ฆ่าตัวตายทำไม?

"การฆ่าตัวตาย เป็นทางออกของผู้ประสบทางตันของชีวิต หรือเป็นการคิดสั้นกันแน่" นี่คือคำถามที่ใครๆ ก็ยากที่จะตอบได้ เพราะคนตอบไม่ใช่คนตาย คนตายไม่ใช่คนตอบ เราจึงเพียงคาดเดาตามที่เราคาดการณ์เท่านั้นเอง เพื่อเราคาดเดาว่า น่าจะเป็นเพราะสาเหตุนั้นสาเหตุนี้ สมมติฐานของปัญหาซึ่งอาจจะมิใช่สมุทัยที่แท้จริง จึงนำไปสู่การแก้ไขปัญหาที่ผิดพลาด กับปัญหาบางเรื่องไม่มีผู้นำในการแก้ไขที่ยืนหยัดอย่างถาวร เป็นเพียงลมปลอบลมปากเท่านั้น

อาตมาได้เฝ้าเก็บตัวอย่างปัญหาของคนที่ฆ่าตัวตาย ทั้งที่ฆ่าตัวตายสำเร็จ และฆ่าตัวตายไม่สำเร็จ พอที่จะประมวลมาฝากเป็นความรู้ เป็นข้อคิด เป็นการแก้วิกฤตการฆ่าตัวตาย ดังนี้ คือ

สุขภาพร่างกายไม่ดี มีภาระมาก ลำบากลำเค็ญ เป็นหนี้ ไม่มีความรู้ความสามารถ ขาดกำลังใจ ไร้งานทำ ชอกช้ำเรื่องรัก ขาดหลักความคิด...จึงปลิดชีวิตตนเอง

ในบรรดาสาเหตุทั้งหมด (ซึ่งยังคงประมวลไม่หมด) ที่กล่าวมานี้ บางเรื่อง "ต้องการกำลังใจ" บางเรื่อง "ต้องการได้นักจิตวิทยา" บางเรื่อง "ต้องการแก้ปัญหาจากทางการและหน่วยงานของรัฐ" บางเรื่อง "ต้องพัฒนาความรู้ความคิด" รวมแล้ว "ต้องการผู้มีจิตประกอบด้วยพรหมวิหารธรรม"

นับแต่วันนี้ไป ปัญหาการฆ่าตัวตายจะเพิ่มขึ้นตามลำดับ ทั้งระดับล่าง กลาง บน เพราะ ภาวการณ์ของโลกบีบคั้น และ การไม่หันมาพึ่งพาตนเอง ที่สำคัญอีกประการหนึ่งคือ การที่คนไม่ฝึกฝนให้ทนต่อความยากลำบาก คนที่ฝึกตนให้เสพสุขสบาย มักจะฆ่าตัวตายง่ายกว่าคนที่ฝึกตนให้อดทนต่อความลำบาก

คนสมัยนี้ หัวไม่โดนแดด มือเท้าไม่โดนดิน รักแต่สำรวยสวยงาม ลูกคนบางคนไม่ถูกฝึกให้กล้าเผชิญชีวิต ทั้งชีวิตเท้าไม่เคยเหยียบดิน ครั้นเหยียบดินเข้าก็เกิดความรู้สึกดินนั้นคือ สิ่งสกปรกที่แปดเปื้อนเท้า เดินอยู่บนหินอ่อนราคาแพงในบ้าน ยังใส่รองเท้าเดิน แล้ว มันจะซื้อหินอ่อนราคาตารางเมตรละหลายพันบาทมาเพื่ออะไร ลูกคนพวกนี้นั่นแหละที่จะประสบปัญหาในชีวิต เพราะพ่อแม่ไม่หัดให้เป็นคนติดดิน แต่หัดให้เป็นเจ้าของที่ดิน เมื่อประสบวิกฤตในชีวิตก็ต้องกินยาคลายเครียด เสพยาเสพติด วิกฤตมากเข้าก็จะฆ่าตัวตาย

ในบทเรียนชีวิตที่เกิดในโรงเรียน ถึงเวลาหรือยังที่จะฝึกให้เด็กไทยพึ่งพาตนเอง โดยให้ตัวโดนแดด มือเท้าเปื้อนดิน ในภาคเรียนหนึ่งๆ ต้องหัดทำนา ทำไร่ ทำสวน ถ้าไม่เช่นนั้น เด็กพวกนี้จะเป็นปัญหาในอนาคต

อยากขอร้องอีกข้อหนึ่ง คือ ลูกเรียนชั้น ม.๔ ขึ้นไป เลิกรับส่งเสียทีเถอะ ถ้าขึ้นรถไปเรียนเองไม่ได้ ต่อไปก็ทำมาหากินไม่ได้เช่นกัน

(พระราชวิจิตรปฏิภาณ)




<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=150 align=left border=0><TBODY><TR><TD align=left><!-- << ย้อนหลัง --></TD></TR></TBODY></TABLE><!-- CENTER ZONE -->