ชอบ ไม่ชอบคือเชื้อก่อภพก่อชาติใช่หรือไม่

ลพ.ปราโมทย์เทศน์จากประการณ์
การเจริญสติปัฏฐานของตนเองสอนด้วย
ภาษาที่เข้าใจง่ายๆ
ใครไม่เข้าใจเอาแต่มึนก็ไม่ไหวแล้วล่ะ
ไม่มีใครสอนเทคนิคกรรมฐานง่าย
กว่านี้แล้วใน พ.ศ.นี้

 

โยคีใหม่อยากฝึกเจริญสติ ไปดูเองไม่เกิน
10 คลิปต้องเข้าใจได้ฝึกได้
ไม่มีการนำออก
นอกเรื่องสติปัฏฐาน
มีแต่เนื้อจึงไม่หลงทางแน่นอน
ส่วนท่านลุงแมวชอบสายหลวงพ่อคำเขียน
สุวัณโณ
ศิษย์หลวงพ่อเทียนย
กมือสร้างจังหวะสร้างสติ
14 จังหวะ
ก็โอเคฮับ

 

ท่านลุงแมว
ดูลมดูจิต เหมาะสำหรับ
วิถีคนเมือง คือยังทำงาน
มีหน้าที่รับผิดชอบทางโลกเยอะอยู่ครับ
ถ้าไม่ค่อยมีภาระอะไรแล้ว
การเคลื่อนไหวร่างกายเหมาะสุดครับ
ปล แล้วแต่ชอบเลยครับ

 

ที่เห็นอยู่สักสามสี่กระทู้นี่เท่าทราบคือกรรมแน่นอน ประเด็นคือใครจะสลายได้ก่อนกัน ที่ทักว่าลุงแมวเหมือนมีอะไรติดค้าง มันก็แสดงออกมาแล้ว ยิ่งพะวงสงสัยยิ่งไม่รู้จบ กรรมที่สร้างไว้หากเราสร้างก็สลายเหตุนั้นเสีย ส่วนผลของเหตุเก่าเราไม่อาจจะลบล้างได้ เหตุใหม่จะไม่มี เป็นทางที่จะดำเนินต่อไม่ว่าใครต่อใครจะใช้คำว่าอะไร นั่นคือมรรค

 

ควรละได้ทั้งความพอใจ และความไม่พอใจ อย่าไปถือเหตุในรูป-นามว่าเป็นตัวตน ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ตัวตนของเรา

 

ฟางว่านมันเนิ่นนานพอที่จะแก้ไขได้แล้วเช่นกันนะ อย่าใส่ใจจนเกินความจริงในแง่ของคำบัญญัติ หาตัวตนจริงๆให้เจอก็จบ แต่จะบอกว่านั่นเป็นหรือไม่เป็นตัวตนก็สุดแล้วแต่จะพิจารณานะคับ ถ้าง่ายจริงมันคงไม่มีคำว่าเขาโคและขนโค หรอกคับ วันนึงเราทุกคนก็ละสังขารและตายจากในอัตภาพนี้อย่าเสียประโยชน์เพียงเพราะจินตนาการและการยึดติด

 

เอาอะไรไปละฮับ

 

เอาอะไรไปใช้ในการหาตัวตน
ให้เจอฮับ
ควรต้องบอกฟางว่านให้เข้าใจด้วยเพราะดูว่า
ฟางว่านพูดเรื่อง"การละ" เป็นเรื่องง่ายๆ
เหมือนปล่อยสิ่งของออกจากมือ

 

ที่มันดูเหมือนง่ายเพราะเราทุกคนรู้ว่ากิเลสเกิดที่ไหนแต่เราไม่กี่คนที่เห็นว่ามันเกิดอย่างไร แต่ที่พูดนี่ก็จากคำกล่าวของหลายๆคน ถ้ามันเกิดที่กายก็ดูที่กาย แต่ถ้ามันเกิดที่ใจก็ดูที่ใจ หรือถ้ามันเกิดที่อะไรต่างๆนานานั้นก็ดูที่ตรงนั้น เรื่องจะดูได้ยังไงเมื่อลำพังจะทำให้มีสติระลึกรู้เพื่อหาต้นสายปลายเหตุมันยังทำไม่ได้ เลยมักจะนึกเอาว่าเพราะอย่างนั้นจึงเป็นอย่างนี้ แบบนี้เรียกเวียนไปเรื่อย ให้นั่งบอกว่าหาโน่นนี่นั่นคงบอกกันยาก ขึ้นอยู่กับว่า ปัจจุบันหรือตอนนี้เห็นสิ่งที่เรียกว่ากิเลสหรือยัง เพราะถ้ายึดตามคำกล่าวใครๆ ของตนเองจะไม่มีวันเห็น จึงจะเป็นไปได้ในทางมหาสติปัฏฐานธรรม ว่าด้วยอะไรบ้างคงไม่เอ่ย แต่ไม่ใช่สิ่งที่ทำเล่นๆเอาไว้มานั่งฟุ้งไปเรื่อยไปแน่ถ้ารู้

 

ที่เทียบได้เช่นเรื่องปิดหลุมตีเหี้ย แต่เมื่อเราไม่เห็นหลุมก็ปิดไม่ได้ ปิดดินเปล่าๆ ที่คิดว่ามีเหี้ยรอยังไงเหี้ยมันก็ไม่โผล่ เพราะมันยังไม่เห็นหลุม เรียกว่าปิดมั่วปิดไปเรื่อย

 

อย่ามองข้ามสิ่งเล็กๆ หลายคนชอบคิดว่าฉันทำทานมามาก ฉันรักษาศีลมามาก ฉันภาวนามามาก จุดเล็กนี้คือเพราะว่าไม่คำนึงถึงว่า ทาน ศีล ภาวนา เป็นเพียงเครื่องขัดเกลาและยังคงเป็นเช่นนั้นเสมอไม่แปรเปลียน ขัดเกลาอะไรคงไม่พูดมากแต่จากข้อความข้างต้นคงเห็นได้ว่าเพราะคิดว่ามากแล้วจึงคิดว่าดีกว่าคือจุดเล็กๆที่ติดค้างและจุดเล็กๆเมื่อสะสมเอาไว้มากมันจะกลายเป็นจุดใหญ่ ก็แล้วแต่ว่าใครจะเอะใจก่อนกัน ถ้าหวังเช่นใดก๋ได้ตามนั้นเสมอ แต่บางสิ่งไม่ได้เกิดจากเพราะการคาดหวัง ถ้าขัดเกลาตนเองได้ก็ถือเป็นทางที่ดี ด้วยศีล ทาน ภาวนา คงไม่ใช่เพียงแค่ก็ทำมากจึงไปสู่ภพสุขคตินะ หวังว่ามองเห็นนะ