คำหมั่น ของเรานานนับพันกว่าปี

สิ่งที่ทำให้ทุกคนต้องรอนั้นเกิดขึ้นจากคำสัญญาของบุคคล รออ่านเรื่องต่อไป

 

คำมั่นสัญญา..........

 

ขออนุญาต เจ้าของกระทู้
ฝากกลอนไว้ ๒ บท

....................................

สัญญาใคร ของใคร ใช่แต่พูด
ไม่ใช่มูตร น้ำลาย ให้ข่มทิ้ง
ตกลงพื้น สุทธา คากับดิน
กลับกลืนกิน เข้าปาก หากคืนคำ

ถ้าสัญญา ไม่ได้ อย่าได้พล่อย
พูดลอยลอย มิอายปาก ชักน่าขำ
เมื่อสัญญา มาแล้ว แล้วคืนคำ
ก็จงนำ คำเน่า เก่าคืนไป

................................<SCRIPT type=text/javascript> <!-- vBulletin.register_control("vB_ProfilefieldEditor", "5"); //--> </SCRIPT> ​

 

พระบรมราโชวาทของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
ในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรของ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
วันที่ ๑๐ กรกฎาคม ๒๕๔๐
<O</O
“…ผู้หนักแน่นในสัจจะ พูดอย่างไรทำอย่างนั้น
จึงจะได้รับความสำเร็จ พร้อมทั้งความศรัทธา เชื่อถือ
และความยกย่องสรรเสริญจากคนทุกฝ่าย
การพูดแล้วทำ คือพูดจริงทำจริง จึงเป็นปัจจัยสำคัญ
ในการส่งเสริมเกียรติคุณของบุคคลให้เด่นชัด...”
​

<O</O

 

ขอบคุณ
พี่หิริภุญไชยและพี่สร้องมาลาสำหรับกระทู้นี้ครับ

กลอนเพราะดี ให้แง่คิดมุมมองดีๆ ชอบครับ

 

ผมชอบบทกลอน มีความหมายตรงตัวดีครับ พี่สร้อยฟ้ามาลา

 

สัญญา กับ คำสาป เป็นของคู่กัน
เมื่อใด ใครทำผิดสัญญา
คำสาปแห่งคำสัญญา ก็จะบังเกิด​

คำสัญญา เป็นคำสัตย์ เป็นสัจจะ
กี่ภพ กี่ชาติ ถึงจะหลุดพ้น
..............​

เมื่อมาทวงสัญญาเดิมที่ทำไม่ได้
ไม่ว่าภพ ไหน ชาติไหน
ก็ผิดสัญญา เรื่อยไป​

.............

ก่อนที่จะสัญญา อะไร
คิดให้ดี
ถ้าทำไม่ได้ เมื่อนั้น
เจ้ากรรม นายเวร จะมาทวงสัญญา​

[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.918311/[/MUSIC]​

.....................​

ข้าพเจ้า ขออโหสิกรรม
ที่ใครก็ตาม
ไม่ว่าชาติใด ภพไหนก็ตาม ที่ผ่านมา
ที่กระทำผิดคำสัตย์สัญญาสาบานต่อข้าพเจ้า
ขอให้คำและกรรมเหล่านั้น
จงยกขึ้นเป็นโมฆะ ด้วยประการทั้งปวง
ไม่มีเวรต่อกันอีกต่อไป
ณ กาลบัดนี้​

...................​

 

เราได้เกิดมาเป็นคนในภพนี้ ถือว่าโชคดีแล้วค่ะ

เกิดมาเพื่อ ถอดถอน จำ ได้ ไหม รู้

เพื่อ ถอดถอน กรรม ให้เป็นโมฆะกรรม แต่สิ่งต่างๆจะล่วงไปเป็น โมฆะ ได้นั้น

ต้อง อาศัย พระธรรม และปัญญา หาใช่การละเลยไม่ใส่ใจในสัญญานั้นไม่

 

เมื่อสัญญาเก่า ถูกฉุดขึ้นมา ให้สัญญา ได้สัญญาได้เริ่มอีกครั้ง
ด้วยสัญญาเก่าที่ผ่านมา ย้ำถึงสัญญาเก่าอีกครั้งในคราใหม่
และสัญญาเก่ารักษาไม่ได้ ยังคงนำสัญญาเก่ากลับมาสัญญาอีก
เมื่อไหร่จะหลุด พ้น สัญญา ที่ ไม่เคยรักษาสัญญา.......

เมื่อความไม่ใส่ใจในคำมั่นสัญญา เป็นเพียงคำง่ายๆ ที่ออกมาจากใจที่ไม่จริง
แล้วจะยังให้เกิดประโยชน์อะไร ให้ต้องเจ็บอีกต่อไป

แม้จะเหยียบย่ำกับน้ำใจกันอย่างไร เสียสัจจะ วาจา อย่างไร
สิ่งนี้จะอภัยได้กับการกระทำที่ถูกล่วงเกิน......
เพื่อต่อไปภายหน้าจักได้ไม่ต้องพบเจอกันอีก กับคำที่ไม่จริงใจ......

 

ลึกซึ้ง กินใจ
พร่ำเพ้อ รำพัน สุดพรรณา

หากใครไม่ได้สัมผัสด้วยตัว คงแสดงความรู้สึกออกมา ไม่ได้ขนาดนั้น

 

รู้เรื่องราวอดีตของตนตั้งแต่เด็ก สัญญาเก่าหวนคืน ใยเล่าไม่ยอมก้าวพ้นวัฏฏะสงสาร เคยมีอดีตร่วมกันมา ป่านนี้จะจดจำได้ไหมหนอ ข้าบาทเจ้าแม่จามเทวี

 

“ คํ า สั ญ ญ า ”

จำไว้นะเจ้า มิมีสัญญาใดที่เที่ยงแท้และแน่นอน
พระพุทธองค์ท่านทรงชี้ให้เราทั้งหลายเห็นแล้ว

สัญญา อะนิจจา สัญญาไม่เที่ยง
สัญญา อนัตตา สัญญาไม่ใช่ตัวตน

อโหสิกรรมเถิด ตราบใดที่สัญญาไม่เที่ยงเพียงนี้แล้ว
ปล่อยให้สัญญา เป็นเพียงลมปาก ที่ไม่สามารถกระทบ
ใจของเจ้าได้ เพราะลมก็คือลม
จะให้ลมคงอยู่กับที่ คงเป็นไปไม่ได้
เมื่อมีพัดผ่านมา ไม่นานก็พัดผ่านไป
จงอย่าให้ลมปากเหล่านั้นกระทบใจเจ้าเลย

ความเที่ยงแท้ ก็คือ ความไม่เที่ยงแท้ นี่เอง

“ยิ่งหนี จะยิ่งเจอ จงกล้าเผชิญและปลดปล่อย เพื่อหลุดพ้นเถิด”

 

ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา........

 

คำมั่นสัญญาอันใด...โปรดเฉลย...
เราเองกำลังรออยู่เช่นกัน...

 

กระทู้นี้มาจากทางเหนือแท้ๆ เลย “สัญญาเดิม”

 

สูเจ้าติดหนี้ข้าเจ้าไว้ ข้าเจ้าขอแค่ให้ใช้กันด้วย คำว่า รัก 555
รักในพระรัตนตรัย

 

หากแม้นจะบรรณาการ ให้แก่เรา
ขอเป็นสมเด็จองค์ปฐมรุ่น 4 1องค์ เพราะเราไม่ทัน อิอิ

 

มามุกไหนเนียะ ท่านพระยา........

 

ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ

 

มุข ที่ให้ไม่ยึดอดีตไง น้องสร้อย