ชีวิต...เป็นของไม่เที่ยง...แต่ ความตาย...เป็นของเที่ยง

เรียน....ท่าน.....ที่นับถือทุกท่าน.... ครับ

พอดี... ผมมีเรื่อง....ที่อยากจะเล่าให้ท่านฟัง ครับ......ว่า วันนี้ ( 20 มีนาคม 2552 ) .....คุณตาของผม เพิ่งเสียไปเมื่อคืนนี้.....ท่านเลี้ยงผมมา ตั้งแต่เด็ก.....ผมจึงรักท่านมาก .....ตอนเด็กๆ ถึงผมจะซนมาก.....แต่อย่าว่าแต่การโดนตีเลย....แม้คำดุด่าว่ากล่าวสักคำ......ยังไม่มีหลุดออกมา จากปากของท่านเลย......ท่านรักผมมาก ผมเองก็รักท่านมาก.....

เสียแต่ว่า ท่านยังเป็น "ปุถุชน" อยู่.....ซึ่งก็ทำบาปบ้าง ทำบุญบ้าง.....ไปตามประสาคนบ้านนอก......ก่อนหน้าที่ท่านจะเสีย ผมได้ไปเยี่ยมท่าน ไปกราบท่าน ท่านยกแขนแทบไม่ไหว แต่ก็ยังพยายามเอามือมาวางที่หัวผม แล้วพูดว่า....พล มาแล้วเหรอ......ท่านน้ำตาคลอ.....แล้วก็เงียบไป

ผมจึงจับที่แขนของท่าน......แล้วกำหนดจิตถึง คุณพระรัตนตรัยและครูบาอาจารย์ มี หลวงปู่ดู่-หลวงปู่ทวด หลวงปู่ใหญ่ และ หลวงพ่อพระอุปคุต....เป็นที่สุด.....ได้เห็น "กายใน" ของคุณตาผม ...เป็นสีดำ......ก็รู้ว่า ไม่รอด แน่แล้ว.....จึงอาราธนาบารมีพระทั้งหมด.....ช่วยให้คุณตาของผม...ไปดี....ไปสู่สุคติภูมิ.....สักพัก เห็นกายทิพย์ของท่าน เปลี่ยนเป็นสว่างขึ้น.....และมี เครื่องทรงของเทวดา ปรากฏ......ผมจึงบอก ท่าน ไปว่า.....ตาๆ โมทนาบุญ....ที่ผมทำมาทั้งหมดนะ....ตาไม่ต้องห่วงอะไรนะ.....ทำใจให้สบาย.....พุทโธ ธัมโม สังโฆ....นะ ตา นะ......

คุณตาของผม ขยับตัวไม่ได้.....ได้แต่ ร้องอยู่ในลำคอ......จากนั้น ผมก็ขอดูว่า คุณตาผมทำกรรมอะไรมาบ้าง.....ก็เห็น บรรดาสัตว์ทั้งหลาย ที่ตาเคยฆ่า....ทั้ง เป็ด ไก่ ปลา ฯลฯ....มากันให้ครบทีเดียว......ที่เห็นชัดที่สุด ก็คือ... ปลาไหล....เห็นตาของผม กำลังรูดตัวปลาไหล ด้วยขี้เถ้า แล้วนำไปต้มทั้งเป็น......ซึ่งผมเองไม่ทราบมาก่อนในเรื่องนี้... มาทราบหลังจากที่ได้เล่าให้น้าผู้หญิงฟัง ... เขาได้ฟังก็บอกว่า... รู้สึกขนลุก... เพราะ ในสมัยก่อน คุณตาของผม จะชอบกิน ต้มเปรตปลาไหล มาก และ จะชอบทำด้วยตัวเองด้วย......สัตว์ที่เคยฆ่า มีสารพัด......แต่ช่วงที่คุณตาเลี้ยงผมมานั้น......ผมไม่ค่อยได้เห็นคุณตาจะฆ่าสัตว์เท่าไหร่นัก มีบ้าง นานๆ ที ......จึงไม่รู้ในเรื่องของ ปลาไหล ที่ว่านี้มาก่อน....


ด้วยอานิสงส์แห่งการปฏิบัติธรรมของผม และ จากการที่คุณตาได้เปิดจิตเปิดใจกับผม (เพราะท่านรักผมมาก)......จึงทำให้ท่านรอดพ้นไปจาก "อบายภูมิ" ได้อย่างหวุดหวิด....ประเภทฉิวเฉียดเลยทีเดียว......เป็นเพราะ "ธรรมะจัดสรร" แท้ๆ .....

ผมเองไม่ได้มีความรู้สึกโศกเศร้าเสียใจเลย แม้แต่น้อย....กลับรู้สึกดีใจ ด้วยซ้ำไป ว่า.....เราไปทันเวลาพอดี..... เราได้ทำหน้าที่อย่างสุดความสามารถแล้ว.....อายุขัยของท่าน 77 ย่าง 78 .....ก็ถือได้ว่า.....เป็นกำไรชีวิตแล้ว.....ตัวผมเองจะอยู่ได้ถึงท่าน รึเปล่า....ก็ไม่รู้.....พรุ่งนี้ ( 21 มีนาคม 2552 ) ....ผมคงต้องไปช่วยจัดงานศพให้คุณตาของผม ร่วมกับ ลูกๆ หลานๆ คนอื่นๆ ของท่าน.....

ขอเรียน ทุกท่านว่า.....อย่าได้ประมาทในชีวิต....อย่าได้ประมาทใน " กฎแห่งกรรม"....เลย ....... ชีวิต เป็นของไม่เที่ยง....แต่ ความตาย เป็นของเที่ยง...... "บุญกุศล" และ "คุณพระรัตนตรัย".....ย่อมเป็นที่พึ่งของสัตว์ทั้งหลาย ....ทั้งใน โลกนี้ และ โลกหน้า......

อนึ่ง ความจริง....ผมได้เคยแนะนำ "ธรรมะ" ให้คุณตาของผมแล้ว.....แต่ ท่านค่อนข้างจะดื้อรั้นมาก.....บางที ก็เถียงกับผมว่า.....สัตว์ที่ท่านฆ่า ก็ล้วนเพื่อเป็นอาหาร ทั้งสิ้น.....จะบาปตรงไหน......ผมก็ยังขอให้ท่าน ถึงจะทำบาปไปบ้าง.....ก็ให้หมั่นทำบุญมากๆ......แต่ท่านก็เฉยๆ....เพราะ ท่านถือว่า....ท่านเอง ก็เคยบวชเรียนมาก่อน........แต่อย่างว่า "จิตก่อนตาย" .....สำคัญมากๆ.....ถ้าสะสมกรรมใดไว้มาก.....โดยเฉพาะ "อกุศล" .......หากไม่แก้ไข ด้วยการ " ภาวนา" แล้ว......ยากนัก.....ที่จะตามระลึกถึง "บุญกุศล" ที่ตน เคยทำมาก่อนได้.......โดยเฉพาะ ในช่วงเวลาอันสำคัญนี้.......ขอให้ทุกท่านพึงสังวรณ์ไว้ให้ดี......อย่าได้มีความประมาทเลย......

บุญกุศลใด ...ที่จะพึงบังเกิด... จากการเขียนบทความนี้.........ข้าพเจ้าขออุทิศ "บุญ" นั้น.....ให้แก่ คุณตา....ของข้าพเจ้า จงทุกประการ เทอญ....

ขอความเจริญในธรรม.....จงมีแก่ทุกท่าน ครับ.....

พุทโธ ธัมโม สังโฆ......

ธรรมะสวัสดี......

หมอพล.....
<!-- / message --><!-- edit note -->

 

โมทนาสาธุบุญ


ร่างนี้ใจนี้ มีเสื่อมไปเป็นธรรมดา

ละความความชั่วด้วยศีล ทำความดีด้วยทาน จิตเบิกบานด้วยภาวนา

 

อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ
สาธุ <!-- / message -->
<!-- / message -->

 

ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ / ขออานิสสงส์นี้จงมีแด่คุณตาด้วยเถิด

 

ร่วมอนุโมทนาบุญเพื่อนสมาชิก
ขอให้จิตคุณตาสถิตย์ ณ สถานที่อันสงบด้วยเทอญ

 

อนุโมทนาค่ะ อ่านแล้วได้ความรู้และปฏิบัติได้จริง

แล้วไม่ทราบว่าจะปฏิบัติอย่างไรถึงจะถึงขั้นเจ้าของกระทู้บ้างเพราะว่าตอนนี้ก็มีอาม่าที่ป่วยอยู่เหมือนกันค่ะ