ความจริงของพุทธศาสนาแห่งภัทรกัปป์นี้

ในช่วงกาลตรัสรู้แห่งพระสมณะโคดมพระพุทธเจ้านี้ คำสอนสูงสุดคือ เข้าถึงซึ่งพระนิพพาน ซึ่งก็คือ การดับวงจรวัฏจักรเพื่อการไม่ต้องมาเกิดอีก แต่ถึงกระนั้น พุทธบริษัททั้งหลาย ก็ไม่ได้หยุดความอยากของตนเองเพียงแค่พระนิพพานเท่านั้น เพราะคนทั้งหลายอดใจไม่ได้ที่ อยากบรรลุธรรมเหมือนพระพุทธเจ้า อยากเป็นเหมือนพระพุทธเจ้า อยากเก่งเหมือนพระพุทธเจ้า ซึ่งความอยากเหล่านี้นี่เอง จึงถือว่า เป็นความอยากที่เกินพระนิพพาน ที่ พระพุทธองค์ได้สั่งสอน พระพุทธองค์สอนให้คนรู้ธรรม บรรลุธรรมคือพระนิพพาน แต่ คนทั้งหลายก็อดใจไม่ได้ที่ไปยึดมั่นถือมั่น ในตัวของพระพุทธเจ้าเอง ดังนั้น นี่จึงเป็นที่มาของ พระศรีอาริย์ ดังที่ว่า พระศรีอาริย์ไม่ได้บวชเป็นพระ พระศรีอาริย์แสดงธรรมที่ เข้าใจง่าย นั่นเพราะ พุทธบริษัทเหล่าที่มีความอยากเกิน พระนิพพาน อันได้แก่ พระปัจเจก พระโพธิสัตว์ พระพุทธะหรือพุทธภูมิ หรือแม้แต่ เหล่าที่ได้อรหันตมรรค ที่ไม่ไช่อรหันผล ที่รออยู่เมืองนิพพานหรือแดนนิพพาน ก็ต้อง ไปจบไปดับในยุคของพระศรีอาริย์ นั่นเอง นะจ๊ะ

 

ตามมะโน ของท่านวงกลมจุดไม่ทันจริงๆ
ว่าหายไปไหน หาไปหามาก็มาเจอ นะจ๊ะ นะจ๊ะ
อยู่ในหลุมนี่เองนะจ๊ะ

แล้วจะอยู่ในหลุมนี้อีกนานไหมจ๊ะ!!!