ คิดว่าจริงใหม?^^

 

อุ้ยต๊ายยยย ? มีทั้ง สัจจะ กตัญญู ครบเรย
อ่านแล้ว ช่าง ซาบซึ้งตรึงจิตเสียนี่กระไร ?
( อันนี้ ดราม่า นะเจ้าคะ ม่ะได้ จริงใจ หุหุ )



อืม... ไหน ๆ คุณ ก็มีปณิธานอันหาญมุ่ง
ที่จะนุ่งจีวร ซะขนาดนี้ แล้ว
ขอถาม อีกสักดอกส์ ได้ไหม ?


ว่าแพลนนิ่ง ในการบวชครั้งนี้
ตกลง คุณ ใช้ วันลาพักผ่อน
หรือว่า ใช้สิทธิ การลาบวช ล่ะเจ้าคะ ?
ช่วยตอบอิฉันให้ ชื่นสะดือ หน่อยจิ
แบ่บว่า ไม่อยากกดปุ่ม โมทนา สุ่มสี่สุ่มห้า
โดยไม่ดูตาม้าตาเรือ ว่ะ
ทะลึ่งกดไปเรื่อย โดยไม่พิณา หั้ยดี
เด๋วปุ่มอนุโมทนาบุญ
จะกลายเป็นการ อนุโมทนาบาปไปซะงั้น



ถ้า คุณเป็น คริสต์จะไปเข้าเงียบในโบสถ์
หรือ เป็นมุสลิม อยากไปไปแสวงบุญที่เมกกะ
คนไม่มี สาดหนา อย่างอิฉันจะไม่ว่า อะไรเลย
ถ้าคุณจะขอใช้สิทธิการลาเพื่อไปปฏิบัติธรรมตามศาสนา


แต่ ถ้าคุณประกาศ ตน ว่าเป็น พุทธมามกะ งี้
หากจะเดินตามรอยตรีนสมณะโคดม ทั้งที
ก็ควรจะทำให้มัน หมดจด และงดงาม
รู้จักเลือกหนทางเข้าสู่พัทธสีมา
โดยถูกทำนองคลองธรรมสักหน่อย


ไม่ใช่สักแต่ว่า
ตรูจะบวชเพื่อแม่
แต่ก็เสียดาย วันลาพักผ่อน
อยากจะเก็บสะสมวันลา
ไว้ ไปเที่ยวอาบอบนวด
ขอใช้สิทธิ ลาบวช นะค้าบบบบ ฯลฯ



แม้การหักคอ บางเรื่อง
จะเป็นสิ่งที่ ถูกต้องทางโลก
แต่ถ้า มันมิชอบ ทางธรรมแล้ว
หาก รู้ แล้ว ยัง ฝืนที่จะ กระทำ อยู่
บวชไป ก็ไม่ต่างอะไร กับหัวโล้นห่มเหลือง หรอก


ศาสนาของคุณ เค้าให้ปฏิบัติเพื่อละ
ไม่ใช่ ปฏิบัติ เพื่อที่จะเอา นี่ หว่า
ขืนทำอย่างที่ โปรโมท ไม่ได้
ระวังจะขายหน้าไปถึง พระพุทธเจ้านะจ๊ะ



เฮ้อออแต่ก็นั่นแหล่ะนะ
การลาโดยใช้สิทธิลาบวช นั้น
มันก็เป็น สิทธิที่อันพึงมีพึงได้ ในทางโลก อยู่แล้วนิ
ถ้าจะใช้สิทธิเหล่านี้ เหมือนกับที่ ใคร ๆ เขาก็ใช้กัน
มันก็เป็นเรื่องธรรมดาสามัญ


ทว่า ไหน ๆ ริจะบวชให้แม่ทั้งที
แถมยัง ตั้งจิตไว้ต่อหน้าหลวงปู่มั่น ซะด้วย



อิฉันก็เรย ต้องเข้ามาโพส
เพื่อ ปาหินข้างทางสักหน่อย
เพราะถ้า การบวชของ คุณ
มันไม่ หมดจดและงดงาม ตามธรรม จริง ๆ แล้ว
เกรงว่า ทั้งมารดา และ หลวงปู่มั่น ของคุณ
จะต้อง เกาะชายผ้าเหลืองคุณ ลงนรกไปด้วย อิอิ

 

เกาะชายผ้าเหลืงลงนรก นั่นแหละที่กลัวละครับ ไม่งั้นคงไม่ตั้งกระทู้ถามครับ

ผมคงใช้สิทธิลาบวชช่วงเทศกาลครับ เพราะว่าจะรบกวนเวลางานน้อยลง อีกอย่างที่สำคัญคือ หลบสุราครับ

อีกอย่าง หากจะเทียบว่าผมบวชแบบบริสุทธิ์ บวชแล้ว บริสุทธิ์ คงไม่หรอกครับ

เพราะเลว ถึงบวช เพราะ มองเห็นทางไม่ชัดถึงบวช เพราะบางอย่าง ผมคิดว่าการอยู่แบบฆาราวาส

คงไม่สามารถค้นพบได้ ไม่งั้นคงไม่ต้องมีกันหรอกครับพระสงฆ์ เป็นสามัญชน หรือ บวชแล้วมีภรรยา

อย่างที่ญี่ปุ่นก็คงเหมือนกัน ผมเชื่ออย่างนั้นนะครับว่า ต้องปฏิบัติแบบจริงจังจึงจะได้มาซึ่งผล

เลยตั้งใจว่าจะพิสูจน์กันหน่อยก็คงไม่เสียหาย

ปล.ไม่ต้องกดปุ่มอนุโมทนานครับ ไม่รู้จะกดทำไมให้กระทู้ เด็กๆ แบบนี้ (^_^)

ขอบพระคุณที่สนทนาด้วยครับ อย่างน้อยก็ทำให้รู้ว่ายังมีคนสนใจแนะนำผมอยู่

อยู่กับลม แต่ไม่รู้ลม คือคนที่ตายจากความดี

 

ใช่ครับ ตอนผมจะบวชผมกลัวเหมือนกันเลย กลัวบวชไปแล้วทำอะไรไม่ดีแล้วกลัวตกนรก .... กลัวมากเลย -*-