จิ่วไจ้โกวสรวงสวรรค์บนผืนพิภพ

'จิ่วไจ้โกว'สรวงสวรรค์บนผืนพิภพ

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=headline vAlign=baseline align=left>'จิ่วไจ้โกว'สรวงสวรรค์บนผืนพิภพ (1) </TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD bgColor=#cccccc height=1></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left>โดย ผู้จัดการออนไลน์</TD><TD class=date vAlign=baseline align=left>13 พฤศจิกายน 2549 17:58 น.</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left> โดย : มะเมี้ยะ

</TD></TR><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=450 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=450> </TD></TR><TR><TD class=Image vAlign=baseline align=left>จิ่วไจ้โกว 1ใน10 สุดยอดประติมากรรมธรรมชาติแดนมังกร</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle height=5></TD></TR></TBODY></TABLE> ไม่รู้ว่ามีใครเคยเป็นอย่างฉันบ้าง บ่อยครั้งที่นั่ง ดูหนัง ดูละคร แล้วเห็นฉากที่อลังการหรือสวยแบบวิจิตรพิสดารจนแทบไม่อยากจะเชื่อว่าฉากที่เห็นจะมีอยู่จริงบนโลกใบนี้ หรือถ้ามีอยู่จริงแล้วมันแอบซ่อนอยู่ที่ไหนกัน จนบางครั้งคิดว่าทางผู้กำกับเขาต้องใช้คอมพิวเตอร์ช่วยแน่ๆเลย

ความคิดที่ไม่เชื่อว่าสถานที่งดงามราวภาพฝันมีอยู่จริงเพิ่งจะเปลี่ยนก็เมื่อได้มีโอกาสไปเยือนอุทยานสวรรค์อย่าง "จิ่วไจ้โกว" ในอำเภอหนังผิง เขตปกครองตนเองของชนเผ่าเชียง ชนชาติทิเบต ทางตอนเหนือของมณฑลซื่อชวนหรือเสฉวนในภาคตะวันตกของจีนนั่นเอง

</TD></TR><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=400 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=400> </TD></TR><TR><TD class=Image vAlign=baseline align=left>ทิวทัศน์ริมทะเลสาบยาวยาวถูกหิมะปกคลุม</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle height=5></TD></TR></TBODY></TABLE> รู้จักดินแดนแห่งเทพนิยาย

"จิ่วไจ้โกว" มีความหมายในภาษาจีนหมายถึงลำธารเก้าหมู่บ้าน จิ่วคือเก้า ไจ้คือหมู่บ้าน ส่วนโกวคือ แควหรือธารน้ำ ซึ่งมีที่มาจากชนชาติทิเบตที่อาศัยอยู่บริเวณรอบๆอุทยานแต่เดิม ซึ่งมีจำนวน 9 หมู่บ้าน

จิ่วไจ้โกวเป็นธารน้ำสองสายที่ไหลมารวมกัน สายหนึ่งไหลมาจากฉางไห่ (ทะเลสาบยาวด้านตะวันตก อีกสายหนึ่งไหลมาจากตาน้ำที่ป่าดึกดำบรรพ์ ทางด้านตะวันออก สองสายธารไหลคู่ขนานแล้วมาบรรจบกันที่ใกล้บริเวณทะเลสาบกระจก หรือจิ้งไห่ จากนั้นไหลรวมกันลงไปสู่แม่น้ำขาวหรือไป๋สุ่ยเจียง มีลักษณะเป็นรูปตัววาย

จิ่วไจ้โกวอยู่ห่างจากเมืองเฉิงตูขึ้นไปทางเหนือระยะทาง 470 กิโลเมตร มีระดับความสูง 2,500 เมตร เหนือระดับน้ำทะเล ใช้เวลาการเดินทางจากเมืองเฉิงตูราว 10 ชั่วโมง เนื่องจากระยะทางเป็นเทือกเขาสูงคดเคี้ยว ภายในมีทะเลสาบน้อยใหญ่ทั้งหมด 108 แห่ง แต่บริเวณที่เปิดให้นักท่องเที่ยวเข้าชมนั้น ครอบคลุมพื้นที่เพียงประมาณ 3 หมู่บ้านเท่านั้น

ส่วนพื้นที่อื่นนอกเหนือจากนี้เป็นเขตหวงห้าม นอกจากชาวพื้นเมืองที่อาศัยใน 9 หมู่บ้านแล้วห้ามบุคคลภายนอกเข้าไป ทางอุทยานมีการกำหนดจำนวนคนที่จะเข้าไปเที่ยวในแต่ละวันไว้ไม่เกินวันละ 2,000 คน หากมีจำนวนเกินจากนั้นจะไม่ขายบัตรให้นักท่องเที่ยวอีก

</TD></TR><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 align=left border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=280 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=280> </TD></TR><TR><TD class=Image vAlign=baseline align=left>แม่น้ำ5 สีกับใบไม้สีส้มในฤดูใบไม้ร่วง</TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD width=5></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle height=5></TD></TR></TBODY></TABLE> มีกฎข้อหนึ่งที่ฉันชื่นชอบมากของที่นี่ก็คือ ห้ามสูบบุหรี่เด็ดขาด จะฝ่าฝืนก็ได้แต่ก็คงไม่คุ้มกับค่าปรับที่จะเสียเพราะว่าแพงมาก ส่วนการเดินทางภายในอุทยานห้ามนำรถยนต์ทุกชนิดเข้าในเขตอุทยาน อนุญาตให้นักท่องเที่ยวใช้รถไฟฟ้าเพื่อสิ่งแวดล้อมที่ทางอุทยานจัดให้บริการเท่านั้น

สีสันหลากหลายในจิ่วไจ้โกว

ฉันไปเยือนจิ่วไจ้โกวช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วงหรือราวเดือนตุลาคม ซึ่งก็เป็นฤดูท่องเที่ยวของที่นี่พอดี ไฮไลต์ ที่รู้จักกันดีของที่นี่ก็เห็นจะเป็น "แม่น้ำ 5 สี" ในยามกระทบแสงแดดอ่อนๆเป็นสีเขียว ไม่ถูกแสงแดดเป็นสีน้ำเงิน บางจุดก็เป็นสีเงิน สีขาว หรือสีม่วงตามแต่สายตาผู้มอง สระน้ำแต่ละแห่งมีสีสันหลากสี บางสระมีปลาเล็กปลาน้อยแหวกว่ายอยู่ บางสระก็ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดอาศัยอยู่เลยนับเป็นความแปลกประหลาดอีกอย่างหนึ่งของที่นี่

อย่างที่กล่าวแต่ต้นว่าเส้นทางในอุทยานจิ่วไจ้โกว มีลักษณะตามรูปอักษรตัววายในภาษาอังกฤษ แยกเป็นสามเส้นทางหลักโดยปลายด้านหนึ่งไปสุดที่ทะเลสาบยาว ส่วนอีกสายหนึ่งไปสุดที่ป่าดึกดำบรรพ์ ส่วนหางตัววาย ทางขึ้นสู่อุทยานในระยะแรกนั้น เพียงไม่นานจะเห็นทิวทัศน์เป็นทุ่งหญ้าผืนใหญ่ดอกหญ้าน้อยๆปลิดปลิวละล่องไปกับสายลมอันเหน็บหนาว

เดิมทีฉันมีความตั้งใจที่จะเดินให้ทั่วจิ่วไจ้โกวแต่ไกด์นำทางก็เตือนด้วยความหวังดีว่า ถ้าฉันจะเที่ยวให้ทั่วก็คงต้องใช้เวลากว่า2 วัน ทีแรกก็ไม่อยากเชื่อเท่าไหร่แต่ไม่นานก็ค้นพบสัจธรรม เพราะเดินยังไม่ถึงแยกของตัววายฉันก็หมดแรงแล้ว

มีอีกเรื่องที่ฉันต้องขอสารภาพตรงนี้เลยว่า แรงบันดาลใจที่ทำให้ข้ามน้ำข้ามทะเลอยากมาเที่ยวจิ่วไจ้โกวเป็นเพราะภาพยนตร์จีนเรื่อง