จากคอกสู่เขียง เบื้องหลังที่โหดร้าย 18+

เบื้องหลังการเดินทางของปศุสัตว์ก่อนจะถูกแพ๊คขายแล้วส่งไปบนโต๊ะอาหารให้มนุษย์ได้บริโภคอย่างมีความสุข

บนความสุขจากการบริโภคนั้นเต็มไปด้วยเลือดและความทุกข์ทรมานของชีวิตหลายชีวิต

คลิ๊กดูที่ด้านล่าง แล้วคุณจะยังอยากทานเนื้อสัตว์อยู่มั๊ย


http://board.postjung.com/572436.html

 

โอ้...พระเจ้านี่หรือมนุษย์ ว่าทำไมเวลาเกิดภัยพิบัติบ้านเค้าทีไรเสียหายหนักทุกที เห็นแล้วอ้วกจะแตก .....ยังจะแด.. กันลงเหรอ ผมคนนึงไม่เอาด้วยหรอก เห็นอย่างนี้แล้วสงสารอ่ะ ถ้าเป็นเราโดนสัตว์ทำอย่างนี้บ้าง เราจะว่าสัตว์ป่าเถื่อนหรือป่าวนะ

 

สลด หดหู่ ดูไม่ถึงนาทีก็รู้สึกจุกอก อยากร้องไห้

 

พวกเขาเกิดมาใช้กรรมครับ
คนฆ่าเกิดเป็นหมู หมูเกิดเป็นคนฆ่า เป็นอย่างนี้ไปไม่มีวันสิ้นสุด

 

เพราะการเกิดนี่ช่างทุกข์หนักหนา
สัตว์โลกก็ย่อมเป็นไปตามกรรมครับ
การกระทำใด ๆ ที่สร้างเหตุไว้แล้ว
ผลของวิบากก็เป็นเช่นนั้นแล

ทุกท่านที่ ลด ละ เลิก เนื้อสัตว์แล้ว
ขอโมทนา สาธุ สาธุ สาธุ ด้วยครับ

 

โอ้ยๆๆ เคยดูครั้งหนึ่งแต่ดูไม่จบ มันทารุณเกินจะรับไหว
เรากินอย่างมีความสุข เขามาเป็นอาหารให้เรากินด้วยความทุกข์

 

ก็เขาทํามาเเบบนั้น ผลมันก็เป็นเเบบนั้น

มนุษเรานี่ชอบเอา อะไร ๆ มารวม มาปน กันเละไปหมด

 

เรื่องกินกับเรื่องฆ่าเป็นคนละเรื่องกัน
จะกินเนื้อหรือกินเจทั้งสองทางนี้สามารถบำเพ็ญให้ถึงมรรคผลนิพพานได้เท่ากัน
จะวัดกันแค่การกินไม่ได้ หรือจะว่ากินเจแล้วกิเลสน้อยกว่าคนอื่นก็ไม่ไช่ หรือจะช่วยให้การภาวนาดีขึ้นใหมก็ไม่ไช่
ส่วนมากลัทธิที่เคร่งครัดกินเจมากและต่อว่าผู้กินเนื้อจะเป็นลัทธิอนุตตรธรรมอยากทราบลองแวะไปดูได้ข้างล่าง

อนุตตรธรรม กับความจริงที่จำเป็นต้องรู้
http://palungjit.org/threads/อนุตตรธรรม-กับความจริงที่จำเป็นต้องรู้.354445/

 

ดูแล้วน้ำตาซึมครับน่าสงสาร ถ้าจะฆ่าควรจะหาวิธีที่ดีกว่านี้ แบบในคลิปมันทรมานเค้าเกินไป

 

อ่านจากแต่ละคอมเม้นท์ :'(ไม่กล้าเปิดดูครับ กลัวทำใจไม่ได้

 

จากคอกสู่เขียงแล้วก็สู่ปากท้องเหมือนเดิม

 

ตอนแรกอ่านจากคอมเม้นของหลายๆท่านแล้ว ไม่อยากจะเปิดดูเลยคะ แต่คิดไปคิดมาน่าจะดูสักหน่อยไหนๆก็เข้ามาหัวข้อกระทู้นี้แล้ว ปรากฎว่าดูแล้วอึ้งและอื้อแถมเครียดมากเลยคะ เจ้าสัตว์พวกนี้ช่างน่าสงสารเหลือเกิน เราไม่เคยเห็นกรรมวิธีตอนที่เขาฆ่า กว่าจะมาถึงเราก็มาเป็นชิ้นๆแล้ว บ้างก็ดิบ บ้างก็สุก เราก็กินแบบไม่คิดอะไร เห็นแล้วอยากจะเลิกกินเนื้อสัตว์ไปเลยละคะ แต่บางทีมันก็เลือกไม่ได้ เวลาไปร้านหมูกระทะ ก็ต้องกินทุกที จะกินแต่ผักอย่างเดียวก็ไม่ได้(กลัวไ่ม่คุ้มอีก..เฮ้อ)แต่ว่าเลิกกินเนื้อวัวมานานแล้วคะ และจะไม่กินตลอดไป ส่วนเนื้อชนิดอื่นจะพยายามเลี่ยง(เป็นบางมื้อ)เท่าที่ทำได้ค่ะ กินเจบ้าง มังสาวิรัตบ้างแล้วแต่โอกาสจะเือื้ออำนวยคะ..

 

เรื่องคุ้มหรือไม่คุ้ม แรกๆ เราก็เป็นนะ เพราะอาหารที่ไม่มีเนื้อสัตว์ (เช่นใน เวียตคูซีน จะแพงกว่า อาการธรรมดาของเขา เป็นราคาบังคับให้กินก็ว่าได้ )
แถมกินแล้วก็ไม่อิ่ม ต้องกินซ้ำเพิ่มอีกน่ะ ==! ต้องจ่ายค่าอาหารเพิ่มเป็น 2-3 เท่าจากเมื่อก่อน ซึ่งแรกๆ เราเสียดายเงินมาก
เราเลี่ยงโดยการกินขนมปังโดนัทเอา ซึ่งแรกๆ ก็ยังไม่อิ่มอยู่ดี
แต่เดวนี้ ร้านอาหารตัก จะมี อาหารมังไว้ซัก 1-2 อย่าง

ส่วนการเว้นเนื้อสัตว์ หรือไม่เว้น ความเห็นเรา ไม่อยากให้ต่อต้าน อย่าคิดไปว่าคนไม่กิน คือ อยู่ลัทธินอกรีด (เพราะเราโดนมาแล้ว) กว่าจะผ่านช่วงนั้นมาได้ น้ำตาร่วงไปหลาย คำพูด ท่าทาง ฯลฯ
ปัจจุบันแม้แต่คนที่บ้าน ยังไม่กินพร้อมกับเรา (กับข้าวที่ไม่มีเนื้อสัตว์) มีแต่ลูกเท่านั้นเอง เลยพาลไม่กินข้าวพร้อมลูกไปเลย

ซึ่งเรามองว่า คนแบบนั้น ใจแคบมาก เคยแม้แต่หลอกให้เรากินน้ำซุปที่มีปลาป่นผสมอยู่หลายที ทั้งๆที่เลือกกินอย่างอื่นได้ (ซึ่งเราไม่รู้จุดประสงค์ว่า เขาทำเพื่ออะไร) เขากินเนื้อวัว เราก็ไม่ได้ว่าอะไร ด่าว่าเราแรงๆ เรื่องนี้ เราก็ไม่ได้ว่าตอบ

แต่การกิน หรือไม่กินเนื้อสัตว์ ไม่ได้หมายความว่าเรา ดี/ไม่ดี กว่าเขา
แต่เป็นการ ตัดซึ่งความอยากของกิเลส ยึดติดความอร่อย
เมื่อก่อนเรา จะเดินหาของกินอะไรดีมื้อนี้ /ดิ้นรนไปไกลๆ เพื่อให้ได้ร้านที่ขึ้นชื่อว่า อร่อยสุดๆ ฯลฯ

แต่ปัจจุบัน คือ กินอะไรก็ได้ เจอะ(ร้านที่ไม่มีเนื้อสัตว์) ตรงไหนก็กินตรงนั้น เลือกร้านไม่ได้ ไม่ได้คิดถึงความอร่อยเลย

ขอแค่ "มีแรง" (บางทีไม่ต้องใช้คำว่าอิ่มด้วย) ทำงานต่อ