ขอธรรมะสำหรับคนจะติดคุกหน่อยครับ

กำลังจะต้องติดคุกทหารรับสงกรานต์ 55+ (น่าจะเป็นช่วงสิ้นเดือน) เพราะการตัดสินใจไม่รอบคอบ ใครมีธรรมะบทไหน จะช่วยปกป้องจิตใจเราจากคนพาล และการกระทำของคนพาลที่ผมจะต้องอยู่ด้วยอย่างน้อยหนึ่งปี เรื่องร่างกายไม่สนใจเท่าไร ตายไปกลับสบายเรา (วิภวตัณหา 55+) หลักๆ คือ ไม่มีความมั่นใจในตัวเองเท่าไร กลัวว่าจะทนความทุกข์ไม่ไหวจะทิ้งธรรมไป ช่วยแนะนำหน่อยครับ

งอแงขอให้พระท่านช่วยมาหลายวันล่ะ 555 ไม่รู้จะไปปรับทุกข์กับใคร เพราะคนในครอบครัวไม่ปฏิบัติธรรม เลยทุกข์มากกว่าเราเสียอีก คนจะติดคุกกลับต้องมาปลอบใจคนไม่ติด ขำดี สุดท้ายได้แต่มาระบายไว้ ณ ที่นี้

พอรู้ว่าจะต้องติดคุก สิ่งแรกที่เกิดในใจก็คือ ความกลัว ความกังวล ที่จะต้องอยู่ร่วมกับคนพาล แต่เพราะฝึกตนตามคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแบบไม่ค่อยขยันเท่าไรมาหลายปี ยังพอมีความดีอยู่บาง เลยจับความทุกข์ที่เกิดมาพิจารณาเป็นกรรมฐานไปซะเลย ก็เอาจิตไปดูๆ หวังว่าจะเห็นต้นเหตุแห่งความกลัว ดูเป็นร้อยๆครั้ง แต่ก็ยังไม่เห็นซักที ผมทำผิดวิธีรึเปล่าก็ไม่ทราบ ก็มั่วๆไป ต้วมเตี้ยมตามพระท่านไป สักวันต้องสำเร็จ

แต่ก่อนฝึกแต่การนั่งสมาธิ ตอนนี้ว่าจะลองฝึกกายานุสติว่าจะเอาไปใช้ตอนเค้าเกณฑ์นักโทษไปทำงาน และอยากฝึกดูจิตเพื่อปกป้องจิตใจไม่ให้เสื่อม เมื่อเจอกับความทุกข์ความลำบาก ใครมีแนวทางหรือคำสอนของครูบาอาจารย์ท่านไหน ช่วยแนะนำหน่อยครับ

*****************************************
*****************************************

หลังจากฟังคำแนะนำจากเพื่อนๆ คำสอนของครูบาอาจารย์ และได้ปฏิบัติธรรมมาช่วงหลายวันนี้ ความทุกข์ลดลงไปเยอะแล้ว แค่ยังขาดความมั่นใจในตัวเองอยู่เล็กน้อย กลัวว่าสติจะไม่เข้มแข็งพอ แต่ก็ชั่งมันเถอะ ถือซะว่าเป็นการสอบอารมณ์ไป ทนไว้ก็ทน ทนไม่ไว้ก็งอแงขอให้พระท่านช่วย ท่านจะช่วยหรือไม่ก็แล้วแต่ความเมตตาของท่าน

ต้องขอบคุณเรื่องนี้เหมือนกันที่ทำให้ผมได้รู้จักหลวงปู่เทสก์ เทสรังสี รู้สึกว่าคำสอนของท่านจะตรงกับจริตของผมเป็นพิเศษ ไหนๆ ก็ไหนๆแล้ว อยากให้เพื่อนๆ มองเป็นธรรมทาน เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

ชีวิตหาความแน่นอนอะไรไม่ได้ ต้องมีการพลัดพรากจากของรักของชอบใจเป็นธรรมดา ภัยอันตรายอาจเกิดขึ้นได้ทุกขณะ อยู่ดีๆอาจถูกจับขังเหมือนผมก็ได้ 55+ พระอริยะเจ้าท่านยังเจ็บ ยังแก่ ยังตาย เรามีความดีน้อยกว่าท่านมากจะรอดได้อย่างไร ขอเพื่อนๆญาติๆทางธรรมทั้งหลายตอนที่ยังมีโอกาสนี้ เร่งสร้างความดี และดำรงตนอยู่ด้วยความไม่ประมาทเถิด

 

นำมาฝากครับ

 

ก็ต้องเข้าใจก่อนว่า ทุกข์นี้เกิดจากอะไร เราถึงจะรู้ได้ว่าเราจะบรรเทาความทุกข์ได้อย่างไร..

ถ้าถามคุณ คุณก็อาจจะตอบว่า ทุกข์คุณนี้เกิดจากความกลัว กลัวว่าจะถูกกักขัง กลัวว่าจะโดนทำร้าย กลัวว่าจะพบคนพาล หรือยิ่งไปกว่านั้นคือ กลัวว่าจะต้องตายในคุก... ซึ่งจริงๆแล้วมันเป็นคำตอบที่ไม่ผิด แต่มันก็ไม่ใช่คำตอบที่ถูกต้องนัก...เพราะมันเป็นคำตอบที่สะกิดเพียงผิวนอกของความทุกข์เท่านั้น

ความจริงนั้น...
ทางธรรมะท่านสอนไว้ว่า ทุกข์นี้เกิดจากตัณหา ตัณหามีอะไรบ้าง..
1.ความต้องการที่จะเสพกาม(กินของอร่อย ดมกลิ่นหอมๆ อยากกินโค้ก เป๊ปซี่ อยากฟังเพลงเพราะๆ ดูละคร อยากมี sex เป็นต้น) เมื่อมีความอยากพวกนี้ คือ อยากกินแต่ไม่ได้กิน อยากดูแต่ไม่ได้ดู อยากเอาแต่ไม่ได้เอา ก็เกิดเป็นทุกข์ขึ้น... แล้วความสุขล่ะเป็นไฉน... มันก็การที่เราได้เติบเต็มตัณหาของเรานั่นเอง... ได้กินในสิ่งที่อยาก ได้ดูและฟังในสิ่งที่อยาก ได้เอาในสิ่งที่อยาก เป็นต้น

2. ตัณหาที่ 2 ความอยากมี อยากเป็น.. อยากที่จะรวย อยากสวย อยากที่จะให้คนสนใจ อยากที่จะให้คนเห็นความสำคัญ ยกตัวอย่างเช่น คุณแสดงความคิดเห็นในกระทู้นี้ คุณก็อยากให้คนอ่าน เห็นดีเห็นงามกับความคิดเห็นของคุณ... แต่ถ้ามีคนมาอ่าน แต่ไม่ตอบ... คุณก็เริ่มเป็นทุกข์...หรือมีคนอ่าน ตอบแล้ว แต่ไม่ตรงกับความเห็นของคุณ นี่ก็ทำให้ทุกข์อีก... หรือยกตัวอย่างใกล้ตัวเข้าไปอีก เวลาคุณอธิบายบางอย่างให้คนในครอบครัวฟัง แต่ไม่มีใครเข้าใจคุณ ก็ทำให้คุณทุกข์อีก...

แล้วความสุขล่ะเป็นไฉน... ก็เวลาอยากเป็น อยากรวย อยากสวย อยากดัง อยากให้คนเห็นความสำคัญ... แล้วได้สมใจ ก็เกิดเป็นสุขขึ้นมา...พูดง่ายๆก็คือได้เติมเต็มตัณหานี่เอง

3. ตัณหาที่ 3... ความไม่อยากมี ไม่อยากเป็น...ยกตัวอย่างเช่น ไม่อยากติดคุก ไม่อยากมีสิว ไม่อยากแก่ เป็นต้น... พูดถึงตรงนี้คงไม่ต้องอธิบายเพิ่ม เพราะถ้าคุณได้อ่านข้อ 1 และ 2 แล้ว คุณคงพอจะเห็นได้ว่า ข้อ 3 จะเป็นเช่นไร..

สรุปแล้ว..สั้นๆ ทุกข์นี้เกิดจากการที่เราไม่สามารถเติบเต็มตัณหาทั้ง 3 อย่างนี่เอง... ถ้าได้เติบเต็มตัณหานี้แล้วคุณก็จะมีความสุข... หรือถ้าคุณไม่มีตัณหานี้แล้ว คุณก็จะไม่สุขไม่ทุกข์ ซึ่งในทางธรรมนั้น นี่คือความสุขที่แท้จริง... เพราะสุขทุกข์นั้นของคู่กัน และถ้าคุณต้องการความสุขทางโลกแล้ว คุณก็ต้องเจอกับทุกข์ทางโลกซึ่งเป็นของคู่กัน...

ทีนี้ก็มาดูกรณีของคุณ..ซึ่งวิธีแก้ก็มี 2 วิธีคือ
1. ทำให้เป็นความสุขทางโลกซะ
2. หรือทำให้เป็นความสุขทางธรรม
วิธีที่ 1. . คุณก็ลองเปลี่ยนจากไม่อยากติดคุก เป็น อยากจะลองติดคุกดูสักที... ทีนี้คุณก็จะมีความสุข เพราะได้เติบเต็มตัณหาแล้ว.
หรือ
วิธีที่ 2 ซึ่งต้องอธิบายกันยาว.. ซึ่งผมต้องขอไว้โอกาสหน้า ค่อยมาอธิบายต่อ เพราะเขียนมายาวแล้ว..

 

ติดคุก ทหาร

ถ้า ติดคุกทหาร ไม่มีมั้งครับ คนพาล

ทหาร มีวินัยทหาร ผิดวินัยทหาร ยังไงก้
เปนคนมี วินัย กว่า พลเมือง ร้อยเท่าพ้นเท่า

ดีไม่มีดี เจอคน ดี ที่บังเอิญไม่เข้าใจ ระบบวินัย

ติดคุกทหาร

อุปมา เหมือน พระมหาเถระ มีลูกศิษย์เปนอรหันต์
มากมาย แต่พอไปเจอ พระพุทธองค์ พระพุทธ
องค์ก้ ก้สั่งแกมบังคับให้ไปเรียนใหม่ กับ เณรไม่กี่ขวบ

เณร ก้สั่งมหาเถระ ผู้สอนศิษย์ให้เปนอรหันต์ให้
เดินลงไปในบ่อโคลน คลุกขี้ตม จนจีวรใหม่เม้นเหม็น

ไม่เหนจะมีอะไร มั้ง!?

 

เราอยู่ส่วนเรา เค้าอยู่ส่วนเค้า อย่าไปสนใจกิริยาของคนพาลคะ

 

เขาอาจจะหมายถึง หนีไม่ไปเกณฑ์ทหาร แล้วโดนหมายจับหรือเปล่า

 

อนุโมทนาครับ ฟังแล้วรู้สึกว่าตรงกับสภาวะจิตตอนนี้ ฟังๆไป ทำให้ไปเจอครูบาอาจารย์ท่านอื่นด้วยครับ

 

ภาวนาทุกลมหายใจเข้าออก อย่าหายใจทิ้ง ฟุ้งซ่านไปวันๆ ครับ