(จิต)นี้ที่รอคอย นานหลายร้อยปี จักรู้สึกอย่างไร

ตอนที่ ๑...ก่อนอื่นเรื่องนี้ขอออกตัวก่อนว่าเผยแผ่เพื่อเป็นธรรมทานและคติสอนใจ มิได้ต้องการบิดเบือนประวัติผู้ใด และให้ท่านผู้อ่านใช้วิจารณญาณในการอ่าน และถือว่าผู้เขียนเล่านิทานให้ฟัง เพราะนิทานอาจเขียนจากเรื่องจริงหรือแต่งขึ้นก็ได้

.......เรื่องนี้ทางผู้เขียนไม่รู้จะให้ชื่อเรื่องอะไร เพราะเรื่องแรกที่เคยลงไปได้ให้ชื่อว่าสัจจะสัญญา ๑๔๐๐ ปีที่รอคอยการอธิฐาน ก็มีคนเอาไปเผยแผ่มากมาย บางคนบางท่านก็อ้างเป็นของตัวเองบ้าง แต่ไม่เป็นไรครับถือว่าเราให้เป็นธรรมทานครับ ดังนั้นเรื่องนี้จึง ให้ชื่อเรื่องว่า "(จิต)นี้ที่รอคอย นานหลายร้อยปี จักรู้สึกอย่างไร".......

...เรื่องนี้มีเหตุมาจากความฝันของผู้เขียนเอง...นับตังแต่ผู้หญิงสูงศักดิ์ท่านหนึ่งได้จากแผ่นดินไทยไปในปี พ.ศ. 2112 จนถึงปัจจุบันเป็นระยะเวลา 441 ปี กาลเวลาได้พิสูจน์ให้คนไทย ได้ประจักษ์เป็นที่แน่ชัดว่า ท่านผู้นั้นเป็นวีรสตรีที่เลิศล้ำ ถึงพร้อมด้วยปรีชาญาณ อันลึกซึ้งสุขุมคัมภีรภาพ เปี่ยมด้วยคุณธรรมแห่งพระโพธิสัตว์ มีใจมุ่งมั่น ที่จะแก้ปัญหาความเดือดร้อน ของบ้านเมืองอย่างแท้จริง โดยมิได้ย่อท้อ ต่อความเหนื่อยยากลำบาก ได้อุทิศตนและเสียสละความสุขส่วนตน ตรากตรำ บำเพ็ญกิจเพื่อแผ่นดินไทย ด้วยน้ำใจ ที่เปี่ยมด้วยเมตตา สละตนเพื่อลูกหลาน ปวงชนชาวไทย จึงทำให้หญิงผู้นี้ต้องมีวิถีที่ทุกข์กระทั้งสิ้น ทางผู้เขียนและคณะจึงร่วมกันสร้างพระ ชำระหนี้สงฆ์ ๔ ศอก อุทิศถวาย ประดิษฐานไว้ ณ จังหวัดหนึ่งที่ท่านจากไปและเป็นเหตุที่ผู้เขียนจำต้องเดินทางสู่ประเทศพม่า เพื่อตามหาอัฐิส่วนหนึ่งที่สัณนิฐานว่าเป็นอัฐิของหญิงคนนั้นเพื่อเชิญกลับไทย ตามที่นิมิตบอกมา ผู้เขียนก็ยังไม่เชื่อสักเท่าไร จึงชวนคณะที่จะเดินทางไปพม่า แต่ไปคราวนี้ถือว่าไปเที่ยว ไปครั้งนี้ก็ได้ไปไหวพระตามที่ต่างๆ ที่ทัวร์แนะนำมาก็ยังไม่มีวี่แววที่จะภพสถานที่ ที่เป็นอัฐิของนางเลย สุดท้ายก็ได้แต่ผิดหวัง แต่ครั้งแรกนั้นเราได้ไปถวายมหาสังฆทานอุทิศให้ดวงวิญญาณทุกดวกที่ยังถูกพันธนาการ จำนวน ๙ วัดด้วยกัน รวมถึงที่บนพระบรมธาตุอินทร์แขวนด้วย ขณะกำลังก้าวเท้าเข้าไปในศาลาที่พระสงฆ์จำวัดอยู่บนพระธาตุอินทร์แขวน ไฟฟ้าก็ดับ แผ่นดินไหว พอสัมผัสได้ทุกคนก็ตกใจ แต่หารู้ไม่ว่าเหตุการข้างหน้าจะมีอะไรต่อไป โปรดติดตามตอนต่อไปครับ....๑ ในกระทู้ใหม่นะครับ (เพราะเห็นว่าได้ละทิ้งกระทู้นี้มานานมากเนื่องจากติดกิจหลายอย่างจึงเห้นควรเปิดกระทู้ใหม่ให้ง่านต่อการค้นหาดีกว่าครับ ต้องขออภัยครับ)

 

น่าสนใจดีค่ะ
ตอนต่อไป จะมีเฉลยมั๊ยคะ
ว่าเธอผู้นั้นคือใคร.....

 

ปูเสื่อรออ่านค่ะ ชอบแนวนี้ 555555555

 

สงกะสัยว่าจะเป็นพระนางสุพรรณกัลยา ที่ถูกสังหาร แล้วสะกดวิญญาณไว้ที่พม่า จนกระทั่ง หลวงปู่โง่นไปแก้มนต์สะกดให้ ... :boo: เดาจิงๆนะเนี่ย...

 

อิอิ คิดเหมือนคุุณระมิงค์เลยค่ะ แต่ไม่กล้า

ตอบ

 

คอยติดตามตอนต่อไปว่าจะเป็นอย่างไรต่อไป ขอเวลาหาหลักฐานเอกสารการพิสูจน์ก่อนครับ นี่แหละเรื่องยาก หลักฐาน

 

ทำไมนางสุพรรณกัลยาถึงโดนสังหารคะ ใครรู้ช่วยบอกที

 

ใจเยงๆสิจ๊ะ แม่คู๊ณ...เด๋วรอ จขกท. เข้ามาเล่าต่อก่อน...
ของเราน่ะ ไปเล่าเรื่องกระจกแม่มดต่อก่อนเถอะ...รออ่านกันเพียบเลย..ย..
ไปฝากเขาไว้แล้วเป็นไงต่อ...
หรือจะเอาไปประมูลขาย ก็น่าจะดีน้า..า...หลายตังค์เชียว...

 

ให้คนอื่นไปแล้วคะ เขาอยากลองดีเลยให้เขาไป แต่ประตูผียังอยู่คะrabbit_

 

เธอมีวิบากกรรมเก่า แม้ว่าจะต้องมาเกิดเพื่อรับใช้วิบากกรรมเก่าที่ตามมาให้ผล แต่เธอก็มีความดีมากมายต่อแผ่นดินไทย-พม่า

แม้การจากไปของเธอจะเต็มไปด้วยความขุ่นแค้นประการหนึ่ง ความเศร้าเสียใจประการหนึ่ง แต่ความดีความกล้าหาญเข็มแข็งก็ส่งผลให้เธอได้เป็นเทพธิดาผู้งดงามและเปี่ยมด้วยบุญบารมีผู้หนึ่ง

เมื่อใดที่บุญสัมพันธ์ได้ประสพพบจิตพระนางสุพรรณ ที่อยู่กับร่างใคร เธอมักมีปิติร้องไห้ น้ำตาของเธอบอกได้แทนทุกอย่างถึงอดีตภายใน ที่ผ่านมา

ท้ายที่สุด เมื่อถึงเวลา จิตของพระนาง ย่อมเคลื่อนอัตภาพใหม่ไปสู่ภพสวรรค์ที่ดีกว่า เป็นสุขอยู่ด้วยทิพย์วิมิาน และอีกนานจึงจะจุติจิตกลับมาเพื่อสร้างบารมีใหม่อีกครั้งครับ สาธุ

 

ท่าน raming ช่วงนี้ไม่ค่อยอยากพิมพ์ยาวๆแล้วคะ พิมพ์ไปพอกดส่งมันหายหมดเลยก็มี แต่เรื่องกระจกนี้ให้คนอื่นไปแล้วก็ดีขึ้นคะ ไม่มีผีมีอะไร แต่ยังมี psychic ที่ต่างประเทศเขาทักว่าเรามีผีอยู่ด้วยเยอะคะ;k01

 

ทำไมต้องสะกดวิญญาณนางด้วยคะ และทำไมต้องสังหารนางด้วย

 

มารอติดตามอ่าน ตอนต่อไปค่ะ

 

==========

กระผมจะยังไม่ขอกล่าวอะไรใดๆทั้งสิ้น อยากให้ท่านเจ้าของกระทู้เป็นผู้เฉลยดีกว่าครับ แต่ถ้าหากว่าข้อมูลสิ่งใดคลาดเคลื่อนกระผมยินดีช่วยอธิบายอีกทีครับ

 

รออ่านนะครับ

 

เข้ามาอ่านแล้วรู้สึกดีมากเลยค่ะ ก็มาขอติดตามรอต่อไปด้วยเช่นกัน

 

พระนางสุพรรณกัลยานับเป็นแบบอย่างที่ดีของกุสตรีไทย
ซึ่งหญิงไทยในปัจจุบันนี้ควรถือเป็นเยี่ยงอย่าง
พวกเราในปัจจุบันนี้หลายๆท่านเคยคิดบ้างไหมว่า

" ท่านทำให้วิญญาณบรรพบุรุษไทยของเราต้องหลั่งน้ำตา ในการกระทำของพวกเรา ( อย่างไรนั้นให้พิจารณากันเอง ) กันเอง "

 

ขอร่วมด้วยจร้า ติดตามอ่าน...........

 

เข้ามาติดตามรออ่านต่อนะคะ

 

ที่วัดน้ำฮู(ถ้าจำไม่ผิดนะ) อยู่จังหวัดแม่ฮ่องสอน ... ด้านหลังโบสถ์จะมีเจดีย์ บรรจุอัฐิธาตุของ พระนางสุพรรณกัลยา...เมื่อครั้ง สมเด็จพระนเรศวรมหาราช เสด็จไปช่วย แต่ช่วยไว้ไม่ทัน โดนสังหารเสียก่อน จากนั้นจึงนำพระศพมาฝังไว้ที่เจดีย์ดังกล่าว พร้อมทั้งสร้างพระพุทธรูปสัมฤทธิ์ขึ้นองค์หนึ่งหน้าตักประมาณ 1 ศอก เกศเปลวเพลิงสามารถถอดได้ เพื่อถวายเป็นพระราชกุศลอุทิศให้พระพี่นาง...
พระสำฤทธิ์องค์นี้เองมีเรื่องที่แปลกคือมีน้ำเอ่อเต็มช่องกลวง ตรงพระเศียร เมื่อเปิดเอาเกศเปลวเพลิงออกจะเห็นว่ามีน้ำอยู่ในนั้น แม้มีไม่มากประมาณ 2 ถ้วยน้ำชา..แต่ว่าเมื่อตักออกมาจนแห้งแล้ว ผ่านไปสัก 3-5 วันก็ปรากฏว่ามีน้ำเอ่อขึ้นมาเต็มอีก...
เคยมีรายการทีวีไปขอพิสูจน์ ก็หาคำตอบไม่ได้ว่าน้ำนั้นมาจากไหน

ผมได้สิทธิ์ท่านเจ้าอาวาสให้ปีนขึ้นไปดู ก็เห็นว่ามีน้ำอยู่จริง และไม่ใช่สิ่งที่พระท่านจะนำน้ำมากรอกเอาไว้แน่ อันนี้ยืนยันได้ว่าพระสงฆ์ที่นั่นไม่ทำเช่นนั้นจริงๆ...
แต่ก็หาคำตอบไม่ได้ว่าเพราะอะไร องค์พระก็ทำจากโลหะ และสามารถยกลอยขึ้นได้ ผมพยายามจะหาเหตุผลทางวิทยาศาสตร์มาอธิบายแต่ยังหาไม่ได้น่ะครับ..

หลักฐานเท่าที่มีผมเห็นได้ด้วยตาเปล่าเกี่ยวกับพระนางสุพรรณกัลยาก็มีเพียงเท่านี้ครับ...
ไม่ใช่ประวัติศาสตร์ผีบอกนะขอรับ....
ใครสนใจยังแวะไปเที่ยวหาได้...อย่างน้อยก็ได้ไปทำบุญ ไหว้พระ...