ขอถามเรื่องนั่งสมาธิ ต้องมีครูหรือเปล่าคะ?

[FONT=&quot]คือเรากับเพื่อนเพิ่งเริ่มนั่งสมาธิน่ะค่ะ แล้วมีเพื่อนคนนึงเขาแนะนำมาว่า จะนั่งสมาธิพวกกรรมฐานต้องมีครู ก็เลยแนะนำสถานที่นึงมา คือแบบต้องครอบครู เอิ่ม...จะอธิบายยังไงดีอ่ะคะ เราก็ไม่ค่อยไม่รู้ซะด้วย เขาบอกประมาณว่า ต้องไปยกพานครอบครูอะไรแบบนี้แหละค่ะ แล้วต้องไปอยู่ที่นั่นหนึ่งคืน และเขาจะดูอดีตชาติให้หนึ่งชาติ และก็จะดูให้ว่าจะมีใครมารับไปดูแลเรา ใครในที่นี่คือเทพใหญ่ๆ หรือไม่ก็พระที่เป็นพระอริยเจ้าน่ะค่ะ เช่น หลวงพ่อโต พรหมรังสี[/FONT]
[FONT=&quot]แล้วถ้าต้องมีครู แนะนำแถวจังหวัดอยุธยาหรือ กทม. ได้ไหมคะ เพราะที่เพื่อนแนะนำมาอยู่จังหวัดสมุทรปราการค่ะ ขอบคุณค่ะ[/FONT]

(เพิ่ม) เห็นมีคนบอกว่าถ้านั่งกรรมฐาน ไม่มีครูจะเห็นเจ้ากรรมนายเวร เลยต้องมีครู คือกลัวนั่งไปแล้วเห็นเจ้ากรรมนายเวร หรือวิญญาณ แล้วสติแตกเป็นบ้าอ่ะค่ะ


[FONT=&quot]ถ้าพิมพ์ผิดพลาดก็ขอขมามา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ[/FONT]

 

ผิดทางแล้วครับ... ผมฝึกสมาธิด้วยตนเอง แต่ก่อนฝึกได้ศึกษาจากหนังสือทางธรรมะมาหลายฉบับ เช่น ดร.อาจอง (เมื่อ 20 กว่าปีแล้ว) ของท่านพุทธทาส การฝึกสมาธิโดยการวิปัสนากรรมฐานนั้นมีหลายแบบ แต่แบบที่ปลอดภัยคือการภาวนากำหนดลมหายใจที่ปลายจมูก ให้จิตอยู่ที่ลมหายใจครับ ตอนแรกใช้ พุทธ โธ (หรือคำอะไรก็ได้) นั่งในท่าสมาธิ...(มีปัจจัยอื่นประกอบอยู่บ้างไม่ขอพูดถึง) ส่วนการ ยกครู ขึ้นครู ครอบครู นั้นเป็นเรื่องของศาสนาฮินดู (ถ้าหากต้องการฝึกแบบฮินดูก็ไม่ผิดทาง) แต่ถ้าฝึกทางพุทธที่แท้จริงแล้วมีพิธีการน้อยมาก หรือไม่มีเลยก็ได้ (เน้นที่การปฏิบัติมากกว่า) หากรู้วิธีที่ถูกต้องแล้ว ฝึกอยู่บ้าน รักษาศีล (สภาพปกติ) หมั่นพิจารณาสิ่งรอบตัว(ธรรมชาติ) ก็จะเกิดปัญญา นำทางไปสู่อริยะบุคคลครับ... (ตอบไม่ตรงคำถามประการใดขออภัยครับ...และเป็นความคิดเห็นส่วนตัวครับ...)

 

ผมก็ไม่ได้เชี่ยวชาญกรรมฐานนะครับ ขอตอบตามที่ศึกษามาบ้าง
การนั่งสมาธิหรือกรรมฐาน จำเป็นต้องมีครูครับ ครูคือครูบาอาจารย์ที่เราศรัทธาท่าน รับการแนะนำการปฏิบัติจากท่าน ถ้าไม่มีครูบาอาจารย์แถวบ้าน ก็หาหนังสือการปฏิบัติกรรมฐานมาอ่าน แล้วปฏิบัติตาม ซึ่งก็มีอยู่หลายแบบ

อย่างผมศรัทธาการปฏิบัติในแนวหลวงปู่ดู่ วัดสะแก แต่ท่านมรณภาพไปนานแล้ว ผมก็หาอ่านคำสอนและวิธีปฏิบัติตามเวปต่างๆนี่แหละครับ ต่อมาผมก็ไปกราบหลวงน้าสายหยุด(ศิษย์หลวงปู่ดู่) เพื่อขอขึ้นกรรมฐานคือให้ท่านสอนวิธีปฏิบัติกรรมฐาน ท่านก็สอนแบบที่ผมศึกษามาตามเวปนี่แหละครับ แต่เราไม่เข้าใจอะไรก็ถามท่านได้ สุดท้ายจะปฏิบัติได้สำเร็จแค่ไหนก็อยู่ตามความเพียรของเรา

แหมเล่าซะยาวแค่อยากให้คุณเข้าใจนะครับ ผมก็ปฏิบัติกรรมฐานอยู่(เริ่มต้นเหมือนกันครับ) ผมไม่เคยได้ยินว่าต้องมีการครอบครู ต้องดูอดีตชาติอะไรแบบนี้ อ่านประวัติครูบาอาจารย์ ต่างๆ เช่นสายท่านพระอาจารย์มั่น ก็ไม่เคยพบว่าต้องครอบครูอะไร

ดังนั้นผมจึงอยากแนะนำว่า ไม่ควรจะไปครอบครูอะไรแบบนี้(ต้องค้างคืนด้วย...อันตรายรึเปล่า) แต่ควรจะศึกษาแนวทางให้ดี เช่นถามผู้รู้ หรือศึกษาจากหนังสือต่างๆ ควบคู่ไปกับการปฏิบัติ น่าจะดีกว่าครับ

 

พระกรรมฐานพระอาจารย์มั่น
หรือหลวงพ่อฤษีลิงดำ
ท่านสอนเลยนะ ไม่มียกครู

 

กลัวสิ่งใดเราก็อย่าได้หนีจงสู้กับสิ่งนั้น จนกว่าจะชนะแล้วก้าวข้ามมาให้ได้
ตัวผมก็เคยกลัวที่จะพบจะเห็น แต่เดียวนี้ผมฝึกด้วยการดูภาพสยองสุดๆ
พินิจดูแล้ว จนได้คำถามมาว่าอะไรคือสวยงามอะไรคือน่ากลัว
ทุกอย่างที่เห็นล้วนแล้วแต่เราคิดไปเองว่าน่ากลัวหรือสวยงาม

จงมีศัทธาในสิ่งที่กำลังจะกระทำ

 

Phatchawee

[FONT=&quot]คือเรากับเพื่อนเพิ่งเริ่มนั่งสมาธิน่ะค่ะ แล้วมีเพื่อนคนนึงเขาแนะนำมาว่า จะนั่งสมาธิพวกกรรมฐานต้องมีครู ก็เลยแนะนำสถานที่นึงมา คือแบบต้องครอบครู [/FONT]
[FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]เค้าหากินเค้าป่าว ทะเม่งจัง กรรมฐานทั่วไปไม่ต้องคอบครู นะครับ แม้น ฝึก มโนมยิทธิ ก็อาศัย แค่ครูฝึก ควบคุมอารมณ์[/FONT]
[FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]เอิ่ม...จะอธิบายยังไงดีอ่ะคะ เราก็ไม่ค่อยไม่รู้ซะด้วย เขาบอกประมาณว่า ต้องไปยกพานครอบครูอะไรแบบนี้แหละค่ะ แล้วต้องไปอยู่ที่นั่นหนึ่งคืน และเขาจะดูอดีตชาติให้หนึ่งชาติ และก็จะดูให้ว่าจะมีใครมารับไปดูแลเรา ใครในที่นี่คือเทพใหญ่ๆ หรือไม่ก็พระที่เป็นพระอริยเจ้าน่ะค่ะ เช่น หลวงพ่อโต พรหมรังสี[/FONT]

ลองอ่านคำสอน ของพระพุทธเจ้าดูนะ ถ้าผิดเพี้ยน จากคำสอน คือไม่ใช่

[FONT=&quot]แล้วถ้าต้องมีครู แนะนำแถวจังหวัดอยุธยาได้ไหมคะ เพราะที่เพื่อนแนะนำมาอยู่จังหวัดสมุทรปราการค่ะ ขอบคุณค่ะ[/FONT]

บ่อโพง นครหลวง ไม่เสียตังค์ สอนฟรี สอนตามคำสอนของพระพุทธเจ้า นะ

(แก้ไข) เห็นมีคนบอกว่าถ้านั่งกรรมฐาน ไม่มีครูจะเห็นเจ้ากรรมนายเวร เลยต้องมีครู คือกลัวนั่งไปแล้วเห็นเจ้ากรรมนายเวร หรือวิญญาณ แล้วสติแตกเป็นบ้าอ่ะค่ะ

คนพูดน่ะ บ้า เรื่องพระกรรมฐาน นี่เป็นขององค์สมเด็จ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า การค้านคำสอน เป็นการปรามาสพระรัตนตรัย

[FONT=&quot]ถ้าพิมพ์ผิดพลาดก็ขอขมามา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ[/FONT]

อนุโมทนาครับ

 

Phatchawee

จากที่ผมเคยเข้าอบรมปฎิบัติธรรมที่วัดอินทรวิหาร บางขุนพรหม ไม่มีการครอบครูครับ ครอบครูไม่มีในการฝึกแบบชาวพุทธ มีแค่แม่ชีหรืออาจารย์ที่คอยแนะนำเรา ถ้าเจอเจ้ากรรมนายเวรระหว่างการฝึกก็แผ่เมตตาให้เค้า ไม่ต้องกลัวครับ เค้ามาขอส่วนบุญส่วนกุศลจากเราทำสมาธิครับ

ก็จะดูให้ว่าจะมีใครมารับไปดูแลเรา ใครในที่นี่คือเทพใหญ่ๆ หรือไม่ก็พระที่เป็นพระอริยเจ้าน่ะค่ะ

ที่ว่าจะมีเทพมาคอยดูแลแบบการครอบครู ผมว่ามันดูน่าจะเป็นแนวทางการรับขันต์นะครับ ถ้าเป็นการรับขันต์อย่าเลยครับอันตราย<!-- google_ad_section_end -->

คนเราเกิดมามีเทพคอยคุมครองอยู่แล้วครับ อยู่ที่ว่าใครจะทำความดีแล้วแผ่บุญกุศลให้กับเทพที่คอยดูแลเรา เพราะเทพไม่สามารถปฎิบัติสมาธิได้อย่างเราจึงต้องอาศัยมนุษย์เพื่อเพิ่มบารมีให้แก่ตนเองจึงต้องมาอาศัยบุญจากเราทำความดี แต่ถ้าใครไม่เคยทำความดีหรือไม่เคยแผ่บุญกุศลให้ เมื่อมีเหตุอะไรเทพไม่สามารถช่วยได้เพราะเทพไม่มีบารมีพอที่จะช่วยได้ (มนุษย์คือสัตว์ประเสริญ แต่จะประเสริญหรือไมอยู่ที่ตัวเรา) ทำบุญสร้างความดีเข้าไว้ครับ ไม่ต้องกลัวครับ เทพคุมครองอยู่แล้ว

 

การนั่งสมาธิ ก็ขอ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นครู โดยเอ่ย ด้วยการสรรเสริญ พุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ นั่นก็ถือว่า เราได้ มี พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นครูแล้ว

จากนั้น ตั้งทัสนะ ให้ตรงก่อน ว่า เราจะนั่งสมาธิ ในครั้งนี้ ก็เพื่อ ให้จิต ที่เคยสอดส่าย ที่เคยคิด ที่เคยฟุ้ง ที่เคย มีอารมณ์ ที่ไม่สบายกาย ต่างๆ นาๆ สงบตัวลงมานิ่ง
เราจะทำให้เรื่องราวต่างๆ ที่อยู่ในใจของเรา สงบตัวลงนิ่ง

ดังนั้นไม่ว่า มันจะเห็นอะไรก็ตาม ไม่ว่าจะมีอะไรก็ตามผ่านเข้ามาให้เรารับรู้ เราจะนิ่ง เราจะให้กระแสจิตที่เคยแผ่ออกไปนั้น ค่อยๆ หดตัวกลับเข้ามา

เมื่อ จิตของเราที่เคยแผ่ซ่านออก หดตัวเข้ามา แล้ว เราก็จะสงบ เรื่องวุ่นวายต่างๆ ก็จะดับตัวลงไป

ให้ จิตเรามีคุณค่าต่อการ ทำงาน ต่อไป

ดังนั้น เรื่องราวต่างๆ ปัญหาต่างๆ ไม่ใช่ว่า เราจะต้องไปแก้ไข ในตอนนั่งสมาธิ
บางคน มีเรื่องคับข้องใจ มีปัญหา อุปสรรค มากมายกับชีวิต

ยิ่งจะต้อง ทำสมาธิ ให้เป็น เมื่อจิตสงบตัวลงไป ธาตุรู้ที่แท้จริง จะมีกำลัง มีสติ สูง ปัญหาต่างๆ ก็จะกลายเป็นเรื่องเล็ก

สงบให้เป็น ก่อน อย่าไปกลัวความสงบ แต่ให้รู้ตัวว่า ความสงบ และ ความฟุ้ง แตกต่างกันอย่างไร
[FONT=&quot][/FONT]

 

ไร้สาระจัง ได้คนบอกอ่ะไม่น่าเชื่อถือ เก่งโครตเลยที่สามารถบอกได้ว่าชาติก่อนเป็นตัวอะไร
คนที่บอกคุณต้องเป็นพวกโกหกหลอกลวง หรือว่าต้องหวังอะไรจากตัวคุณแน่ๆครับ ระวังตัวไว้ คนเช่นนี้น่ากลัว พวกหน้าเนื้อใจเสือ

กรรมฐานอ่ะถ้าจิตแข็ง จะเห็นภาพอะไรก็ไม่กลัว ภาพทุกอย่างเราสร้างขึ้นมาเองทั้งนั้น แค่รู้ว่าภาพทุกอย่างสมองมันสร้างขึ้นมา เราก็ไม่กลัวแล้ว มีสติ มีปัญญา แค่นั้น

 

พระธรรมและพระวินัยที่เราตถาคต ตรัสไว้ดีแล้ว จะเป็นศาสดาของพวกเธอแทนเรา ตถาคต

อย่าไปสุดโต่ง ว่าจะต้องไปเข้าหาอาจารย์

เรานับถือท่าน เราก็เอาคำสอนของท่านมาศึกษา หมั่นถามเพื่อนบ้าง ไปปฏิบัติธรรมบ้าง ทำตามคำสอนท่าน ได้ชื่อว่า บูชา ท่าน เป็นศิษย์ท่าน

ต้องถามว่า คนที่บอกว่า เป็นศิษย์หลวงปู่หลวงพ่อ หลายๆ ท่าน เคยไปคุยกับท่านกี่คำ

แล้ว เคยปฏิบัติตามที่ท่านพูด มากน้อยเท่าไร

เราเอง ที่จะต้องสำรวจตนเอง แต่ สายปฏิปทา มีเอาไว้เพื่อที่จะได้ทราบแนวทางที่ชัดเจน ที่ตรง

สมัย พุทธกาล พระบางรูป บวช แต่ยังไม่เคยเห็นหน้าพระพุทธองค์ ก็มี

แต่ ท่านชอบธรรม ของพระศาสดา ท่านก็ปฏิบัติ ตามแนวทางของพระศาสดา

จนพระศาสดาไปเจอ ท่านยังไม่รู้จักพระศาสดาก็มี

พ่อแม่ครูอาจารย์ ท่านเมตตาเสมอกันหมด เพียง ระลึกถึง พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ท่านก็อยู่ในใจแล้ว

 

การที่เรา เป็นคนที่โชคดี ได้ใกล้ชิด กับครูบาอาจารย์ได้ ก็นับว่าเป็นวาสนา

แต่ว่า คนที่ไม่ได้ใกล้ชิดกับครูบาอาจารย์ ก็อย่าให้กิเลสมันลวงเรา ว่า เราเป็นคนด้อยวาสนา ไม่ได้เจอครูบาอาจารย์ เพราะว่า เมื่อเรา น้อม พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ มาอยู่ที่เราแล้ว ผู้นั้นก็ได้ชื่อว่า มี ไตรสรณคม เป็นที่พึ่ง เป็นศิษย์มีอาจารย์ และ ผู้นั้น ได้ชื่อว่า อยู่ใกล้พระศาสดา และ พระธรรม และ พระสงฆ์ มากที่สุด โดยไม่รู้ตัว อยู่แล้ว

แต่หากผู้ใดมีอาจารย์ แต่ว่า ไม่ทำตนให้ดี

พระศาสดา ทราบดีอยู่แล้วว่า จะต้องมีเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น ท่านได้กล่าวว่า

<table class="D" border="0" cellspacing="0"><tbody><tr valign="top"><td>
</td><td>ยาวชีวมฺปิ เจ พาโล </td><td>ปณฺฑิตํ ปยิรุปาสติ </td></tr><tr valign="top"><td> </td><td>น โส ธมฺมํ วิชานาติ </td><td>ทพฺพี สูปรสํ ยถา. </td></tr><tr valign="top"><td> </td><td colspan="2">ถ้าคนพาล เข้าไปนั่งใกล้บัณฑิตอยู่ แม้จนตลอดชีวิต, </td></tr><tr valign="top"><td> </td><td colspan="2">เขาย่อมไม่รู้ธรรม เหมือนทัพพีไม่รู้รสแกงฉะนั้น.</td></tr></tbody></table>
ดังนั้น อย่าไปยึดว่า เรามีอาจารย์ดี แล้ว คนที่ไม่มีอาจารย์ไม่ดี เราจะกลายเป็นว่า มีทิฎฐิมานะ ยึดมั่นในตัวตนของเรา ไปผูกติดกับอาจารย์

 

การเจริญสมาธิ มิใช่วิธีทรงจ้าวเข้าผีผีเข้า การทำอย่างนั้นมิใช่เรื่องของพุทธศาสนา คนละเรื่องกันเลย

สมาธิ มิใช่วิธีทรงจ้าว

 

วัดนาป่าพง คลอง 10 ลำลูกกา ปทุมธานี............วัดนาป่าพง: พุทธวจน ธรรมวินัย จากพุทธโอษฐ์

 

ขออนุโททนาด้วยครับ ในการปฎิบัติ ขอให้เจริญในทางธรรมยิ่งๆๆขึ้นไป
อาจารย์ใหญ่ที่สุด ก็คือ องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพระพุทธเจ้า
ไปต้องไปเดินทางหาที่ไหนไกลเลย

 

จขกท. เองค่ะ ขอบคุณทุกๆความเห็นมากนะคะ

ตอนนี้ตัดสินใจกำลังจะไป บวชเนกขัมมภาวนา ที่วัดมเหยงคณ์ จ.พระนครศรีอยุธยาค่ะ

เนื่องในเทศกาลวันขึ้นปีใหม่

ขอบคุณทุกความเห็นจริงๆค่ะ

 

ให้พิจารณาดังนี้ คือ คนที่ไม่มีอาจารย์ แล้ว ปฏิเสธอาจารย์ ก็สุดโต่ง
คนที่มีอาจารย์แล้วยึดมั่นแต่ในอาจารย์ ก็สุดโต่ง

การศึกษา แล้ว ดูปฏิปทา ที่ชัดเจนและ ตรง นั่นแหละทาง

ที่สำคัญ คือ อย่าประมาทว่า เรานี้แน่ การฝึกเองทำเอง ก็ฝึกกับกิเลส เอง

แบบนั้นแหละ ที่ต้องระวัง

 

ผมว่าแปลกๆนะ ถ้าเขาเห็นอดีตได้จริงไม่ต้องไปรอเป็นวันๆเป็นคืนหรอกครับ ท่านที่รู้จริงๆ เห็นหน้าเรา ท่านก็รู้แล้วว่าเรามาจากอะไร เท่านั้นไม่พอ ยังรู้ด้วยซ้ำว่าจะไปทางไหนขึ้นหรือลง เพียงแต่ท่านที่รู้จริงท่านไม่ค่อยพูด เพราะมันไม่มีประโยชน์อะไร นอกจากจะเป็นกิเลสป่าวๆ แนะนำซอย สายลม ครับบ้านซอยสายลม (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ)

 

--ผมเองเป็นศิษย์ที่ไม่มีครู แต่ศึกษาเอาในเวปบอร์ดนี้ละครับ
ท่านผู้รู้มีอยู่มากมาย ลองผิดลองถูก แล้วจึงจะรู้ทางของตนเอง
แต่ก็ควรระวังบางท่าน เห็นหลุดๆก็มี
--++ในกระทู้นี้ก็มีหลายท่านครับ ดูภาษาธรรมก็รู้++--

 

แต่ก่อนที่ฝึกสมาธิ ก็กลัวเหมือนกันว่า เราฝึกเอง เราไม่มีครู แต่พอมาหลังๆ เมื่อเกิดอะไรขึ้น จะระลึกถึงหลวงปู่จรัญเสมอ พอเห็นภาพท่ายิ้ม ภาพท่านสมรวมกาย ใจเราก็ระลึกสัมรวม ตามท่าน เลย คิดเสมอว่า เรามี หลวงปู่อยู่ มีพระพุทธเจ้าอยู่ในใจ เลยไม่กลัวที่จะนั่งสมาธิ เกิดอะไรขึ้น ระลึก พระพุทธเจ้า กับหลวงปู่เป็นอันดับแรกเสมอๆ

 

จิตก็ของเรา ความกลัวก็ของเรา เราจะหลุดพ้น หรือ ไม่หลุดพ้นก็มีแต่เรา แม้ตายก็มีแต่เราไม่เห็นว่ามีใครตายแทนกันได้
ปฎิบัติก็รู้ได้เฉพาะเรา(ปัจจัตตัง)
การมีครูก็เปรียบดั่งว่ามีคนบอกทางให้เราทั้งที่คนเราก็มีแผนที่อยู่แล้ว(พระพุทธเจ้าได้สั่งสอนมาหลายพันปีแล้ว)
แต่ที่คุณได้กล่าวมานั้นออกจะงมงายเกินไป กรรมฐาน หรือ การพิจารณา ก็เกิดขึ้นแต่เรา
ส่วนความกลัวที่เกิดขึ้นนั้นมาจากความฟุ้นซานของตัวคุณเอง(แต่ไม่ใช่ วิญญาณไม่มี)
คุณเคยเจอ ผี หรือ วิญญาณไหม
หากไม่เคยแล้วรู้ได้ไงว่ามีจริง คุณถึงได้กลัว
กลัวเพราะความคุ้นเคยที่ผู้ใหญ่ได้บอกไว้ตอนยังเด็ก ความกลัวนี้จะหายไปหากว่าได้พบเจอเข้าจริงๆ จะรู้ว่าที่เขามา มาเพราะอะไร วิญญาณที่ดุร้ายนั้นมีน้อย แต่วิญญาณที่ตายด้วยความผิดพลาดของชีวิตนั้นมีอยู่มาก
หากเห็นนั้นเพราะเขาหิว เราก็แผ่เมตตาให้เขา เท่านี้เขาก็ไม่มารบกวนเราแล้ว ทุกชีวิตบนโลกมีสิ่งที่คล้ายกัน คือ หากหิวก็หากินไม่ว่าคน หรือ สัตว์ หรือ วิญญาณ
ขอให้เจริญในธรรมครับ