ข้อสังเกตุ .....ทำสมาธิแล้วนอนไม่หลับ

เกร็ดธรรม

หลวงปู่พุธ ฐานิโย

วัดป่าสาละวัน อ.เมือง จ. นครราชสีมา

...............................................................


บางทีบางคนภาวนาหนักๆเข้า จิตสงบสว่าง
เวลานอนแล้วจิตมันก็สงบสว่าง
บางทีเข้าใจว่าตัวเองนอนไม่หลับก็มี
แต่แท้ที่จริง จิตมันเป็นสมาธิ จิตสมาธินี่ถ้าเราฝึกให้มันคล่องชำนิชำนาญแล้ว
การนอนไม่มีหรอก นอนก็นอนแต่กาย แต่ว่าจิตมันไม่ยอมนอน
พอนอนหลับปุ๊บลงไป มันก็สว่างรู้อยู่ในจิตตลอดคืน นั่นจิตมันอยู่ในสมาธิ

บางที่นักภาวนารู้เท่าไม่ถึงการณ์ ก็ว่าตัวเองนอนไม่หลับ
สงสัยตัวเองอยู่เรื่อย ถ้าใครสงสัยคล่องใจก็ให้ทดลองพิจารณาดู
ถ้านอนลงไปแล้ว มันไม่หลับตลอดคืน ตื่นขึ้นมาแล้วมันง่วงมั๊ย
มันเพลียมั๊ยมันอ่อนมั๊ย นี่ให้กำหนดหมายรู้อย่างนี้

ถ้าหากว่ามันไม่ง่วงไม่อ่อนเพลีย กายเบาจิตเบา กายสงบจิตสงบ
แล้วไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
นั่นแสดงว่า
จิตมันอยู่ในสมาธิ กายมันได้นอนหลับอย่างเต็มที่
แล้วเมื่อจิตเป็นสมาธิแล้ว ทำให้กายเบา ทำให้จิตเบา ทำให้กายสงบ ทำให้จิตสงบ

เมื่อกายเบาจิตเบา กายสงบจิตสงบ เราก็ได้พักผ่อนอย่างเต็มที่
สิ่งแปลกๆทั้งหลายเหล่านี้ มันจะบังเกิดขึ้น
บางทีเรานอนลงไปแล้ว กำหนดจิต จิตมันหลับแล้วมันก็สงบสว่าง
บางทีมีคนมาปลุก เรานอนไม่รู้สึกตัว ทีนี่เมื่อเรารู้สึกตัวตื่นขึ้นมา
แล้วเพื่อนถามว่านอนหลับหรือเปล่า .. ไม่ได้นอนหลับ
อ้าว ..ไม่ได้นอนหลับทำไมปลุกไม่ตื่น แล้วเราก็จะสงสัยตัวเอง
ถ้าจิตอยู่ในสมาธิขั้น อัปนาสมาธินี่ ใครจะทุบอย่างไรมันก็ไม่ตื่น
เอาไฟมาจี้มันก็ไม่รู้จักเจ็บ
ถ้าคนภาวนาเค้าไม่อธิฐานจิตเอาไว้ว่า ถึงเวลานั้นเค้าจะออกจากสมาธิ
ในช่วงที่ไม่ถึงเวลาที่เค้ากำหนดไว้นี่ ใครจะมาทำอะไรมันไม่รู้สึกตัว
เพราะอย่างนั่นนี่ อันหนึ่งแล้ว ที่ทำให้นักปฏิบัติจะต้องสงสัย

ข้อ หนึ่ง เมื่อจิต สงบบ่อยๆ บ่อยๆบ่อยๆเข้า
ที่หลังมา มันสงบลงนิดหน่อย
ความคิดมันก็ ฟุ้ง ฟุ้ง ฟุ้ง ฟุ้ง ฟุ้งฟุ้งขึ้นมา
เราก็จะว่าจิตของเรามันฟุ้งซ่าน ให้สังเกตุดูให้ดี
เมื่อจิตมีความคิดเรากำหนดดู ถ้ามันรู้สึกว่าเออ..ความคิดมันช่วยให้เราสะบาย
ก็ปล่อยให้มันคิดไป

และอีกอย่างหนึ่งเมื่อทำสมาธิเก่งแล้วมันนอนไม่หลับ
เลยสงสัยตัวเองเป็นโรคประสาทหรือเปล่า ประเดี๋ยววิ่งไปหาหมอ
หมอก็จะหาว่าอ้าวเราเป็นโรคประสาท ฉีดยาระงับโรคประสาทเข้าให้
ประเดี๋ยวมันก็จะสะลึมสะลือ เป็นเดือนเป็นปี
อันนี่หลวงพ่อเคยเจอมาแล้ว เพราะฉะนั้นจึงเตือนท่านทั้งหลายเอาไว้

 

นอนไม่หลับครับ และไม่เพลียด้วย

 

ดูเหมือนว่าจะเคยตอบไปแล้วนะครับ
แต่ก็ดีนะครับ
มีคำสอนมาเป็นตัวยืนยันและชี้ขาด
ขออนุโมทนาครับ

 

เพลีย ก็มี จีฮับ

หลับไปเลย ก็มี

มีเพื่ออะไร

เพื่อทำการฝึกหัดศึกษาว่า ฌาณสัมปยุติกับกุศลก็มี ฌาณสัมปยุติกับอกุศลก็มี
ฌาณไม่สัมปยุติจิตเป็นกุศลอยู่ก็มี อัพยากฤติก็มี อกุศลก็มี ฯลฯ

มีโน้น นั่น นี่ สาระพัด ไม่ใช่เพื่อ รู้ว่ามี หรือไม่มี

แต่ที่มันมี อย่างนั้น อย่างนี้ สารพัด เพราะ " จิต มันเกิด ดับ ห้ามไม่ได้ "


ปล. ปฏิสัมภิทามรรค ปัญญาชำแรกกิเลสมี ปัญญาไม่ชำแรกกิเลสมี
อุทกกดาบษมี เรือหายมี ยังไม่ถึงที่สุดที่ ค้นหา มี หรือ "วั๊บๆๆๆ"
แล้วแต่ บุษบา

 

เวลาจิตฟุ้งๆ ก็ไม่เพลีย ไม่เหนื่อยครับ ขันธ์ไม่ยอมนิ่ง
กายในกายมันฟ้องตลอดเวลา

 

ธรรมะ ฟังยากนะ

ฟังยาก ก็อดทน ฟังกันไป ฮี้ ฮี้ ฮี้ ฮี้

" ฝุ้งๆ " ที่เกิดจาก ฌาณสัมปยุติ มีอยู่ ไม่ใช่ไม่มี บางอย่างเป็น กุศล บางอย่างเป็นอกุศล

ทีนี้ จังหวะที่เริ่มเห็น จิตจะฝุ้ง ก่อนเข้าช่อง ให้ระลึก เห็นการเข้า การอยู่ การออก
พอเห็นบ่อยๆ ให้เพิ่ม " จะไปไหน " รำพึงไปก่อน ถ้าฝึกได้ก็ฝึก ฝึกไม่ได้ก็ไม่เป็นไร
นารกไม่ง้อ สวรรคิเขาไม่เบี่ยงเกี่ยงงอน อยู่แว้ว

*******************************************

" เพลีย หรือไม่เพลีย " ตรงนี้ให้ดูการ วางจิต เอา ฌาณเข้าไปสัมปยุติ ทำได้ไหม
จะเห็นว่าทำได้ มันไม่ข่มกัน ทำอีกอัน อีกอันไม่หาย แบบนี้ก็มีอยู่ แต่ทำได้ก็
ให้ทิ้งหมด ไม่ใช่สาระธรรมอะไร แค่ทำเล่นๆ

ถ้าไม่ทำเล่น จะติดเป็นนิสัย แล้วเอาไป กำกับ นิวรณ์ตัวอื่น เข่าอ่อน อย่ามาโทษกันนะ

*******************************************

กายในกาย มีหลายอย่าง อย่าเห็นอย่างเดียว เห็นหลายอย่าง แล้วได้อะไร

จะได้ จิตถึงฐาน ไม่ใช่ กายในกาย แล้วซื่อ ไม่ไปไหน งานไม่เดิน คิดว่า งานเดิน

ควรมีวิหารธรรมที่เป็น สัปปายะ อย่างน้อย 2ตัว

วิหารธรรมที่ไม่เป็น สัปปายะ มีหน่าคร้าบ ไปสมาทานเข้า กิเลสจะบาน
บริหารเอาเอง

 

ฟังเต็มๆ ที่นี่