จากสัมปจิตฉามิเป็นโสตัตตะภิญญา?

เมื่อสักประมาณวันที่ 11 ธันวาคม ปีที่แล้ว ผมได้ตัดสินใจหยุดสวดมนต์ที่ทำมาเป็นประจำทุกวัน(ชินบัญชร 10 จบ) และเริ่มภาวนา สัมปจิตฉามิ เพื่อสร้างอภิญญา(รักษาศีลห้า ภาวนาวันละ 1 ชั่วโมง) ก่อนภาวนาได้ใช้เหรียญเสี่ยงทาย เป็นวิธีเสี่ยงทายที่ผมคิดขึ้นเองง่ายๆครับ ไม่รู้ถูกต้องรึเปล่าแต่ก็ค่อนข้างแม่นสำหรับผม ก็เลยทำมาตลอดครับ เลียนแบบกรับสีแดงคู่ที่ใช้โยนถามที่ศาลเจ้าหรือวัดบางแห่ง (ถ้าสองเหรียญออกสองหน้าไม่เหมือนกันคือกิจนั้นควรทำ) ก่อนเสี่ยงทายก็อาราธนาบารมีพระตั้งแต่พระพุทธเจ้าถึงพรหมเทวดาทั้งหมด ถามพระว่าควรจะใช้คำภาวนาว่า สัมปจิตฉามิ หรือ โสตัตตะภิญญาในการสร้างอภิญญาดี ก็ได้คำตอบว่า สัมปจิตฉามิ


ก็ภาวนามาเรื่อยๆ เดือนกว่าๆได้ รู้สึกว่าสงบดีมากครับ เริ่มเข้าสมาธิได้เร็ว นั่งเสร็จมีอารมณ์แจ่มใส อิ่มใจบอกไม่ถูก มันรู้สึกว่าพอแบบไม่ต้องการอะไรอีกเลยครับ อยากนั่งอย่างนี้ไปตลอด


แต่เมื่อสัก 4-5 วันที่ผ่านมานี่ ขณะนั่งๆภาวนาไปจับลมหายใจ เริ่มแน่นท้องแถวลิ้นปี่มากครับ จะขยับเปลี่ยนท่าลุกนั่งอย่างไรก็ไม่หาย ลองไปนอนหรือลุกขึ้นเดินก็ไม่หาย เป็นมาสี่วันได้(ก็ฝืนนั่งไปครับ ทรมานมาก) สังเกตได้ว่าจะปวดท้องมากจนสมาธิไม่ทรงตัว ไม่อยากนั่งต่อเลย แล้วก็ทำให้อารมณ์เสียทั้งวันครับ เพราะสมาธิกระเจิง ตอนนั้นคิดว่าเป็นเพราะไปบังคับลมหายใจ จึงทำให้แน่นหน้าอก จนมาวันที่ห้าคือเมื่อคืนนี้ครับ ผมตัดสินใจเสี่ยงทายถามพระอีกรอบ ว่าควรจะใช้คำภาวนาว่า สัมปจิตฉามิ ต่อไปหรือไม่ ก็คิดไว้ว่าหากพระให้ใช้ต่อก็จะทำต่อครับ จะแน่นหน้าอกก็ให้มันระเบิดไปเลย

ปรากฏว่าเสี่ยงทายได้คำตอบว่าไม่ควรใช้ต่อไปครับ ผมก็เลยถามอีกว่าควรใช้คำภาวนาใหม่ว่า โสตัตตะภิญญา หรือไม่ ก็ได้รับคำตอบว่าใช่ ผมก็ตัดสินใจลองเปลี่ยนดูสักวัน ปรากฏว่าอาการแน่นหน้าอกที่เคยเป็นมาตลอดสี่วัน ที่แก้อย่างไรก็ไม่หายเวลาภาวนาสัมปจิตฉามิกลับหายเป็นปลิดทิ้งเลยครับเมื่อเปลี่ยนเป็น โสตัตตะภิญญา จิตรวมเป็นหนึ่งเร็วมากคล้ายจะดีกว่าตอนภาวนาสัมปจิตฉามิช่วงที่ยังไม่เกิดปัญหาแน่นหน้าอกอีกครับ

ผมเพลินอยู่กับการนั่งสมาธิจนเกือบเลยเวลาเลยครับเมื่อคืน แล้วผมก็มานั่งคิดว่าตกลงที่ผมแน่นหน้าอกเป็นเพราะอะไร เพราะวิธีการจับลมหายใจผมก็ทำเหมือนเดิมมาตลอด เมื่อคืนก็ทำเช่นที่เคยทำมาเปลี่ยนแค่คำภาวนาเท่านั้น แล้วอีกอย่างผมไม่ค่อยมั่นใจวิธีการเสี่ยงทายของผมเท่าไรนักจึงพูดไม่ได้เต็มปากว่าพระท่านมีพระพุทธฎีกาสั่งเปลี่ยน

ตามความเห็นพี่ๆคิดว่าเป็นเพราะอะไรครับ ^____________________^

 

ผมภาวนา "สัมปะจิตฉามิ" มีอาการคล้ายไฟช๊อตที่สะดือ

 

เราภาวนา "สัมปะจิตฉามิ"นอนหลับดีทุกคืน ก่อนหน้านั้นนอนหัวค่ำหรือดึกขนาดไหน รู้สึกตัวช่วงดึกจะหลับต่อ จิตจะไม่สงบฟุ่งซ่านกระวนกระวาย จนต้องลุกมาเดินจงกลม หลายๆวันเข้าเพลีย เหนื่อย เลยจับคำภาวนา "สัมปะจิตฉามิ"บริกรรมเพื่อจะหลับ
แรกๆลมหายใจไม่เข้ากับภาวนา "สัมปะจิตฉามิ"แน่นหน้าอกต้องหยุดพักหนึ่ง จึงเริ่มใหม่โดยไม่สนใจลมหายใจ บริกรรม "สัมปะจิตฉามิ"สม่ำเสมอเรื่อย ยามหลับและยามตื่น

 

อนุโมทนา สาธุครับที่แบ่งปันประสบการณ์ให้ทราบ

 

โสตัตตะภิญญา ---->คาถาเร่งอภิญญา

 

เห็นพูดถึงเรื่องการภาวนาคำว่า "โส ตัต ตะ ภิญญา" กันน่ะคะ เลยมีคำถามข้องใจอยากจะถามท่านผู้รู้ หรือผู้ที่เคยปฏิบัติมาหน่อยค่ะ เรื่องมีอยู่ว่า...ในขณะที่ภาวนาเป็นครั้งที่สอง (ในเวลากลางคืนในท่านอนกำหนดจิตอยู่กลางหน้าผาก) จิตเป็นสมาธิดีแล้ว จู่ๆ ก็เห็นภาพชาย 2 คนปรากฎอยู่ตรงหน้าค่ะ คนหนึ่งนั่งยองๆ อยู่ใกล้ๆ ตัว หน้าตาค่อนข้างหน้ากลัว ส่วนอีกคนลอยติดอยู่กับผนังห้องนอน ใส่เสื้อผ้าคล้ายทหาร/ข้าราชการทีี่่มียศในสมัยก่อนค่ะ ไว้ผมสั้นแซกกลาง แต่รายนี้รู้สึกว่าเขาแค่มองดูเฉยๆ ค่ะ ในจิตตอนนี้รู้สึกกลัวมากค่ะ จนต้องรีบลืมตาขึ้นมองไปรอบๆ อย่างหวาดๆ รีบขยับตัวไปนอนติดกับน้องสาวที่นอนอยู่ข้างๆ ค่ะ กว่าจะจับจิตตัวเองให้สงบลงได้ก็นานมาก คิดว่าประมาณ 2 ชั่วโมงได้ พอตั้งจิตได้ก็กำหนด พุทโธ ๆ จนได้สติสมบูรณ์ และกำหนดจนหลับไปในที่สุด
อยากเรียนถามว่า อาการดังกล่าวมันคืออะไรคะ ท่านใดพอจะมีคำตอบบ้างคะ รบกวนช่วยเหลือหน่อยค่ะ

 

mickys แนะนำไห้แผ่เมตตาครับ

 

ขอบคุณมากเลยค่ะ ตอนนี้กำลังปฏิบัติตามคำแนะนำค่ะ

 

เสียทีเทวดาแล้วมั้งครับเนียย 5555 บางทีผมก็เจอพอจิตลงอุปจาร ปกติถ้าสมาธิถึงอุปจารจะมีเทวดามาคุ้มครองสี่องค์นะครับ บางทีเผลอแวบเห็นก็ตกใจกลัวเหมือนกัน

 

ผมใช้..โสตัสตะภิญญา....เวลาภาวณาแล้ว..จิตจับเร็วมาก...เปลี่ยนสีเร็ว..(เฉพาะผมนะครับ..ส่วนท่านใดเป็นแบบไรบ้างมาเสนอความคิดเห็นกันครับ)

 

ผมใช้ พุทธโธ แน้นหน้าอก หายใจสั้น เร็ว เหมือนใจจะขาด บอกกะตัวเองว่าถ้าตายก็ตาย สู้มันอยู่อย่างนั้นเอา พุทธโธเข้าแรก .. แตกโป๊ะ..!!! สรุปไม่ตาย แต่ได้ "ความว่างเปล่า" กลับมา
สาธุครับ

 

ผมหัวหายขาแขนหายหมด ตกใจเลย