ขอความเมตตาท่านผู้มีบารมีช่วยทีค่ะ

โบขอรบกวนขอความเมตตาจากท่านผู้มีบารมีทุกท่านช่วยดูให้โบด้วยค่ะว่าตอนนี้สามีไปเกิดหรือยัง หรือว่าเค้าอยู่ที่ไหน
เพราะสงสารคุณแม่ของเค้ามากและตัวเองก็อยากทราบด้วยค่ะ

นายจิรภัทร หลวงฟอง
เกิด 20 เมษายน 2523 วันอาทิตย์

เสีย 28 พฤศจิกายน 2553 คืนวันอาทิตย์ค่ะ เวลา ประมาณสี่ทุ่มกว่า

 

ถวายสังฆทานพร้อมพระพุทธรูปให้ตามหน้าที่ของเราก็พอ
ไม่ต้องไปตามดูขนาดนั้นหรอก
ครบรอบวันตายวันที่ 7 กับวันที่ 100
ถ้าไม่ได้อยู่นรกมารับบุญได้ทุกภูมิ

 

คนเราถ้าตายไปแล้วต้องใช้เวลานานเท่าไหร่ถึงจะได้ไปเกิดคะ..ขึ้นอยู่กับต้องใช้กรรมให้หมดก่อนใช่มั้ยคะ..ถ้าเค้าไปเกิดแล้ว ก็คงไม่เหลืออะไรให้หวังอีก คงตามเค้าไม่ทันแน่ๆ แต่ถ้าเค้ายังรออยู่อย่างน้อยก็ยังมีหวัง

 

จงไปศาลเจ้าแม่กวนอิมที่อยู่ไกล้บ้านคุณ ไปไหว้เจ้าแม่ ถามเจ้าแม่ อธิฐานโยนปวยถามเจ้าโดยการแรกกับการบริจาคเงินให้ศาลเจ้านิดหน่อยๆ(ทำบุญไปในตัวเป็นมงคล) แล้วก็โยนปวยถามเจ้าแม่ ก็จะได้คำตอบเอง


จงนำพาสิๆๆ

 

คุณครับเรื่องของการเกิดนั้นขึ้นอยู่กับว่าวิถีจิตสุดท้ายของน้องเขาเป็นเช่นไร ถ้าเขามีกุศลจิตย่อมไปเกิดในที่ดี แต่ถ้าจิตเศร้าหมองย่อมกำเนิดไม่ดี และว่าโดยกรรมแล้วถ้าจำไม่ผิด น้องเขาประสบอุบัติเหตุ มันก็เกิดจากกรรมที่เป็นการผิดศีลข้อ ๑ มันมาตัดรอนให้เขาต้องเสียชีวิตนะครับ เรื่องของกรรมมันลึกมาก ให้ผลตามกาล ตามวาระ เหมือนสุนัขที่มันไล่เนื้ออะครับ มันตามทันเมื่อไรก็ให้ผลทันที

ตายแล้วเกิดเลยแต่จะไปกำเนิดในกำเนิดใดในกำเนิด ๔ เท่านั้นเองนะครับ

 

ช่วยหน่อยครับ ผมเอาถั่วเขียวไปฝังลงดินไว้สามสิบวัน ไม่ได้นั่งเฝ้าดูมันหรอก อยู่มาวันหนึ่งผมพบว่าต้นถั่วของผมมันตายเสียแล้ว แล้วผมก็นึกขึ้นมาได้ว่าจะขุดหาเม็ดถั่วเขียว ผมจึงขุดหาเมล็ดถั่วเขียวที่ปลูกไว้ผมหาไม่เจอมันหายไปไหนหนอ มันหายไปไหน ผมทุกข์ใจมาก เหมือนคุณโบเลย

 

คำตอบบอกไปแล้วคะ ^^

 

ดูจากสภาพแล้วคิดว่าเขาไปในภพภูมิที่ดีกว่าครับหมดตรงนั้น ก็ต้องไปในภพภูมิที่ต่ำครับ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม หากอายุขัยยังไม่หมดเขาจะเป็นสัมพเวสี คือเป็นคนที่อยู่อีกภพหนึ่ง หากินตามทางสามแพร่ง อย่างนี้ก็ต้องกรวดน้ำให้เขาครับ หากเขาไปในภพภูมิที่ดี เราต้องบอกให้เขามาโมทนาบุญกับเรา ครับ แต่หากไปในภพภูมิที่ต่ำนี้ ต้องบอกฝากบูยไว้กับเทวดาและพยายมราชให้ช่วยบอกเขามารับบุญที่เราฝากมาให้ครับ 1 วันเขา ทเกบ 100 วันเราครับ หรือหลักง่าย ๆ 100 ปีเรา เท่ากับ 1 ปีของเขาครับ ตัดออกเถอะครับ อย่าไปยึดติดกับตัวตน ร่างกายนี้ไม่ใช่ของเรา ดวงจิตนั้นแหละคือเรา ขอให้ท่องทุกวันนะครับว่า เกิดมาข้าพเจ้าต้องตาย ชีวิตไม่เที่ยง ความตายเป็นของเที่ยง นิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง ขอให้ยึดอารมณ์ของรพะพุทธเจ้าหรือพระอรหันต์เข้าไว้นะครับ สาธุ สาธุ สาธุ หากต้องการทราบจริงว่าเขาไปอยู่ที่ใด ก็ปรึกษาได้นะครับ รู้ดีกว่าไม่รู้ 08-5017-8198 ครับ จัดงานทำบูญให้เขาหมดไปมากแต่อาจไร้ประโยชน์นะครับ อาจเป็นเพียงตัวเราได้รับกองบุญแทนไว้คอยเราต่อไปเท่านั้น แต่เขาอาจจะไม่ได้รับ สาธุ สาธุ สาธุ

 

อ่านแล้วเห็นสภาวะอย่างหนึ่ง
ขนาดคนเป็นๆอยู่ด้วยกัน ยังถือว่าเป็นบ่วงในการปฎิบัติจิตใจให้พ้นทุกข์เลย

นี่อีกฝ่ายหนึ่งก็ได้จากไปแล้ว เราก็ยังถือบ่วงนั้นมาพันจิตพันใจเราต่ออีก ประเด็นนี้ถือว่าตัวคนที่ยังอยู่ต้องแก้กรรมตัวเองก่อนเป็นอันดับแรก

ต้องรู้จักปล่อยละวางจิตอย่าไปพันผูกกับสิ่งที่จากไปให้เป็นทุกข์ คนจากไปแล้วย่อมไม่อยากให้เราต้องมาไม่สบายใจอีก และการที่เราไม่สบายใจเป็นห่วงอีกฝ่าย ก็เกิดความทุกข์อีก ..เช่นนี้คนตายถือว่าสร้างกรรมกับคนเป็นหรือเปล่ายังไม่รู้เลย

เราแค่พึ่งปฎิบัติหน้าที่ที่ดี ทำบุญตักบาตรแผ่กุศลไปให้ตามโอกาสสะดวกเพื่อเป็นเครื่องเตือนระลึกถึงคนที่จากไปจะดีกว่า ..ไม่ว่าอีกฝ่ายจะจากไปอยู่ในส่วนไหนก็ตามก็เป็นไปตามวาระกรรมของอีกฝ่ายที่ได้กระทำได้สร้างเอาไว้ก่อนหน้านี้เองครับ

 

ปัญญาน้อยครับ คิดยังไงก็ไม่ออก เฉลยที

 

ขอบคุณคุณ Igiko และทุกท่านมากค่ะ ความสงสัยในใจก็กระจ่างขึ้นบ้างแล้ว..รู้สึกจิตใจปลอดโปร่งขึ้น รู้สึกว่าใจของตัวเองเบาขึ้น ไม่ได้รู้สึกหนักเหมือนมีอะไรติดอยู่ข้างในเหมือนเดิม(หรือว่าเราคิดไปเอง)..หน้าที่ก็ตั้งใจเสมอมาว่าจะทำแทนเค้าให้ดีที่สุด กับทุกสิ่งที่เค้ายังไม่มีโอกาศได้ทำ หน้าที่ของลูก หน้าที่ของพี่ ไม่ว่าจะทั้งพ่อแม่ตัวเอง หรือพ่อแม่และน้องเค้าจะทำแทนเค้าให้ดีที่สุด ..ถึงแม้มันจะยากกับการตัดและทำใจแต่ก็ไม่ได้รู้สึกค้างคาเหมือนเดิมแล้วค่ะ

คงต้องได้มารบกวนคุณIgiko และทุกท่านอีกแน่นอนค่ะ ขออนุโมทนาผลบุญกุศลที่ทุกท่านได้เมตตาให้ความกระจ่างในครั้งนี้ด้วยค่ะ