ข้อความจาก กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)(ปิดกระทู้)

Same as lotus torch flashlight I saw held by an unidentifying person (might be from the other world) at Katin event at Mukdaharnin year 2007.

Sorry out of town, no Thai font on this one.
Happy New Year again everyone.
;aa14

 

สาธุใครมาบล็อกนี้ขอให้รวย!!!


แค่คำอวยพรก็แจ่มแล้ว

 

<object width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/uoxwB-gs-Ws&hl=en&fs=1"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/uoxwB-gs-Ws&hl=en&fs=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object>

 

อนุโมทนาด้วยนะคะ ที่ได้กลับบ้านไปกราบคุณพ่อ คุณแม่ และได้พบเจอคุณแดนเพื่อนเก่า ได้สนทนาธรรม และขยายระบบเพิ่มเติมให้กับคุณแดนเดือนเดียวได้ฟังถึงสุรินทร์เลยทีเดียว

คนบ้านใกล้กัน โตมาด้วยกัน เรียนที่เดียวกันตั้งแต่อนุบาล แล้วก็ต่างแยกย้ายกันไปไม่พบเจอกันนับ 10 ปี เพราะต่างคน ต่างก็ไปเผชิญหน้ากับความทุกข์นานาประการ จนต้องหันเข้าหาธรรมะเป็นที่พึ่ง เป็นที่เยียวยา เพื่อหาทางออกจากทุกข์เหล่านั้น

การมาพบเจอกันครั้งนี้ พร้อม ๆ กับพบเจอธรรมะจากเขากะลา ที่ถ่ายทอดจากระบบสู่มนุษย์โลกผู้ขันอาสามาทำงานในเรื่องของภัยพิบัติในครั้งนี้ จนมีการยกระดับจิตได้อย่างรวดเร็วในกลุ่มบุคคลจำนวนหนึ่ง

ดังนั้น การกลับไปบ้านครั้งนี้ การไปพบเจอคุณแดนครั้งนี้ อาจารย์นีโม่คงเห็นความเปลี่ยนแปลงไปชนิดที่เรียกว่า แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

เพราะไม่มีเพื่อนที่ชื่อแดน ผู้จมอยู่ด้วยความทุกข์ ทุรนทุราย ร้อนรน วิตกกังวลตลอดเวลา แดนผู้ไม่เคยยิ้มแย้ม ผู้ไม่เคยหัวเราะอย่างจริงจังมานานนับ 10 ปีแล้ว

แต่วันนี้ กลายเป็นคุณแดน หรือคุณกันตพลคนใหม่ ที่ร่าเริง หัวเราะง่าย ใจเย็น เพราะเห็นความเป็นจริงของธรรมชาติ มีความเข้าใจในกลไกของขันธ์ห้า มากเพียงพอที่จะหัวเราะเยาะมัน ยามมันปรุงทุกข์ ปรุงสุขมาให้

ปัญหาการงาน สถานการณ์ครอบครัว ยังคงวุ่นวายเช่นเดิม เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา แต่ความทุกข์ไม่เหมือนเดิม มันเปลี่ยนไป มันเบาบางลงเรื่อย ๆ นั่นเป็นเพราะ การยึดมั่นถือมั่นในอุปาทานขันธ์ห้าน้อยลงนั่นเอง

หลายคนสงสัย หลายคนสอบถาม ว่าเหตุใดว่าคุณแดนจึงเปลี่ยนไปเร็วนัก

คุณแดนก็จะแนะนำให้ปฏิบัติเพื่อการปล่อยวาง อย่างที่ได้ปฏิบัติมาก่อน และเห็นผลได้อย่างรวดเร็ว นั่นคือความทุกข์ที่เกาะกินมาตลอดระยะเวลา 10 ปี เมื่อได้มาพบเจอ มารับการขยายระบบ และปฏิบัติอย่างมุ่งมั่น ตั้งใจ จนปลดล็อคจากความทุกข์ได้ภายในระยะเวลา 1 เดือนเท่านั้น

จึงมีฉายาว่า คุณแดนเดือนเดียว

ขออนุโมทนากับอาจารย์นีโม่ และคุณกันตพล หรือคุณแดน ด้วยนะคะ และรับทราบมาว่า ตอนนี้ คุณแดนได้พัฒนาความสามารถในการเห็นความว่างมากขึ้นเรื่อย ๆ จนเบาบางจากการยึดมั่นถือมั่นในขันธ์ห้ามากขึ้นไปอีก ความทุกข์จึงเกิดได้ยากนั่นเอง

ขออนุโมทนาด้วยค่ะ

 

ขอขอบคุณเพื่อนสมาชิก พี่ ๆ น้อง ๆ ทุกท่าน ที่ได้โทรศัพท์มาอวยพรปีใหม่ ส่งข้อความอวยพรทางโทรศัพท์ และข้อความส่วนตัวในเวบไซด์พลังจิตแห่งนี้ ต้องขอขอบคุณทุก ๆ ท่านเป็นอย่างยิ่งค่ะ

ได้รับโทรศัพท์จากคุณวรรณ หรือคุณ Digital ถึงสองครั้งในช่วงปีใหม่นี้ และได้สนทนาธรรมกันนานนับชั่วโมงทุกครั้ง

เช้าวันที่ 3 มกราคม 2552 ก็เช่นกัน ได้รับโทรศัพท์และสนทนากันหลายเรื่อง และคุณวรรณได้เล่าให้ฟังว่า

ได้เดินทางไปรับฟังธรรมะจากพระภิกษุไทยในต่างแดน และถามคำถามหลายอย่างที่สงสัยกับท่าน แต่คำตอบที่พระภิกษุท่านได้กล่าวตอบมานั้น เป็นธรรมะเพื่อละวางอัตตาตัวตนล้วน ๆ เป็นธรรมะเดียวกันกับที่ได้ฟังจากระบบทั้งสิ้น จึงมีความเข้าใจมากขึ้นอีกระดับหนึ่ง

ได้สนทนากันถึงเรื่อง หากได้กลับเมืองไทย คุณวรรณ จะขึ้นไปพักบนเขากะลา และจะเชิญเพื่อน ๆ ไปปาร์ตี้กันบนเขา จะได้พบตัวจริง และสนทนากันให้หายคิดถึงเสียที

แทนความคิดถึง

พี่สุดใจก็เลยทำ บัตรอวยพรปีใหม่ 2552 ขึ้นมา เพื่อมอบให้กับคุณวรรณ แทนความคิดถึงของทุกคนในเมืองไทย


สุขสันต์วันปีใหม่ 2552 ค่ะ

 

สำหรับท่านที่อยู่ต่างประเทศ ไม่ได้กลับมาพบเจอกันในประเทศไทย พี่สุดใจขอส่งความสุขแด่ทุกท่าน ขอให้สุขสันต์วันปีใหม่ และตลอดทั้งปี 2552

สวัสดีปีใหม่ค่ะ คุณ ufo no.356




สวัสดีปีใหม่ค่ะ คุณ Chayutt

 

จากข้อความเดิม ของคุณสุดใจ ที่คุณ Mountian รวบรวมไว้ นั่นคือ...............การถ่ายทอดข้อมูลเรื่องของ

 

วรรณขอขอบคุณพี่สุดใจสำหรับคำอวยพร ปีใหม่ ๒๕๕๒ พร้อมบัตรอวยพร สีสดใส สวยๆ หวานๆ มาให้ค่ะ จนตามรู้ไม่ทันไปชั่วขณะหนึ่งเลยล่ะค่ะ

วรรณเองก็ไม่รู้จะสรรหาคำใดๆ มาอวยพรให้เหมาะและถูกใจพี่สุดใจปีใหม่นี้ค่ะ เพราะไม่ว่าจะอวยพรอย่างไร พี่ก็ไม่ยินดีไปด้วย เพราะฉะนั้น ขอรับจากพี่ฝ่ายเดียวแล้วกันค่ะ

 

ในวันพฤหัสที่ ๑ มกราคม ๒๕๕๒ ซึ่งเป็นวันขึ้นปีใหม่ เพื่อนคนไทย ได้ชวนไปทำบุญตักบาตร ที่วัดไทย ชื่อวัดพระศรีรัตนาราม ซึ่งอยู่รัฐเพื่อนบ้าน ชื่อมิสซูรี่ ความจริงไม่อยากไปเพราะแค่ไปทำบุญตักบาตรฟังธรรมตามสายไมโครโฟน อย่างที่เคยไปมาแล้ว ก่อนไปประมาณ ๒ วัน ได้ทำการตัดสินใจว่า ไป หรือไม่ไป อยู่หลายครั้ง จนในที่สุด คำตอบออกมาว่า "ไป" (สคริปนอก สคริปใน ระบบโฟล)

หลังจากทานอาหารเสร็จจึงได้มีโอกาสไปคุยธรรมะกับพระอาจารย์องค์หนึ่งชื่อ พระมหาดิเรก พุทธยานันโท จึงขอยกบางตอนเท่าที่จำได้มาเล่าสู่กันฟังเผื่อว่าเป็นประโยชน์กับเพื่อนๆ อย่างย่อๆ ดังนี้

ท่านบอกว่า ให้อยู่กับสติ (ท่านสอนสติปัฏฐาน ๔ ที่วัด) ตามดูว่าร่างกายมันเคลื่อนไหวอย่างไร ก็ให้ตามดูไป ขณะที่ตามดู มันเป็นปัจจุบันตลอด ไม่มีอดีต ไม่มีอนาคต ขณะที่เราตามรู้นั้น จิตมันไม่มีที่อยู่ เพราะฉะนั้น จริงๆแล้ว จิตจึงไม่มี

เพื่อนถามเรื่องศีล ว่าเท่าที่เคยทราบมา พระอนาคามี ต้องถือศีล ๘ ใช่ไหม ท่านบอกว่า ศีลเป็นเพียงสมมุติ ศีล แปลว่า ปรกติ พระอนาคามีท่านคิดเรื่องหนึ่งครั้งเดียว ไม่ย้อนคิดเรื่องเดิม ดังนั้น พระอนาคามีจึงปรกติ เพราะท่านอยู่กับปัจจุบัน ศีลก็เกิดเป็นปรกติ

ท่านยังบอกอีกว่า ศีลที่ถือกันภายนอกนั้น เมื่อคิดไม่ดีศีลก็ขาด ศีลต้องมีจากข้างใน คือการมีสติอยู่กับปัจจุบัน

และท่านบอกกลางวันก็ไม่มี กลางคืนก็ไม่มี สิ่งทั้งหลายที่ตาเห็น ก็ไม่มี ตาเป็นแค่หน้าต่าง พอปิดหน้าต่าง ก็มองไม่เห็นอะไรภายนอก ฉะนั้นที่ตามองเห็นนั้นมันไม่มีจริง

 

/// สวัสดีปีใหม่ผู้ศีกษาธรรม ทุกท่านครับ
--- เจอจารโม ที่กรุงเทพ ขยายระบบกันช่วงหนี่ง ยังไม่หนำ ต้องมาเสวนาธรรมกันต่อที่สุรินทร์ พูดหัวข้อสนทนา ก็หัวเราะกันทันที เอ! คิดเหมือนกัน หรือได้รับข้อมูลเหมือนกันเนี่ย
// ก็เรื่องธรรมชาติ จารโมได้รับขณะเดินทางกลับบ้าน ผมได้รับขณะรดน้ำต้นไม้ ( คนสวน - หลังจากเสร็จกิจ พ่อครัว ทำกับข้าว )
// เข้าเรื่องต้นไม้ ขณะรดต้นไม้ พิจารณาไป ( เดิมก็เคยพิจารณาแล้ว แต่ก็เห็นได้ละเอียดขึ้นไปอีก ) ต้นไม้กำลังต้องลมพัดอย่างแรง ลำต้น กิ่งไม้ /ใบไม้ เอนไหว/ปลิวไปมา มองเข้าไปแกนใน ก็มองไม่เห็นจิตใจเขาหรอก แต่ดูแล้วเหมือนเขาว่างอยู่สมบูรณ์? ไม่ยักเห็นแสดงออกถึง ความเจ็บปวด ร้องไห้ เสียใจ ยามพายุโหมกระหน่ำ(โลภะ โทสะ โมหะ ) กระทั่ง ลูก/ผล/ใบไม้ร่วงโรย กิ่งไม้หักตกสู่พื้น ( ล้ม หาย ตายจาก ) ดูเหมือนต้นไม้ไม่ใยดีไม่แคร์กับขันธ์ตัวเองเลย
// เกิดมามีราก ลำต้น กิ่ง ใบ ก็เติบโตมาตั้งแต่เล็ก จนใหญ่โตทรนง มีร่มเงา ดอกผลสวยงาม แผ่ขยาย (ตัวตน อำนาจบารมี ยศ สรรเสริญ )ไปทั่วทิศ ใครๆ ก็ ได้ อาศัยร่มเงา ( เหมือนกับมนุษย์เช่นกัน )
เฮ้อ ถ้าเกิดมา เหมือนต้นไม้ ก็คงจะไม่ทุกข์ กับการเวียนว่ายตายเกิด เหมือนมนุษย์ละหนา
อย่างว่าผมก็ยังเข้าไม่ถึงแก่นแท้ต้นไม้หรอกนะ ว่ามีจิตใจ ความรู้สึกละเอียดเยือกเย็นขนาดไหน แต่ก็คงเอาต้นไม้หรือธรรมชาติอย่างที่เราๆ เห็นกันอยู่ มาปฏิบัติจิตใจซะ เอาจิตพิจารณาธรรมชาติ(ธรรม) เอาธรรมชาติ(ธรรม) มาอบรมจิต 5555 เอาต้นไม้ อิฐ หิน ดิน ทราย สิ่งทั้งปวงมาอบรมจิต ถ้าจิตเป็นดั่งต้นไม้ ธรรมชาติ ทั้งปวง แล้วจะเอาอะไรมาทุกข์อีก คิดว่าบรรดาผู้คงแก่ศึกษาธรรมทั้งหลาย คงอยากเกิดเป็นธรรมชาติแล้วสินะ ว่าแล้ว ก็หัวเราะ 555555 ร่ากับจารโม 2 คน
//// ก่อนจะโทรไป สวัสดีปีใหม่กับ อาจารย์สุดใจและผู้อาวุโส ก็ได้รับขยายเพิ่มจากอาจารย์สุดใจว่า พระพุทธองค์ตรัส ให้ปฏิบัติดั่งเหมือนแผ่นดิน ที่แผ่นดิน เป็นที่รองรับทุกสิ่งทุกอย่าง ทั้งของดี ของเสีย มากมาย ก็ไม่รู้สีกสะทกสะท้านอะไร
๑๑๑ จารป้าสุดใจ ขยายต่อด้วยนะครับ ๑๑๑
ปีใหม่นี้ อนุโมทนาทุกท่านยิ่งๆๆๆ นะครับ
ผู้ศึกษาธรรม แดนเดือนเดียว

 

ใกล้วันงาน KAOKALA PARTY HAPPY NEW YEAR 2009 เข้ามาแล้วนะครับ

ตอนนี้มีรถ เตรียมพร้อมไปเขากะลา ปาร์ตี้ แฮปปี้นิวเยียร์ 2009
(วันที่ 10 เดือน 1) 2 คัน คือรถ จารย์โม่ และรถแวน ของคุณอนันต์ จะออกเดินทาง ณ อาคารฝักข้าวโพด เวลา 12.00 น.
ยังขาดอีก 1 คัน
ซึ่งจะ สแตนบายไว้ 3 คัน มีค่าน้ำมันจากระบบ ให้คันละ1,000.-บาท

ท่านที่จะเดินทางตามรายชื่อที่ระบุไว้ ขอให้แจ้งความประสงค์
ว่าจะเดินทางไปกับรถคันไหน เพื่อจะได้กำหนดจัดสรร การเดินทาง ได้สะดวกและเป็นไปอย่างลงตัวครับ

 

ขอเชิญลงชื่อร่วมงานเลี้ยงปีใหม่พวกเราชาวเขากะลา
(KAOKALA PARTY HAPPY NEW YEAR 2009 วันเด็กเขากะลา)
คืนวันเสาร์ที่ 10 มกราคม 2552 ต่อเนื่องถึงเช้าวันที่ 11 ณ เขากะลา จ.นครสวรรค์ 10-01-09

1. juksawat
2. เทพบุตรชาวดิน
3. Vijit_j (นำรถไปเองจากเพชรบูรณ์)
4. Astro Neemo
5. ทานะบารมี<!-- / message -->
6. ukrin
7. คุณป้าศจี
8. อ.ไก่(sutatip_b) 5 คน (อ.ไก่ นำรถไปเองพร้อมคณะ)
9. mooing2546 และครอบครัว รวม 4 คน หากเป็นไปได้จะไปร่วมด้วยค่ะ
10. eve1
11. *April*
12. Dalink
13. No.9 ซื่อเฮีย ? คุณแตง? (รถคันเดียวกัน)(คุณปิรามิด,คุณแตง ติดภารกิจไม่สามารถไปร่วมงานได้ อ.no.9 ต้องฉายเดี่ยว)
14.อาจารย์วิโรจน์ ลุงธนันต์ พี่ละเมียด (ผู้อาวุโสรุ่นเขากะลา1)
15.MOUNTAIN
16.คุณ O.A.T.

 

1. juksawat
2. เทพบุตรชาวดิน
3. ทานะบารมี<!-- / message -->
4. ukrin
5. คุณป้าศจี
6. eve1
7. *April*
8. Dalink
9.MOUNTAIN
10.คุณ O.A.T.


รถจารย์โม่ รับได้ 4 คน
รถคุณอนันต์(รถแวน) รับได้ 6 คน

ดังนั้น รถ 2 คัน สามารถรับ ผู้โดยสารได้ 10 คน ลงตัวพอดี<!-- / message --><!-- sig -->

 

เหลือรอรถสแตนบาย อีก 1 คัน เพื่อรับผู้ที่ต้องการจะเดินทางไปเขากะลาเพิ่ม มากกว่า 10 ท่าน ที่ได้แจ้งความประสงค์ไว้แล้ว

รถคันที่ 3. .......................?

 

KAOKALA PARTY HAPPY NEW YEAR 2009 เป็นไปด้วยความเรียบร้อย ลงตัวพอดี ทั้งรถทั้งคน แถมยังสำรองไว้ให้อีก......ทั้งนี้ก็ต้องขอขอบคุณพี่เม้าท์ของเราที่เป็นธุระจัดการให้

สมแล้วละครับที่เป็นพี่ใหญ่ของพวกเรา....จิงป่าว

 

พี่วรรณ คะ ท่านนี้หรือเปล่า



เคลื่อนไหวไปกับนิพพาน (หลวงพ่อมหาดิเรก)


<HR style="COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message -->การพัฒนาจิตของเราให้สูงขึ้นเป็นเรื่องที่ยาก หากว่าเราไม่มีความเข้าใจ และทำด้วยความ เสียสละหรือไม่ตั้งใจมาก่อน ดังนั้นการจัดกิจกรรมอบรมการเจริญสติขึ้น ก็เพื่อเป็นการศึกษาพุทธ ศาสนาขั้นสูงขึ้นไปเรื่อยๆ เพราะในข้อสุดท้ายของโอวาทปาติโมกข์ ที่พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้ว่า
“อาจิตเต จะ อาโยโค” แปลว่าการขยันพัฒนาจิตให้สูงขึ้นเรื่อยๆ เป็นเรื่องที่ควรทำอย่างต่อเนื่อง

การเจริญวิปัสสนาเป็นสร้างกุศลขั้นสูง

การจัดกิจกรรมเจริญสติ เพื่อเป็นการฝึกจิตขั้นสูง คือทำอย่างไร จะให้มันได้ผลที่ถูกต้อง และเร็ว เราก็ควรรีบทำกัน เพราะในทางพระพุธศาสนาการทำกุศล มี๓แบบด้วยกัน ๑.คือการให้ทาน ๒.คือการรักษาศีล และ ๓.คือการเจริญภาวนา จะเป็นสมถภาวนาภาวนาหรือวิปัสสนาภาวนา ก็ตาม อาตมาทั้งสองมาเป็นกัลยามิตรให้ ด้วยการนำเอาประสบการณ์ที่เคยประพฤติปฏิบัติมา ตนเองได้ผลอย่างไร ก็นำผลนั้นมาพูดหรือถ่ายทอดให้ฟัง

ทำไมต้องเคลื่อนไหว ​

การภาวนาแบบรู้ตื่นเบิกบาน โดยใช้การเคลื่อนไหวแบบของหลวงพ่อเทียน จิตตสุโภ เป็น อุบายเป็นเรื่องที่ง่ายและเบาสบายและได้ผลไว เพราะเป็นการสัมผัสกับตัวรู้ตรงๆ ตัวรู้เป็นสภาวะ ปรมัตถ์ การใช้มือเคลื่อนไหว ก็เพื่อปลุกความรู้สึกตัวขึ้นมาเป็นอารมณ์กรรมฐาน ก็คือการเอาปรมัตถ์ เป็นอารมณ์ปฏิบัตินั้นเอง จึงเป็นทางลัดสู่วิปัสสนา โดยไม่ตรงไปหลงอยู่ในอารมณ์สมถะนานเกินไป
แต่การปฏิบัติแบบนี้ก็มีอุปสรรค์มากเหมือนกัน นั้นก็คือนิวรณ์ระดับต่างๆ มันจะมีความรุนแรง เข้มข้นเป็นพิเศษ ฉะนั้นในช่วงภาวนา เราต้องทำความรู้จัก และเข้าใจนิวรณ์ให้แจ่มแจ้ง และรู้จัก ปรับแก้นิวรณ์ให้สงบโดยเร็วเสมอ อย่าปล่อยให้มันครอบงำจิตเรานานเกินไป ต้องขยันแก้ไขเปลี่ยน แปลงเวทนาต่างๆอยู่เสมอ จนกว่าจิตจะสงบ
ฉะนั้น ตลอดเวลาของการเข้าอบรมหรือรีทรีท ก็คือเวลาแห่งการศึกษาเรื่องนิวรณธรรม และ ความเคยชินต่างๆอย่างต่อเนื่อง เมื่อจิตของเราได้สัมผัสกับสภาวะรู้ ตื่น เบิกบานอย่างต่อเนื่อง จิตก็ จะเข้าไปสู่ภาวะละเอียด ประณีตอย่างต่อเนื่อง จิตก็เริ่มสงบเย็นตามลำดับดังนั้นในช่วงของการศึกษา และปฏิบัติภายในเจ็ดวันนี้ ถ้าเราทำได้อย่างถูกต้อง และต่อเนื่องจริงจัง การสัมผัสรูปนามเบื้องต้น ก็ไม่ยาก อย่างน้อยสามวันก็จะสัมผัสได้แล้ว
กิจวัตรประจำวัน เช่นการร่วมกันทำวัตร สวดมนต์ การฟังธรรม การเข้าสอบอารมณ์การออก กำลังกายการจัดอาหารและสถานที่ ก็ต้องสอดคล้องสัมพันธ์กับการปฏิบัติด้วย สำหรับเรื่องรักษา อารมณ์ปฏิบัตินั้น เราต้องรู้จักประคับประคองให้ต่อเนื่องเสมอ เช่นการการเคลื่อนไหวอย่างชัดเจน นุ่มนวล พูดคุยเพียงแต่น้อยเท่าที่จำเป็น ไม่คลุกคลีด้วยหมู่คณะ หรือไม่พูดคุยกันเรื่องนอกธรรมวินัย ถ้าเสร็จจากธุระที่จำเป็นแล้ว ก็พยายามกลับมานั่งสร้างจังหวะ เดินจงกรมอยู่เสมอไม่ปล่อยเวลาให้ ผ่านไปโดยปราศจากการตามรู้ตัวเอง

ชีวิตคือการเคลื่อนไหว​

เพราะฉะนั้นการเคลื่อนไหวจึงมีตั้งแต่ระดับหยาบที่สุด ไปจนถึงระดับละเอียดที่สุด หากจิต ของเราเข้าไปคุ้นเคยและรู้จักกับการเคลื่อนไหวเหล่านี้ตาม ความเป็นจริงอย่างชัดเจนอยู่เสมอ เราก็ จะเห็นกฏของการเปลี่ยนแปลงคืออนิจจัง ทุกขัง และอนัตตา ฉะนั้นการเคลื่อนไหวของสิ่งที่เป็นรูป ทั้งหลาย ทั้งที่มีชีวิต และไม่มีชีวิตก็ตาม ก็จะมีกฏของอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ปรากฏในตัวของมัน ตลอดเวลา ไม่มีการยกเว้น
เมื่อเราต้องการให้จิตพ้นไปจากทุกข์ เราก็ต้องพิจารณาการเคลื่อนไหวทุกๆระดับให้คุ้นเคย ให้เห็นชัดเจนตรงนั้น ถ้าเราทำอย่างนี้ได้ วิปัสสนาปัญญาก็จะปรากฏตลอดเวลาโดยกำหนดเอาการ เคลื่อนไหวที่เป็นสัญชาตญาณ ให้กลับมาเป็นตัวรู้สึกตัว การเคลื่อนไหวของเราก็จะเป็นประโยชน์ ตลอดเวลา
การพิจารณาในที่นี้ คือการตั้งใจเข้าไปรู้และสัมผัสกับอาการเคลื่อนไหวของมือที่สร้างจังหวะ อยู่อย่างไม่ขาดสาย และพิจารณาของจริงที่ปรากฏกับเรา หากพิจรณาด้วยการนึกคิด สร้างภาพ
จินตนาการในสิ่งที่ยังไม่เกิดไม่สอดคล้องกับของจริงที่กำลังทำอยู่ เรียกว่าจิตตสังขารซึ่งปรุงแต่งไป ไม่เป็นประโยชน์ต่อการปฏิบัติแบบนี้ หากเราวิจัยหรือพิจารณาสิ่งที่เป็นความจริงในขณะนั้น เรียกว่า เป็นธัมมวิจยะ คือกำหนดรู้ดูความจริงที่กำลังเกิดและเป็นไปอยู่ ซึ่งมันจะเป็นประโยชน์ต่อการเจริญ วิปัสสนา เช่นว่าเรานั่ง เกิดอาการปวด เมื่อย เคล็ดขัดตรงไหน ก็ดูมันตรงนั้นตามดูอาการนั้นไป เรื่อยๆ จนกว่าเราจะทนไม่ได้ เราก็รู้ว่า นี่คือทุกข์ และตามดูอาการนี้ไปเรื่อยๆ

ที่มา http://www.buddhayanando.com/index.htm<!-- / message --><!-- edit note -->

 

คุณ yai_93 ไปด้วยค่ะ แล้วคุณป้าศจีมีเพื่อนไปอีก 2 คนค่ะ

 

ข้อความในอีเมลล์ที่ท่านส่งมาให้พี่วรรณ (ท่านคงตั้งชื่อให้ใหม่น่ะ)

เจริญพรคุณทานตะวันและเพื่อนๆของคุณ

ความรู้ในโลกนี้มีมากมายมหาศาลเหมือนใบไม้ในป่า แต่พระพุทธองค์ท่านสอนให้หาใบไม้ในกำมือให้เจอเสียก่อน เพราะชีวิตเราสั้นมากๆ หากเราใช้เวลาของชีวิตไม่เป็น เราจะหมดโอกาสที่จะพบใบไม้ในกำมือ เราก็ตายไปเปล่าๆพร้อมกับความรู้ที่เป็นขยะมากมาย แต่ใช้ในการดับทุกข์ดับกิเลสไม่ได้เมือถึงเวลา ดังนั้น ถ้ารักที่มีความสุขสงบอย่างแท้จริง อย่าเสียกับเรื่องเหล่านี้ต่อไป รีบมาปฏิบัติให้ตนเองหมดกิเลสเสียก่อน เพื่อความปลอดภัยของจิตวิญญาณ ถ้ามีเวลาชีวิตเหลือบ้าง ก็ค่อยศึกษาเรื่องใบไม้ในป่าต่อไปก็ได้
เรื่องนี้ขึ้นอยู่กับสติปัญญาของคุณนะ จะเชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็ได้ แต่อาตมาเคยศึกษาเรื่องเหล่านี้มาหมดแล้ว มันมีสาระน้อยมาก ไม่คุ้มกับเวลาชีวิตอันมีค่าของเรา กรุณาคิดและพิจารณาให้ดี แล้วคุณจะเห็นความจริงเรื่องนี้ และอาตมาจะไม่เสียเวลาคุยเรื่องนี้กับคุณอีกแต่ถ้าคุณสนใจการปฏิบัติวิปัสสนาสายตรงเพื่อขัดเกลากิเลสและความทุกข์ อาตมมีเวลาให้เสมอ ไม่ว่าใครก็ตาม

ด้วยพร เมตตา และนิพพาน
พระพุทธยานันทภิกขุ
ดิเรก ศักดิ์สิทธิ์

 

รับสแตนบายครับพี่เม้า
ใหญ่