ข่าวสาร วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี โดยเพจมูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

วันที่ ๒๘ ตุลาคม ๒๕๖๑ งานกฐินเจ้าภาพผาติกรรมพระหน้าตัก ๔ศอก เข้าถวายผ้าไตรและพระพุทธรูป



ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

 

วันที่ ๔ พฤศจิกายน ๒๕๖๑ ท่านพระครูปลัดสมนึก สุธมฺมถิรสทฺโธ ให้ช่างทดลองปิดทองคำเปลวคอระฆัง เจดีย์ใหญ่องค์กลาง ของวิหารหลวงพ่อ ๕ พระองค์ ตามดำริของท่านเจ้าคุณพระราชภาวนาโกศล ช่างเริ่มซ่อมแซมสีที่ล่อนและพ่นสีรองพื้นเพื่อปิดทอง เริ่มทำตั้งแต่วันที่ ๒๙ ตุลาคม ถึง วันที่ ๑ พฤศจิกายน และเริ่มปิดทองคำเปลว วันที่ ๑ ถึงวันที่ ๔ พฤศจิกายน จึงแล้วเสร็จ
พระสมุห์มงคลเวทย์ และคณะ เป็นเจ้าภาพปิดทองเจดีย์ ๑๐๐,๐๐๐ บาท














ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

 

วันอาทิตย์ที่ ๔พ.ย.๖๑ สอนกรรมฐานที่บ้านซอยสายลม
ช่วงเช้า ท่านพระครูปลัดสมนึก สุธมฺมถิรสทฺโธ เจ้าอาวาส ลงรับสังฆทานจาญาติ
โยมที่มาทำบุญกันในวันนี้ จนถึงเวลาพักฉันเพล ต่อมาเวลา๑๒.๓๐น. เริ่มฝึกกรรมฐานมโมยิทธิวันนี้มีผู้รับการฝึก ๙๙คน ไปนิพพานได้ ๙๓คน ไม่ได้๖คน ฝึกญาณแปด ๑๘๓คน
จากนั้นญาติโยมเข้าทำบุญกันจนถึเวลา
๑๕.๓๐น ท่านพระครูปลัดฯขึ้นพัก
ช่วงค่ำเวลา ๑๙.๐๐น. ท่านพระครูปลัดสมนึก สุธมฺมถิรสทฺโธ ลงรับสังฆทานจนได้เวลาเปิดคำสอนกรรมฐานของพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน วันนี้ท่านสอนเรื่องการกำหนดลมหายใจเข้าออก
นอกจากนี้ท่านได้เน้นให้ญาติโยมหมั่นทำบุญชำระหนี้สงฆ์ไว้ โดยเฉพาะเวลาป่วยหนัก เพื่อกันลงนรก และให้จับลมหายใจนึกถึงภาพพระไว้เสมอ จบแล้วทั้งหมดเจริญสมาธิประมาณ๒๐นาที เสร็จแล้วดร.ปริญญานำอุทิศส่วนกุศล และกล่าวคำถวายสังฆทานพร้อมกัน ต่อมาญาติโยมทั้งหลายเข้าถวายสังฆทานกันต่อจนถึงเวลา๒๑.๐๐น. เริ่มเริ่มสวดบทอิติปิโสทำนองสรภัญญะ ต่อด้วยคาถาเงินล้าน จบแล้วพระสงฆ์ให้พร ท่านพระครูปลัดฯจึงขึ้นพักผ่อน









ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

 

วันจันทร์ที่ ๕ พฤศจิกายน ๒๕๖๑ ช่วงเช้า เวลา ๑๐.๐๐ น. ท่านพระครูปลัดสมนึก สุธมฺมถิรสทฺโธ เจ้าอาวาสวัดท่าซุง รับสังฆทานที่บ้านสายลม จนถึงเวลา ๑๑.๐๐ น. จึงลงมาฉันภัตตาหารเพล
และวันนี้เป็นวันสุดท้าย ของการเดินทางมาเจริญพระกรรมฐาน และรับสังฆทาน
แจ้งกำหนดการช่วง บ่ายและค่ำ
เวลา ๑๒.๓๐ – ๑๕.๓๐ รับสังฆทาน
เวลา ๑๙.๐๐ – ๒๑.๓๐ รับสังฆทาน เจริญพระกรรมฐาน สวดมนต์ทำนองสรภัญญะ

ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

 

วันที่ ๒๘ค.ค.๖๑ ร้านTO be1 ร่วมจิตอาสาบริการตัดผมให้ฟรีในงานทอดกฐิน วัดท่าซุง
คุณสมพงษ์ พรปทุมชัยกิจ(คุณใหญ่) ได้นำคณะช่างตัดผมฝีมือเยี่ยมจากร้านTO be1 มาบริการตัดผมฟรีให้แก่ญาติโยมที่มาทำบุญในงานมหากฐินสามัคคี วัดท่าซุง บริเวณด้านหลังพระประธาน ถือเป็นการร่วมบุญกุศลในงานกฐินในครั้งนี้ด้วย ขออนุโมทนาอย่างยิ่ง



ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

 

วันจันทร์ที่ ๕ พ.ย.๖๑ ทำความสะอาดหลังกรรมฐานที่บ้านซอยสายลม วันสุดท้าย
หลังจากเสร็จงานกรรมฐานในช่วงกลางคืนและญาติโยมทยอยกลับกันไปแล้ว คณะรวมใจภักดิ์นำโดย.อ.วิชชุ ได้ช่วยกันทำความสะอาดพื้นที่ในบ้าน เก็บโต๊ะเก้าอี้เข้าที่ ล้างห้องน้ำ ดูดฝุ่นพื้นพรม และช่วยกันคลุมผ้าพระพุทธรูปต่างๆหน้าโต๊ะหมู่บูชาให้เรียบร้อย นอกจากนี้ยังช่วยกันลำเลียงเก็บข้าวของที่ญาติโยมนำมาถวาย เตรียมเก็บขึ้นรถไปวัดท่าซุงในวันพรุ่งนี้














ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

 

จากกรรมฐาน ๔๐ หน้า ๒๖๑



ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

 

จากกรรมฐาน ๔๐ หน้า ๒๔๕



ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

 

วันนี้วันพระตรงกับวันพุธกลางคืน(ราหู) แรม ๑๔ ค่ำ เดือนสิบเอ็ด(๑๑) ปีจอ

ขอให้ทุกท่านมีความสุขในธรรม

เห็นโลกสกปรก

ผู้ถาม : แต่ก่อนลูกเคยเห็นโลกนี้มีแต่ความทุกข์ มีแต่ความสกปรก เห็นคนเดินไปเดินมาก็มีสภาพเหมือนซากศพ แต่เดี๋ยวนี้อารมณ์แบบนั้นมันไม่ค่อยปรากฏเลย หรือเป็นเพราะลูกเลวลงเจ้าคะ?

หลวงพ่อ : ไม่เลว อารมณ์ดีขึ้น เห็นทุกอย่างมันดีหมดยังไงล่ะ ก็เป็นธรรมดา อาการของฌานโลกีย์มันก็ขึ้นๆ ลงๆ แบบนี้แหละ มันมีความรู้สึกอย่างนั้นบ้าง ก็ถือว่าเป็นบุญใหญ่แล้ว ใช่ไหม เวลาจะตายจริงๆ อารมณ์นั้นจะเข้ามาถึง คือเห็นว่าโลกเลวนี่นะ อย่างนี้จะไปนิพพานทันที

ผู้ถาม : เห็นเพียงนิดๆ หน่อยๆ นี่หรือครับ?

หลวงพ่อ : อย่าไปคิดนะว่าเห็นเพียงนิดหน่อย จะไม่มีผล เวลาป่วยหนักจริงๆ นี่ฉันเคยป่วยหลายหนนะ ป่วยครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๐๐ ความจริงตอนนั้นวิปัสสนาญาณก็น้อยหน่อย หนักในสมถะ งานก่อสร้างก็มาก ถ้าพูดตามส่วนรู้สึกว่าตัวดีน้อยไปหน่อย แต่ว่าพอป่วยเข้าจริงๆ อารมณ์ทั้งหมดมันรวมตัว ทั้งๆ ที่ไม่ได้คิดไว้นะ คิดว่ามันคงไม่ถึง แต่มันถึงได้ พอป่วยปั๊บพอเข้าโรงพยาบาล ร่างกายมันจะพัง ไม่ใช่เราแล้ว ทรัพย์สินทั้งหลายของเราไม่มีสิ่งที่เราห่วง จิตต้องการอย่างเดียวคือนิพพาน อารมณ์มันเฉยเลย เฉยสบาย การที่ทำความดีครั้งละเล็กละน้อยสะสมกันมันเป็นแบบนี้นะ นี่ที่เขาคิดอย่างนี้เขาคิดว่าเลว ตอนนั้นเขาเห็นโลกเลว เวลานี้ดีเห็นโลกศิวิไลซ์ ต่อไปใกล้จะตายเห็นโลกนี่น่าบรรลัย ก็เลยไปนิพพานเลย ไปแน่!

เรื่องอย่างนี้ก็เลยคิดขึ้นมาได้นะ มีเรื่องของ พระจูฬบันถก ท่านจูฬบันถก ในตอนต้นปัญญาทราม พี่ชายให้ท่องคาถาสรรเสริญคุณของพระพุทธเจ้า ๓ เดือน ๔ เดือน ท่องไม่ได้ ต่อมาพี่ชายเห็นว่า ถ้าเกาะพี่อยู่เอาดีไม่ได้ ไม่เป็นพระอรหันต์ก็เลยขับ ขับท่านก็ไปหาพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าให้คาถานิดเดียวว่า “รโชหรณังๆ ๆ” เอามือคลึงผ้าเห็นผ้าเศร้าหมอง เลยเป็นพระอรหันต์
ก็มีพระถามพระพุทธเจ้าว่า
“ทำไมตอนก่อน ท่านจูฬบันถก จึงโง่?”
พระพุทธเจ้าตรัสว่า
“เมื่อชาติก่อน ท่านจูฬบันถก เป็นพระ มีปัญญาดี แต่พระองค์หนึ่งปัญญาทึบ ท่านท่องหนังสือไม่ค่อยจะได้ก็ไปหัวเราะเยาะ จูฬบันถก เลยเป็นคนโง่มาหลายร้อยชาติ”
นั่นครั้งเดียวนะ แล้วต่อมาพระก็ถาม
“ตอนที่เป็นพระอรหันต์ทำไมง่ายนักพร้อมกับปฏิสัมภิทาญาณ และมีฤทธิ์มาก?”
พระพุทธเจ้าท่านบอกว่า ในอดีตกาลนานมาแล้ว ท่านไม่จำกัดเขตนะ ท่านจูฬบันถก เป็นพระราชา วันหนึ่งเลียบพระนคร ขณะที่เลียบพระนครอากาศก็ร้อน เหงื่อก็ออก เอาผ้าไปเช็ดเหงื่อที่หน้ามองเห็นผ้ามันเศร้าหมอง ก็คิดว่าร่างกายมันเลวเพียงนี้เชียวหรือ ท่านคิดเพียงแค่นั้นนะ ไม่ได้คิดอีกเลยนะ ท่านบอกว่าบุญแค่นั้นทำให้เป็นพระอรหันต์เร็ว ถ้าถึงวาระจริงๆ มันเข้ามาสนองจิต
คนที่คิดเมื่อกี้นี้เขาคิดถูกแล้ว จะว่าตัวเลวนะไม่ได้ มันเรื่องธรรมดาของอารมณ์นะ แต่ว่าเวลามันเข้าเกณฑ์จริงๆ มันจะเป็นแบบ ท่านจูฬบันถก เวลาป่วยหนักใกล้จะตายอารมณ์นี้จะมา

เทศน์กัณฑ์แรก

ผู้ถาม : กราบเท้าหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง อ่านหนังสือเล่มหนึ่งที่กล่าวไว้ว่า สมัยก่อนเคยไปเทศน์กัณฑ์แรกให้เทวดาฟัง หลวงพ่อได้เทศน์เกี่ยวกับเรื่องขันธ์ ๕ กระผมสงสัยว่าเทวดามีเพียงขันธ์ ๔ หลวงพ่อเทศน์ขันธ์ ๕ เทวดาจะเอาขันธ์ที่ไหนมาฟัง ลูกก็เลยงงๆ ก็เลยไม่เข้าใจ
หลวงพ่อ : เทวดาน่ะไม่มีขันธ์ ๕ ไม่มีขันธ์ ๔ เขาอยู่ด้วยกายที่เป็นทิพย์ อทิสสมานกาย ใช่ไหม เราเทศน์เรื่องขันธ์ ๕ ไม่ดีว่าอย่ามาเกิดเลย มีขันธ์ ๕ มันเป็นทุกข์ ให้เทวดาจำไว้ บางองค์ท่านอยากจะลงมา บางองค์ก็ไม่อยากลงมาใช่ไหม และที่เทศน์ความจริงไม่ใช่เรื่องของฉันเทศน์หรอก พระพุทธเจ้าท่านยืนอยู่ข้างหลัง ดลใจให้พูด ฉันจะเทศน์ยังไง พรรษา ๒ โธ่เอ๋ย!

ผู้ถาม : ตกลงว่าขณะที่เทศน์นั้นสมเด็จฯ ท่านคุมหรือครับ?

หลวงพ่อ : ขณะที่นั่งบนแท่น นึกว่าจะเทศน์ ยังไง ไม่เคยเทศน์ เห็นพระพุทธเจ้าท่านยืนอยู่ข้างหลังบอก “ว่าไปตามอารมณ์นึก” ก็ว่าไปตามเรื่อง

ผู้ถาม : ขณะที่เทศน์ใช้เวลาในเมืองมนุษย์ ประมาณก็…

หลวงพ่อ : ไม่รู้เท่าไหร่นะ ขึ้นไปบ่าย ๒ โมง ลงมาตี ๒ ก็ขึ้นประเดี๋ยวเดียว เวลาที่พูดน่ะ มีความรู้สึกว่าประเดี๋ยวเดียว แต่เวลาเทวดาชั้นดาวดึงส์ ๑๐๐ ปีของเราเป็น ๑ วันของเขานะ ขึ้นไปก็ไม่มีเวลาช้า เพราะขึ้นไปปุ๊บน่ะก็ไม่เห็นใครเลย และก็มีเทวดาองค์หนึ่งท่านมานิมนต์ ทรงเครื่องแต่ว่าไม่ใส่ชฎา บอกว่า
“ท้าวโกสีย์ นิมนต์ให้ไปที่ เทวสภา”
พอเดินเข้าไปปั๊บไปถึง โยมก็ออกมา
“คุณเอาไม้ตะพดมานี่เถอะ!”
ผู้ถาม : อ๋อ..ตอนนั้นทรงเครื่องเต็มยศเลย

หลวงพ่อ : ทรงเต็มยศเลยแบบ พระมาลัย (หัวเราะ) ก็ไม่เคยรู้เรื่องมาก่อนเลยนี่นะ ทีแรกขึ้นไปเฉพาะผ้าเตี่ยวผืนเดียวลงมาก็ล่อเต็มยศเลยแบบ พระมาลัย
ท่านบอก “ส่งบาตรมา เวลานี้บ่ายแล้วไม่มีเทวดาใส่บาตร ถอดรองเท้าเสีย แล้วเข้ามาได้”
ขึ้นนั่งบนแท่นธรรมาสน์ที่เทศน์ ตอนเทศน์เทวดาเต็มหมด เทวดา นางฟ้าเต็ม โอ้โฮ! สวยจริงๆ แพรวพราวระยับเป็นแก้วทั้งนั้น ก็นึกในใจจะเทศน์ได้ยังไง พอนึกในใจเทศน์ได้ยังไง ก็นึกถึงพระพุทธเจ้า เห็นท่านเลย
ท่านบอก “ว่าไปตามอารมณ์ที่คิด”
ท่านดลใจให้พูด ฉันพูดขันธ์ ๕ เวลานั้นเราไม่รู้เรื่อง

ผู้ถาม : ขนาดพูดเองยังไม่รู้เรื่องหรือครับ?

หลวงพ่อ : ไม่รู้เรื่องมาก่อน ถ้อยคำที่เทศน์ ไม่เคยรู้เรื่องมาก่อน เลยจำคำเทศน์นั้นมาใช้เวลาเจริญกรรมฐาน

ผู้ถาม : สังเกตดูขณะที่หลวงพ่อเทศน์นั้น เทวดา นางฟ้า ฟังด้วยความสงบเรียบร้อยหรือจ้อกแจ้กๆ อย่างนี้ มนุษย์ก็เอาเหมือนกันน่ะเทศน์ไป พวกก็ล่องุ้มๆ

หลวงพ่อ : นั่นเขาช่วยเทศน์

ผู้ถาม : แต่ข้างบนนั่นเขา…

หลวงพ่อ : เงียบสงัด ไม่มี พระอินทร์ท่านอยู่ด้วย ใครจะเอะอะโวยวายล่ะ ก็มีพูดอยู่องค์เดียว พระอินทร์องค์เดียวเท่านั้นแหละ “นิมนต์ขึ้นธรรมาสน์ครับ ทีหลังมาก็ไม่ต้องแต่งตัวแบบนี้นะ” (หัวเราะ)

ผู้ถาม : หลวงพ่ออายไหมครับ?
หลวงพ่อ : ไม่อายล่ะ! หน้าด้านเสียอย่าง (หัวเราะ) จะไปอายอะไร มันเอาเข้าไปแล้วด้วย

โพสต์โดย achaya



ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

 

เมื่อวันที่ ๙ พฤศจิกายน ๒๕๖๑ หลังจากทำวัตรเย็นแล้ว ท่านพระครูปลัดสมนึก สุธมฺมถิรสทฺโธ เจ้าอาวาสวัดท่าซุง พร้อมด้วยพระสงฆ์วัดท่าซุง ร่วมกันประชุม นัดหมายวัน จัดเตรียมงานสถานที่ต่างๆ โดยเริ่ม ทำงานตั้งแต่วันที่ ๑๒ พฤศจิกายน จนถึงจบงาน ธุดงค์
ท่านที่มีความประสงค์ มาช่วยงานเก็บกิ่งไม้ ตัดหญ้า ล้างพื้น ล้างห้องน้ำ ฯ ในช่วงวันหยุด สามารถมาร่วมกิจกรรม ตามกำหนดการงานได้ตามอัธยาศัย
เมื่อถึงเวลา ๒๓.๐๐ น. ท่านเจ้าอาวาสกล่าวปิดประชุม

กำหนดการงานธุดงค์ วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี

งานธุดงควัตร
งานอุปสมบท(หมู่) ปฎิบัติธุดงควัตร
และบวชพราหมณ์ถือกรรมบถ ๑๐
วันอังคารที่ ๔ – วันจันทร์ที่ ๑๐ ธันวาคม

วันที่ ๔ ธันวาคม
วันอุปสมบท (หมู่)
พิธีบวชชีพราหมณ์

วันเสาร์ที่ ๘ – วันอาทิตย์ที่ ๙ ธันวาคม
ฝึกมโนมยิทธิเต็มกำลัง

วันอังคารที่ ๑๐ ธันวาคม
วันลาสิกขา




ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

 

วันที่ ๑๐ พฤศจิกายน ๒๕๖๑ หลังจากฉันภัตหารเพลแล้ว ท่านพระครูปลัดสมนึก เจ้าอาวาสวัดท่าซุง คณะพระสงฆ์ และ คุณเล็ก สำราญ ที่ทำหน้าที่จัดแถวบิณฑบาตมาหลายสิบปี ตรวจสอบแนวการเดินบิณฑบาตร ของพระที่จะเข้าปฏิบัติธุดงค์ ซึ่งปีนี้ได้เทลานปูน ๒๕ ไร่ ใหม่ และมีเมรุติดตั้งอยู่กลางลาน จึงมีการปรับแนวการเดินบางส่วนเพื่อให้สะดวก และปลอดภัย แก่ญาติโยมที่มาใส่บาตร ในช่วงวันที่ ๔ – ๑๐ ธันวาคม นี้














ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

 

วันที่ ๑๐ พฤศจิกายน ๒๕๖๑
ในนามคณะสงฆ์วัดท่าซุง และศิษยานุศิษย์ ได้มาถวายงาน นำชุดสังฆทานจากวัด มาร่วมช่วยงานกฐิน ณ พุทธมณฑล อุทัยธานี เพื่อสมทบทุน ดำเนินการก่อสร้างพุทธมณฑลอุทัยธานี ต่อไป

ในงานนี้ทางพิธีกร ได้กล่าวกราบถวายความเคารพ พระเดชพระคุณหลวงพ่อราชพรหมยาน หลวงพ่อพระราชภาวนาโกศล อดีตเจ้าอาวาสวัดท่าซุง และท่านเจ้าอาวาสองค์ปัจจุบัน คือท่านพระครูปลัดสมนึก และคณะสงฆ์ ที่ได้เมตตาอนุเคราะห์ มาบูรณะสมเด็จพ่อองค์ปฐม และฐาน และได้ให้ผู้แทนนำสังฆทานมาออกช่วย เพื่อนำเงินสมทบทุนเพิ่ม และได้ถวายปัจจัยส่วนตัวร่วมกองกฐินอีกด้วย














ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

 

วันที่ ๑๑ พฤศจิกายน ๒๕๖๑ ท่านพระครูปลัดสมนึก เจ้าอาวาสวัดท่าซุง จ.อุทัยธานี ทำพิธีบวงสรวง เนื่องในงานทอดกฐิน วัดธรรมยาน จ.เพชรบูรณ์ โดยมีท่านพระปลัดวิรัช เจ้าอาวาสให้การต้อนรับและทำพิธีด้วย
ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

 

วันอาทิตย์ที่ ๑๑ พฤศจิกายน ๒๕๖๑
งานบุญกฐิน วัดธรรมยาน ต.นาเฉลียง อ.หนองไผ่ จ.เพชรบูรณ์
เวลาประมาณ๐๖.๐๐น. ท่านพระครูปลัดสมนึก สุธมฺมถิรสทฺโธ ได้เดินทางมาถึงที่วัดธรรมยาน จ.เพชรบูรณ์ และหลังจากที่คณะพระสงฆ์ฉันเช้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว หลวงพ่อพระปลัดวิรัช โอภาโส ท่านเจ้าอาวาสวัดธรรมยาน ได้นิมนต์ท่านพระครูปลัดสมนึก รับสังฆทานจากญาติโยมที่มาทำบุญในงานวันนี้ จนกระทั่งถึงเวลาประมาณ๐๗.๓๐น.จึงถึงกำหนดการพิธีบวงสรวงในช่วงเช้านี้ โดยมีคุณพิชิต ไม้พุ่ม เป็นผู้จุดธูปเทียนที่โต๊ะบวงสรวง หลังจากนั้นหลวงพ่อพระปลัดวิรัชและท่านพระครูปลัดสมนึก จึงเริ่มบวงสรวงและหลังจากบวงสรวงเสร็จแล้ว ท่านพระครูปลัดสมนึกรับสังฆทานญาติโยมต่อ และญาติโยมที่มาในงานวันนี้ต่างทำบุญกันตามอัธยาศัย
เวลาประมาณ ๑๐.๒๐ น. จึงเริ่มเข้าสู่พิธีการถวายกฐิน โดยคุณพิชิต ไม้พุ่ม จุดธูปเทียนที่โต๊ะหมู่บูชาพระรัตนตรัย และก่อนที่จะเริ่มพิธีถวายผ้ากฐินนั้น หลวงพ่อพระปลัดวิรัชได้ให้ญาติโยมอาราธนารับศีลก่อน และได้เปิดไฟล์เสียงคำสอนของหลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง ที่ท่านเทศน์สอนเกี่ยวกับเรื่องอานิสงส์ของบุญกฐินให้ญาติโยมได้ฟัง
หลังจากนั้น ญาติโยมพุทธบริษัทจึงได้เข้าถวายผ้ากฐินและบริวารกฐินต่างๆกับคณะพระสงฆ์ เมื่อญาติโยมถวายกฐินเสร็จแล้ว ท่านด็อกเตอร์ปริญญา นุตาลัย ได้กล่าวนำญาติโยมร่วมกันอุทิศส่วนกุศลและร่วมกันกล่าวคำถวายอาหารพระ หลังจากนั้นหลวงพ่อพระปลัดวิรัชและคณะพระสงฆ์ให้พร เป็นอันเสร็จพิธีและคณะพระสงฆ์ฉันภัตตาหารเพล
เวลาประมาณ ๑๒.๐๐น. ท่านพระครูปลัดสมนึก สุธมฺมถิรสทฺโธ และคณะพระสงฆ์วัดท่าซุง เดินทางกลับวัดท่าซุง จ.อุทัยธานี














ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

 

เมื่อวันที่ ๒๗ ตุลาคม ๒๕๖๑ ท่านพระครูปลัดสมนึก สุธมฺมถิรสทฺโธ เจ้าอาวาสวัดท่าซุง เป็นประธานทำพิธีบวงสรวง และเททองหล่อท่านท้าวมหาราชทั้ง ๔ องค์ เพื่อนำไปประดิษฐ์สถานที่มณฑปทั้ง ๔ ด้านรอบเมรุชั่วคราวลาน ๒๕ ไร่ พิธีนี้จัดที่ลานธรรม หน้าอาคารพิพิธภัณฑ์สมบัติพ่อให้ฯ โดยมี พระครูสมุห์วิชิต(โอ) , พระครูสังฆรักสุรจิต สุรจิตโต รองเจ้าอาวาส , พระอาจารย์ชัยวัฒน์ อชิโต ผู้ช่วยเจ้าอาวาส ร่วมพิธีดังกล่าวด้วย
ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

 

จากคำสอนหลวงพ่อพระราชพรหมยานวัดท่าซุง



ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

 

ม.ล.เอื้อมสุขย์ กิติยากร รองประธานมูลนิธิหลวงพ่อปาน – พระมหาวีระ และประธานศูนย์สงเคราะห์ผู้ยากจนในถิ่นทุรกันดารตามพระราชประสงค์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๙ ตัวแทนเจ้าภาพและคณะผู้มีจิตศรัทธาเดินทางไปยังจังหวัดเชียงใหม่ประกอบกิจงานบุญมหากฐิน ๒๘ วัด วันที่ ๙ – ๑๑ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๖๑

กำหนดการ

วันที่ ๙ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๖๑
– งานพิธีอบรมสมโภชพระบรมสารีริกธาตุ พระพุทธรูป และยอดฉัตรเจดีย์ พร้อมลอยโคมถวายพุทธบูชา

วันที่ ๑๐ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๖๑
– งานพิธีบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ ยกฉัตรพระเจดีย์ และถวายพระพุทธรูปเป็นพระราชกุศลพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๙
– งานพิธีเปิดถนน ถวายเจดีย์สีหนันทะป๋าระมีศรัทธาสุสรณ์ พร้อมปล่อยสัตว์ป่าคืนสู่ป่า

วันที่ ๑๑ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๖๑
– งานบุญทอดกฐิน ๒๘ วัด ณ วัดจอมหมอก อำเภออมก๋อย จังหวัดเชียงใหม่

ขอร่วมอนุโมทนากับทุกท่านไว้ ณ ที่นี้







ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

 

รูปถ่ายเจ้าภาพกองกฐินผาติกรรมพระพุทธรูปหน้าตัก ๔ ศอก
งานทอดกฐินวัดท่าซุง วันที่ ๒๗-๒๘ ตุลาคม ๒๕๖๑



ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

 

วันนี้วันพระตรงกับวันพฤหัสบดี ขึ้น ๘ ค่ำ เดือนสิบสอง(๑๒) ปีจอ

ขอให้ทุกท่านมีความสุขในธรรม

พาโยม ไปพระนิพพาน

บันทึกความจำ วันนี้ วันที่ ๒๐ สิงหาคม ๒๕๓๕ ก็จะขอบันทึกความจำ เมื่อวันที่ ๑๙ สิงหาคม ๒๕๓๕ ทั้งนี้ก็เพราะว่าวันนั้น ป่วยมาก จะต้องไปสั่งการให้นายช่างทำมณฑป พระยืน ๘ ศอก ซึ่ง ขวัญหรือเยาวลักษณ์ มิตรศรัทธา เป็นคนบริจาคทรัพย์มา ๑ แสนบาท แต่ว่าเงิน ๑ แสนบาทของเธอที่ส่งมาให้ ก็เป็นเงินมาก แต่ทว่างานที่สั่งทำ ถึงล้านบาท นี่ก็เป็นของธรรมดา ที่จะต้องใช้เงินส่วนอื่นเข้าประสม เพื่อเป็นการเจริญศรัทธา

วันนี้ ก็จะขอทบทวนเรื่องความเป็นมาของ วันที่ ๑๙ สิงหาคม ๒๕๓๕

หลังจากกลับไปดูงานแล้ว ไปสั่งงานเสร็จ ก็กลับมานอนพัก รู้สึกว่างงมากและเหนื่อยมาก มีความรู้สึกตามความเป็นจริงว่า ร่างกายนี้คงจะทรงตัวได้ไม่นาน มันอาจจะตายเสียภายในไม่ช้านี้ก็ได้ จึงได้รวบรวมกำลังใจ ขึ้นไปเฝ้าองค์สมเด็จพระจอมไตร คือ พระพุทธเจ้าที่วิมาน บนนิพพาน คำว่า นิพพาน นี่ ใครจะว่าสูญ ก็เป็นเรื่องของท่าน อาตมามีความรู้สึกว่าไม่สูญ

แต่ความจริง เรื่องของพระพุทธศาสนาถ้าเราจะอ่านกันแต่เพียงหนังสืออย่างเดียว ก็คงไม่เข้าถึงพระพุทธศาสนาแน่นอนนัก เพราะความเห็นของแต่ละคน ไม่เหมือนกัน ทางที่ดีก็ควรจะค้นคว้าด้วยวิธีปฏิบัติ

แนวปฏิบัติ มี ๔ อย่าง คือ:-
๑. สุกขวิปัสสโก
๒. เตวิชโช
๓. ฉฬภิญโญ
๔. ปฏิสัมภิทัปปัตโต

ถ้าเราทำได้ครบทุกอย่าง จะไม่สงสัยในพระพุทธศาสนาขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ฉะนั้น ในเมื่อไปถึงนิพพานแล้ว ไปนั่งที่ที่เคยนั่ง สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็ทรงประทับอยู่หลายองค์ ที่เขาว่าสูญกันนะ ความจริงไม่สูญ ไปถึงกราบนมัสการท่าน ท่านก็บอกว่า คุณ เทวดา นางฟ้า พรหม เขาคอยอยู่ที่เทวสภาเต็มหมด ทำไมไม่ไปแวะที่นั่นก่อน กลับไปก่อน กลับไปที่เทวสภาก่อนจึงได้กราบท่าน แล้วมาที่เทวสภา

มาถึงเห็นท่านผู้มีคุณ คือ บิดามารดาเดิม ครูบาอาจารย์ ท่านย่า ปู่ใหญ่ ท่านผู้มีคุณทั้งหลาย ก็รวมความว่า ชาติปัจจุบัน ก็ถือว่า เทวดา นางฟ้า พรหมทั้งหมด มีคุณทั้งหมด ทั้งนี้เพราะอะไร ทั้งนี้เพราะว่า งานทุกอย่างท่านช่วย ช่วยงานทุกประเภท ที่ทำความสำเร็จขึ้นมาได้ นี่ก็เพราะ
๑. พระพุทธเจ้า
๒. พระปัจเจกพุทธเจ้า
๓. พระอรหันต์
๔. เทวดา นางฟ้า พรหม
๕. ท่านย่ากรุณาส่งลูกแก้วมาให้ แก้วจักรพรรดิพิมาน หรือแก้เพชรจักรพรรดิ ก็ตาม ตามใจจะเรียก

องค์นี้หลวงปู่ชุ่มให้ไว้ก่อน แต่ว่าองค์เล็กให้อรรณพไป อรรณพให้สัณห์ไปใช้ ใช้ในทางที่ผิด กลับไปที่เดิม ต่อมาท่านแม่นำกลับมาให้ บอกว่าองค์นี้เป็นองค์เล็ก เป็นองค์น้อง มีไว้ ๒ องค์ งานทุกอย่างจะสำเร็จหมดตามประสงค์ แต่แก้วจักรพรรดินี่ รู้สึกว่าหลวงปู่ชุ่ม ถวายพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวไว้องค์หนึ่งเป็นองค์ใหญ่

ในเมื่อกราบท่านเสร็จขอบคุณท่านเสร็จ ก็บอกว่า ต่อนี้ไป อาตมาจะไปนิพพาน มีท่านผู้ใดบ้างจะไปนิพพานกับอาตมา ก็เชิญไปได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง วิมานหลังใหญ่ที่พระพุทธเจ้าท่านอนุญาตให้ทุกท่านไปพัก ทุกท่านจะไปพักได้ทุกเวลาโดยไม่ต้องมีอาตมานำไป

และประการที่ ๒ บริเวณทั้งหมด เป็นบริเวณกว้างใหญ่ไพศาล เดินเล่นตามสบาย หลังจากนั้นวิมานของใครวิมานของมัน คือต่างองค์ต่างก็มีวิมานบนนิพพานอยู่แล้ว ทุกท่านจะไปวิมานของท่านก็ได้ จะไปเที่ยววิมานของอาตมาก็ได้ ในเมื่อพูดจบก็ลุกจากที่ เมื่อลุกจากที่แล้ว เทวดา นางฟ้า พรหมทั้งหมด ก็ตามมา

มาถึงก็นั่งที่เดิม นมัสการพระพุทธเจ้าแล้ว เทวดา นางฟ้า พรหมทั้งหมด ท่านก็นั่งที่วิมานหลังใหญ่ ความจริงเทวสภาน่ะ ใหญ่มากแต่ก็แน่นขนัด วิมานหลังนี้ รู้สึกว่าจะเล็กไปหน่อย แต่ก็เป็นสิ่งอัศจรรย์

ในเมื่อเทวดา นางฟ้า และพรหม ท่านขึ้นไป ก็ปรากฏว่าวิมานหลังที่เห็นว่าเล็กไปหน่อยก็ใหญ่ขึ้นมา เต็มพอดีสำหรับเทวดา นางฟ้า และพรหมนั่ง สำหรับวิมานหลังที่อาตมานั่ง ก็มีญาติผู้ใหญ่ใกล้ชิดนั่งอยู่เต็ม ก็พอดี หันไปทางขวาเจอะโยมทั้ง ๒ คือ โยมผู้หญิงกับโยมผู้ชาย ในชาติปัจจุบัน ปกติท่านอยู่ชั้นยามา ท่านนั่งอยู่ด้านขวา

จึงถามโยมผู้ชายว่า โยม ขึ้นมาบนสวรรค์ ได้อย่างไร ถ้าโยมมีบาปมากเพราะอาศัยความรักลูก เป็นห่วงลูก เกรงว่าลูกจะอด โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ศีล ๔ ข้อ โยม ครบถ้วน แต่ศีลข้อที่ ๑ คือ ปาณาติบาต โยมจับสัตว์นั้นมาให้ลูกกิน คือ ปลา มันก็บาป แล้วโยมทำไมจึงได้มาสวรรค์ได้

โยมท่านก็บอกว่า เมื่อขณะที่ตอนหนุ่มๆ ผมทำอย่างนั้นจริง และไม่ค่อยได้เข้าวัด การปฏิบัติในศีลในธรรม ทุกอย่างครบถ้วน เว้นไว้แต่ปาณาติบาต เหล้าไม่กิน ฝิ่นไม่ฉัน บุหรี่ไม่สูบ ทุกอย่างครบถ้วน แต่ทว่าในตอนแก่ลงมา คุณอยู่ที่วัดบางนมโคก็ดี คุณอยู่ที่กรุงเทพฯก็ดี ฉันมีความห่วงคุณเป็นอันมาก ทุกวันทุกคืนนึกถึงแต่คุณองค์เดียว ว่า อยู่ไกลจากพี่ จากน้อง จะมีความลำบาก นึกถึงอย่างนี้ จนกระทั่งเวลาป่วย ยิ่งเวลาป่วย ยิ่งนึกถึงมากขึ้น เพราะอาศัยนึกถึงคุณเป็นอารมณ์อย่างนี้ อย่างเดียวโดยเฉพาะ

นี่บรรดาท่านพุทธบริษัท อย่างนี้เรียกว่า สังฆานุส สติ คือ นึกถึงพระสงฆ์เป็นอารมณ์ พอตายจากความเป็นคน โยมก็ขึ้นไปเป็นเทวดาชั้นยามา แต่ตามปกติเป็นมนุษย์ โยมก็ชอบบูชาพระ สวดมนต์ อยู่เสมอ วัดจะไม่ค่อยได้ไปก็ไม่เป็นไร แต่ที่บ้านทำ

ก็ถามว่า โยม บนนิพพานนี่ โยมมีวิมานแล้วยัง? โยมก็ตอบว่า มี ชี้มือไปทางด้านขวา วิมานของโยมตั้งด้านขวาวิมานของคุณ ทางด้านโน้น ก็เหลียวไปดูตามมือของท่าน เห็นวิมานของท่านตั้งสวยสดงดงามมาก

จึงได้ถามโยมผู้หญิงว่า โยม ในสมัยที่เป็นมนุษย์เป็นนักบุญ ชอบบูชาพระ ชอบไปวัด ชอบฟังเทศน์ ไม่ขาดเกือบทุกวันพระ เรื่องเกี่ยวกับบุญ เกี่ยวกับอะไรก็ตาม สนใจทุกอย่าง เวลานี้ โยมอยู่ชั้นไหน?

โยมผู้หญิงก็ตอบว่า ท่านอยู่ชั้นยามาเหมือนกัน แต่ว่าฉันชอบบูชาพระ ทุกๆ วัน จะให้นางฟ้าก็ดี ฉันก็ดี จะช่วยกันเก็บดอกไม้ในวิมาน เป็นดอกไม้สีขาว ชั้นยามานี่ สีขาวหมด แล้วนำมาบูชาพระ ก็ถามว่าดอกไม้ที่เหลือจากการบูชาพระ มันไม่เหี่ยวไม่แห้งหรือ? ท่านก็บอกมันไม่เหี่ยวไม่แห้ง ถ้าเราไม่ต้องการ ดอกไม้ก็หายไป ไม่ต้องทิ้ง แล้วเราก็ไปเก็บมาใหม่ ทำอย่างนี้ทุกวัน

ก็ถามว่า ในเมื่อโยมเป็นนักบุญแบบนี้ แล้วละก็เวลานี้ วิมานบนนิพพานมีหรือยัง? ท่านตอบว่า ยัง ก็แปลกใจว่า โยมผู้ชาย ความจริงเสียเปรียบโยมผู้หญิง เพราะทำปาณาติบาตมาก แต่โยมผู้หญิงนี่ ไม่ค่อยได้ทำปาณาติบาต บาปไม่ค่อยได้ทำ ทำแต่บุญ ทำไมจึงไม่มีวิมานบนนิพพาน

ก็ถามท่านว่า พระพุทธเจ้าเทศน์ตั้งหลายครั้งน่ะ โยมจำไม่ได้หรือ? ท่านบอกว่าจำเหมือนกัน แต่มันเพลินความสุข ไม่เคยคิดว่าจะจุติ ไม่เคยคิดว่าจะตายจากวิมานนี้ นี่นับว่ามีความประมาทมาก จึงต้องบอกท่านว่า

ถ้าอย่างนั้น ก็ขอให้โยมออกมานั่งข้างหน้า ท่านก็มานั่งข้างหน้า แล้วก็บอกท่านว่า ให้หันหน้าไปทางพระพุทธเจ้า ท่านก็หันหน้าไปทางพระพุทธเจ้า ท่านกราบพระพุทธเจ้าแล้ว ต่อนี้ไป องค์สมเด็จพระประทีปแก้ว คือ สมเด็จองค์ปฐม ก็ทรงเทศน์ว่า

เจ้าผู้เจริญ เจ้ายังไม่มีวิมาน อยู่บนนิพพานใช่ไหม? โยมผู้หญิงก็ตอบว่า ใช่ ทั้งนี้เพราะเจ้ามีความประมาทมากเกินไป มีความเพลิดเพลินในความเป็นทิพย์ ถือตัวว่ามีบริวารมาก มีวิมานใหญ่ มีความสุขตั้งใจบูชาพระ แต่การบูชาพระของเธอ เป็นการบูชาพระแต่ผิวเผิน เป็นการเข้าถึงพระแบบผิวเผิน ไม่ใช่ลึกซึ้งนัก

ฉะนั้น จึงไม่มีวิมานอยู่บนนิพพาน เธอจงทบทวนถึงความเป็นจริงของเธอ ในสมัยที่เป็นมนุษย์ เธอมีบาปอะไรบ้าง โยมก็ตอบว่า มีบาปหลายอย่าง ท่านก็ถามว่า เธอรู้จักนรกไหม? โยมผู้หญิงก็ตอบว่า ไม่รู้จัก เธอเชื่อไหมว่ามีนรก โยมผู้หญิงก็ตอบว่า เชื่อ

ท่านตรัสว่าถ้าอย่างนั้น เธอจงดู แล้วก็ชี้มือลงเบื้องต่ำ เห็นนรกแดงฉานไปหมดมีตั้งหลายขุม ขุมใหญ่ ๘ ขุม ขุมเล็กนับไม่ถ้วน รวมแล้ว ๔๐๐ ขุมกว่า ท่านบอกว่าบาปของเธอที่มีอยู่ตถาคตจะพูดให้ฟัง บาปอย่างนี้ ในเมื่อเธอจุติจากชั้นยามา จะพุ่งหลาวลงนรกขุมนี้ เธอจงดูการลงโทษ การถูกเผาไฟ จะมีอย่างนี้ตลอดเวลา ไฟนรกโชติช่วง พื้นเหล็กก็แดงฉาน ทั้งหอกทั้งดาบ ดาบก็ฟัน หอกก็แทง ฆ้อนก็ทุบ

เมื่อพ้นบาปชุดนี้แล้ว ต่อไปก็ลงขุมที่ ๒ ไม่ใช้นับ ๑, ๒, ๓ ตามลำดับขุมนรกนะ เป็นขุมที่ ๒ ที่ต้องลง เมื่อลงไปแล้วก็ต้องลง ขุมที่ ๓ จากนั้นก็มาขุมที่ ๔ ขุมที่ ๕ ลงหลายขุม

ท่านบอกนี่ เธอจงจำไว้ว่า ถ้าเธอจุติ การที่เธอมาเกิดเป็นนางฟ้าชั้นยามานี่ เพราะอาศัยบุญเล็กน้อย ที่ชอบการบูชาพระ ชอบให้ทาน ชอบรักษาศีล ชอบเจริญภาวนา แต่กำลังใจของเธอไม่มีความจริงจัง ทำตามประเพณีเสียส่วนมาก เห็นผู้ใหญ่เขาทำก็ทำกัน จิตใจมีความไม่มั่นคงนัก เพราะอาศัยบุญเล็กน้อยบันดาลให้เธอมา เธอนึกถึงบุญก่อน บันดาลให้เธอมาเกิดบนสวรรค์ชั้นยามา จงอย่าลืมว่าในอีกไม่ช้านัก เธอก็จะหมดบุญ ในเมื่อหมดบุญแล้วก็จะต้องลงนรก เธอกลัวไหม? โยมก็บอกว่า กลัว

ตอนนี้รู้สึกว่า หน้าท่านจะซีดๆ ผิวพรรณไม่ค่อยผ่องใสแสดงว่ากลัวนรก องค์สมเด็จพระจอมไตรบรมศาสดาองค์ปฐม พระองค์ตรัสว่า ดูก่อน หญิงผู้เจริญ เอาอย่างนี้แล้วกัน ตถาคตจะแนะนำให้ตัดนรกดีไหม? เอาไหม? ถ้าปฏิบัติได้ นับแต่นี้ไปเธอจะไม่ลงนรก จะไม่ต้องเกิดเป็นมนุษย์ ไม่ต้องเกิดเป็นเทวดา เป็นนางฟ้า เป็นพรหม จะมานิพพานเลย

ความเป็นมนุษย์ เธอก็เต็มไปด้วยความทุกข์ ทรัพย์สินที่หามาได้มันก็ไม่ค่อยจะพอใช้ ตัวเองน่ะเหลือใช้ แต่ลูกๆ บ้าง เพื่อนบ้านใกล้เคียงบ้างมาช่วยกันใช้ เธอก็มีแต่ความหนักใจ ความเป็นมนุษย์มีความแก่เป็นประจำ เธอก็ไม่นึกถึงความแก่ ความเป็นมนุษย์มีความป่วยเป็นประจำ เธอก็ลืมนึกถึงความป่วย ความเป็นมนุษย์ต้องมีการพลัดพรากจากของรักของชอบใจเป็นประจำ พ่อตาย แม่ตาย พี่ตาย น้องตาย ลูกตาย หลานตาย เห็นอยู่เสมอ

แต่เธอไม่เคยนึกว่าจะตาย อาศัยที่เป็นคนประ-มาทในสมัยที่เป็นมนุษย์ มาเป็นนางฟ้า ก็มาเป็นนางฟ้าประมาท เพลิดเพลินในทิพยสมบัติมากเกินไป มีวิมานหลังใหญ่ มีบริวารมาก มีความสุข ไม่มีการงาน ทุกสิ่งทุกอย่างสำเร็จด้วยความเป็นทิพย์ มีความสุขมากเกินไป จนลืมนึกถึงความตายจากความเป็นนางฟ้า ถ้าตายจากความเป็นนางฟ้าเมื่อไร ต้องลงนรกเมื่อนั้น

ต่อนี้ไปตถาคตจะแนะนำว่าถ้าเธอปฏิบัติได้ จะไม่ต้องลงนรกต่อไป บาปทั้งหมดจะไม่ให้ผล จะมีอย่างเดียว คือ ก้าวเข้าสู่พระนิพพาน ถ้าเธอตัดสินใจได้ตามนั้น วิมานจะปรากฏบนนิพพาน หลังจากนั้นท่านก็เทศน์ ๕ ข้อ

เธอจงคิดไว้เสมอว่า ชีวิตเป็นของไม่เที่ยง ความตายเป็นของเที่ยง การเป็นเทวดา นางฟ้า พรหม จะไม่มีอายุอยู่ตลอดลกาลตลอดสมัย สักวันหนึ่งข้างหน้าเราจะต้องตาย หรือที่เรียกว่า จุติ ศัพท์ชาวบ้านเขาเรียกว่า ตาย เธอเข้าใจไหม? แน่ใจไหมว่าต้องจุติ โยมก็ตอบว่า แน่ใจเจ้าค่ะว่าจุติแน่แต่ไม่รู้เวลา

ท่านก็บอกใช้ได้ ให้มั่นใจว่าวันหนึ่งจะต้องจุติ วิมานหลังที่เธออยู่ วิมานทั้งหมดจะหายไป สมบัติปัจจุบันจะไม่มีสำหรับเธออีก เหมือนกับสมัยที่เป็นมนุษย์ สมัยที่เป็นมนุษย์เธอสะสมทรัพย์สมบัติไว้มาก แต่ว่าเธอตายจากความเป็นมนุษย์แล้ว คนอื่นเข้ามาปกครอง เวลานี้ สมบัติเป็นชิ้นเป็นท่อนเป็นตอน จากชิ้นใหญ่เป็นชิ้นเล็ก บางชิ้นก็ถูกขายไปบ้าง เธอก็ไม่สามรถจะห้ามปรามเขาได้ เธอเหน็ดเหนื่อยมากฉันใด ทรัพย์สมบัติส่วนนั้นเธอก็ไม่สามารถปกครอง ระวังรักษาได้ ข้อนี้ฉันใด

ขอเธอจงนึกว่า สักวันหนึ่งข้างหน้า วิมานที่สดสวยงดงามของเธอ บริวารของเธอ ร่างกายเป็นทิพย์ของเธอจะสลายตัว นั่นคือตาย ท่านถามว่า นึกออกไหม? และมีความมั่นใจไหม? โยมก็ตอบว่า มีความมั่นใจเจ้าค่ะ คราวนี้มั่นใจแล้วว่าต้องจุติ เพราะเทวดา นางฟ้า พรหม เคยจุติให้เห็นอยู่เสมอ แต่ก็ไม่เคยคิดว่าตัวจะต้องจุติ เวลานี้คิดแล้วเจ้าค่ะ ท่านถามว่า เธอมั่นใจรึ ท่านก็ตอบว่า มั่นใจเจ้าค่ะ

ต่อนี้ไปเธอจงกลับใจเสียใหม่ การบูชาพระรัตนตรัย คือ พระพุทธเจ้า พระธรรม พระอริยสงฆ์ ที่เธอทำอยู่เป็นของดี แต่ว่าความมั่นคงยังมีน้อย ยังมีความเคารพตามแบบฉบับประเพณีนิยม หลังจากนี้ไป จงตัดกำลังใจ ว่าเราจะมีความเคารพในพระพุทธเจ้าอย่างยิ่ง เคารพในพระธรรมอย่างยิ่ง เคารพในพระสงฆ์อย่างยิ่ง นั่นหมายความว่าจิตเราจะไม่ปล่อยพระพุทธเจ้า ไม่ปล่อยพระธรรม ไม่ปล่อยพระอริยสงฆ์ จิตจะจดจ่ออยู่ที่พระพุทธเจ้า พระธรรม พระอริยสงฆ์เป็นปกติ

ท่านถามว่า เธอทำได้ไหม? โยมก็ตอบว่า ทำได้แล้วเจ้าค่ะ เวลานี้มีความมั่นใจ เพราะอยู่ต่อหน้าพระพุทธเจ้า ต่อหน้าพระปัจเจกพุทธเจ้า ต่อหน้าพระอริยสงฆ์ และต่อหน้าพรหมเทวดาทั้งหมด ทุกอย่างมีความมั่นใจหมด

พระพุทธเจ้าตรัสถามว่า เธอต้องการมานิพพานไหม? ท่านก็ตอบว่า ต้องการอย่างยิ่งเจ้าค่ะ ทีแรกไม่เคยรู้เลย ว่านิพพานมีอยู่ ท่านก็ถามว่าลูกชายของเธอ พาเทวดา นางฟ้า พรหม มาอยู่เสมอ ทำไมจึงไม่ตามมา ท่านก็ตอบว่า ไม่อยากจะไปไหนมีความสุขกับวิมาน มีความสุขกับการบูชาพระ เวลาบูชาพระแล้วไม่อยากเลิกนั่งอยู่ข้างหน้าพระ ท่านบอกว่า ทีหลังเอาใหม่นั่นมันกายนั่ง ทีนี้ต้องเอาใจนั่งไว้ที่พระ กายจะนั่งจะนอนจะยืน จะเดินก็ได้ แต่ใจนั่งไว้ที่พระ ใจนึกถึงพระพุทธเจ้า ใจนึกถึงพระธรรม ใจนึกถึงพระอริยสงฆ์เป็นนิจ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราจะทำ เราจะนึกถึงพระพุทธเจ้า พระธรรม พระอริยสงฆ์ก่อน เธอทำได้ไหม? โยมก็ตอบว่า มั่นใจแล้วเจ้าค่ะ

ต่อไปท่านก็บอกว่า ศีล ๕ เธอสามารถรักษาได้ไหม? โยมก็กลับนึกถึงเมื่อคราวเป็นมนุษย์ว่า ศีล ๕ บางสิกขาบท บกพร่องเจ้าค่ะ สมเด็จองค์ปฐม จึงตรัสว่า นี่เธอ ฉันถามในฐานะที่เธอเป็นนางฟ้านะ ไม่ใช่ถามถึงความเป็นมนุษย์ เวลานี้ความเป็นมนุษย์หมดไปแล้ว ไอ้เรื่องบาปประเภทนั้น ไม่ต้องคิดถึงมัน เวลานี้เราไม่มีบาปจะทำ มีทำอย่างเดียวคือบุญ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เทวดา นางฟ้า ชั้นยามา ได้เปรียบกว่าชั้นอื่น นอกจากชั้นดุสิต นั่งบำเพ็ญบุญบำเพ็ญกุศลตลอดเวลา

แล้วท่านก็ถามว่า มีความมั่นใจไหมว่าจะรักษาศีล ๕ ได้ครบ โยมก็นิ่ง ท่านก็บอก
๑. ปาณาติบาต การไม่ฆ่าสัตว์เธอทำได้ไหม? โยมนิ่งประเดี๋ยวตอบว่า ได้เจ้าค่ะ
๒. อทินนาทาน การไม่ลักทรัพย์เธอทำได้ไหม? โยมก็ตอบว่า ทำได้เจ้าค่ะ
๓. กาเมสุมิฉาจาร เธอจะไม่ละเมิดความรักของผู้อื่นทำได้ไหม? ก็ตอบว่า ได้เจ้าค่ะ
๔. มุสาวาท จะไม่กล่าวเท็จทำได้ไหม? ท่านก็ตอบว่า ทำได้เจ้าค่ะ
๕. สุราและเมรัยเราจะไม่ดื่มทำได้ไหม? ท่านก็ตอบว่า ทำได้เจ้าค่ะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสุราเมรัย การพนันในสมัยที่เป็นมนุษย์ ก็ไม่ทำอยู่แล้ว

องค์สมเด็จพระประทีปแก้วก็บอกว่า ความจริงการเป็นเทวดา นางฟ้า หรือพรหม การมีศีล ๕ น่ะ มันปกติอยู่แล้ว การฆ่าสัตว์ ไม่มีสัตว์จะฆ่า การขโมยทรัพย์ ไม่มีความจำเป็นจะขโมย ถ้ามันไม่ใช่ทรัพย์สินของเรา เราเอามาไม่ได้ เพราะที่นี่ มีแต่ความเป็นทิพย์ ความรักในระหว่างเพศก็ไม่มี ไม่มีการยุ่ง การพูดมุสาวาทก็ไม่มี ไม่มีความจำเป็น การดื่มสุราเมรัยก็ไม่มี ไม่มีจะดื่ม ก็รวมความว่า การเป็นเทวดา เป็นนางฟ้า เป็นพรหม มีศีลบริสุทธิ์อยู่แล้ว

ต่อนี้ไปเธอจงตัดใจ ทำลายอวิชชา คือ ความโง่

เธอนึกว่ามนุษยโลกดีหรือไม่ดี โยมก็ตอบว่า ไม่ดีเจ้าค่ะ ท่านถามว่าไม่ดี เพราะอะไร เพราะว่า
๑. เกิดแล้วก็แก่
๒. มีการงาน
๓. มีการป่วย
๔. มีการพลัดพรากจากของรักของชอบใจ
๕. มีความปรารถนาไม่สมหวัง
๖. ต้องตาย ตายแล้วก็ไม่สามารถนำทรัพย์สมบัติที่หามาได้ติดตัวไป และมีความเป็นมนุษย์ ก็วุ่นวายเรื่องการงาน เหน็ดเหนื่อยอยู่เสมอ เหนื่อยทั้งกาย เหนื่อยทั้งใจ

ท่านบอกก็ถูกแล้ว เธอต้องการเป็นมนุษย์อีกไหม? โยมบอกไม่ต้องการเจ้าค่ะ การเป็นนางฟ้า เทวดา พรหม จะต้องจุติ เธอต้องการอีกไหม? โยมก็ตอบว่าไม่ต้องการเจ้าค่ะ ถ้าการมาอยู่ที่นิพพานนี่ไม่มีการไปไหน ไม่ต้องจุติ ไม่มีการป่วย ไม่มีกิจการงานใดๆ อะไรก็ตาม ถ้าเป็นความเหมาะสมมันจะปรากฏขึ้นมาเอง โดยที่เราไม่ต้องจับ โดยที่เราไม่ต้องนึก เธอต้องการไหม? โยมก็บอกว่า ต้องการเจ้าค่ะ

แล้วท่านก็บอกว่า เธอนั่งนิ่งสักประเดี๋ยวหนึ่ง ตัดสินใจว่า ทุกสิ่งทุกอย่างนี่ จะทำได้ไหม? โยมก็นั่งนิ่งสักอึดใจหนึ่ง ก็ลืมตาขึ้นมา บอกตัดสินใจได้แล้วเจ้าค่ะ พร้อมแล้วที่จะมานิพพาน ร่างกายในความเป็นทิพย์นั้นจะจุติเมื่อไร ไม่เสียดาย จะมานิพพานท่าเดียว ขออย่างเดียวคือมานิพพาน

พระพุทธเจ้าท่านบอกว่า ก็จบแค่นี้ พอบอกว่า จบแค่นี้ วิมานก็ปรากฏทันที ท่านชี้ให้ดูทางด้านขวามือของท่าน ท่านหันหน้าไปทางทิศใต้ ว่าโน่นวิมานของเธอปรากฏแล้ว สวยสดงดงามอย่างยิ่ง หลานหญิงคือ พรทิพย์กับพวงทิพย์ พาย่าไปชมวิมานสิ ท่านก็บอกว่า ยังไม่ไปเจ้าค่ะ ข้าพระพุทธเจ้ายังอยู่ที่นี่ ยังไม่ขอลุกไปก่อน

เอาละ บรรดาท่านพุทธบริษัททั้งหลาย เวลามันหมดพอดี ก็เป็นอันว่า หลังจากนั้นไป พระพุทธเจ้าก็เสด็จกลับ เทวดา นางฟ้า และพรหมทั้งหมด ต่างคนต่างก็เข้ามาลา แยกย้ายไปสู่วิมานของตนในนิพพาน ที่ยังไม่มีวิมานก็มีอยู่ ก็กลับที่เดิม ที่ยังไม่มี ก็บอกว่า ตั้งใจจะปฏิบัติให้ได้ตามที่พระพุทธเจ้าสอนเมื่อกี้นี้ เป็นของไม่ยาก ต้องพยายามจะมีวิมานให้ได้
บรรดาท่านทั้งหลาย หมดเวลาแล้วขอลาก่อน ขอความสุขสวัสดิพิพัฒนมงคล สมบูรณ์พูนผล จงมีแด่บรรดาท่านพุทธศาสนิกชน ผู้รับฟังและผู้อ่านทุกท่าน

สวัสดี*

ภาพโดย คุณสุพัฒน์
โพสต์โดย Achaya



ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

 

วันศุกร์ที่ ๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๖๑
วัดพุทธไชโย อ.หัวหิน จ.ประจวบคีรีขันธ์
เวลาประมาณ ๑๓.๓๐ น. ท่านพระครูปลัดสมนึก สุธมฺมถิรสทฺโธ และคณะพระสงฆ์วัดท่าซุง เดินทางมาถึงวัดพุทธไชโย อ.หัวหิน จ.ประจวบคีรีขันธ์ โดยมีท่านพระครูสังฆรักษ์บัญญัติ อตุโล ท่านเจ้าอาวาสวัดพุทธไชโยและคณะลูกศิษย์คอยให้การต้อนรับ ซึ่งในวันนี้ ท่านพระครูปลัดสมนึกและคณะพระสงฆ์วัดท่าซุงจะพักจำวัดที่วัดพุทธไชโย และในช่วงเช้าวันพรุ่งนี้ จะเดินทางไปร่วมงานกฐิน ณ วัดพรหมยานรังสรรค์(ป่าละอู)
หลังจากที่ท่านพระครูปลัดสมนึกได้พูดคุยสนทนากับพระครูสังฆรักษ์บัญญัติเป็นเวลาพอสมควร ท่านจึงเข้าพัก

แจ้งประชาสัมพันธ์ กำหนดการงานกฐิน วัดพรหมยานรังสรรค์(ป่าละอู) ในวันพรุ่งนี้
วันเสาร์ ๑๗ พฤศจิกายน ๒๕๖๑
เวลา ๐๙.๐๐ น. บวงสรวง
เวลา ๐๙.๓๐ น. รับสังฆทาน
เวลา ๑๑.๐๐ น. พระสงฆ์ฉันภัตตาหารเพล
เวลา ๑๓.๐๐ น. พิธีถวายผ้ากฐิน














ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร