ฐานที่ตั้งจิต

ฐานที่ไม่อิงอาศัยตำแหน่งของรูปกาย
-
เป็นการใช้สติ-สัมปชัญญะ ประคอง รักษา ให้จิตอยู่ในอารมณ์อันเป็นกุศล ในทางแห่งศีล-สมาธิ-ปัญญา มรรคมีองค์แปด

ไม่สนใจว่า จะอยู่ตรงจุดใดของรูปกาย อันเป็นที่อาศัยนี้
แต่อาศัยกุศลธรรมต่างๆ เป็นฐาน เป็นที่ระลึก




ฐานที่อาศัยจุดตำแหน่งต่างๆของรูปกาย
เป็นการอาศัยสติ-สัมปชัญญะ ระลึกนึกถึงอารมณ์อันเป็นกุศล
ไว้ ณ บริเวณใดบริเวณหนึ่งของรูปกาย
หรือบริเวณมิติพลังงานละเอียดที่ซ้อนทับกับร่างกาย
เพื่อรวมกำลังของนามไว้กับรูป(กาย)จนเป็นหนึ่ง
แล้วจึงอาศัยกำลังนั้นมาพิจารณาธรรมที่ละเอียด
ในภายหลัง



------------------------------------


ไม่ว่าจะฝึกฝนสติ-สัปชัญญะ ในแบบไหน
จงเป็นไป ตามแนวศีล สมาธิ ปัญญา วิมุตติ วิมุตติญาณทัศนะ

เพื่อให้จิตมีกำลังละนิวรณ์ อกุศลเครื่องข้อง
แล้วสงบ นิ่ง ละเอียด เพียงพอที่จะเห็นความจริง
ที่ปกติจะมองไม่เห็น จนประจักษ์ชัดใน
อริยสัจจ์ มีความพ้นทุกข์เป็นลำดับขั้นไป
จนกว่าจะถึงซึ่งพระนิพพาน