ความจริงแท้ของพุทธภูมิโพธิสัตว์

โพธิสัตว์แม้จะเป็นผู้ข้องอยู่ด้วยกิจอันปะปนด้วยโลกีย์ฌานอยู่บ้างก็ตาม แต่ได้ชื่อว่าเป็นผู้มีปนิธานจะนำพาสรรพชีวิตให้พ้นจากกองทุกข์จิตตั้งมั่นด้วยการบำเพ็ญแม้จะเป็นผู้เห็นธงชัยอย่างถ่องแท้หรือเห็นแบบลางเลือนหรือยังไม่เห็นก็ตาม

วิสัยแห่งพุทธภูมิจิตโพธิสัตว์คือผู้ไม่หวาดหวั่นในหนทางที่แสนยาวไกลในการเวียนว่ายตายเกิดท่ามกลางความโดดเดี่ยวและเด็ดเดี่ยว เพื่อหนทางแห่งการตรัสรู้ด้วยตนเอง ความทุกข์ยากทุกข์ทนใดๆกับการพบเจอและจากลาจากชาติแล้วชาติเล่า จึงมิใช่ข้อยึดถือหรือความหวาดกลัวแห่งจิตโพธิสัตว์ผู้มากบารมี

จิตเดียวแห่งโพธิสัตว์คือปลดเปลื้องทุกข์แก่ปวงสัตว์ โพธิสัตว์จะพิจารณาทุกย่างก้าวแห่งทุกข์ และหาหนทางแห่งการปลดเปลื้องทุกข์ของสรรพชีวิตในวัฏสงสาร ท่ามกลางวิสัยและบารมี ทำให้โพธิสัตว์จึงไม่ว่างเว้นจากการตั้งปณิธานแห่งการอธิฐานเป็น"หน่อเนื้อแห่งพุทธภูมิ"ดำเนินหนทางบำเพ็ญสร้างบารมีถึง 30ทัศ มีพรหมวิหารสี่เป็นเครื่องอยู่คือเมตตา กรุณา มุฑิตา อุเบกขา ซึ่งเป็นพละกำลังที่มาก และใช้มากเพื่อการพิจารณาสงเคราะห์สรรพสัตว์

โพธิสัตว์ไม่มุ่งหวังเพื่อให้ตนสำเร็จลุล่วงถึงฝั่งโดยลำพัง
เมื่อใดที่โพธิสัตว์ผู้มีบารมีหันหลังจากสิ่งใดอันเป็นเหตุแห่งการดับไป จะเกิดการแตกหน่อแห่งปัญญาด้านใดด้านหนึ่งแก่สรรพสัตว์ได้อย่างชัดเจน

สำหรับประเทศไทยหนึ่งในผืนแผ่นดินที่ได้ชื่อสุวรรณภูมิแห่งพุทธศาสนา ย่อมมีพระโพธิสัตว์จำนวนมากมาสร้างและบำเพ็ญบารมีแปรวิสัยในรูปของนักบวช หรือรูปแห่งการเป็นฆราวาส หรือแม้แต่จะเป็นในรูปของสัตว์เดรัญฉานก็ตาม ไม่นับรวมผู้บำเพ็ญในสถานะชั้น เทวโลก อีกจำนวนมากด้วย #ผิดพลาดในสภาวะแห่งจิตประการใดข้าพเจ้าขอรับไว้แต่เพียงผู้เดียว