ตะลอนบุญ 17-23 ตุลาคม 2551

จนเวลาประมาณทุ่มหนึ่ง เราก็ไปสวดมนต์ทำวัตรเย็น
สถานที่สวดมนต์เป็นที่พักของผู้ที่มาปฏิบัติธรรมเป็นประจำ
พี่ผู้หญิงบอกว่าคืนนี้ต้องสวดมนต์กันเอง เนื่องจากพระหลายรูปออกธุดงค์ไปกันแล้ว

หลังจากสวดมนต์และทำสมาธิ เราก็เดินกลับออกมาที่พัก
ระหว่างทางท้องฟ้ามืดสนิท มีดวงดาวทอประกายระยิบระยับเต็มท้องฟ้า
เหมือนกับเหล่าดวงดาวเหล่านั้นอยู่ใกล้แค่เอื้อม
เนื่องจากถ่ายรูปดาวบนฟ้าไม่ติด จึงเก็บรูปดวงไฟบนยอดเจดีย์บู่ทองกิตติมาแทน


<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>

 

กลับมาถึงที่พัก ใครใคร่จะทำสมาธิ หรือจะอ่านหนังสือ
หรือจะพักผ่อน ก็ตามแต่ความต้องการของแต่ละคน
ณ.อ่านหนังสือได้ไม่นานนัก ประมาณเกือบเที่ยงคืน
ก็ทนต่อความง่วงและความเพลียไม่ได้ เลยเข้ามุ้งราตรีสวัสดิ์
ปล่อยให้พี่ชานนอ่านหนังสือต่อไป
<!-- / message --><!-- sig -->

 

ตีสี่ได้เวลาหุงหาอาหารเช้า พวกเราก็ลุกขึ้นมาช่วยแม่ครัวทำอาหาร
ซึ่งส่วนหนึ่งเราก็ได้มอบอาหารและของใช้ในครัวร่วมทำบุญตั้งแต่ตอนเย็นแล้ว
พี่สาจัดการหุงข้าวใส่หม้อข้าวที่เราซื้อไป เพื่อเตรียมถวายหลวงปู่ในตอนเช้าด้วย

ผู้คนเริ่มทะยอยกันเข้ามาร่วมทำบุญมากขึ้น จากสายตาประมาณ กว่า 30 คนได้

เห็นพี่ชานนเดินผ่านไปทางกุฏิหลวงปู่ มาทราบภายหลังว่า
พี่ชานนได้มีโอกาสสงฆ์น้ำให้หลวงปู่ พี่ชานนเล่าว่าเมื่อคืนหลังจากอ่านหลังสือได้สักพัก
ก็ออกมาเดินจงกรมรอบเจดีย์บู่ทองกิตติ และทำสมาธิจนสว่าง ก็ไม่คิดว่าจะได้สรงน้ำ
ให้ท่านเพราะสายแล้ว แต่ก็ยังอยากเดินไปดูที่กุฏิหลวงปู่สักหน่อย
ปรากฏว่าเหมือนท่านจะรออยู่ หลวงปู่ยังไม่สรงน้ำ พอพวกลูกศิษย์เห็นพี่ชานนไปถึง
ก็แหวกทางให้พี่ชานนได้สรงน้ำท่าน พี่ชานนบอกว่าโชคดีมากๆ
ถือว่าเป็นบุญจริงๆ ที่ได้สรงน้ำให้ท่าน

 

หลังจากพี่ชานนไปทางกุฏิหลวงปู่ไม่นานนัก
พระสงฆ์ประมาณ4-5รูปก็เดินมาที่ศาลาฉันท์ ส่วนหลวงปู่นั่งรถกอล์ฟมา

เราร่วมถวายภัตราหารเช้าแก่พระสงฆ์ โดยพี่สาไม่ลืมยกหม้อหุงข้าว
ที่มีข้าวสวยอยู่ในนั้นมาร่วมถวายด้วย

และเราก็ประจักษ์ว่าผู้มาร่วมทำบุญที่นี่เสียงดีกันทุกคน
สวดมนต์ด้วยพลังเสียงอันดังฟังชัดกันทุกคนเลย



<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>

 

หลังจากอาหารเช้า พี่สากลับไปล้างห้องน้ำต่อจากที่ทำค้างไว้
พี่ชานนก็ไปคุยกับท่านพระต่อ
ส่วน ณ.เก็บกวาดศาลา แล้วไปเก็บกวาดใบไม้ที่ล่วงลงมา
ระหว่างนั้นพี่ผู้หญิงก็เล่าประวัติวัดให้ฟังว่า
วัดป่าวิเวกวัฒนารามเพิ่งเปิดตัวได้ประมาณ 2 ปี
เนื่องจากหลวงปู่ไม่เปิดวัด เพราะเป็นวัดปฏิบัติ
ซึ่งต้องการความสงบ สันโดษ ในการปฏิบัติธรรม
ท่านจะรับเฉพาะลูกศิษย์ที่ตามๆ กันมาตั้งแต่สมัยแรกๆ เท่านั้น
แต่ต่อมาด้วยศรัทธาอันมากมายของสาธุชน ประกอบกับหลวงปู่ชราภาพมากขึ้น
หลวงปู่จึงเปิดวัดให้คนเข้ามาปฏิบัติธรรมมากขึ้น

 

เจดีย์บู่ทองกิตติ ตามประวัติที่ได้ฟังมา คือหลวงปู่ได้ไปแสดงธรรมให้เศรษฐีขี้เหนียวคนหนึ่งฟัง
จนเกิดความศรัทธาในธรรมมะจึงได้บริจาคเงินสร้างเจดีย์ขึ้นมา
พี่ผู้หญิงเล่าให้ฟังอีกว่า เจดีย์นี้ศักดิ์สิทธิ์มาก หลายคนมาอธิษฐานแล้วสำเร็จดั่งคำอธิษฐาน





<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>

 

ตรงใกล้ๆเจดีย์บู่ทองกิตติเป็นโบสถ์สีขาวสะอาดสวย
มีกิเลนเฝ้าอยู่ทางเข้า




<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>

 

ก่อนกลับเราขึ้นไปกราบลาหลวงปู่จามเงียบๆที่กุฏิท่าน
เนื่องจากท่านนอนหลับอยู่

เราออกจากวัดป่าวิเวกวัฒนาราม มุ่งหน้าวัดภูจ้อก้อ
ซึ่งมีเจดีย์อัฐิของหลวงปู่หล้า เขมปัตโต อยุ่ที่นั่น







<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>


</FIELDSET>

 

ท้องฟ้าวันนี้สดใสมาก เรามุ่งหน้ากันต่อไปสู่จุดหมายที่ตั้งไว้



<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>

 

แล้วเราก็มาถึงวัดภูจ้อก้อซึ่งอยู่บนเขา เราต้องไต่ขึ้นตามบันไดนี้ไป
ไกลไม่ใช่เล่น เรียกได้ว่ามีหอบเล็กๆ กันหลายฟืด





<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>

 

ความสูงก็ไม่ใช่น้อยๆ มองออกมาก็เห็นยอดเขาอีกลูกอยู่ไม่ไกล


<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>

 

เราขึ้นมาจนถึงวัดภูจ้อก้อ
มีรูปหลวงปู่หล้าหาบน้ำอยู่ที่ด้านหน้า
ในสมัยก่อนที่บนภูนี้กันดานน้ำมาก
กิจวัตรประจำของหลวงปู่ก็คือต้องลงไปหาบน้ำขึ้นมาใช้
หนทางทั้งสูงทั้งชัน แต่ท่านก็ปฏิบัติของท่านเรื่อยมา



<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>

 

เราต้องขึ้นไปต่ออีกหน่อยถึงจะเป็นเจดีย์ของหลวงปู่




<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>

 

เข้าไปกราบนมัสการหุ่นขี้ผึ้งหลวงปู่






<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>


</FIELDSET>

 

ชมเครื่องอัฐบริขาร และอัฐิธาตุของท่าน





<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>


</FIELDSET>

 

พร้อมชมทิวทัศน์สวยๆ รอบๆ เจดีย์



<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>

 

เราได้ถวายสังฆทานและปัจจัยให้กับท่านเจ้าอาวาส
คุยกับท่านได้ครู่หนึ่ง เราก็ลาท่านลงสู่เบื้องล่างออกเดินทางกันต่อไป





<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>

 

จุดหมายต่อไปของเราคือ วัดเจดีย์ชัยมงคล ซึ่งอยู่ไม่ห่างจากวัดภูจ้อก้อนัก

เรามาถึงประตูทางเข้า รถเข้าไปไม่ได้ เราต้องเดินขึ้นไปตามทางนี้
ซึ่งเป็นทางใช้สำหรับเดินขึ้นไปเจดีย์



<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>

 

เราเดินกันมาได้สักประมาณไม่เกินสิบนาที ก็มองเห็นเจดีย์ตั้งเด่นอยู่ไม่ไกล



<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>

 

แค่ได้เห็นหัวเสาที่ตั้งเป็นอาณาเขตก็ตะลึงในความงาม


<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>