จิตเที่ยง

กั๊กๆๆๆ

บระป่า หัวกรวย สอนคุณ ไม่ใช่หรือ ตำรา เป็นเพียง สิ่งที่เป็นอุบาย รสชาติ
ไม่เท่ากับ การปฏิบัติ

นี่อะไร

รสชาติปฏิบัติ มองไม่เห็น อ้ำอึ้งขึ้นมา

เสือก ยกยอปอปั้นขึ้นมาเชียวว่า ปริยัติ ตำรา มีอาการ ข่ม การปฏิบัติของ
พวกหัวกรวยที่ชิมรสแกง อย่างคุณได้

 

ถามนะ

ถ้า มะอึง ไม่เอา ตำรา

แล้ว ตัวเฮียอะไร มันพึ่งไป ขุด มงคล38 มาแปะ

 

หรือไปตั้งสำนักเองก็ได้ คงจะดังทั่วประเทศ

 

แล้วถ้าจะ กรุณา หน่าคร้าบ

ลอง ทวนดู

ปฏิบัติมาเอง รู้เอง ชิมเอง บัญญัติธรรมเองได้

เอ้ย

จริงดิ

แล้วตอน แปะ มงคล38 มองไม่ออก หรอ ปัญญานิรุตติ มีแต่ ตถาคต เท่านั้นที่ กระทำได้

ดังนั้น

ภาษาใด เป็นไปเพื่ออุบายอบรมจิต ภาษาเหล่านั้น
ไม่ได้ออกมาจาก สาวก หนาสันติ แต่อย่างใด

 

แล้วถ้าจะ กรุณา หน่าคร้าบ

ลอง ทวนดู

ปฏิบัติมาเอง รู้เอง ชิมเอง บัญญัติธรรมเองได้

เอ้ย

จริงดิ

แล้วตอน แปะ มงคล38 มองไม่ออก หรอ ปัญญานิรุตติ มีแต่ ตถาคต เท่านั้นที่ กระทำได้

ดังนั้น

ภาษาใด เป็นไปเพื่ออุบายอบรมจิต ภาษาเหล่านั้น
ไม่ได้ออกมาจาก สาวก หนาสันติ แต่อย่างใด


ส่วน อะไร ที่บัญญัติขึ้นมา ด้วยอาการ เสริมศาสนาพระพุทธองค์ ให้เต็ม

นั่น อาการ จานลาย สถาณเดียว ฮับ

 

มงคลสูตรจัดเจนว่าด้วยเรื่องจิตวิมุตติ

 

อย่างว่าแหระ พวกเอาจิตเป็นขันธ์ มันไม่เข้าใจหลอก

 

เอามงคลสูตรมาให้ลูกพี่ดู จะได้หายโง่

 

ฮี้ ฮี้ ฮี้ ฮี้

พระพุทธองค์ ก็ ทรงกล่าวถึง พวกที่ ขยัน คอยบัญญัติ จิตเป็นขันธ์ จิตไม่ใช่ขันธ์
จิตเป็นขันธ์ก็ไม่ใช่ ไม่เป็นขันธ์ก็ไม่เชิง

พระพุทธองค์ ตรัสกล่าวถึง อาการนี้ไว้แล้วฮับ ว่าเป็น พวกนอกศาสดา เดียรถีย์

เข้ามาศึกษาธรรม ด้วย อาการตรรกศาตร์

ต่อให้ ทำฌาณ8 ได้ ก็เป็นได้แค่ "นักคิด" เพราะ ถอยกลับมาเมื่อไหร่ กาย
หรือ สักกาย (การประชุมขึ้นของกาย) มันก็ ร้อยรัด ทันที

จึงไม่ใช่แค่เดียรถีย์ แต่เรียกว่า หาสามัญผล ไม่เจอ( ต่อให้ทำฤทธิได้ มีฌาณถึง8 ก็เถอะ)


ส่วน


โบ๋ธิสัตว์ ที่ ไม่เข้าใจคำว่า กตัญญู หน้าตาเป็นยังไง

มันเป็นเรื่อง เป็นเช่นนั้นเองที่จะ แสดงอาการ อกตัญญู อ้างว่า พระพุทธองค์
ทรงเลอะเลือน หลงลืม ลืมบัญญัติสิ่งทีตน ค้นพบ

เฮียยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย !!!

 

มงคลสูตร บอกเป้าหมายชัดเจน
ทำพระนิพพานให้แจ้ง มันเป็นข้อที่34
จากนั้นก็มุ่งที่จิตหมดทุลีกิเลส

จึงจบกิจในศาสนานี้

 

เขียนไป ก็คงไม่เข้าใจหลอก พวกเอาจิตเป็นขันธ์
เพราะมันนึกไม่ออก ว่าจิตเจ้าของ หน้าตามันไปอย่างไร?

 

เรียนด้วยการ จับศัพท์ไปกระเดียด ก็แบบนั้นแหละ ต้องไปโน้น ข้อ34

คนที่ปฏิบัติ แค่ ข้อหนึ่ง ก็เหลือแหล่

พาล ก็คือ มาร

มารมี 5 อย่าง

ละมารห้าอย่างได้ ไม่เสพคบ ...คนที่เห็นด้วย ปฏิบัติ ก็ เม้มปาก แล้วนั่งลง

 

นี้จะบอกให้ อ่านตำรา หัดสงสัยไว้บ้าง

เขาเขียนอะไรมาเชื่อหมด

 

ผมว่าลูกพี่ ไปนับหนึ่งใหม่
เริ่มภาวนาอานาปานสติ

ฝึกสติให้มาก จากนั้นพอสติ
มีกำลัง จะได้เจอจิตเจ้าของ

ด้วยความหวังดีนะ นะจะบอกให่...

 

กรวยดิ

ลองเอาไปใช้กับ จิตไม่เกิดไม่ดับ จิตไม่มีวันตาย จิฮับ

หรือแม้ " เกาะผู้รู้ไว้ไม่เสีย "

เกาะผู้รู้ไว้ไม่เสีย นี่เป็น สิ่งที่ คนๆหนึ่งให้ไว้กับ อีกคนหนึ่ง เพื่อ ถือเอาเป็น บัญญัติ

หรือ หลอกบอกเอาไว้ให้ วิจัย อย่าโง่ เชื่อเอาอย่าง่ายดาย

ถ้าประโยค " เกาะผู้รู้ไว้ไม่เสีย " ให้ไว้เพื่อให้หาทาง ย้อนแย้ง จนพบว่า ฉิหาย
และ ที่แท้ตัวเอง นั่งรอนอนรอจะหาฟังเอาแต่คำสอนของ ครู ที่ นิพพานไปแล้ว
เกาะผู้รู้อยู่นั่น แล้ว มันเสียไหม

เกาะผู้รู้ไม่เสีย

เกาะผู้รู้ไม่เสีย มะอึง ค้างเติ่งอยู่นั้น

ทิ้ง หรือ ฆ่าทิ้งเสีย ก็สิ้นเรื่อง นั่นแหละ อุบาย ที่ให้ซ้าย เพื่อให้เห็น ขวา
แต่ไม่ใช่เพื่อ ซ้าย เพื่อ ขวา

คนปฏิบัตเท่านั้นที่ เม้มปาก แล้วนั่งลง

เว้นแต่....................ก็อนุโลมไป ไม่ว่ากัน

 

ไหนเล่ามาสิ ลูกพี่ปฏิบัติมาอย่างไร

ถึงได้เอาจิตเป็นขันธ์นะ?

 

ป๋มว่า ลวกเพ่ ไปหา พระอาจารย์สงบ ดูดีก่าฮับ

พระอาจารย์สงบ ท่านจะเทศนาได้ทั้ง สองทาง

คือ เทศนด้วยมุขนัย " เกาะผู้รู้ไม่เสีย "
แล้วก็เทศนาด้วยว่า " มีจิต คือมีภพ ต้องทำลายจิต ก้าวข้ามพ้นจิต"

ทำไมเทศนาได้ทั้งสองทาง

ก็เพราะว่า ไม่ใช่การเทศนาเพือการ บัญญัติ

แต่เทศนาเป็น มุขนัยให้พิจารณาแยบคาย ไม่เข้าไปถือเอาบัญญัติ

ถ้าถือข้างใดข้างหนึ่ง " เท่านี้ใช่ อย่างอื่นเปล่า " อย่ามาโม้เรื่อง มีสมาธิ

 

ไปทำไม หลวงพ่อสงบ ก็ลูกศิษย์หลวงตา

 

หลวงพ่อสงบไม่ถูกกับหลวงพ่อวันชัย

หลวงตาพูดห้ามก็ไม่ฟัง

หลวงพ่อสงบนะ

 

หลวงพ่อสงบรู้นอก ไม่รู้ใน ของคนมาฟัง

หลวงตารู้ทั้งนอก และ ใน ของคนมาฟัง
ว่าภาวนาถึงไหนแล้ว และบอกทางได้ถูก