คนใกล้ตายควรจะแนะนำอย่างไร ( คำสอนหลวงพ่อฤาษีฯ วัดท่าซุง )

คนใกล้ตายควรจะแนะนำอย่างไร

"..ถ้าป่วยใหม่ๆ อาตมาแนะนำให้ทำดังนี้คือ

๑) ให้นำพระพุทธรูป ผ้าไตรจีวร พร้อมอาหารและ ของใช้ที่จำเป็น นำไปให้ผู้ป่วยเห็นและให้ตั้งจิต อธิษฐานว่า

"ของทั้งหมดนี้ขอถวายเป็นสังฆทาน แก่พระสงฆ์ ในพระพุทธศาสนา เพื่ออุทิศส่วนกุศลผลบุญทั้งหมดนี้ ให้เจ้ากรรมนายเวรของผู้ป่วย ได้โมทนาและอโหสิกรรมให้ผู้ป่วยด้วย"

แล้วญาติก็นำของทั้งหมดไปถวายพระเป็นสังฆทาน จิตใจของผู้ป่วยจะได้สบาย เพราะได้เห็นพระพุทธรูปและได้ทำบุญ

๒) ถ้าจะให้ดีขึ้นไปอีก ก็ควรนำเงิน"จะมากหรือน้อย ตามแต่ศรัทธา" ให้ผู้ป่วยถือเงินไว้และให้ตั้งจิต อธิษฐานว่า

"เงินจำนวนนี้ขอถวายชำระหนี้สงฆ์ ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ถ้าเคยไปหยิบหรือนำของสงฆ์มาโดยเจตนาหรือไม่ได้เจตนาก็ตาม"

๓) ในระหว่างที่นอนป่วยอยู่ ควรนำพระพุทธรูปมาตั้งไว้ให้ผู้ป่วยได้มองเห็น อย่าไปตั้งไว้ในที่ผู้ป่วยเห็นไม่ถนัด ผู้ป่วยลืมตาขึ้นมาเมื่อใดก็จะได้เห็นพระทันที จิตของผู้ป่วยจะได้จับอยู่ที่พระ ใจจะสบายช่วยให้คลายจากทุกขเวทนาได้บ้าง และ"ถ้าตายเมื่อใดก็จะไม่ลงนรก"

๔) ถ้าป่วยมากมีทุกขเวทนามาก "ควรแนะนำสั้นๆ" ให้ นึกถึงพระพุทธเจ้า หรืออย่างใดอย่างหนึ่งดีกว่า "ถ้าไปแนะนำยาวๆ จะเกิดอาการกลุ้ม"

๕) ถ้าต้องการให้ผู้ป่วย"ตายแล้วไปพระนิพพาน" ให้นึกภาวนาว่า "นิพพานัง สุขัง" ถ้าคิดว่าป้องกันไม่ให้ ลงนรกก็ให้ภาวนาว่า "พุทโธ" ให้"บอกสั้นๆ อย่าบอกยาว"

๖) ถ้าผู้ป่วยภาวนาไม่ไหว ก็ให้นึกถึงพระพุทธรูปองค์ใดองค์หนึ่งก็ได้ ให้นึกถึงพระไว้หรือจะนึกถึงพระสงฆ์ก็ได้ อย่าไปแนะนำยาวๆ เพราะเวลานั้นทุกขเวทนามากจะทำให้กลุ้ม ดีไม่ดีจิตใจเขาดีอยู่แล้ว ถ้าแนะนำไม่ดี พูดมากไปเขาจะกลุ้มจะทำให้ลงนรกไป "ให้ดูตาคนป่วย ถ้าตาลอยๆ ตาปรือๆ อย่าไปพูดมาก"

ฉะนั้น การแนะนำคนป่วยก่อนตาย ต้องระมัดระวังให้ดี.."

หลวงพ่อพระราชพรหมยานมหาเถระ วัดท่าซุง อุทัยธานี
จากหนังสือ ตายไม่สูญ...แล้วไปไหน เรื่องที่ ๑๗๒ หน้าที่ ๓๕๔
คัดลอกโดย Thamma Sukkho



******************************************