คนหลายใจ

ที่คนเราหลายใจนี้เป็นเพราะ. ไม่ต้องการให้ใครมาเห็น. ใจ. ของเราใช่รึเป่าคับ. เลยต้องมีหลายใจ แยกใจเยอะๆจะได้ไม่มีคนเห็น. เกี่ยวกันป่ะ(smile)(smile). ไปทำกรรมอาไรมานะเลยต้องมีหลายใจ

 

ก็ทำกรรมหลายใจนั้นแหละ เลยเป็นคนหลายใจ
ถ้าหยุดเป็นคนหลายใจ กรรมก็จะหยุด

 

ทำกรรมฟุ้งซ่านจ๊าาา
สติสัมปชัญญะน้อย ก็เลยปล่อยใจเลื่อนลอยคิดไรเรื่อยเปื่อย ไม่อยู่กับร่องกับรอย

 

...ส่วนมากคนเช่นนี้มีตัณหาจัด ต้องการให้คนอื่นๆเห็นตนมากๆจึงทำตนเป็นคนหลายใจเปลี่ยนใจบ่อยๆเพราะ"ไม่รู้จักพอ"...

นี้เป็นอุปนิสสัยสันดานที่สั่งสมมานานในสังสารวัฏ จนแก้ได้ยาก ทั้งเกิดจากการได้คบปาปมิตรในปัจจุบันชาติและตนเองเป็นคนไม่มีความฉลาดคิดเพราะไม่ได้สดับ(ธรรมะของพระพุทธเจ้า)...จึงพาตนเข้าถึงความเป็นมนุษยฺ์มากใจ..ที่ตนอาจนึกปลาบปลื้มภาคภูมิใจเพราะไม่รู้..ว่าตนได้ทำเหตุเพื่อผลอันตนเท่านั้นต้องรับในเวลาใดเวลาหนึ่ง...แต่เพราะไม่รู้ ..ในเวลานั้นย่อมทุรนทุรายเดือดร้อนร้องหาความชอบธรรมว่าเหตุใดหนอตนจึงต้องมาพบความทุกข์เดือดร้อนเห็นปานนี้..

ความไม่รู้นี่เองคือทางเพื่อทุกข์เดือดร้อนโดยประการทั้งปวง..

อนึ่ง หากทำตนให้หลายใจเพื่อหลีกเลี่ยงบาปอกุศลได้ นี่เป็นสิ่งที่ควร เพราะการหลายใจทำนองนี้ เป็นคุณเครื่องรักษาตนไว้ในประโยชน์ทั้งโลกนี้และสัมปรายภพ...