ฆ่าคนอื่นตายโดยเจตนากรรมหนักขนาดไหนครับ

ทำไมเดี๋ยวนี้เมืองไทยเราฆ่ากันตายง่ายกันจังอะครับทั้งที่เป็นเมืองพุทธเเท้ๆ ผมอยู่ต่างจังหวัดได้ยินเสียงปืนบ่อยมากนะครับ ทั้งๆที่มันไม่สมควรเลย เดี๋ยวนี้คนไม่กลัวบาปกรรมกันเเล้วครับ ฆ่ากันง่ายจนเป็นเรื่องปกติไปเเล้ว จนมีหลายๆคนพูดว่าพุทธศาสนาเป็นเพียงกุศโลบายไปเเล้ว เพราะ บาปกรรมไม่เห็นตามคนทำผิดเลย

 

ตามความรู้สึกแล้ว ผมว่าฆ่าคนโดยเจตนาบาปน้อยกว่าไม่เจตนาซะอีก แต่ถ้าอิงตามศาสนาพุทธก็ตรงกันข้ามครับ

 

ผู้คนยุคนี้สมาธิสั้นค่ะเทคโนโลยี่เจริญอย่างรวดเร็ว แต่ใจคนพัฒนาไม่ทันเทคโนโลยี่ความอดทนเลยหายไปการตัดสินใจอย่างรวดเร็วจึงเกิดขึ้น ผลจึงเป็นเช่นดั่งทุกวันนี้ เทคโนโลยีกระชากความสนใจในธรรมะไปเสียเป็นส่วนใหญ่ ผู้คนเลยสนใจภายในตัวเองน้อยลง สนใจสิ่งภายนอกมากขึ้น เลยขาดการไต่ตรองอย่างรอบคอบ ตัดสินด้วยอารมณ์ชั่ววูบของตัวเอง

 

อยากรู้ว่าการฆ่าคนตายโดยเจตนากรรมหนักขนาดไหนคุณแสงเทียนลองคิดดูสิว่าถ้ามีคนกำลังมาฆ่าคุณๆรู้สึกอย่างไรลองจินตนาการถึงความโหดร้ายของผู้ที่กำลังจะฆ่าคุณ ยิ่งคุณใกล้ตายคุณแค้นขนาดไหน คุณจะอาฆาตด้วยหรือเปล่าแล้วลองตีเป็นผลลัพธ์ของกรรมดูว่าจะหนักขนาดไ

 

ใกล้แล้วครับ ใกล้มากแล้ว

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๑ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๓
ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค

[๔๖] ดูกรภิกษุทั้งหลาย จักมีสมัยที่มนุษย์เหล่านี้มีบุตรอายุ ๑๐ ปี ใน
เมื่อมนุษย์มีอายุ ๑๐ ปี เด็กหญิงมีอายุ ๕ ปี จักสมควรมีสามีได้ ดูกรภิกษุ
ทั้งหลาย ในเมื่อมนุษย์มีอายุ ๑๐ ปี รสเหล่านี้คือเนยใส เนยข้น น้ำมัน น้ำผึ้ง
น้ำอ้อย และเกลือ จักอันตรธานไปสิ้น ดูกรภิกษุทั้งหลายในเมื่อมนุษย์ มีอายุ
๑๐ ปี หญ้ากับแก้ ๑- จักเป็นอาหารอย่างดี ดูกรภิกษุทั้งหลายเปรียบเหมือนข้าวสุก
ข้าวสาลีระคนกับเนื้อสัตว์ จักเป็นอาหารอย่างดี ในบัดนี้ฉันใด ดูกรภิกษุทั้งหลาย
ในเมื่อมนุษย์มีอายุ ๑๐ ปี หญ้ากับแก้ก็จักเป็นอาหารอย่างดี ฉันนั้นเหมือนกัน
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ในเมื่อมนุษย์มีอายุ ๑๐ ปี กุศลกรรมบถ ๑๐ จักอันตรธานไปหมด
สิ้น อกุศลกรรมบถ ๑๐ จักรุ่งเรืองเหลือเกิน ดูกรภิกษุทั้งหลาย ในเมื่อมนุษย์มีอายุ
๑๐ ปี แม้แต่ชื่อว่ากุศลก็จักไม่มี และคนทำกุศลจักมีแต่ไหน ดูกรภิกษุทั้งหลาย
ในเมื่อมนุษย์มีอายุ ๑๐ ปี คนทั้งหลายจักไม่ปฏิบัติชอบในมารดา จักไม่ปฏิบัติ
ชอบในบิดา จักไม่ปฏิบัติชอบในสมณะ จักไม่ปฏิบัติชอบในพราหมณ์ จักไม่
ประพฤติอ่อนน้อมต่อท่านผู้ใหญ่ในตระกูล เขาเหล่านั้นก็จักได้รับการบูชา และ
ได้รับการสรรเสริญ เหมือนคนปฏิบัติชอบในมารดา ปฏิบัติชอบในบิดา ปฏิบัติ
ชอบในสมณะ ปฏิบัติชอบในพราหมณ์ ประพฤติอ่อนน้อมต่อท่านผู้ใหญ่ใน
ตระกูล ในบัดนี้ ฯ
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ในเมื่อมนุษย์มีอายุ ๑๐ ปี เขาจักไม่มีจิตคิดเคารพ
ยำเกรงว่า นี่แม่ นี่น้า นี่พ่อ นี่อา นี่ป้า นี่ภรรยาของอาจารย์ หรือว่านี่ภรรยา
ของท่านที่เคารพทั้งหลาย สัตว์โลกจักถึงความสมสู่ปะปนกันหมด เปรียบเหมือน
แพะ ไก่ สุนัขบ้าน สุนัขจิ้งจอก ฉะนั้น ดูกรภิกษุทั้งหลาย ในเมื่อมนุษย์มีอายุ
๑๐ ปี สัตว์เหล่านั้นต่างก็จักเกิดความอาฆาต ความพยาบาท ความคิดร้าย ความ
คิดจะฆ่าอย่างแรงกล้าในกันและกัน มารดากับบุตรก็ดี บุตรกับมารดาก็ดี บิดากับ
บุตรก็ดี บุตรกับบิดาก็ดี พี่ชายกับน้องหญิงก็ดี น้องหญิงกับพี่ชายก็ดี จักเกิดความ
อาฆาต ความพยาบาท ความคิดร้าย ความคิดจะฆ่ากันอย่างแรงกล้า นายพราน
เนื้อเห็นเนื้อเข้าเกิดความอาฆาต ความพยาบาท ความคิดร้าย ความคิดจะฆ่า
อย่างแรงกล้าฉันใด ฉันนั้นเหมือนกัน ฯ
http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=11&A=1189&Z=1702

จนมีหลายๆคนพูดว่าพุทธศาสนาเป็นเพียงกุศโลบายไปเเล้ว
อันที่จริงแล้วที่พระพุทธศาสนานั้น เป็นเพราะบุคคลที่เสื่อม แต่หลักธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธองค์ไม่ได้เสื่อมครับ ดังนั้นการที่บุคคลใดกล่าวตู่ว่าพุทธศาสนาเป็นเพียงกุศโลบายจึงไม่เป็นความจริง และไอ้เรื่องบ้านป่าเมืองเถื่อน การฆ่ากันจ้องเวรกันนั้น พระพุทธองค์ได้ตรัสไว้แล้วตั้งแต่สมัยพุทธกาล

อกาลิโก หมายความว่าพระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้านั้นให้ผลแก่ผู้ปฏิบัติโดยไม่จำกัดกาลเวลา ไม่ขึ้นกับกาลเวลา ให้ผลทุกเมื่อทุกโอกาส ให้ผลตามลำดับแห่งการปฏิบัติ คือได้บรรลุเมื่อใดก็ได้รับผลเมื่อนั้น ได้บรรลุถึงระดับใหนก็ให้ผลในระดับเมื่อนั้น ทั้งความจริงความแท้แห่งพระธรรมนี้ไม่มีกำหนดอายุกาล จริงแท้อยู่ตลอดกาล จริงแท้อย่างนั้นทุกยุคทุกสมัย ด้วยเหตุนี้ พระธรรมจึงได้ชื่อว่า อกาลิโก (ไม่ขึ้นกับกาล)
http://th.wikipedia.org/wiki/อกาลิโก


บาปกรรมไม่เห็นตามคนทำผิดเลย
การให้ผลของกรรม มีความเกี่ยวข้องกับเวลา โดยส่วนใหญ่มักมีการเปรียบเทียบกับต้นไม้ ดังนั้นผู้ที่ไม่เข้าใจอย่างแท้จริงย่อมสรุปเอาเองตามทิฐิของตน

จำแนกตามเวลาการให้ผลของกรรม
การกระทำทางกาย วาจา ใจ ทั้งที่เป็นฝ่ายดีหรือไม่ดีก็ตาม ย่อมตอบสนองแก่ผู้กระทำ ไม่เร็วก็ช้า เวลาใดเวลาหนึ่ง กรรมจำแนกตามเวลาการให้ผลของกรรม (ปากกาลจตุกะ) แสดงกำหนดเวลา แห่งการให้ผลของกรรม มี 4 อย่าง คือ
ทิฏฐธรรมเวทนียกรรม หมายถึง กรรมที่ให้ผลในปัจจุบัน คือในภพนี้
อุปปัชชเวทนียกรรม หมายถึง กรรมที่ให้ผลในภพที่จะไปเกิด คือในภพหน้า
อปราปริเวทนียกรรม หมายถึง กรรมที่ให้ผลในภพต่อๆไป
อโหสิกรรม หมายถึง กรรมเลิกให้ผล ไม่มีผลอีก
http://th.wikipedia.org/wiki/กรรม

 

ยังไงผมก็ต้องช่วยมนุษย์ให้หลุดพ้นจากทุกข์ ให้ทำดีให้ได้มากที่สุดครับ พวกเราทุกคนด้วยครับช่วยกันให้เขาทำความดี ทำบุญ ละความชั่ว จะได้ไม่ต้องลงนรก หรือไม่เกิดยุคสัมมิตญีและได้นิพพานกันครับ

 

สังคมประเทศไทย การบังคับใช้กฏหมายไม่เข้มแข็ง กรรมเลยเห็นผลช้า

มันเป็นสังคมส่งเสริมสนับสนุนคนชั่ว

รังแกคนดี

 

หนักไม่หนัก อยู่ที่ว่า ก่อกรรมกับใคร ครับ

ลองไปก่อกรรมกับ พระอรหันต์ สิ หึๆ

 

หลวงพ่อ เอ้า...หมวด มีอะไรคุยไหมล่ะ เดี๋ยวต้องถามตำรวจยิงผู้ร้ายตายบาปไหม...บาปไม่บาป?
ผู้ถาม บาปครับ
หลวงพ่อ ฉันถามว่าตำรวจยิงผู้ร้ายตาย ฉันไม่ได้ถามว่าตำรวจยิงผู้ร้ายเฉยๆ (หัวเราะ) สอบตกแล้ว ผู้ร้ายมันตายแล้ว ไอ้นี่งานก็งาน การปราบปรามผู้ร้าย ถ้าเป็นผู้ร้ายจริงเขาจำเป็นต้องยิง ยิงให้ตายใช่ไหม ถ้าถามว่ามีโทษไหม...ต้องตอบว่ามีโทษ ถ้าถามว่าโทษทำบาปหนักไหม...ต้องตอบว่าไม่หนักมันมีนิดเดียวเพราะกำลังบาปนี่ไม่เท่ากัน ถ้าคนที่มีคุณมาก เราฆ่า...มีโทษมาก คนที่มีคุณน้อย เราฆ่า...มีโทษน้อย ไอ้คนจัญไรประเภทนั้นมันไม่มีคุณเลย แต่ว่าดับคนประเภทนั้นไปได้คนหนึ่ง คนอีกกี่คนที่มีความสุข
ถ้าถามบาปมากไหม...คนเหมือนกันมันบาปไม่เท่ากัน หมวดนะ อย่างฆ่าพ่อ ฆ่าแม่ ฆ่าพระอรหันต์ นี่ไม่ต้องห่วงหรอกลงอเวจีดิ่งเลยใช่ไหม ถ้าฆ่าคนที่มีคุณน้อยไปกว่านั้น ยังไม่ถึงขั้นอเวจี และฆ่าคนที่มีคุณน้อยกว่านั้นอีก ก็เบากว่านั้นอีก ถ้าฆ่าคนจัญไรแบบนั้น มันมีบ้างเหมือนกัน มันแค่มีบ้างนะโยมนะ
แต่ว่าทีนี้ถ้าตำรวจทำด้วยเจตนาดีคิดว่า ถ้าทำลายคนประเภทนี้เสีย คนอีกหลายแสนคนจะมีความสุข เพราะถ้าคนคนนี้อยู่คนเดียว มีความทุกข์ใช่ไหม บุญส่วนนี้เขามี บาปส่วนนั้นเขามีนิดเดียว นี่พูดกันตรงไปตรงมานะ จะคิดว่ายิงคนเหมือนกัน มีโทษเท่ากันนั้น...ไม่เท่า ก็ว่าตามธรรมนะ (ให้อ่านหัวข้อ ช่วยสงเคราะห์กระต่าย เปรียบเทียบด้วย-ผู้พิมพ์)

จากบทสนทนาธรรมของหลวงพ่อราชพรหมยานครับ

เผื่อช่วยอะไรได้บ้างครับ ไป search หามา

 

ส่วนตัวผมว่าที่ประเทศไทยเราเละเเบบนี้เพราะ กฏหมายไม่มีมาตรฐาน ความจริงเราต้องเอาคนทุกระดับต่ำสุดจนถึงสูงไม่มีข้อยกเว้นว่าเกิดมามีบารมีต่ำต้อยหรือสูงเเค่ไหน อยู่ภายใต้กฏหมายเดียวกันหมด ถ้าเป็นเเบบนี้คนนี้เกิดมาต่ำ เห็นคนที่ระดับสูงทำผิด เเล้วไม่โดนกฏหมายลงโทษ มันจะสะสมเรื่อยๆจนระเบิดมาเป็นเเบบทุกวันนี้ไง

 

ถ้าเป็นตำรวจ หรือว่าฆ่าเพื่อป้องกันตัว ก็ต้องดูว่าสมควรแก่เหตุไหม

 

ถ้าตามหัวเรื่องก็คือ ศีลข้อที่ 1 ขาด แต่ต้องดูอีกไอ้คนที่ถูกฆ่าเนียเป็นผู้ทรงศีลทรงธรรมหรือเปล่า
หรือเป็นพระอริยะเจ้า อย่างนี้บาปหนักกับตัวเรา แต่ถ้าเป็นพวกไม่มีศีลมีธรรมพวกโจรพวกนี้ฆ่าไปบาปก็ไม่หนักเท่ากับผู้มีศีลมีธรรมแน่นอน หลักๆ ดูที่คุณธรรม


อันนี้นอกเรื่องนะครับ

กรรมของคนอื่นเราจะรู้ได้ไงครับว่าคนที่ยิงกันแต่อาจเคยทำกรรมกันมาไว้

สำคัญคือกรรมเราเนีย รีบๆหนีๆไม่ต้องมาเกิด แล้วถึงเวลาค่อยมาช่วยคนอื่นอีกที่

คิดง่าย ๆ คนย่อมไม่มีกำลังยกของหนักๆๆได้ แต่ถ้ามีกำลังมากแล้วของหนักๆๆ

คน ๆ นั้นก็ยกได้ เฉกเช่นการที่เราจะช่วยเหลือคนอื่น