คิดไม่ตก..จะทำอย่างไรกับชีวิตนี้ดี

เมื่อ 2 วันก่อนดิฉันกับแฟนได้ทะเลาะกัน... และแฟนกินเหล้าเมาได้พูดจาดูถูก


ดิฉัน วันนี้เข้าวันที่ 3 แล้วแต่คำนั้นยังก้องอยู่ในหูของดิฉัน และความรู้สึกดีๆ..ที่เคยมี


ให้กับผู้ชายคนนี้เปลี่ยนไปทันที กลายเป็นเฉยๆ แต่ถ้าถามว่าดิฉันรักเขามั้ย มันเป็นความ


ผูกพันกันนะค่ะ เพราะอยู่ด้วยกันมา 4ปีแล้ว และไม่เคยทะเลาะกันขนาดนี้เลย คือเต้มที่ก็


แค่ไม่กี่ชม. ก็กับมาดีกัน แต่ครั้งนี้ดิฉัน โกรธเขานานมากค่ะ แถมไม่มีทีท่าว่าจะหาย


ด้วย...อาจมีอ่อนลงบ้างแต่ก็ยังคลุกกรุ่นอยู่




แฟนดิฉันนั้น นับว่าเป็นผู้ชายที่ดีมากคนนึง.. ( ถ้าไม่กินเหล้า ) เป็นคนที่

รักครอบครัว มีความรับผิดชอบ ไม่เจ้าชู้ประตูดิน ชอบเข้าวัดเข้าวาไปทำบุญ แต่มีข้อ


เสียคือ เวลากินเหล้า ซึ่งใครๆก็รู้ว่ามันคือน้ำเปลี่ยนนิสัย นับได้ว่าเปลี่ยนเป็นคนละคน

เลยทีเดียวค่ะ ดิฉันก็เลยขอเลิกกับเขา แรกๆเขาไม่ยอมค่ะ ง้อดิฉันสารพัด....แต่ดิฉันไม่


ดีด้วยค่ะ... ในเวลานี้ดิฉันมีความคิด อยู่2 เรื่องค่ะ



1 อยู่กับเขาต่อไป แม้ว่าจะมีแผลอยู่ในใจ มันเหมือนแก้วที่มีรอยร้าว ไม่ใช่ว่าอยู่ด้วย


กันอีกไม่ได้ แต่มันเสียความรู้สึกไปแล้ว ไอ้ความรักความผูกพันมันก็ยังคงมีอยู่ แต่คง


ต้องอาศัยเวลาช่วย สมานแผลและรอยร้าวนี้




2 เขาออกไปกดเงินมาให้ดิฉัน ก้อนนึงค่ะ เพื่อเป็นทุนในการเลิกกับเขา ดิฉันจะกลั

บเข้ากรุงเทพค่ะ ยังพอมีคนรู้จักอยู่บ้าง ช่วยหางานให้ แต่ก็ต้องมีค่าใช้จ่ายอีกพอสมควรใน

การ หาที่อยู่และขนของจากเมืองกาญ เข้ากทม. กำลังอยู่ในการติดต่อประสานงาน





ดิฉันจะตัดสินใจยังไงดี.. ตัวดิฉันนั้นอยู่คนเดียวไม่มีพ่อแม่ ( เสียแล้ว ) ญาติพี่

น้องไม่มี ไม่มีเงินไม่มีบ้าน ( มีเงินทุนที่เขาให้อยู่นิดหน่อย ) ยังไม่รู้จะได้งานมั้ย หรือจะ


ไปอยู่ยังไง ตอนนี้ปวดหัวมากค่ะ ไม่รู้จะทำยังไงดี

 

ถึงจุดเปลี่ยนหรือเปล่าคะ ถ้าอยู่แล้วไม่มีความสุข ก็ต้องถามตัวเองว่าจะอยู่ต่อไปไหม ชีวิตคู่นั้นทำร้ายจิตใจเรา หรือว่าทำให้มีความสุข
คุณยืนบนลำแข้งของตัวเองได้แน่นอน แต่ต้องอดทนค่ะ เป็นกำลังใจให้ผ่านสภาวะนี้ไปได้อย่างรวดเร็ว ไม่มีคำแนะนำที่ดีกว่านี้
ระลึกถึงคุณพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ ระลึกถึงบุญที่เคยสร้าง อดทนเพื่อเอาชีวิตนี้ สร้างบุญกุศลนะคะ จะได้ไม่ตกในที่ทุกข์บ่อยๆ มีกรรมกับใคร อธิษฐานใช้กรรมกับเขาให้หมด ชีวิตจะมีความสุขขึ้นนะคะ

 

เห็นใจและนึกลุ้นให้คุณtassumaleeผ่านพ้นอุปสรรคในชีวิตมาตลอด แต่ไม่นึกเลยว่าจะได้ทราบปัญหาใหม่เวลานี้..

การเป็นผู้ที่ต้องพึ่งพาคนอื่น เป็นโอกาสที่จะได้รับการดูแคลนได้เสมอ นี่เป็นเรื่องปรกติ...และเกิดเพราะฝ่ายผู้ที่ให้ มีความเดือดร้อนหรือปัญหาบางอย่างเรื่องทรัพย์ หรือเพราะเกิดตระหนี่ขึ้น หรือเพราะปัญหาจากบุคคลภายนอก ..จะด้วยปัญหาใดก็ตาม หากเรายังเป็น"ฝ่ายรับ"..การถูกดูแคลนย่อมมีได้อีกในภายหน้า...

แต่ เมื่อแฟนเป็นคนนิยมเข้าวัด มีจิตใจดีได้บ้างก็ลองพูดคุยกันให้เข้าใจ ว่าเราเองไม่ได้นิ่งนอนใจคอยแต่จะรับความอุปการะจากเขาข้างเดียว เขาย่อมเห็นอยู่ว่าเรากระตือรือร้น..ทำอาชีพการงานอย่างขมักเขม้น เพียงแต่ไม่มีอำนาจบงการให้ลูกค้าทุกคนมาอุดหนุนได้.. .ขอให้เขาเข้าใจว่าเราไม่ได้คิดเกาะเขากิน และอยู่มาด้วยกันด้วยความจงรักภักดีสุจริตใจ เพราะเราตั้งใจมั่นคงในการรักษาศีล...แต่หากเขาไม่นิยมคู่ที่มีศีล เราก็ไม่อาจบังคับใจใครได้ ..

..เวลานี้เราเองไม่มีอำนาจต่อรองอะไรนัก การลดมานะที่มีอยู่อาจจำเป็น...และคิดถึงสิ่งดีๆที่เคยมีให้กันให้มาก การที่เขาพูดอะไรๆในเวลาเมานั้นก็ด้วยขาดสติที่ถูกเหล้าทำลายไปควรจะสงสารเห็นใจที่เขาเอาแต่เข่าวัด แต่กลับออกมาโดยทิ้งศีลไว้ที่วัด...แต่แม้กระนั้น การมีคู่เป็นคนมีศีลย่อมเป็นมงคลแก่เขาเพราะได้"เสวนากับบัณฑิต" อาจช่วยโน้มน้าวให้เขาหันเหออกจากพฤติกรรมทำลายตนด้วยการดื่มเหล้าได้ในภายหน้า..

แต่หากเราพบว่า รับไม่ได้เลยจริงๆ ความรักไม่เหลืออีกแล้ว และพอมีลู่ทางอื่นอยู่บ้าง ก็ตัดสินใจไปตายดาบหน้ารับผิดชอบชีวิตตนเองนั่นย่อมเป็นทางเลือกที่มีอยู่ ...การไม่มีญาติพี่น้องเยอะแยะ ไม่ใช่เรื่องประกันความบริบูรณ์ แก่ชีวิตใครเสมอไป บางคนมีญาติเยอะเพื่อจะพบว่าเขาเหล่านั้นพร่องด้วยศีล หิวกระหายราวเปรต บางคนต้องถูกญาตินั่นแหละไม่ใช่คนนอกที่ใหนเลย ฆ่าบ้าง ฟ้องร้องบ้างเพียงเพื่อแย่งชิงทรัพย์..ให้เป็นที่สลดสังเวชแก่ชนทั้งหลายกันอยู่...เราจึงไม่พึงเข้าถึงความโทมนัสเพราะไม่มีใครอื่นเลย ลำพังขันธ์๕ของตนก็ลำบากจะบริหารแล้วจะยินดีบริหารขันธ์๕อื่นๆ หรือจะให้ขันธ์๕อื่นๆมาบริหารขันธ์๕ของเราทำไม..

เคยคิดใหมว่า พระบรมศาสดาของเราทรงตรัสสอนภิกษุให้ปลีกวิเวก ไม่อยู่คบคุ้นกันเป็นหมู่เหล่า ทั้งทรงบัญญัติให้ใช้หรือครอบครองเพียงเครื่องใช้๘อย่าง(อัฐบริขาร) เพราะเหตุไร?..เพราะยิ่งมีของมากสมบัติมาก...ก็ยิ่งยึดติดข้อง แม้ตายลงก็วนเวียนเฝ้าหวงสมบัตินั่นแหละ หรือเสพส้องด้วยหมู่คณะก็พากันเจริญมิจฉาวาจากันเป็นอันมาก ทั้งยังนำไปสู่การทุ่มเถียงทะเลาะวิวาทกันเพราะต่างคนต่างทิฏฐิ..หาความสงบสันติได้ยากเต็มที(ก็ดูcase คุณ tassumaleeเถิด นี่อยู่กันแค่๒ ยังมีเรื่องผิดใจกันได้เห็นปานนี้เลย ไม่จำต้องกล่าวถึงการเสพส้องกับหมู่กลุ่มที่ใหนเลย...)

เคยเล่าให้เขาฟังเรื่องที่เคยมาเล่าในเว็บใหมครับ? ลองชวนเขามาอ่านความเห็นของเพื่อนๆในนี้บ้างอาจได้ความคิดดีๆบ้างนะครับ แต่ถ้าเขาไม่นิยมก็ไม่ต้องบังคับเขา เพราะเรื่องของธรรมะนั้น บุคคลที่ทำบุญเก่าคือมีศรัทธามาแต่ชาติปางก่อนเท่านั้นจึงจะรับเอาได้โดยง่าย นอกนั้น แม้นั่งอยู่ต่อหน้าพระพุทธเจ้า ก็ไม่อาจรับเอาได้เลย..คุณtassumaleeมีบุญเก่าที่ดีมากจึงมีฉันทะในธรรมอันเป็นเครื่องประเทืองให้ปัญญาเกิด คุณจะสามารถรักษาตนไว้ด้วยดีด้วยธรรมแน่

ขอให้กำลังใจให้คุณพบทางออกที่ดีที่นำไปสู่ความมั่นคงรุ้งเรืองในชีวิตของตนตลอดไปครับ..

 

ถ้าถามตัวดิฉันในตอนนี้ก็คงบอกได้ว่า เริ่มเย็นลงบ้างแล้วค่ะ มันเป็นคำพูดของ

คนเมาที่ขาดสติ แต่ดิฉันเก็บเอามาใส่ใจจนเกิดปัญหา ( เขาขอโทษดิฉันแล้ว ให้เพื่อนมาช่ว

ยพูดก็แล้ว ) ยอมรับว่าดิฉันเองก็ขาดสติค่ะ โมโหมากจนระงับอารมณ์ไม่อยู่จริงๆ



ดิฉันยังไม่ได้ตัดสินใจค่ะว่าจะเอายังไงดี....ในเวลานี้ขออยู่นิ่งๆก่อน

 

เป็นดั่งที่ คุณ ddman ได้กล่าวไว้เบื้องต้นค่ะ... ตัวดิฉันนั้นยังต้องพึ่งพาเขา

อยู่ มันก็มีความรู้สึกกระทบกระทั่งจิตใจอยู่บ้าง.... ตัวเขาเองก็คงจะเหนื่อยในการเป็น

เสาหลักของชีวิตดิฉัน อยู่พอสมควร ดิฉันเองก็ไม่รู้จะทำอย่าง ไรดี ในเวลานี้






ขอบคุณมากนะคะ.. ที่เข้ามาให้กำลังใจให้คำแนะนำ

 

ว่ากันตามจริงแล้ว แฟนคุณ ได้ทำบุญด้วยการอุปการะเกื้อหนุนคุณtassumaleeมาก ผลที่ได้ช่วยคนมีธรรมนั้นย่อมมีมากนัก เพียงแต่เขาอาจไม่ทราบว่ากำลังทำบุญอย่างยิ่งนี้อยู่นั่นเอง จึงเกิดท้อแท้ขึ้นในระหว่าง ..


คุณtassumalee หากหมดใจจะอยู่กับเขา แต่ยังไม่มีทางไปก็ลองติดต่อไปที่นี่ครับ..
มูลนิธิวัดสวนแก้ว..ของหลวงพ่อพระพยอม กัลยาโณ
เลขที่ 55/1 หมู่ 1 ต.บางเลน อ.บางใหญ่ จ.นนทบุรี 11140 โทรศัพท์ : 0-2595-1444, 0-2595-1946


โครงการที่ 3 : ร่มโพธิ์แก้ว
kanlayano.org

โครงการที่ 9 : สลบมาฟื้นไป

kanlayano.org

หากเพื่อนๆท่านใดมีข้อมูลให้ความช่วยเหลืออื่นๆ ก็โปรดช่วยแนะนำกันด้วยครับ..ขอขอบคุณและอนุโมทนาในเมตตาจิตครับ_/\_

 

ไปอยู่วัดปฎิบัติธรรมสักพักก่อนดีกว่า ตอนนี้จิตใจมันสับสนไปหมด ถึงได้งานก็จะเป็นแบบทำงานเซ็งๆ ไม่แน่ ไปปฎิบัติธรรมที่นั่นอย่างน้อยก็มีแต่ความสบายใจมากกว่า ที่สำคัญแทบจะไม่เสียค่าใช้จ่ายเลยนะครับ

 

ดีใจกับคุณนกจังเลยค่ะ มีตัวช่วยเยอะแยะเลย
มีกัลยาณมิตรที่น่ารัก ให้คำปรึกษาแต่สิ่งดีๆ
ที่อ่านมาคงพอจะเป็นแนวทางในการตัดสินใจ
ของคุณนกบ้างไม่มากก็น้อยเนาะ
อยู่ที่ใจของคุณนกแล้วล่ะว่าจะตัดสินยังไง
เอาใจช่วยค่ะ

 

คุณเคยฟังนิทานเรื่องอิฐสองก้อนไหมคะ ข้อคิด จาก อิฐ 2 ก้อน
ลองเข้าไปอ่านนะคะ เผื่อจะได้มุมมองชีวิตทีลึกซึ้ง

ไม่มีใครดีทุกอย่าง แต่หากเรามองส่วนรวมมากกว่าความบกพร่องเล็กน้อย ชีวิตเราก็น่าจะมี่ความสุขกว่าการเลือกมองและจดจำแต่ภาพลบมิใช่หรือคะ

ลองคิดให้ถ้วนถี่ถ้าไปแล้วเราดูแลตัวเองได้ และมีความสุขกว่าเดิมก็ควรจะไปค่ะ

 

ก่อนอื่นต้องออกตัวก่อนว่า ไม่สันทัดเรื่องปัญหาชีวิตคู่นะคะ เพราะเรื่องอย่างนี้มันเป็น

ปัญหาของคน 2 คน ยากเหมือนกันนะคะ ในอันที่จะให้คำแนะนำ เพราะเคยเห็นหลาย

ๆ ที่มักแนะนำให้ เลิก ๆ ไปเล้ย ! อย่าทน! หลาย ๆ ที่มักบอกโธ่! เรื่องแค่นี้เอง?

แท้จริงแล้ว!! ไอ้แค่นี้นะ มันแค่ไหน? และปัญหาหนักเบาขนาดไหน? คูณเท่านั้นที่จะ

ทราบได้ดีที่ีสุด ขอเสนอแนะด้วยความจริงใจดังนี้นะคะ

1 หาทางพูดจาปรับความเข้าใจกับพี่ผู้ชายก่อนดีไหมคะ? พูดจาเปิดอก กันไปเลย สามี

ภรรยากันสิ่งใดไม่ชอบ เมื่อพูดแล้วมัน บั่นทอนความรู้สึก กันและกัน ก็ขอร้องเถอะอย่าได้

พูดหรือว่ากล่าว ให้เสียกำลังใจกันไปเลย คุณเองก็พูดมิใช่ละหรือ? ว่า สามีปรกติเป็น

คนรักครอบครัว เป็นคนดี หากไม่ได้ดื่ม และมักเข้าวัดทำบุญเสมอ และแม้โกรธเคือง

ขนาดไหนพี่เขาก็ยังงอนง้อคุณตลอด

ตอบยังงี้คะ หยุดเลยคะ! ความคิด หอบผ้า หอบผ่อน ย้ายไปอยู่กรุงท่งกรุงเทพนะ

ไม่ต้องไปไหน ทั้งนั้นตอนนี้ อยู่มันนี่แหละไม่ต้องไป หาทางพูดจาปรับความเข้าใจกัน

ก่อน หากท่านและคุณสามียังมีความรักและห่วงใยให้กันและกันนะคะ ใจเย็นนะคะเรื่อง

เลิก หย่า ! นะง่าย นิดเดียว! แต่ท่านต้องคิดให้ดีให้รอบคอบก่อน ปึงปังๆ!! เลิก ๆ !!

หย่า ๆ ช้าก่อนคะ! และแม้โกรธเคืองขนาดไหนพี่เขาก็ยังงอนง้อคุณตลอด ฟัง ๆ ดู พี่

ผู้ชายก็ไม่ใช่ไม่ดี มิฉะนั้นท่านคงไม่ครองคู่มาจน 4 ซ้า 5 ปี เช่นนี้ อยากบอกว่าชีวิตคู่ไม่

ว่าคู่ไหน หากยังไม่ถึงซึ่งธรรมมะขั้นสูงสุด ในอันที่จะสามารถละโกรธได้ละก็ มีกันทั้ง

แหละค่ะ บางทีเรื่องผ่านมาตั้งชาติเศษแล้วมักขุดมา พูด จนทนกันแทบไม่ได้ ซ้ำซาก

น่าเบื่อ น่ารำคาญ แถมบางคู่มีพ่น คำผรุสวาทต่าง ๆ ซึ่งไม่ได้น่ารื่นรู Ear เลยแม้แต่

น้อย ความ หนัก เบา มาก น้อย นั้น ขึ้นอยู่กับคน กับคู่ของแต่ละท่านสืบเนื่องมาแต่

บุพกรรมของแต่ละคู่ นะคะ

ที่ไม่อยากให้ด่วนตัดสินใจออกมาจากจังหวัดกาญจนบุรีและมุ่งสู่ กทม น่ะ มันไม่ได้น่า

อภิรมย์อะไรสักเท่าใดนะคะ ขอเรียนด้วยความเคารพ งานดี ๆ มั่นคง หาไม่ง่ายเลย

ท่านเองสถาณการณ์ทางการเงินก็มีหยิบมือเดียว บ้านก็ไม่มีในกรุงเทพ คุณจะลำบาก

มากทีเดียวกว่าที่จะคาดคิดได้นะคะ อย่างที่บอกขอเรียนยกตัวอย่างด้วยความเคารพน้อง

สาวดิฉันเองขนาดจบโท(จุฬา) นะคะ มาสอบการไฟฟ้าฝ่ายผลิต ยังไม่ได้เลย ทั้งๆ ที่

คะแนนนะดีทีเดียว แต่ ต้องไปทำบริษัทเอกชนซึ่งก็โดน Take over รวมกันกับบริษัท

อื่นไป ผลคือพนักงานที่มาจะต้องถูกลดเงินเดือนลงทุกคน ๆละ 5,000.บาท พนักงาน

ที่ไม่พอใจในการลดเงินเดือนลง? โกรธหรือ? นั่นประตูใหญ่ทางออกเชิญ ลาออกไปได้

ทุกเวลา ที่เล่ามานี้เรื่องจริงทุกประการ แต่ทว่าน้องสาวดิฉันเป็นสาวโสด ยังไม่สมรส

ปัญหาในการหางานใหม่จึงไม่ค่อยมีเพราะขณะนี้ได้รับการทาบทามจากผู้บริหารที่ออกไป

ตั้งบริษัทขึ้นใหม่ขอให้ไปช่วยงานด้านบัญชีและเสนอตำแหน่ง Manager .ให้พร้อมเงิน

เดือนที่งาม แต่กว่าจะมาถึงวันนี้ น้องสาวก็สะบักสะบอมพอควรเลยละ ต้องสู้ชีวิตและ

ฝ่าฟันอุปสรรคมาเยอะมาก และผู้หญิงหากเกิน 25 ปีไปแล้วผ่านการสมรสแล้ว ยิ่งยาก

ยิ่งกว่า ใช่หลาย ๆคนอาจบอก ก็ค้าขายซิไม่จำกัดอายุ ไม่เห็นแคร์เลย!! ไม่จำเป็นว่า

จะโสดไม่โสด อยากตอบว่าใช่ค่ะ ไ้ด้น่ะได้!! แต่!!!มันจะต้องใช้พลังใจมากมาย

มหาศาลในการฝ่าฟัน อีกทั้งพลังกาย ซึ่งท่านเองตอนนี้ไม่มีทั้งคุณพ่อคุณแม่ พี่น้อง

ญาติในขณะที่คนอื่นเขามีและช่วย กัน (แค่คิดก็นึกเป็นห่วงจริง ๆ )

แต่ถึงแม้ แต่ได้มีการปรับความเช้าใจแล้ว ก็ไม่ได้เป็นเครื่องยืนยันว่า เหตุเดิม ๆ วาทะ

เดิม ๆ จะไม่เกิดอีก คุณเองก็อยู่ Web นี้นะคะขอให้เชื่อมั่นในพระรัตนตรัย และสวด

มนต์ ภาวนา แผ่เมตตาจริงจังให้ตัวคุณก่อนเลยและให้สามีคุณด้วย ขอให้สามีจงมีดวงตา

ที่เห็นโทษของสุรา ยาเมา หากยังเลิกไม่ได้ ก็ขอให้ ลด น้อยลง จงถึง เลิกได้ขาดใน

ที่สุดด้วยเทอญ ขอพระธรรมของพระพุทธองค์จงเป็นดังประทีบนำทางให้คุณก้าวเดินต่อ

ไปค่ะ (ในความเห็นของดิฉันอย่าเพิ่งออกไปไหนทั้งสิ้นค่ะเพราะจะยิ่งทำให้เรื่องมันเลว

ร้ายลงไปได้อยู่ปรับความเข้าใจก่อนดูท่าทีพี่เขาด้วยนะคะ)

ขอองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ดิฉันเคารพรักอย่างสูงสุดใจ ได้โปรดช่วยคุณ

Tussumalee ด้วยนะคะ และในวาระที่ดิฉันได้ทำดวงพระจักษุฝังนิล(ดวงตา 1 คู่)

ถวายแด่สมเด็จองค์ปฐมที่สำนักสงฆ์ป่าหนองผือ โพธาราม จังหวัด กาฬสินธ์ ไปเมื่อ

วันที่ 30 พฤษภาคม 2556 ขอให้คุณจงผ่านพ้นอุปสรรคที่กำลังเผชิญนี้โดยเร็วและ

หันมาปรองดองสมัครสมานสามัคคีกันเทอญนะคะ

เจริญในธรรม กำหนดมีพระพุทธเจ้าเป็นพุทธานุสติเสมอค่ะ




ง

 

เค้า รักคุณ อยู่นี่
ให้อภัย กันเถอะค่ะ

ไม่มีความผิดใดที่ความรักจะให้อภัยไม่ได้ นะคะ


(ดีกันเหอะค่ะ สามีหายากมากนะคะ )

 

คบกับคนกินเหล้าต่อให้รักกันปานจะกลืน ก็ต้องจบลงด้วยจากกันเร็วอยู่ดีคะ คนกินเหล้ามากๆเป็นมะเร็งตับตายกันทุกคนอันนี้ดิฉันเห็นมากับตา 100% ขนาดมาเปลี่ยนตัวกลับเนื้อกลับใจไม่กิน ก็ยังไปตรวจเจอเนื้องอกทีหลัง ดิฉันเห็นมากับตา คนกินเหล้าตายเร็วทุกคน ดังนั้นคุณทัศมาลีน่าจะทำใจเรื่องความรักดีที่สุดคะ คนเรามายังตัวเปล่า ผ้าผ่อนยังไม่มีด้วยซ้ำ เราจะไปช่วยอะไรใครเขาได้ละคะ ถ้าเขาไม่เชื่อก็ต้องอุเบกขาคะ รู้ว่ามันยากมันเจ็บ อย่างแฟนดิฉันนั้นก็ตายไปแล้ว ขนาดป่วยบอกอย่ากินน้ำตาล กาแฟ ก็ยังจะกิน เราไม่อยากให้เขาตายแต่เขาไม่เชื่อ เราทำอะไรไม่ได้ นอกจากเจ็บ มันก็ไม่ได้ช่วยให้ดีขึ้น พระท่านถึงว่าเอาธรรมะดีกว่า คอย พุทธ โธๆ ไว้ พระพุทธเจ้าว่าบัวมีสี่เหล่า ท่านจะโปรดเฉพาะคนที่มีปัญญามองเห็น เพราะบัวใต้น้ำเราไปพูดเขาก็ไม่เข้าใจคะ คนเราไม่เห็นโรงก็ยังไม่หลั่งน้ำตา ต้องให้เขารับรู้ด้วยตัวเอง ผู้ชายนั้นก็โตๆกันแล้ว ขนาดแม่เขายังสอนเขาไม่ได้เลย ดังนั้นต้องปล่อยวางอย่างเดียวคะ

 

ลองไปหาความสงบดูนะคะ ชีวิตของคุณเหมาะสำหรับทางธรรมมากค่ะ "บ่วง"
หรือ "ห่วง" สักอันก็ไม่มี (น่าอิจฉา) แต่ถ้ายังไม่ใช่ยังไง ก็กลับมาเดินทางโลกต่อได้นี่คะ ..
ไหนลองเดินทางสายใหม่ดูบ้างสิคะ ชีวิตนี้ชีวิตหนึ่ง มีสิ่งที่ต้องเรียนรู้อีกมากเลย โดยเฉพาะ "จิตใจ" ของตนเองนี่ เรียนและเดินตามโลกมามากแล้ว ไหนลองหลบมุมไปเรียนและเดินตามตาม "จิต" ตัวเองดูบ้างสิคะ ..
ถือเสียว่าไปพักผ่อนก็ดีเหมือนกัน แต่คือเอาจิตไปพักผ่อนนะค่ะ ไม่ใช่ไปเที่ยวตามสถานที่ต่างๆ

อาจจะมีความคิดหลังจากไปหาที่สงบมาได้ว่า ..
ชีวิตต่อไปข้างหน้า จะเอาไงดี ...

ไม่ว่าจะทางโลกหรือทางธรรม ก็ขอให้คุณโชคดีค่ะ สาธุ

 

สาธุจ้า

 

เวลาดิฉันอ่านกระทู้ปัญหาคนอื่นๆหลายครั้ง บางทีเราก็โมโหแบบว่า ถามมาได้ไง ถ้าเป็นเราอย่างนี้มันไม่ใช่ปัญหาเลย มันจิ้บมาก คุณทัศลองมาเทียบดูกับปัญหาของดิฉันคะ
ดิฉันก็สงสัยอยู่เหมือนกัน ดิฉันม่เคยฆ่าสัตว์สักตัว ไม่เคยทำผิดศีลห้าแม้แต่ข้อเดียว แต่ทำไมชีวิตมีแต่เรื่องซวยๆ แฟนก็ตายต่อหน้าต่อตา แบบทรมาน เขาเป็นมะเร็งตับอ่อนหลังจากแต่งงานกันได้แค่ครึ่งปี เป็นมะเร็งชนิดที่ทรมานที่สุด ลองถามหมอก็จะว่างั้นมะเร็งตับอ่อน รักษายากที่สุดในบรรดามะเร็งทั้งหมด.......แล้วเขายังมาโดนคนฆ่าตายต่อหน้าต่อตาเราอีก...... หนี้ดิฉันก็เป็นล้านๆไม่ใช่ตัวเองทำ แต่ต้องมารับ อยู่คนเดียว คนจะพึ่งพิงก็ไม่มี หลายทีคิดอยากตายให้รู้แล้วรู้รอด อยู่ไปแบบวันวันเท่านั้นเอง......ชีวิตเจ็บอย่างนี้ไม่พอ ยังจะมีแต่คนมาหาผลประโยชน์จากเรา เหมือนขูดเลือดจากปู ตั้งแต่แฟนเสีย ดิฉันอยู่ในต่างแดนคนเดียว ไม่มีญาติมาเจอแม้แต่คนเดียว ลองเป็นผู้หญิงคนอื่น เขาคงร้องไห้ หาพ่อแม่พี่น้องมาคอยเป็นกำลังใจ ส่วนดิฉัน โซโลเดี่ยวตลอด คุณทัศมาลียังสบายใจได้คะ ว่า ชีวิตคุณยังมีความสุขคะ แฟนกินเหล้าทะเลาะกันบ้าง ก็ยังดีกว่าไม่มีเขาตลอดการ จนตายก็ไม่ได้เจอกันอีก

 

ชีวิตต้องดำเนินต่อไป ได้ปรับความเข้าใจกันแล้วค่ะ

 

ดีใจด้วยนะคะ ขอให้คุณ Tussumalee และพี่ผู้ชายรักและจำสิ่งดี ๆ ที่ เคยร่วมสร้างกันมา เรื่องที่แล้วไป ขอให้เป็นบทเรียนที่จะไม่ทำซ้ำอีกนะคะ ถนอมความรักไว้เถอะนะคะ ชีวิตคนเราน่ะสั้นนัก ไม่นานต่างก็ต้องไปตามวิถีทางแห่ง บุญ-กรรม ของแต่ละคน

และ รู้สึกดีมาก ๆ เลย กับคุณ Tussumalee ที่ท่านสมาชิกหลายท่านได้ช่วยกันแนะนำ

โดยท่าน ddman ได้ ไปหาเบอร์โทรศัพท์ สถานที่ ๆ คุณTussumalee อาจจำเป็น

ต้องขึ้นมาแล้วหางานทำ เช่น วัดสวนแก้ว เป็นต้น ทำให้ทราบว่า ในวิกฤตที่ย่ำแย่ก็ยังมี

กัลยณมิตรที่ดีเกิดขึ้นจริง ๆ

เจริญในธรรม กำหนดองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นพุทธานุสติคะ

 

ขอบคุณมากนะคะ กับทุกๆความคิดเห็น ทุกๆกำลังใจที่มีให้กับตัว


ดิฉัน ก็ได้นั่งคุยกันค่ะ ก่อนหน้าที่จะตกลงกันใหม่ได้ ดิฉันได้ไตร่ตรอ


งอย่างถี่ถ้วนแล้วว่า ดิฉันไม่ได้กลัวความลำบากที่จะเกิดขึ้นในวันที่ไม่มึเขา


ดิฉันเชื่อค่ะว่าดิฉันคงจะพอดูแลตัวเองได้ถ้าตัดสินใจจะไปจากเขา




ดิฉันเองก็มีส่วนผิดด้วยเช่นกันที่ไปถือสาคนเมา ตัวเขาเองก็ไม่ได้


ตั้งใจที่ทำไปเพราะขาดสติ ดิฉันยอมรับนะะว่าแฟนดิฉันเป็นคนดีมากคน


นึงเลยค่ะ ดิฉันบอกว่าจะไป เขาออกไปกดเงินมาให้ดิฉัน 40,000 และให้


ของที่อยู่ในบ้านทั้งหมด เพื่อที่ดิฉันจะได้ไม่ต้องเสียเงินซื้อใหม่ ทั้งที่เขา


ไม่จำเป็นต้องให้ดิฉันก็ได้ ที่สำคัญเขาเป็นคนเดียวที่ไม่เคยทิ้งดิฉันเลยใน


วันที่ดิฉันสุขและทุกข์ ยอมรับในอดีตของดิฉันได้ ช่วยเหลือดิฉันในทุกๆ


เรื่องอย่างไม่รังเกียจ เป็นเหมือน พ่อ พี่ เพื่อน เพราะเขาเป็นคนเดียวที่ยื่น


มือมาช่วยเหลือดิฉันในวันที่ดิฉันไม่มีใครเลย 4 ปีเข้าปีที่5 ที่เขายอมรับดิ


ฉันมาเป็นภาระในชีวิต ตัวดิิฉันเองก็ไม่มีใครเลยมีเขาคนเดียวในชีวิต