คนตายเคยอุทิศกุศลให้พระพุทธเจ้าเป็นพยาน พอถึงหน้าพระยายมจะนึกถึงบุญได้ไหม

รบกวนสอบถามครับ

ปกติแม่ก่อนเสียชีวิตสามเดือนหลังจะสวดมนต์ทุกวัน แล้วพอสวดเสร็จจะแผ่ส่วนกุศลให้กับเจ้ากรรม นายเวร ดังนี้

"ผลบุญทั้งหลายที่ข้าพเจ้าทำมาตั้งแต่ต้นจนถึงปัจจุบัน ขออุทิศให้แก่เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย ขอให้เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายโมทนาในผลบุญทั้งหลายเหล่านี้ และถ้าหากไม่มีโอกาสโมทนาเพียงใด ขอสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระอริยเจ้า ทุกๆ พระองค์จงเป็นพยาน และให้เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายได้มีโอกาสโมทนาเมืื่อได้เจอพวกเขาเหล่านั้นด้วยเถิด

และผลบุญที่ได้ทำมาขอให้ข้าพเจ้าหายจากโรคภัย ไข้เจ็บมีความสุข ปราศจากความทุกข์ และเข้าถึงนิพพานด้วยเถิด"

แล้วแม่ก็เสียไปขณะโดนยานอนหลับอยู่ห้อง ICU จริงๆเป็นช่วงย้ายรพด้วยครับแต่ยังหลับอยู่ ส่วนใหญ่ประเภทนี้มักจะมียมทูตมานำไปพิพากษาใช่ไหมครับ
แล้วพระยายมราชจะเป็นพยานให้ได้ไหม เมื่อเราไม่ได้เอ่ยถึงชื่อท่านครับ

 

ตามนั้นคับ

ถ้าแม่ท่าน ผ่าน สำนักพระยายมราช

แล้วนึกความดีไม่ออก นึกออกแต่ อกุศลกรรม พระยายมราชก็จะช่วยให้ นึกถึงกรรม ดี บุญ กุศล ให้ไป เสวย บุญ กุศล ก่อนครับ


ถ้าตอนมีชีวิต อยู่ ทำ กรรมดีเอาไว้มาก ตอน จิตออกจากร่าง อกุศลกรรม ไม่มาเบียดเบียน ก็จะไป สวรรค์ เลย


แต่ถ้าตอน มีชีวิต อยู่ ทำ กรรมไม่ดี สร้าง อกุศลกรรม เอาไว้มาก แล้ว ตอน ก่อน จิต ออกจากร่าง อกุศลกรรม เบียดเบียน ก็จะไปนรก เลย ไม่ผ่าน สำนักยมราช


จขกท บอกว่า แม่เสียไป คือ หลับตาย นั้น

ผมก็บอกว่า ตายตาม อายุไข หมด อายุไข นั้น

ส่วนใหญ่ ไปดี ครับ

.

 

หลวงพ่อฤาษีลิงดำท่านกล่าวไว้ว่าทุกครั้งที่ทำบุญต้องอธิฐานให้พระยายมราชเป็นพยานกันลืมตอนตายเพราะมีหลักฐานจากคนที่ตายมาบอกไปค้นอ่านเองในหนังสือหลายๆเรื่องที่ท่านเขียนไว้.......^^

 

คุณ vaddee กล่าวไม่ครบ

พระยายมราชท่านก็บอกว่า “ไปบอกชาวบ้านเขานะว่า คนที่ผมจะช่วยได้จริงๆ
ต้องเฉพาะคนที่ผ่านสำนักผมเท่านั้นนะ” อย่าง สัมภเวสี
เปรต อสุรกาย ไม่ผ่านท่าน ท่านช่วยไม่ได้ แล้วคนที่ลงนรกท่านใดก็ช่วยไม่ได้
เพราะไม่ได้ผ่านสำนักท่าน คนที่ต้องผ่านสำนักท่าน
เมื่อผ่านสำนักท่านก็ต้องไปคอยอยู่ เลยถามท่านว่า“ทำอย่างไร
ถึงความแน่นอนจึงจะปรากฏ ลุงจะช่วยได้”

ท่านก็เลยบอกว่า “เอาอย่างนี้ เวลาเขาทำบุญเสร็จ
อุทิศส่วนกุศลให้แก่คนตาย ถ้ายังไม่มั่นใจให้บอกว่า…”

“ถ้าบุคคลนี้ ยังไม่มีโอกาสโมทนาเพียงใด ขอพระยายมเป็นพยานด้วย
ถ้าหากว่าพบเธอเมื่อใด ขอให้บอกเธอโมทนาเมื่อนั้น”

ท่านบอกว่า
“เพียงแค่เท่านี้แหละ! ผมก็ไม่ต้องสอบสวน มันโผล่หน้าเข้าไป
ผมก็บอกว่า เฮ้ย! ข้าทำบุญอย่างโน้นมึงโมทนาเว้ย! มันก็ไปสวรรค์เลย
แค่นี้ล่ะผมก็ไม่ต้องเหนื่อย…”

(แล้ว หลวงพ่อก็จบการสนทนาระหว่างท่านกับพระยายมเพียงแค่นี้)

จาก watvirachotedhammaram.com