ขนลุก

อาการ ขนลุกหลังนั้งสมาธิของ ผม มันมีแต่บ้างครั้งคราวคับ มันหมายความว่าไง และอีกอย่าง ตอนสมาธิ พอเข้าระยะลึกๆ มันเหมือนกับว่า หัวเหมือนคนเมาอะคับ ผมอยากรู้ แนวทางปฎิบัติจากคนอืนที่ถึง ที่มีความรู้การนั้งสมาธิคับ

 

กิริยาที่เกิด จากการที่รับรู้ได้ แบบขนลุกที่ผิวกายอยู่
แสดงว่า
๑.จิตยังตัดกายไม่ขาด แก้ด้วยการเสริมการพิจารณาตัดร่างกายร่วมด้วย
แต่ถือว่าดี เพราะขนลุกเป็นกิริยารับรู้นามธรรมในเบื้องต้น คือเป็นได้ทุกคนนั้นหละ
กิริยาที่สองคล้ายๆคนเมา
มันฟ้องว่า
๒.กำลังสมาธิสะสมยังไม่เพียงพอ(ไม่ใช่ไม่ดีนะ คือน้อยไป)ที่จะก้าวข้าม
สมาธิในระดับปัจจุบัน มันเลยเกิดอาการแช่ หรือ จม ก็จะเป็นอย่างที่มาถาม
นั้นหละครับ
แก้โดย เพิ่มการเจริญสติในชีวิตประจำวันให้ต่อเนื่องเพิ่มขึ้น
จะวิธีอะไรก็ได้ ขอให้มีฐานอยู่ที่กาย เช่น นับก้าวเดิน หรือเวลานิ่งๆ
ระลึกรู้ลมที่ปลายจมูก หรือ เดินจงกลมร่วมด้วย(กรณีมีความคิดผุดขึ้นมา
แล้วมันไม่สงบซักที)
บวกกับการทำสมาธิระหว่างวันแบบเนียนๆเอาแค่สงบ ครั้งละนาทีสองนาทีว่าไป
แต่ทำบ่อยๆครับ....
ร่วมกับพอเข้าถึงอารมย์สุดท้ายแล้ว ให้ระลึกถอยออกมา
แต่อย่าลืมตา แล้วให้เข้าไปใหม่ เข้าออกแบบนี้บ่อยๆ
อย่าไปพยายามรักษาเป็นอันขาด ไม่งั้นจะจมหรือแช่เหมือนเดิม

ถ้าทำตาม ข้อ ๑ ต่อไปจะผ่านความรู้สึกที่ผิว
และจะมองเห็นความเปลี่ยนแปลงของอากาศ
ด้วยตาเปล่าๆได้ เป้าหมาย คือ ใสๆ ตัวเบาสบาย
เห็นควัน ดำๆ ขาวๆ ช่างมัน แค่ทางผ่าน
ถ้าทำตาม ข้อ ๒ จะผ่านไปได้เองแบบเร็ว....

ถ้าไม่แก้การพิจารณาตัดร่างกาย
หรือหาวิธีสร้างสมาธิสะสมเพื่อยกระดับ
สมาธิให้สูงขึ้น ก็ไม่เป็นไร มาวิปัสสนาลองดูก็ได้
แต่ถ้าจะยกระดับสูงกว่านี้
โดยไม่ฐาน สำคัญ ๒ อย่างนี้ คือ วิปัสสนาตัดร่างกาย
กับสมาธิสะสม ก็อาจจะเข้าถึงสมาธิระดับสูงได้
ภายในซัก ๓๐ ปีครับ หรืออยู่เท่าเดิมไปก่อนซัก ๑๐ ปีเล่นๆ
แต่ถ้าจะผ่านภายในหลักเดือนก็
ทำตามที่แนะนำครับ
ปล.แล้วแต่จะพิจารณาครับ

 

ขนลุกตอนนั่งอยู่ไม่เคยเป็นเลย เป็นแต่ตอนแผ่เมตตาตอนก่อนออกจากสมาธิทุกครั้ง

 

ขนลุก มันเป็นเรื่องของพลังงานกระแสไฟฟ้าสถิต
มันเกิดจากพลังงานจากภายใน และ พลังงานจากภายนอก

ภายในก็จาก
การทำจิตให้ สงบ เป็น ฌาน ตามความปราณีตละเอียดลงไป
ภายในอีกอย่างก็เกิดจาก ธาตุในร่างการ การขับเปลี่ยนอันเป็นการขับถ่าย
แต่มันจะมีความต่างกันอยู่ของการทำจิตให้สงบ

ภายนอกก็พวก พลังงานสะสาร ที่วนเวียนอยู่รอบๆตัว
บ้างก็เรียก ผี เปรต นาค อสูร ยัก เทวดา อิน พรหม เป็นต้น


เรื่องพวกนี้มันเป็นเรื่อง อจินไตย เรื่องของ ฌานวิสัย



แนวทางที่อยากรู้ของ จขกท. ไม่มีอะไรแนะนำ นอกจากให้ไปฟังเอาจากพระท่านเทศน์

 

ขนลุกเป็นอาการปิติอย่างหนึ่งครับเป็นเรื่องปรกติของการนั่งสมาธิอาการขนลุกพองสยองเกล้าตัวพองตัวแข็ง แค่กำหนดจิตรู้ให้ตรงกับอาการก็พอแล้วครับ
เพราะการคิดของเรานี่เราควบคุมไม่ได้ความคิดย่อมผุดออกมาเองเราทำได้เพียงกำหนดจิตรู้ให้ตัวรู้เท่าทันความคิดนั้นๆ ครั้งหนึ่งเคยมีคนถามหลวงพ่อคูณว่าหลวงพ่อมีความโกรธไหมท่านก็บอกมาว่ามีมันมาเดี่ยวมันก็ไปเหมือนแกนี่แหละ

แต่ถ้าขนลุกเวลาไปวัดเก่าหรือสุสานนี่อาจมีเทพเทวามาทักหรือวิญญาณมาขอส่วนบุญครับ