จิตสำนึก กับ จิตใต้สำนึก

สวัสดีครับนี่เป็นหัวข้อสุดท้าย ที่กระผมอยากถามท่านผู้รู้

จิตสำนึก กับ จิตใต้สำนึก ในพระพุทธศาสนา เป็นอย่างไรครับ
ในความเข้าใจของผมคือ จิตสำนึก คือการรู้ในการกระทำกรรมดี ส่วนจิตใต้สำนึกคือ จิตที่เต็มไปด้วยกิเลสหรือความอยาก และบางครั้งมันควบคุมยากและอยู่เหนือจิตสำนึก อย่างนี้ผมเข้าใจถูกต้องหรือเปล่า

การทำสมาธิ คือการขัดเกลา จิตใต้สำนึกให้เป็นดวงจิตที่ไม่ก่อให้เกิดกิเลสหรือความอยาก ถูกต้องหรือเปล่าครับ


จากประสบการณ์ การปฏิบัติ สมถกรรมฐาน อยากเรียนถามท่านผู้รู้ดังต่อไปนี้ครับ
1.เมื่อเข้าถึง ฌาณ 2 ถึง 3 แล้ว มันเกิดมีปฏิภาคเกิดขึ้น คล้ายๆกับ ภายในตัวมีจิตอยู่ 2 ดวง ดวงหนึ่งคือดวงที่เราเพ่งจับอารมณ์อยู่กับอีกดวงคือดวงที่คอยเข้ามาแทรกคล้ายๆกับ จะทำให้เราหมดสมาธิในการ เหมือนกับจะมาห้ามหรือทำให้เขวออกจากสมาธิ อยากถามท่านที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบว่าเป็นปกติวิสัย หรือเปล่า และหากว่ามิใช่เหตุปกติควร แก้ไขอย่างไร

สุดท้ายด้วยบารมีของ พระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ ขอกัลยามิตรทุกท่านจงประสบแต่ความสุขความสงบในธรรมทุกท่านครับ

 

1. เรื่องจิตสำนึกกับจิตใต้สำนึกคิดแบบนั้นไปก่อนก็ง่ายดีครับ
2. ให้รู้ทันจิตดวงที่เข้ามาแทรก มั่นคงในจิตที่เพ่งอารมณ์อยู่จนเป็นเอกคตารมณ์ครับ