ชมลมคนหล่อ เอิ๊กๆๆๆ + ชมลมคนสวย คิๆๆๆ

เปิด window โอ้ themoon กระจ่างฟ้า
the star ล้อมรอบ เป็นขอบขันธ์
โอ้ตัวฉัน มองแล้วก็ สวยเหมือนกัน
แต่ห้าขันธ์ นั้นยังยึดอยู่ จะทำยังไง

 

ชมลมคนหล่อนี้หนา มากหน้าหลายตา
แวะมาเวียนเข้าขานไข

หล่อแท้หล่อจริงอย่างไร มิอาจเห็นใน
ความนัยใจจริงสิ่งพลัน

เห็นแต่อักษรกลอนกัน บอกทุกคำฉันท์
ต่อรับคำกันสู้ไป

มิอาจล่วงรู้ความนัย วาจาว่าไว้
เป็นไปในทางแห่งคำ

อักษรกลอนกานลึกล้ำ สำนวนบ่นพร่ำ
มินำพาใจให้หลง

คนสวยมากหลากอนงค์ คงต่อคำลง
มิหลงวาจาบอกกัน

ชายเผยความไปง่ายนั้น คงแสร้งหลอกกัน
จริงนั้นยากแท้แก่ใจ........


เห็นกาพย์ฉบัง ๑๖ เริ่มมาแรง เลยแต่งบ้าง...

 

ครวญพิชญ์ให้มาแต่งกลอน ร่ายกาพย์พร่ำวอน
จีบสาวห้องคู่ขนาน

ยินข่าวแว่วมาเมื่อวาน ลำน้ำรำพัน
ว่าได้ใบสีแดงมา

ลำน้ำเอื้อนเอ่ยวาจา ขอความเมตตา
บอกว่ากำลังจีบสาว

ด้วยเหตุทำผิดปากยาว บอกให้เพลาๆ
สุดท้ายก็เลยถูกแบน

ลำน้ำโศกศัลย์สุดแสน ห่วงเพื่อนห่วงแฟน
ชมลมคนหล่อมากเอย

วันนี้ลากดินไม่เฉย ร่ายกาพย์ต่อเลย
ฉบังสิบหกนี่นา

ไม่ถนัดสักนิดเลยจ๊ะ แต่จำต้องมา
ต่อกาพย์แทนหล่อลำน้ำ

อ่านกาพย์ตัวเองแสนขำ จำเป็นต้องทำ
สัมผัสมันก็ไม่ไป

อดทนสักนิ๊ดส์ได้มั๊ย พี่น้องเห็นใจ
ไม่ถนัดเรื่องกาพย์ฉบัง

 

ถ่อมตัวเหลือเกินพี่จ๋า ไหนเอ่ยวาจา
ว่าร่ายกลอนกาพย์ไม่เป็น

น้องนี้มีตาแลเห็น วจีซ้อนเล้น
ถ่อมตนเหลือเกินวาที

สดับรับรองส่งมี สัมผัสทุกที่
ท่วงทีเชิงคำนำชม

จังหวะน้ำคำเหมาะสม นี่หรือเพียงลม
ของกาพย์ฉบังพาไป

เว้าวอนขอความเห็นใจ ถนัดหรือไม่
เดี๋ยวได้รู้เห็นเช่นกัน......

 

ขันธ์ห้านี้มันแสนหนัก ใครหลงใครรัก
เพราะอยู่คู่เราใช่มั๊ย

กำเนิดเกิดมายาวไกล เคียงคู่เราไป
ทุกภพทุกชาติตามมา

ขันธ์หนึ่งนั้นคือกายา เราเรียกรูปา
เวทนาสัญญาขันธ์

สังขาร์วิญาณ์ตามพลัน ทั้งหมดห้าอัน
ขันธ์หนักนั้นวางไม่ลง

หากเมื่อสิ้นชีพปลดปลง ชีวิตตายลง
สิ้นภพและจบชาติไป

ขันธ์เองก็สิ้นเยื่อใย ไม่ตามเราไป
เหมือนตอนที่เราเกิดมา

 

สฟิงค์ น่ารักจัง

 

อันว่ารัก ของพี่ ที่ให้เจ้า
ที่พี่เฝ้า หยิบยื่น ให้น้องยา
พี่มอบให้ น้องแล้ว จริงๆหนา
โอ้น้องยา โปรดเถอะน้อง อย่าข้องใจ

วาจานี้ ที่พี่ เฝ้าเอื้อนเอ่ย
พี่ไม่เคย หลอกใคร เลยสักครา
พี่ให้เจ้า หมดแล้ว นะแก้วตา
เพี่ยงแต่ว่า พี่มอบให้ อยู่หลายคน

โอ้นวลน้อง โปรดอย่าหึง นะจ๊ะจ๋า
โอ้น้องยา อย่าตุ๊บป๋อง เชียวนะนั่น
เจ้าก็ได้ ใจพี่แล้ว เท่าๆกัน
คนอื่นนั้น ไม่ได้ไป มากกว่าเลย ........(kiss)(kiss)(kiss)

 

T^T เเต่งกลอนมะเก่ง ฮือๆๆ

พี่ๆมีเเต่เก่งๆทังน้านนน

กาทู้นี้ มาเเรงมากมาย เนาะๆ

เอาเปงว่า สมาชิกคนนี้จะมาเยี่ยมชม เปงระยะๆ เเล้วกันน๊าก๊าบ

อิอิอิ ^^

 

แต่ง ก็ แต่ง....แต่งไป พอได้แต่ง......
แต่ง แล้ว แต่ง ก็แต่ง ไป พอได้ อ่าน..
อ่านแล้วแต่ง แต่งแ ล้วไป คอย อ่านตาม
แต่งแล้วตาม ตามไป ไปอ่านเอย^-^

 

ดาวเดือนดับลับขอบฟ้า หมดแสงดารา
ทั่วทั้งนภาไม่เห็น

จันทร์เจ้าหมดแสงส่องเย็น หมดคืนวันเพ็ญ
ที่เคยสวยเด่นงามตา

จันทร์เจ้าเอ๋ยงามบนฟ้า สูงดั่งเมฆา
ข้าน้อยเฝ้าคอยมองจันทร์

ดาวเดือนลอยเกลื่อนฝัน ทุกวี่ทุวัน
เฝ้าเพ้อรำพันรำพึง

กระต่ายน้อยคิดถึง ในอกรำพึง
คิดถึงแต่ดวงจันทรา

เก็บดาวเก็บเดือนบนฟ้า สร้างสร้อยโสภา
ประดับให้แก้วจอมใจ

ทุกคืนวันนั้นสดใส และมอบดวงใจ
ให้สาวเจ้านั้นไว้แลมอง

สาวเจ้าจงครอบครอง เป็นหนึ่งในสอง
แห่งสุริยันจันทรา

 

ถึงไม่"หล่อ"แต่ก้อขอแค่"น่ารัก" มิอาจหักห้ามใจมิให้หลง
ถึงจะปลงเป็นกายด้วยราคินทร์ ไม่อาจผินใจไปไกลข้า
สุดเหนื่อยล้าหักห้ามใจไม่ให้หลง ถึงแม้คงไว้ด้วยธรณีธาตุ
ก็ยังปรี่เข้ามาทับด้วยอากาศ แห่งฟามรักออกไปให้ไกลเอย .....




ปล. ขี้เกียจแต่ง มั่วเอา 555+

 

ขอบคุณค่าที่ชม แหมสฟิงค์เขินนะ แต่พี่สร้อยฟ้ามาลาคงยังไม่เห็นตอนกัดค่ะ แผลเป็นจากการกัดบ้างข่วนบ้างเต็มตัวเต็มน่าเลยค่ะ แบบว่าถูก spoiled มาแต่แรก ๆน่ะน๊า

 

ก็ดูหน้าเจ้าสฟิงค์สิ เอาเรื่องน่าดู แต่ก็ชอบนะ เจอตัวจะฟัดซะ พี่ก็เคยมีแมวดุๆ ด้วยนะ เล่นด้วยกันทีไรได้แผลทุกทีแต่ไม่เข็ด รอยแผลเป็นยังมีอยู่เลย

 

..........................โอ้ดวงจันทร์เจ้า
กระต่ายคอยเฝ้า.........มองจันทร์ส่องแสง
สีนวลงามตา............มองหาระแหง
มิรู้โรยแรง...............นะกระต่ายขาว

..........................โอ้ศศิธร
คืนนี้ทอดถอน...........ไม่เห็นดวงดาว
ศศิธรลับ.................เมฆดับแสงพราว
หมดสิ้นแสงขาว.........และแสงดาวเดือน

..........................โอ้เจ้าดวงแข
กระต่ายเฝ้าแล...........เล่นล้อดุจเพื่อน
เต้นอวดแสงจันทร์.......ทุกวันไม่เลือน
มาเยี่ยมมาเยือน.........ล้อดวงแขไข

..........................โอ้เจ้าจันทร์เพ็ญ
ทุกค่ำยามเย็น...........แสงเด่นจับใจ
สงสารกระต่ายน้อย.....เฝ้าคอยคว้าไขว่
ส่งสายตาให้............เว้าวอนดวงจันทร์

..........................โอ้เจ้าจันทรา
กระต่ายต่อว่า...........ไม่ยอมมองกัน
น้อยใจยิ่งนัก............นึกรักผูกพัน
แต่จันทรานั้น............ก็ไม่หันมอง

..........................โอ้เจ้ากระต่าย
ไม่เคยนึกหน่าย..........ตั้งใจหมายปอง
เก็บดาวเกลื่อนฟ้า.......มาลาร้อยคล้อง
ให้ดวงจันทร์ครอง.......ประดับงามตา

..........................โอ้กระต่ายเต้น
คืนนี้วันเพ็ญ.............วิ่งตามแสงฟ้า
ดาราแลเดือน...........พราวเกลื่อนนภา
ประดับประดา...........ทั่วฑิฆัมพร

.........................โอ้กระต่ายเศร้า
คืนนี้ไร้เงา..............จิตใจเว้าวอน
ข้างแรมเดือนลับ.......ฟ้าดับแสงนอน
หวนนึกถึงตอน.........พระจันทร์วันเพ็ญ


กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘

 

ใจของพี่เป็นอย่างไรใคร่อยากรู้
เที่ยวมาตู่หยิบยื่นให้น้องเชียวหนา
มิต้องการของคนอื่นมาเชยตา
ให้สาวอื่นเถิดหนานะท่านชาย

 

ใจของพี่อยู่กับใครใยเจ้าถาม
อยู่กับเจ้าทุกๆยามอย่าสงสัย
ให้กับเจ้าอยู่กับเจ้าแล้วทั้งใจ
หมดหัวใจอยู่กับเจ้าแล้วน้องยา......

หรือรังเกียจที่พี่จนพี่ไร้ทรัพย์
มองเหยียดนักพี่นี้ด้อยการศึกษา
จึงไม่แลพี่เลยแม้ปลายตา
โอ้น้องยาเจ้าไม่แคร์ใจพี่เลย..........(kiss)(kiss)(kiss)

 

ถ้าใจพี่อยู่กับน้องหมดทั้งใจ
แล้วเหตุใดยังจ่ายแจกให้คนอื่น
หากกล่าวไว้ถ่มน้ำลายแล้วคงคืน
กลับมากลืนกินต่อนะพ่อชาย

หากไร้ทรัพย์อับปัญญาดังว่าแล้ว
ตัวพี่แก้วหมายดอกฟ้าน่าใจหาย
แต่นี่น้องดูที่ใจของท่านชาย
สำคัญหมายมากกว่าจึงจะแล....

 

ถึงตัวพี่เรียนน้อยด้อยศึกษา
แต่ปัญญาพี่นี้ไม่เป็นสอง
พิสูจน์แล้วเขากล่าวขานสุดเรืองรอง
จึงให้เจ้าจับจองก่อนใครๆ

หากใจพี่อยู่กับน้องเพียงคนเดียว
ไม่แลเหลียวหญิงใดใครคนอื่น
เจ้าจะรับไว้เลยช่างน่าปลื้ม
งั้นพี่ยื่นให้น้องหญิงเพียงคนเดียว..........(kiss)(kiss)(kiss)

 

พี่ยื่นใจให้น้องเพียงผู้เดียว
จะไม่เหลียวแลมองผู้อื่นหรือ
สตรีอื่นงามพร้อมชื่อเลื่องลือ
ยังมีอีกหลายชื่อมากหลากนาม

น้องขอขอบ คุณนะ จ๊ะท่านพี่
ที่ยื่นมอบ ใจดวงนี้ แต่ขอถาม
หากหญิงอื่น หมื่นแสน ทั่วเขตคาม
ที่พี่เคย ยอคำ อำเภอใจ

น้องมิต้อง ชอกช้ำ ระกำหรือ
ก็พี่คือ มีมากใจ จะหาไหน
คารมลิ้น กลเล่ห์ ที่บอกไป
น้องต้องตรม ตรอมใจ ตายจริงเชียว....