ความจริงที่ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อ

ครับผมคนหนึ่งที่เป็นคนบ้านนอกคนภูเขาที่เชื่อเรื่อง องค์พญานาค และ สิ่งศักสิทธิ์ในสากลโลกนี้ครับ หลังจากที่ผมเกิดมาชีวิตก็ฝากไว้กับภูผาเหล็ก เพราะเป็นแหล่งอาหาร มีเห็ด มีหนอไม้ ปู หอย ผักต่างๆ ก็ต้องขึ้นไปเก็บที่เขา สิ่งที่ผมสังเกตุหลายอย่างในชีวิตความเป็นอยู่ของเด็กบ้านนอกคนหนึ่งคือ สิ่งศักสิทธิ์มีจริง และ สิ่งลี้ลับมีจริง บาป บุญ คุณ โทษ มีให้เห็ตภายในชาตินี้ ผมอายุได้ 12 ปี ก็ตามประสาเด็กน้อยบ้านนอกเอาปืนไปไล่ยิ่งนก ที่เขาภูผาเหล็ก เห็นฝูกนกราว 20 ตัวเกะกลุ่มกันอยู่ผมย่องเข้าไปมันก็บินหนีไป แปลกที่นก 19 ตัวบินไปในทิศทางเดียวกันแต่เหลือ 1 ตัวที่อยู่กับที่ผมเล่งปืนเข้าใส่นกตัวนั้น ปรากฎว่า พอจะลั่นไกร มันกับ บินหนีไปแบบไม่ไกลแค่พอเดินตามได้พอมันหยุด จะยกปืนยิ่งกลับบินไปต่อ เป็นอย่างนี้จนถึง บ่อน้ำพระอินทร์ บ่อน้ำก่อนถึง ถ้ำแกลบ นกกับหายไปที่ บ่อน้ำพระอินทร์ ที่หน้าบ่อน้ำมีถ้ำเล็กๆ พอหลบฝนปรากฎว่าฝนตกลงมาอย่างหนักทำให้ผมไปไหนไม่ได้และ หลบฝนอยู่ตรงหน้าบ่อน้ำพระอินทร์ อีกสักพักหนึ่งได้ยินเสียงผุ้หญิง ดังมาจากข้างหลังผมมองไปปรากฎว่าเป็นผู้หญิง3คนที่กำลังวิ่งมาหลบฝนด้วยกัน กับผม ฝนเริ่มตกหนักขึ้นเรื่อยๆ น้ำที่หน้าถ่ำเริ่มไหลเพิ่มขึ้นที่ละนิด ผู้หญิงชาวบ้าน บอกผมว่าไปกับบ้านส่งสัยตกไม่หยุดยอมเปือก ผมก็ไม่รู้มีอะไรดลใจไม่ไปเอาซะงั้นบอกน้าๆว่า กลับเหอะ ผมยังไม่กลับจะรอฝนหยุดก่อน พอสักพักผู้หญิง 3 คนเดินออกไปผมกับได้ยินเสียงไม้กระทบกันโครมคราม ผมมองดูและจะกระโดดออกจากถ้ำ รู้สึกว่ามีน้ำปะทะผมอย่างแรง กระเด็นรอยไปตามน้ำ ผู้หญิงยังไปไม่ถึงไหนแต่ก็ลอดพ้นจากน้ำได้ มองดูผมและร้องเรียกหากับเห็นน้ำ ที่สูงราว 10 เมตร ท่วมปลายต้นไม้ ผู้หญิงรีบกลับบ้านไปบอกชาวบ้านว่า ผมตายในภูเขา(ภูผาเหล็ก) เสียแล้ว ...แต่ผมกลับรอดตายอย่างปฎิหารย์ครับคือผมโดนน้ำซัดไปราว100 เมตร มีก้อนหิน ท้อนไม้ เต็มไปหมดแต่ศรีษะผมกับไม่โดนอะไรเลยครับ ผมติดที่ท้อนไม้ อีก 5 เมตรก็ตกฝายน้ำหล้นซึ่งถ้าตกลงก็ไม่เหลือครับแต่กลับติดที่ท้อนไม้ครับผม พยายามประคองตัวขึ้นจนขึ้นฝั่งได้แล้วก็เดินกลับบ้านอย่างทุรักทุเรเพราะท้อนขาผมโดนก้อนหินเดินกระเพก กระเพก ไป ผมคานไปถึงทุ่งนาเห็นชาวบ้านยืน อยู่ผมพยายามร้องให้เขาช่วยแต่ผู้หญิงคนนั้นกลับเป็นคนหูหนวกครับ..แกไม่ได้ยินผม ผมจึง หยิกแขนตัวเองรู้สึกมืนไม่เจ็บเพราะความหนาวผมจึงคิดว่าผมตาย ผมยังมีความหวัง แล้วคานไปจับที่ขาของป้าแก ป้าแก้ร้องแล้วผมก็บอก ดังๆว่าผมโดนน้ำป่าซัด แกจริงรีบตามลูกชายมาช่วยเหลือผม ผมนั้งมอเตอร์ใซต์กับลูกชายแกกลับบ้านไป พอถึงทางเข้าหมู่บ้านเห็นชาวบ้านนับร้อยกำลังเดินทางไปค้นหาศพผม.พอชาวบ้านเห็นผมกับตะลึง ว่าทำไมไม่เป็นอะไร กล่าวคือ ผมเคยขึ้นเขาไปเก็บผักเก็บหนอไม้พอผมไปกินน้ำที่บ่อน้ำพระอินทร์ผมกับ เจอกระรอกด้วยความซนของผมและรู้เท่าไม่ถึงการของเด็ก ผมเอาไม้ไปแย่ที่รูและเอาเศษใบไม้ปิดปากรูไว้...ก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์ครับ..ผมก็เลยโดนสั่งสอนโดยสิ่งสักสิทธิ์ภูผาเหล็กครับ ..ผมคิดได้หลังจากน้ำซัดจริงเลิกทำบาปตั้งแต่วันนั้นมาครับ มีหลายอย่างที่ไม่น่าเชื่อที่ภูผาเหล็กครับ บ่อน้ำพระอินทร์อยู่ไกล้ๆ กับถ่ำแกลบ เพียง 400 เมตรก็ถึงถ่ำแกลบ มาฟังเรื่องถ้ำแกลบกันต่อเลยครับ พ่อผมเป็นคนเก่าแก่ที่หมุ่บ้านครับ ชอบขึ้นเขาไปหาอาจารย์ผมไม่รุ้ว่าอาจารย์แกคือใคร ผมถามแม่ว่าพ่อไปไหนแม่ตอบว่าไปถ้ำแกลบไปหาอาจารย์ แกขึ้นเขาทีไรมักมีของติดไม้ติดมือลงมาเสมอครับ ..เป็น เพรช ลูกแก้ว พระขรรค์ กริช ตรีศูล มีมาเป็นประจำแกก็เก็บไว้ผมไม่ค่อยสนใจครับ แต่ศรัทธา เพราะพ่อให้ผมไปเรียนและตั้งใจอ่านหนังสือ..แกให้เพรชพญานาคผมติดตัวไปเรียน เสมอครับ เป็นสัณฐาน เขี้ยวพญานาคสีเหลือง ผมก็ใสกรอบแคลนคอไว้จนเรียนจบครับทุกวันนี้ก็ติดตัวตลอด ผมถามพ่อว่าให้ผมทำไมแล้วมันมีค่าอะไรเหรอ.แกบอกเอาติดตัวไว้จะได้เรียน เก่งๆ และท่านจะช้วยคุ่มครองตอนเรามีภัย ผมก็ไม่ถามอะไรมากก็ติดตัวไว้ตลอด กล่าวถึงอาจารย์ ตอนพ่อมีชีวิตอยู่ผมถามพ่อพ่อขึ้นเขาหาอาจารย์ อาจารย์ของพ่อคือใคร พ่อบอกว่าอยู่ไกล้ๆเราและอยู่บ้านเดียวกันด้วย ผมถามต่อว่าแล้วอาจารย์พ่อ แก่ไหมพ่อบอกว่า ไม่อายุแค่ 34 - 35 อ่าวพ่อแล้วเป็นอาจารย์พ่อได้งัยพ่อตั้ง 60 กว่าๆแล้ว แก่บอก เหอะนา..สักวันลูกจะรู้เอง ผมชอบติดตามพ่อไปทำบุญที่วัดต่างๆ ตลอดพ่อชอบชวนผมไป มาวันหนึ่งพ่อได้รับอุบัติเหตุเสียชีวิตผมเสียใจมากครับ..หลังจากนั้นผมยัง ไม่ทราบเลยว่าอาจารย์คนนั้นเป็นใคร...จนกระทั้งชาวบ้านแหกันมาถามเรื่องลูกแก้ว เรื่องเพชรพญานาค ว่าอยากเข้าไปดูในห้องพระว่า จะพอบูชาได้ไหม แม่บอกว่าไม่ได้เป็นสมบัติของพ่อพ่อหวงมาก.. และมีญาติๆ สนิทมาหาแม่ก็พาเข้าไปดู แบ่งๆให้ญาติบ้าง ในราคาบูชาเพียงน้อยนิด วันหนึ่งแม่มาปรึกษากับผมว่า จะบอกให้รู้ว่าอาจารย์ของพ่อคือใคร และ ลูกต้องสืบสานต่อเจตนารมณ์ของพ่อ.ผมดีใจมาก..แต่แม่กลับให้ผมสักเกตุว่า ผู้ชายที่ทำตัวเป็นชาวบ้านธรรมดา และ ชอบบอกว่าตัวเองมีญาติต่างจังหวัด มักจะไม่เห็นอยู่บ้าน เป็นอาทิตย์ ผมงงและถามต่อว่า แม่บอกผมมาเลยว่าเป็นใคร..แม่เลยบอกให้รู้ ผมตะลึงเพราะไม่น่าเชื่อว่าแกจะมีญาณวิเศษสัมผัสได้ในภพต่างๆ ผมเห็นแกไม่มีทีท่าว่าจะเป็น ฤาษีเลย แต่ก็เป็นไปแล้วครับ แม่บอกว่าทุกวัน ศิล วันพระ ให้ขึ้นไปเขาเอาอาหารไปถวายท่าน ผมเลยคิดในใจว่า ไปถวายพี่แกนี่นะ ผมรู้สึกผิดหวังนึกว่าเป็นอาจารย์มาจากแดนไกล ผมไม่ค่อยศรัทธาเพราะอาจารย์ทำตัวเช่นชาวบ้านธรรมดามากๆผมนำอาหาร ขึ้นเขาไป พอถึงถ้ำที่แม่บอกผม รู้สึกกลัวๆนิดๆ แล้วเดินถือ เทียนขนาดใหญ่ที่เตรียบไปเดินลงไปในถ้ำ ปรากฎว่า ไม่เห็นอะไรครับ ผมเดินกลับบ้านอย่างความผิดหวัง แม่บอกว่า นอกจากวันศิลถ้าสักเกตุดูว่าท่านไม่เห็นในหมู่บ้าน สัก 2 - 3 วันให้ขึ้นเขาไปนำอาหารไปถวายด้วยนับจากวันที่ผมไม่เห็นแกผมไม่ได้ขึ้นเขา 3 วัน แต่สังเกตได้ว่าไม่เห็นแกในหมู่บ้านเลย ผมตัดสินใจขึ้นเขาไปอีกพร้อมอาหาร พอถึงถ้ำก็เดินลงไป ไม่เห็นอาจารย์อีก ผมเริ่มเชื่อและเริ่ม ศรัทธาในตัวท่านอาจารย์แล้วละ ระหว่างเดินกลับ รู้สึกมีความรู้สึกดีๆ รู้สึกนับถือท่าน พอกลับถึงบ้าน ผมก็ไม่เห็นท่านอยู่ในหมู่บ้านไม่รู้ท่านไปไหน ผมเลยคิดว่า พรุ่งนี้จะขึ้นไปอีกเพราะไม่เห็นแกตั้ง 5 วันแล้ว...พอวันรุ่งขึ้นผมเตรียมอาหารขึ้นถ้ำอีก..บรรยากาศเงียบสงัด.ผม ตัดสินใจเดินลงไปในถ้ำแกลบอีกครั้งมองดูรอบๆไม่เห็นใคร.ผมผิดหวังอีกแล้วพอ อธิฐานว่าถ้าผมมีวาสนาจะได้พบกับท่านขอ ให้ท่านปรากฎตัวให้ผมเห็นเถิด ผมเป็นลูกคุณลุงสุภีเอง..แม่ได้ฝากผมไว้กับอาจารย์แล้ว..พออภิฐานเสร็จหันหลัง กลับไปเห็นท่านนั้งตรงหน้าหลับตานิ่งอยู่ผมถึงกับขนหัวลุกทันที..ผมจริงรีบ เข้าไปกราบท่านแล้วถวายอาหาร..ท่านบอกว่าเกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่อง ที่ทุกคนหลีกหนีไม่พ้นแล้วท่านก็แสดงธรรมให้ผมฟังนานพอสมควร..ผมคิดถึงพ่อจนน้ำตาไหล..แล้วท่านก็ให้ของมาเป็น ลูกแก้วนาคราช หลายองค์ผมเก็บใส่ถุงยามแล้วรีบเดินลงเขา..นับจากนั้นมาผมก็สังเกตุท่านอยู่ ตลอดและก็ฝากตัวเป็นลูกศิษย์ของท่าน..และเข้าไปพบท่านที่ถ้ำเมื่อท่านไม่เห็นอยู่หมู่บ้านตลอดมา จนถึงทุกวันนี้ ..ไม่รู้ว่าท่านเอามาจากไหนวัตถุมงคล..มีมาให้ผมเรื่อยๆถ้าพบวัตถุมงคล ที่ชาวบ้านขุดพบผมก็มักบูชาไว้เสมอส่วนของสระสมของพ่อก็พยายามนำมาฝากในส่วน ที่มีหลายองค์ผมตั้งใจจะเก็บไว้อย่างละองค์เพื่อเก็บไว้บูชาเองที่บ้าน.ผม ให้บูชาได้ผมก็..นำปัจจัยไปถวายท่านและมีบุญมีงานก็ทำโรงทาน ร่วมบุญมาตลอด..ผมภูมิใจที่ได้สืบต่อเจตนารมณ์ของคุณพ่อ และผมก็คิดเสมอว่าพ่อผมยังอยู่ไม่ไกลยังมองผมอยู่ตลอดเวลา..

ชมวัตถุมงคลได้ที่ http://palungjit.org/threads/◥▆-▇-█-█-ของบูชาสายพญานาค-*ถ้ำแกลบ*-อ-ส่องดาว-จ-สกลนคร**เพิ่มใหม่หน้า**10**-◥▆-▇-█-█.279870/

 

เชิญถามได้นะครับเรื่องเล่าที่กล่าวมานี้จากชีวิตจริงของกระผมเองครับ...

 

น้องศรชัยมีประสบการณ์ดีๆเยอะนะคะ อ่านสนุกเหมือนอ่านนิยาย

 

เรื่องอ่านเพลินๆดีครับ แต่ถ้าเว้นวรรคบ้างอะไรบ้างจะดีกว่านี้

 

เป็นกำลังใจให้น้องทำความดีต่อไปนะคะ ในโลกนี้ ยังมีความจริงอีกมากมายที่เราไม่สามารถสัมผัสได้ด้วยกายเนื้อ ด้วยตาเนื้อ ผู้ปฏิบัติเท่านั้นจึงจะเข้าถึงได้ อนุโมทนาค่ะ

 

ครับขอบคุณพี่ทั้งสองท่านที่ชี้แนวทางครับ(พี่ติงทำไมตามมาถูกจ๊ะ)

 

และได้เรียนวิชากับท่านไหมครับ

 

คงอีกนานครับ เพราะท่านเก่งมากๆครับผม ก็พอได้วิชากับท่านแต่คงไม่ถึง 20 เปอร์เซ็นจากท่านครับ

 

เพราะพี่ติงเก่งค่ะ 5555
ล้อเล่นน่า...เพราะเว็บพลังจิต เป็นเว็บที่ดีมากไงคะ ระบบเยี่ยมที่สุด

 

ท่านจะเมตตาให้พี่ติงไปกราบหรือเปล่านะคะน้องศรชัย

 

คงมีสักวันครับ..ได้ข่าวว่าพี่ติงจะเดินทางมาสกลนคร..พอดีวันเสาร์ผมต้องสอบ..นักศึกษาที่ยังติดค้างครับพี่ติง.วันอาทิตย์ถึงจะว่างครับ..แล้วพี่ติงสดวกเปล่าครับวันอาทิตย์..(อาทิตย์นี้หรือเปล่าอาทิยต์ที่ 20 มีนา)

 

วันอาทิตย์เช้า น้องว่างหรือเปล่าคะ(อาทิตย์ 20 มีนาคม)

 

แวะมาอัพกระทู้เรื่องเล่าครับ....

 

๕๕๕๕ เกือบครบรอบปีค่ะ^^

 

ประสบการณ์รู้ได้เฉพาะตนครับ

 

อ่านแล้วสนุกมากครับ คุณคงมีบุญวาสนากับท่านมาก่อนครับ

 

สาธุ..อนุโมทนาบุญกับตนเองและอนุโมทนาบุญทั้งหมดทั้งมวลกับพี่ด้วยนะครับ...เจริญในธรรมยิ่งขึ้นไปนะครับ..สาธุ

 

มาอ่านเสริมความรู้อย่างน้อยได้รับรู้เรื่องท่านพญานาคเพราะนับถือและศรัทธาอยู่มาก

 

ขออนุโมทนาบุญด้วยคนนะคะ ยังไม่ทันได้อ่านเลย ตามมาจากอีกกระทู้ค่ะ พอดีสนใจเรื่องเพชรพญานาค โดยส่วนตัวยังไม่มีอะไรเชื่อมโยงกับท่านพญานาคทั้งหลายเลย แต่มีความเคารพนับถือท่าน โดยเฉพาะท่านที่มีศีลมากๆ ที่นับถือท่านเพราะท่านมักมีความเกี่ยวข้องกับศาสนาพุทธเรา เป็นผู้อุปถัมภ์ศาสนามาโดยตลอด สาธุ