ขอถามหน่อยครับ แบบนี้เป็นกรรมไม่ดีมั้ยครับ

คือว่าปัจจุบันการเงินผมไม่ดีเลยครับ มีหนี้สิน เหมือนชีวิตด้านอื่นๆก็ไม่พบกับความเจริญเลยครับ
คือตอนผมเรียนประถมน่ะครับครอบครัวก็แตกแยกครับพ่อแยกไปอยู่อีกจังหวัดนึง
ผมพี่อยู่กับแม่อีกจังหวัดครับ ตอนนั้นได้ยินพ่อแม่ทะเลาะกันจนถึงร้ายแรงสุดคือพ่อเมาแล้วจะทำร้ายทุกคนน่ะครับ คือท่านเอาเคียวเกี่ยวข้าวสับที่ประตูที่แม่กับพี่รีบหนีเข้าไปแล้วแต่ผมยังอยู่ข้างนอก ถ้าตอนนั้นผมวิ่งหนีไม่ทันก็ไม่รู้จะยังอยู่มั้ยนะ

ต่อมาปู่เสียพ่อก็เลยบวชครับแล้วก็ไม่สึกจนทุกวันนี้ แต่ตอนที่ผมเรียนอยู่ประถมถึงมัธยมผมก็มีเขียนจดหมายเพื่อขอเงินท่านอยู่บ่อยๆนะครับแต่ไม่ได้เอาไปทำอะไรไม่ดีนะครับ
ผมชอบอ่านหนังสือมาก เงินที่ท่านให้มาส่วนใหญ่เอาไปซื้อหนังสือเรียน หนังสือเตรียมสอบไรงี้ครับ มีบ้างที่เอาไปซื้อหนังสืออื่นๆ เช่นนิยายลึกลับ การ์ตูนไรงั้นอ่ะครับ นอกนั้นก็ใช้อย่างอื่นบ้างแต่ก็ไม่ได้เอาไปซื้อไรไม่ดีเช่นเหล้า ยาเสพติดไรนะครับ

ตอนนี้เลยคิดว่าตรงนี้เป็นกรรมที่ทำให้เราไม่เจริญหรือเปล่านะ รบกวนช่วยวิเคราะห์ด้วยอ่ะครับ

มีอีกนะครับ ตอนเด็กๆผมจะรู้สึกอึดอัดมากครับที่เวลาพ่อท่านมาเยี่ยม อาจจะเพราะผมฝังใจกับเหตุการณ์ไม่ดีตอนเด็กๆและความไม่สนิทกันน่ะครับ (แต่ปัจจุบันผมไม่ได้คิดแบบนั้นแล้วครับ แต่จะรู้สึกแค่ไม่สนิทอ่ะครับ ปัจจุบันไม่ได้เจอท่านหลายปีแล้วเพราะอยู่คนละจังหวัด โทรไปติดต่อก็ยากครับ) อันนี้ก็เป็นกรรมไม่ดีอีกมั้ยครับ

:'(

 

เหมือนชีวิตไม่ประสบความสำเร็จอ่ะครับ กึ่งๆ ไม่สุดๆ ทำไรก็ไม่สำเร็จ

 

คุณนักขัต....
เอาหลักๆก่อน...
คุณขอเงินพ่อที่เป็นพระ แล้วพระพ่อก็ให้...ไม่บาป...
พระพุทธเจ้าให้สงฆ์สามารถสงเคราะห์ญาติได้...ตัดกังวลออกไปเสีย.....
ตอนเด็ก...พ่ออาจมีมิจฉาทิษฐิมาก...ก็อโหสิให้ท่าน เพราะท่านเป็นพรหมของคุณ....
กรรมดีปัจจุบัน ให้เริ่มสร้างไปเรื่อยๆ...คุณพระพ่อของคุณก็คล้ายองคุลีมานนั่นเอง...
ท่านอาจเบาสบายไปแล้ว คุณต้องเบาสบายตามท่านไปด้วย...ทำดีต่อไป...ทะนุบำรุงพ่อด้วย....ตัดกังวลออก..ใช้กตัญญูเป็นที่ตั้ง...จะเจริญ

 

ขอบคุณมากครับ
คุณ tonnk ปัจจุบันไม่ได้ขอท่านนานแล้วครับ ขอตอนสมัยเรียนน่ะครับ

คุณ narka ขอบคุณมากครับ ได้ยินแบบนี้ก็สบายใจครับ

 

หลวงพ่อของคุณ สุดยอดแล้ว ตามท่านให้ทันนะ เรื่องที่คุณเจอ มีคนเจอยิ่งกว่าคุณอีก เราเกิดเป็นมนุษย์ก็ต้องเจอสุข ทุกข์ ตามวิบากกรรมเป็นธรรมดา ศีล สมาธิ ปัญญา ช่วยได้ครับ

 

คงเป็นกรรมที่ไปปรามาสบิดามารดานั่นล่ะครับ ไม่ว่าจะด้วยมโนกรรม วจีกรรม กายกรรม ส่งผลทำให้ชีวิตไม่เจริญ ต้องไปขอขมาท่าน

 

ไม่มีสิ่งใดเกิดเองได้ลอยๆโดยปราศจากเหตุ... "สิ่งทั้งปวงย่อมไหลมาแต่เหตุ"นี้เป็นหลักความจริงในสากล ที่พระพุทธองค์ทรงพบแล้วนำมาตรัสสอน..

เหตุแห่งความขัดสนนั้นย่อมมีหลายประการเช่น...

เหตุในปัจจุบัน.. มีการงานที่ไม่เหมาะสม ต้องล่วงศีลข้อ๒เป็นประจำ หรือเจ้าของกิจการขี้โลภ กดเงินเดือนเรา หรือเพราะกาลวิบัติ เศรษฐกิจตกต่ำเงินเฟ้อ..หรือตนเองเกียจคร้านไม่ดิ้นรนขวนขวายในหน้าที่..นิยมใช้จ่ายฟุ่มเฟือย ในเรื่องที่ไม่มีประโยชน์ฯลฯเป็นต้น

เหตุในอดีต..เหตุที่มาแห่งความขัดสน เป็นหนี้นั้นได้แก่การที่เคยล่วงศีลข้อ๒มา และการเคยเป็นผู้ตระหนี่ ไม่ให้ทานในกาลที่ควรให้..

เมื่อปัจจัยประจวบพร้อม ผลแห่งอกุศลวิบากย่อมมาส่งให้ได้เสวย..

เรื่องนี้ พ่อทำผิดวินัยสงฆ์แล้วครับ วินัยสงฆ์อนุโลมให้ลูกที่บวชเลี้ยงดูมารดาบิดาที่ชราแล้วด้วยบิณฑบาตร.. เพราะพระรับเงินก็ผิดวินัยเช่นกัน

อีกประการหนึ่ง พ่อบวชแล้วประพฤติกิจของสงฆ์ที่พระพุทธเจ้าทรง วางแนวทางบัญญัติไว้คือ๑.ศึกษาปริยัติหรือคำสอนของพระพุทธเจ้า และ๒. เจริญวิปัสสนาเพื่อพ้นทุกข์ หรือไม่ ? หากมิได้ประพฤติเช่นนี้ วันหนึ่งๆเอาแต่ประพฤตินตนเยี่ยงฆราวาส ก็น่าจะขาดทุน ในในเพศสมณะนั้นแล...แต่เรื่องนี้ ถ้าพ่อทำบาปกรรมอยู่ ผลก็อยู่กับพ่อ ไม่ตกมายังท่านจขกท แต่อย่างใด เพราะกรรมนั้นทำแทนกันไม่ได้"..

การที่ท่านจขกท กังวลสงสัยว่าตนคงทำบาปกรรมไรๆไว้นั้น ในเวลานี้ ก็ได้ทราบคำตอบจากเหล่ากัลยาณชนในที่นี้แล้ว...จากนี้ก็พึงยุติความเดือดร้อนใจที่มีทั้งมวลไปเสีย ัเพราะเป็นบาปใหม่ที่เกิดในใจ ไม่ส่งผลดีแก่ชีวิตตนเลย..เมื่อทราบเหตุที่มาที่ไปของสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว ก็พึงวางใจปลงใจเชื่อว่ากรรมมีผล นี้เป็นการทำทิฏฐิให้ถูกตรงเป็นกุศลข้อ๑๐ในกุศลกรรมบถ๑๐ ..แล้วพิจารณาขวนขวายที่ในกิจการงานอย่างเหมาะสมเท่าที่ควร ระมัดระวังสังวรไม่ใช้จ่ายฟุ่มเฟือย ให้มาก ใช้สติปัญญาตรวจหาข้อพร่องในตนและงานที่ทำ หากเห็นว่า ตนต้องล่วงศีลมากครั้งเพราะเหตุแห่งอาชีพ อันเป็นที่มาแห่งบาปกรรมสารพัดรูปแบบ ก็หาทางปรับเปลี่ยนเท่าที่จะทำได้ นะครับ..

คนเรามีสุขและทุกข์คละกันตลอดเวลา นี่เป็นโลกธรรม๘ที่สัตว์ทั้งหลายยังต้องเกี่ยวข้องอยู่ ขอให้พ้นทุกข์ำไวๆครับ

 

คุณก็รู้ตัวเองนี้ครับ "เหมือนชีวิตไม่ประสบความสำเร็จอ่ะครับ กึ่งๆ ไม่สุดๆ ทำไรก็ไม่สำเร็จ"
คนเราจะทำอะไรสำเร็จได้ ต้องมีความพากเพียรพยายาม มุมานะ อุสาหะ ขยัน อดทน คบหามิตรที่ดี การกระทำที่ทำให้คุณไม่เจริญของคุณ คือ เพ้อฝันอยู่ในโลกของจินตนาการมากไป ถ้าอยากได้อยากมีอยากเป็น ต้องลงมือกระทำด้วย ทุ่มเทไป ล้มก็ลุกใหม่ ประหยัด ใช้จ่ายอย่าเกินตัว คนเรากำหนดกรรมของเราเองครับ ถ้าได้อยากได้กรรมดี เราก็เริ่มต้นทำซะวันนี้