ตามรอยพระศาสดานั้นรู้ทันธรรมกาย (ตาสว่าง)

ท่านพี่ระมิงค์ที่เคารพ....
ขอบพระคุณสำหรับสาธกโวหารค่ะ

การละเมิดศีลข้อ ๕
ต่อมาพาขาดสติ
ขาดปัญญาพายั้งคิด
ผิดศีลข้ออื่นๆ ตามมา...
เอวัง...ด้วยประการฉะนี้

 

ยุคปัญญาบารมีนี่สนุกมากเลยนะครับ
พระวินัยกำหนดให้ดื่มได้เท่า 1 องคุลี...
พวกเราก็ 1 องคุลีเหมือนกัน แต่ว่าเอากะละมังมาเป็นภาชนะ...

แล้วยังไปเถียงหลวงพ่ออีกนะครับ...
หลวงพ่อเทศเรื่องสุราเมรัย แล้วถ้าเราไม่รู้ว่าเมาเป็นยังไงนี่เราจะไปเลิกมันได้ยังไงล่ะครับ เรามันต้องเคยเมาก่อน แล้วถึงจะรู้...

ผมเคยได้ยินแต่ศิษย์รุ่นพี่ไปลองเข้า เลือดออกปาก ออกจมูก ออกหู นอนหยอดน้ำข้าวต้มไปเกือบ 2 เดือน...

ถึงตาผมบ้าง ... หลวงพ่อฤษี หลวงพ่อปานมาสงเคราะห์ด้วยเมตตาทันที...
หัวใจเต้นต่ำกว่า 60 ครั้งต่อนาที...
ไม่รู้สึกตัวแล้ว...
อาเจียรจนน้ำย่อยออกมาหมด ไปนานแล้ว รากเขียวรากเหลืองนั่นเอง...
เล็บดำ ปากดำ ที่ชาวเราเขาเรียกว่า เหยี่ยวดำ
อาการกำลังจะช็อคตาย...อีกนิดเดียวจะไม่ได้มานั่งพิมพ์เหยงๆอยู่อย่างงี้แล้ว..
ถึง รพ.ในทันที...รอดตายออกมา นี่ผื่นขึ้นไปอีก 3 วัน กินอะไรไม่ลงเลยครับ...

นี่แหละครับ...พวกชอบท้าทาย...เกือบตายซะ...
คนทั่วไปดื่มก็ไม่ค่อยเท่าไร
พวกที่ปารวณาตัวแล้ว เจริญภาวนาแล้ว ไปทำผิดเองโดยเจตนานี่ โทษหนักกว่าหลายเท่า เพราะรู้ทั้งรู้ว่าผิดยังทำ อันนี้ถือว่าเลวมาก มากกว่าขี้เหล้าทั่วๆไป มันเลยต้องโดนแบบนี้เอง...

 

ศาสตราจารย์ (พิเศษ) เสฐียรพงษ์ วรรณปก เป็นอาจารย์หรือนักวิชาการทางด้านพุทธศาสนาและภาษาบาลี ราชบัณฑิตสาขาศาสนศาสตร์ และยังเป็นนักเขียนบทกวี ตำรา และบทความในนิตยสารหลายฉบับ เริ่มเขียนบทความให้นิตยสารต่วยตูน แล้วได้รับการชักนำให้เขียนลงคอลัมน์ประจำให้หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ ก่อนจะย้ายไปเขียนประจำให้หนังสือพิมพ์ในเครือมติชนและข่าวสด มีชื่อเสียงโด่งดังจากการเขียนวิจารณ์พระสงฆ์ที่ปฏิบัตินอกรีต โดยเฉพาะกรณีอดีตพระยันตระ อมโร รวมทั้งยังนับได้ว่าเป็นผู้บุกเบิกการตั้งชื่อเป็นมงคลนามแก่ตัวเจ้าของชื่อด้วย
ประวัติและการศึกษา[แก้]

เกิดเมื่อวันพฤหัสบดีที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2482 ที่บ้านโนนสูง ตำบลเลิงแฝก (ปัจจุบันคือตำบลหนองแวง) อำเภอบรบือ (ปัจจุบันคืออำเภอกุดรัง) จังหวัด มหาสารคาม เมื่อเรียนจบชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ได้บรรพชาเป็นสามเณรที่วัดอัมพวัน ซึ่งเป็นวัดประจำหมู่บ้าน ศึกษานักธรรมและบาลีไวยากรณ์กับอาจารย์มหาบุดดี ปุญญากโร(บุดดี สุวรรณคำ)เจ้าอาวาส จนกระทั่งสอบได้นักธรรมโทจึงได้ย้ายไปศึกษาต่อที่วัดมหาธาตุ อำเภอเมืองฯ จังหวัดนครพนม โดยเป็นลูกศิษย์พระมหาชม ธมฺมธีโร(พระราชปริยัตยาจารย์ อดีตเจ้าคณะจังหวัดนครพนม) สอบได้นักธรรมเอกและเปรียญ 3 ประโยค
หลังจากนั้นกลับไปอยู่ที่วัดอัมพวันในบ้านเกิด สอบได้เปรียญ 4 ประโยค แล้วจึงเดินทางมาศึกษาพระปริยัติธรรมที่วัดทองนพคุณ เขตคลองสาน กรุงเทพมหานคร เป็นศิษย์ของพระธรรมเจดีย์ (กี มารชิโน)อดีตเจ้าอาวาสวัดทองนพคุณ พ.ศ. 2508 ได้เดินทางไปศึกษาภาษาสันสกฤต ณ วิทยาลัยตรินิตี้ มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ (Trinity College, Cambridge University) ประเทศอังกฤษ โดยการติดต่อประสานงานของคุณสุลักษณ์ ศิวรักษ์ และได้รับทุนจากมูลนิธิเอเชียและมูลนิธิการศึกษาวัดทองนพคุณ พ.ศ. 2512 สำเร็จการศึกษาได้รับปริญญาตรีสาขาอักษรศาสตร์ (เกียรตินิยม) เมื่อเดินทางกลับประเทศไทยได้สอนพระปริยัติธรรม ณ วัดทองนพคุณ ดังเดิม พ.ศ. 2514 ได้ลาสิกขาและรับราชการเป็นอาจารย์คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์ จังหวัดนครปฐม พ.ศ. 2519 โอนไปเป็นอาจารย์สอนวิชาศาสนาเปรียบเทียบที่คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล ใน พ.ศ. 2522 โอนกลับไปคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากรตามเดิม จนได้รับการแต่งตั้งเป็นรองศาสตราจารย์ระดับ 9 ก่อนจะลาออกจากราชการเมื่อ พ.ศ. 2535
วิทยฐานะ[แก้]

เปรียญธรรม 9 ประโยคขณะเป็นสามเณร (รูปแรกในรัชกาลที่ 9 สมัยเริ่มสอบด้วยข้อเขียน และเป็นรูปที่สามในสมัยรัตนโกสินทร์) อุปสมบทในพระบรมราชูปถัมภ์
ปริญญาตรี (เกียรตินิยม) สาขาอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ประเทศอังกฤษ
ปริญญาโท สาขาภาษาตะวันออกโบราณ (บาสี-สันสกฤต) มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ประเทศอังกฤษ
ดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ สาขาศาสนาและปรัชญา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม พ.ศ. 2548
ดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย (มหาวิทยาลัยสงฆ์แห่งคณะมหานิกาย) พ.ศ. 2550
ผลงานประพันธ์[แก้]

ศาสตราจารย์ (พิเศษ) เสฐียรพงษ์ วรรณปก ได้เขียนบทความลงในวารสารสังคมศาสตร์ปริทัศน์ เมื่อครั้งเป็นพระภิกษุ โดยการชักชวนของคุณสุลักษณ์ ศิวรักษ์ ภายหลังได้เขียนบทความลงในนิตยสารต่าง ๆ เช่น ต่วยตูน, แม่และเด็ก, รักลูก, ชีวจิต เป็นต้น นอกจากนี้ยังมีคอลัมน์ในหนังสือพิมพ์ข่าวสด และหนังสือพิมพ์มติชน มีผลงานที่พิมพ์เป็นเล่มประมาณ 100 เล่ม
นามปากกา[แก้]
ไต้ ตามทาง ใช้เขียนเรื่องประเภทขำขันทีเล่นทีจริง
“เปรียญเก้าประโยค” ใช้เขียนเรื่องประเภทการใช้ภาษา
เสฐียรพงษ์ วรรณปก ใช้เขียนเรื่องประเภทวิชาการและสารคดี
มีผลงานหนังสือทางวิชาการและกึ่งวิชาการที่พิมพ์เผยแพร่มากกว่า 100 เล่ม อาทิ พุทธวจนะในธรรมบท, พุทธศาสนา ทรรศนะและวิจารณ์, พุทธจริยาวัตร พากย์ไทย-อังกฤษ, พุทธจริยาวัตร 60 ปาง, มีศัพท์มีแสง, บทเพลงแห่งพระอรหันต์ : Song of the Arahant, เพลงรักจากพระไตรปิฎก, พระไตรปิฎกวิเคราะห์, สองทศวรรษในดงขมิ้น, สู่แดนพุทธภูมิ, ไปไหว้พระบาทพระพุทธองค์, เนื้อติดกระดูก, นิทานปรัชญาเต๋า, พุทธวิธีแก้ทุกข์, สัมผัสพระพุทธเจ้าด้วยใจ, ยุทธจักรดงขมิ้น, ใต้ร่มใบบุญ, ฤๅสมัยนี้โลกมันเอียง, จุดศูนย์ถ่วง, บัวบานกลางเปลวเพลิง, ฝ่าความมืดสีขาว, ฟ้าสางเมื่อใกล้ค่ำ, สวนทางนิพพาน, พุทธศาสนสุภาษิต, พจนานุกรมไทย-อังกฤษ, ชุดสิบล่อหั่น (สิบอรหันต์) สี่เล่ม (1.สิบล่อหั่นต้นพุทธกาล 2.สิบล่อหั่นชีวิตพิสดาร 3.สิบล่อหั่นหญิง 4.สิบล่อหั่นน้อย) จุดประกายแห่งชีวิต, ภูฏาน ดินแดนแห่งพุทธศาสนา, ไปสืบพระพุทธศาสนาที่ศรีลังกา, พระไตรปิฎกศึกษา ชุด 1 ธรรมะนอกธรรมาสน์, พระไตรปิฎกศึกษา ชุด 2 วาระสุดท้ายของพระพุทธองค์, คำบรรยายพระไตรปิฎก, ช่องที่ไม่ว่าง, ผีสางคางแดง, สูตรสำเร็จชีวิต, ชีวิตตัวอย่าง หมอชีวกโกมารภัจจ์, คุณธรรมสำหรับนักบริหาร, จากเสฐียรพงษ์ถึงพระเทพเวที และพุทธทาสภิกขุ, ความเป็นมาแห่งพระธรรมวินัย : ทางออกกรณียันตระ อมโร, สองอาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ หลวงพ่อพุทธทาส และหลวงพ่อชา, คิดเป็นทำเป็นตามนัยพุทธธรรม, บางแง่มุมเกี่ยวกับพระพุทธองค์, เพื่อความเข้าใจถูกต้องเกี่ยวกับหลักกรรม, พระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช พระผู้ทรงเป็นอุบาสกรัตนะ, พระสูตรดับทุกข์, ธรรมะสู้ชีวิต, เมื่อพระพุทธเจ้าทรงเปิดโลก, มัชฌิมาปฏิปทา ทางสายกลางสองมิติ และสัปปุริสธรรม 7 นัยที่สอง, 9 พุทธ 9 เต๋า 9 เซ็น, สติ-สมาธิ, พระราชบัญญัติคณะสงฆ์ เพื่อความผาสุกแห่งสงฆ์, ธรรมะ HOW TO ฯลฯ
เกียรติคุณที่ได้รับ[แก้]

ได้รับพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ แต่งตั้งเป็นราชบัณฑิต ประเภทปรัชญา สาขาศาสนศาสตร์ พ.ศ. 2535
ได้รับพระราชทานเสมาธรรมจักร ในฐานะผู้เขียนหนังสือพระพุทธศาสนา พ.ศ. 2535
ได้รับรางวัลโทรทัศน์ทองคำ รายการส่งเสริมคุณธรรมดีเด่น รายการ “ดรุณธรรม” ทางช่อง 5 พ.ศ. 2535
ได้รับประทานเข็มเชิดชูเกียรติจากโรงเรียนนายร้อยอากาศอาวุโส กองทัพอากาศ พ.ศ. 2535
ได้รับเหรียญเชิดชูเกียรติจากโรงเรียนนายร้อยสามพราน กรมตำรวจ
ได้รับพระราชทานเหรียญดุษฎีมาลา เข็มศิลปวิทยา พ.ศ. 2543 สาขามนุษยศาสตร์ ในฐานะได้รับการยอมรับว่ามีความรู้ความสามารถและแสดงให้เป็นที่ปรากฏว่ามีฝีมือและมีชื่อเสียงยอดเยี่ยมในทางศิลปวิทยา
ได้รับรางวัลหนังสือวิชาการยอดเยี่ยมแห่งปี พจนานุกรมไทย-อังกฤษ จากบริษัท อมรินทร์พริ้นติ้งแอนพับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน) พ.ศ. 2546 โดยรับรางวัลร่วมกับคุณดำเนิน การเด่น
ได้รับการประกาศเกียรติคุณยกย่องเชิดชูว่าเป็นผู้มีคุณูปการต่อการศึกษาของชาติ จากคุรุสภา พ.ศ. 2553
ตำแหน่งและประสบการณ์[แก้]

เป็นศาสตราจารย์พิเศษ สาขาปรัชญาศาสนา มหาวิทยาลัยศิลปากร[1]
เป็นอาจารย์พิเศษ มหาวิทยาศิลปากร, จุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย และเป็นอาจารย์บรรยายเกี่ยวกับพระพุทธศาสนาและจริยธรรมตามสถาบันต่าง ๆ
เป็นที่ปรึกษา บริษัท มติชน จำกัด (มหาชน) และ บริษัท ข่าวสด
เป็นคอลัมนิสต์ประจำหนังสือพิมพ์รายวัน, รายสัปดาห์, รายปักษ์ และรายเดือน หลายฉบับ
เป็นราชบัณฑิต สำนักธรรมศาสตร์และการเมือง ประเภทปรัชญา สาขาศาสนศาสตร์
เป็นสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ พ.ศ. 2549-2551
เคยรับราชการเป็นรองศาสตราจารย์ระดับ 9 คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร
เป็นกรรมการร่างหลักสูตรวิชาพระพุทธศาสนา ระดับมัธยมศึกษาตอนต้นและตอนปลาย
เป็นผู้แต่งตำราเรียนวิชาพระพุทธศาสนา ระดับมัธยมศึกษาตอนต้นและตอนปลาย
เป็นประธานกรรมการจัดทำคู่มือการสอนพระพุทธศาสนา ระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย
เป็นประธานกรรมการผลิตตำราเรียน ระดับมัธยมศึกษาตอนต้น ของกรมการศึกษานอกโรงเรียน
เป็นที่ปรึกษากรรมาธิการศาสนา จริยธรรม และวัฒนธรรม สภานิติบัญญัติแห่งชาติ พ.ศ. 2549
เป็นที่ปรึกษาอนุกรรมาธิการฝ่ายกฎหมายพระพุทธศาสนา สภานิติบัญญัติแห่งชาติ พ.ศ. 2549
เป็นรองประธานคนที่ 3 กรรมาธิการวิสามัญศึกษาและส่งเสริมการสร้างคุณธรรมและจริยธรรม แก่นักการเมือง ข้าราชการ และประชาชน สภานิติบัญญัติแห่งชาติ พ.ศ. 2549
เป็นประธานอนุกรรมาธิการจริยธรรมสำหรับข้าราชการ สภานิติบัญญัติแห่งชาติ พ.ศ. 2549
เป็นประธานอนุกรรมาธิการพระพุทธศาสนา สภานิติบัญญัติแห่งชาติ พ.ศ. 2549
เป็นรองประธานคณะกรรมการอำนวยการจัดงานเฉลิมพระเกียรติฯ บรรพชาสามเณร 84,000 รูป เพื่อถวายเป็นพระราชกุศล สภานิติบัญญัติแห่งชาติ พ.ศ. 2549
เป็นกรรมการฝ่ายประชาสัมพันธ์ จัดงานเฉลิมพระเกียรติฯ ไถ่ชีวิตโค-กระบือ และบรรพชาสามเณร 84,000 รูป เพื่อถวายเป็นพระราชกุศล สภานิติบัญญัติแห่งชาติ พ.ศ. 2549

เครื่องราชอิสริยาภรณ์[แก้]
พ.ศ. 2550 - Order of the White Elephant - Special Class (Thailand) ribbon.png เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้น มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.) [2]
พ.ศ. 2546 - Order of the Crown of Thailand - Special Class (Thailand) ribbon.png เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นมหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)[3]
เหรียญดุษฎีมาลา เข็มศิลปวิทยา พ.ศ. 2543
เครดิตข้อมูลจากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

 

ท่านอาจารย์เสฐียรพงษ์เมื่อก่อนผมชอบอ่านหนังสือที่ท่านเขียน แต่ตอนหลังเลิกอ่านเพราะท่านปรามาสหลวงพ่อฤาษีที่สอนเรื่องพระนิพพาน ท่านไม่เชื่อเรื่องมโนมยิทธิ
และอีกหลายเรื่องที่หลวงพ่อสอน

 

เคยอ่านหนังสือของอาจารย์เสฐียรพงษ์ วรรณปก หลายเล่ม
จำได้ว่าเล่มล่าสุดที่อ่านมีพี่ท่านหนึ่งส่งมาให้
เป็นหนังสือว่าด้วยการตั้งชื่อ การทำนายคนจากชื่อและนามสกุล

 

"ไปอ่านมานะคะ"

อุบลราชธานี - คณะครูเมืองอุบลไม่พอใจกระทรวงศึกษาฯ ให้เข้ารับการอบรมธรรมะกับวัดพระธรรมกาย เพราะไม่ใช้คำสอนตามหลักพุทธศาสนา แต่อวดอ้างตัวเอง มีการระดมเงินบริจาคในเชิงพุทธพาณิชย์ เบื้องต้นผู้อำนวยการเขตพื้นที่การศึกษาให้เขียนใบลาราชการต่อผู้อำนวยการโรงเรียน

ที่สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมเขต 29 จ.อุบลราชธานี นางกมลทิพย์ โชติจำรัส ครูชำนาญการพิเศษโรงเรียนศรีปทุมพิทยาคาร อ.เมือง พร้อมตัวแทนครูในเขตพื้นที่การศึกษาที่ต้องไปรับการอบรมธรรมะตามโครงการพัฒนาคุณธรรมครู ระหว่างวันที่ 28 ส.ค.- 2 ก.ย.นี้ กับสำนักปฏิบัติธรรมธุดงคสถาน ต.บุ่งหวาย อ.วารินชำราบ ยื่นหนังสือต่อผู้อำนวยการที่สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 29 ปฏิเสธไม่ขอเข้ารับการอบรมกับสำนักปฏิบัติธรรมดังกล่าว เนื่องจากเป็นสำนักปฏิบัติธรรมสาขาของวัดพระธรรมกาย

ทั้งนี้ เพราะเพื่อนครูกว่า 40 คนมีความเห็นว่าคำสอนของวัดพระธรรมกายขัดต่อหลักพุทธศาสนา มีการอวดอ้างตัว และทำพุทธศาสนาเชิงพุทธพาณิชย์ มีการระดมเงินบริจาคอย่างชัดเจน

ประกอบกับจังหวัดอุบลราชธานีมีวัดที่มีพระเกจิอาจารย์หลายรูปจำพรรษาสามารถให้คำอบรมสั่งสอนแก่คณะครูให้ปฏิบัติตามคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าได้เป็นอย่างดี จึงไม่ต้องการไปเข้ารับการอบรมกับทางวัดพระธรรมกายที่กระทรวงศึกษาธิการสั่งการ จึงมายื่นหนังสือคัดค้านคำสั่งดังกล่าว

ต่อมานายประวิทย์ หลักบุญ ผู้อำนวยการเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 29 จ.อุบลราชธานี รับหนังสือพร้อมชี้แจงว่า เรื่องดังกล่าวเป็นคำสั่งของกระทรวงที่มีการปฏิบัติต่อเนื่องมาถึง 2 ปี โดยคัดเลือกครูในโรงเรียนที่มีการสอนดีเด่นทั้งระดับมัธยมและประถมเข้ารับการอบรม และปีนี้วัดพระธรรมกายรับเป็นเจ้าภาพอบรมให้

ในรุ่นนี้มีครูต้องเข้ารับการอบรมทั้งสิ้น 103 คน หากคณะครูไม่ต้องการเข้ารับการอบรมต้องชี้แจงเหตุผลและมีหนังสือขอลาราชการต่อผู้อำนวยการโรงเรียน เพื่อชี้แจงไปยังกระทรวงศึกษาธิการให้รับทราบความเห็นต่อไปด้วย

ที่มา: Local - Manager Online -

 

สวัสดีขอรับ..ท่านบรรดาคุณครูทั้งหลายทั่วราชอาณาจักรไทย

เรื่อง ว่าด้วยแนวทางเพื่อการคัดค้านคำสั่งกระทรวงศึกษาธิการที่อิงกิจกรรมวัดธรรมกาย

กระผมเห็นสมควรว่าน่าจะมีการตั้งชื่อรวมกลุ่มกันใน Facebook เพื่อรวบรวมนัดหมายกันของเหล่าบุคคลากรการศึกษาทั่วประเทศ เพื่อแสดงจุดยืนร่วมกันคัดค้านนโยบายอันไม่ชอบธรรม
ที่อิงเกี่ยวข้องกับผลประโยชน์ของทางวัดธรรมกาย โดยเริ่มจากหนึ่งกลายเป็นสิบ เป็นร้อย เป็นพัน เป็นหมื่นเป็นแสน แล้วรวมร่างรูปแบบคัดค้านเพื่อเสนอต่อโลกออนไลน์ก่อน
เพื่อกระจายข่าว และเริ่มขยับทำหนังสือขอคำชี้แจงจากผู้ใหญ่ในกระทรวงศึกษาฯ
ให้ออกมาตอบคำถามสังคม...ว่าท่านมีเหตุผลใดถึงออกคำสั่งแบบมิชอบธรรมเช่นนี้

เชื่อว่า" ผู้อยู่ในความมืดดำ ย่อมกลัวแสงสว่างเสมอ"

เฉพาะการต่อสู้กันเองด้วยกำลังครูเพียงไม่กี่คน ย่อมไม่มีกำลังพอ
ฉะนั้นควรเริ่มแผนยุทธการนี้ทั่วประเทศเพื่อรวมพลังคัดค้าน


ขอเป็นกำลังใจให้คุณครูทั่วประเทศครับ

 

การร่วมกันต่อสู้ครั้งนี้ต้องถือว่า...

มิใช่แค่เพื่อตัวคุณครูเท่านั้นแต่เพื่ออนาคตของเด็ก ของคนในประเทศอีกหลายคน
โดยทีสำคัญคือเพื่อความมั่นคงของทั้ง ชาติ ศาสนา สถาบันพระมหากษัตริย์ เลยทีเดียว...อย่ายอมให้สิ่งไม่ชอบธรรมมาบดบังความสุจริตธรรมโดยเด็ดขาด...สู้โว้ย

 

ในเฟสบุ๊ค มีกลุ่มนี้ค่ะ
https://www.facebook.com/groups/161656550544585/
แต่สมาชิกกลุ่มอาจโพสต์ถ้อยคำไม่สุภาพบ้าง
และสมาชิกเป็นคนหลากหลายอาชีพ มาแสดงความคิดเห็นและแชร์ประสบการณ์ค่ะ
บับว่าเป็นอีกมุมมองที่น่าสนใจ
ว่าทำไมจึงมีคนไม่เห็นด้วยมากขนาดนี้

 

จริงๆแล้ว สิ่งที่เขาสอนและถ้าทำตามได้ก็เป็นสิ่งที่ดีมากค่ะ
เช่น ๕ ห้องชีวิต เนรมิตนิสัย
ห้องนอน ห้องแต่งตัว ห้องรับประทานอาหาร ห้องน้ำ ห้องทำงาน
(ห้องนอน - 5 ห้องชีวิต เนรมิตนิสัย)

และความดีพื้นฐานสากล ๕ ประการ
ความสะอาด ความเป็นระเบียบ ความสุภาพนุ่มนวล ความตรงต่อเวลา จิตใจผ่องใส


หากเราเลือกรับแต่สิ่งที่ดี ก็ไม่เป็นไรค่ะ

 

ทั้งนี้ เพราะเพื่อนครูกว่า 40 คนมีความเห็นว่าคำสอนของวัดพระธรรมกายขัดต่อหลักพุทธศาสนา มีการอวดอ้างตัว และทำพุทธศาสนาเชิงพุทธพาณิชย์ มีการระดมเงินบริจาคอย่างชัดเจน
(ที่ชัดเจนและเป็นอันตรายและเป็นภัยคือคำสอนที่เจตนาจะบิดเบือนไปจากพระธรรมคำสั่งสอนของผู้เป็นพระพุทธเจ้าผู้เป็นพระศาสดาของพระพุทธศาสนาครับ)
ประกอบกับจังหวัดอุบลราชธานีมีวัดที่มีพระเกจิอาจารย์หลายรูปจำพรรษาสามารถให้คำอบรมสั่งสอนแก่คณะครูให้ปฏิบัติตามคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าได้เป็นอย่างดี จึงไม่ต้องการไปเข้ารับการอบรมกับทางวัดพระธรรมกายที่กระทรวงศึกษาธิการสั่งการ จึงมายื่นหนังสือคัดค้านคำสั่งดังกล่าว

 

หลวงพ่อสด สอนเรื่องนิพพานแก่หลวงพ่อฤาษี..

อาตมาเองก็เป็นคนงมงายมาก่อน ในกาลก่อนใครพูดเรื่องนิพพานไม่เชื่อ นิพพานมีสภาพสูญ เขาว่าอย่างนั้น ต่อมา หลวงพ่อปาน วัดบางนมโค ซึ่งเป็นอาจารย์ ท่านเห็นว่า เรามีสันดานชั่วละมั้ง ก็ส่งให้ไปหา หลวงพ่อสด วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ไปเรียนกับหลวงพ่อสดประมาณ ๑ เดือน ก็ทำได้ตามสมควร เรียกว่าพื้นฐานมีอยู่แล้ว ต่อมาวันหนึ่งประมาณ เวลา ๖ ทุ่มเศษ หลังจากทำวัตร สวดมนต์ เจริญกรรมฐานกันแล้ว หลวงพ่อสดท่านก็คุยชวนคุย คนอื่นเขากลับหมด ก็อยู่ด้วยกันประมาณ ๑๐ องค์

วันนั้น ท่านก็บอกว่าฉันมีอะไรจะเล่าให้พวกคุณฟัง คือ พระที่ไปถึงนิพพานแล้ว มีรูปร่างเหมือนแก้วหมด ตัวเป็นแก้ว เราก็นึกในใจว่าหลวงพ่อนี่ไปมากแล้ว นิพพานเขาบอกว่ามีสภาพสูญ แล้วทำไมจะมีตัวมีตนแล้วท่านก็ยังคุยต่อไปว่า นิพพานนี้เป็นเมือง แต่ว่าเป็นทิพย์พิเศษ เป็นทิพย์ที่ไม่ต้องกลับมาเกิดอีก มีพระอรหันต์มากมาย คนที่ไปนิพพานได้ เขาเรียกว่า พระอรหันต์ จะตายเมื่อเป็นฆราวาสจะตายเมื่อเป็นพระก็ตาม ต้องถึงอรหันต์ก่อน เมื่อถึงอรหันต์ก่อนแล้วก็ตาย ตายแล้วก็ไปอยู่ที่นั่น ร่างกายเป็นแก้วหมด เมืองเป็นแก้ว สถานที่อยู่แพรวพราวเป็นระยับ อาตมาก็นึกในใจว่าหลวงพ่อนี่ไปเยอะ ตอนก่อนก็ดี สอนดี มาตอนนี้ชักจะไปมากเสียแล้วแต่ก็ไม่ค้าน ฟังแล้วก็ยิ้ม ๆ

ท่านก็คุยต่อไปว่า เมื่อคืนนั้น ขี่ม้าแก้วไปเมืองนิพพาน (เอาเข้าแล้ว) แล้วต่อมาคุยไปคุยมาท่านก็บอกว่า (ท่านคงจะทราบ ท่านไม่โง่เท่าเด็ก เพราะพระขนาดรู้นิพพานไปแล้ว อย่างอื่นก็ต้องรู้หมด แต่ความจริงคำว่า รู้หมด ในที่นี้ บรรดาท่านพุทธบริษัท ไม่ใช่รู้เท่าพระพุทธเจ้า แต่ทุกสิ่งทุกอย่างเท่าที่ควรจะรู้ ก็สามารถรู้หมด)ท่านก็เลยบอกว่า เธอดูดาวดวงนี้นะ ดาวดวงนี้สุกสว่างมาก ประเดี๋ยวฉันจะทำให้ดาวดวงนี้ริบหรี่ลง จะค่อย ๆ หรี่ลงจนกระทั่งไม่เห็นแสงดาว ท่านชี้ให้ดู แล้วก็มองต่อไป ตอนนี้เริ่มหรี่ ละ ๆ แสงดาวก็หรี่ไปตามเสียงของท่าน ในที่สุด หรี่ที่สุด ไม่เห็นแสงดาว ท่านถามว่า เวลานี้ทุกคนเห็นแสงดาวไหม ก็กราบเรียนท่านว่า ไม่เห็นแสงขอรับ ท่านบอกว่า ต่อนี้ไป ดาวจะเริ่มค่อย ๆ สว่าง ขึ้นทีละน้อย ๆ จนกระทั่งถึงที่สุด แล้วก็เป็นไปตามนั้น

พอท่านทำถึงตอนนี้ก็เกิดความเข้าใจว่า ความดีหรือวิชาความรู้ที่เรามีอยู่ มันไม่ได้ ๑ ในล้านที่ท่านมีแล้ว ฉะนั้นคำว่านิพพานจะต้องมีแน่ ท่านมีความสามารถอย่างนี้เกินที่เราจะพึงคิด ครูบาอาจารย์ต่าง ๆ ที่ศึกษามาในด้านกรรมฐานก็ดีหรือที่คุยกันมาก็ดี นี่ท่านรู้จริง ท่านก็ไม่ปฏิเสธเรื่องนิพพาน คำว่านิพพานสูญท่านไม่ยอมพูด ไปถามท่านเข้าว่านิพพานสูญรึ ท่านนิ่ง ในที่สุดก็ไปถาม ๒ องค์ คือ หลวงพ่อปาน กับหลวงพ่อโหน่ง ถามว่านิพพานสูญรึ ท่านตอบว่า ถ้าคนใดสูญจากนิพพาน คนนั้นก็เรียกว่านิพพานสูญ แต่คนไหนไม่สูญจากนิพพาน คนนั้นก็เรียกนิพพานไม่สูญ ก็รวมความว่า นิพพานไม่สูญแน่ทีนี้ต่อมา

หลวงพ่อสดท่านก็ยืนยันเอาจริงเอาจัง ต่อมาท่านก็สงเคราะห์คืนนั้นเอง ท่านก็สงเคราะห์บอกว่า เรื่องต้องการทราบนิพพาน เขาทำกันอย่างนี้ ท่านก็แนะนำวิธีการของท่าน รู้สึกไม่ยาก เพราะเราเรียนกันมาเดือนหนึ่งแล้ว ตามพื้นฐานต่าง ๆ ท่านบอกว่าใช้กำลังใจอย่างนี้ เวลาผ่านไปประมาณสัก ๑๐ นาที รู้สึกว่านานมากหน่อย ทุกคนก็ไม่ปฏิเสธเรื่องนิพพานมีจริง เห็นนิพพานเป็นแก้ว แพรวพราวเป็นระยับ พระที่นิพพานทั้งหมด เป็นแก้วหมด แต่ไม่ใช่แก้วปั้น เป็นแก้วเดินได้ คือแพรวพราวเหมือนแก้ว สวยงามระยับทุกอย่างที่พูดนี้ยังนึกถึงบุญคุณหลวงพ่อสดท่านยังไม่หาย ท่านมีบุญคุณมากรวมความว่า เวลานั้นเรายังเป็นคนโง่ อาจจะมีจิตทึมทึก

แต่ความจริงขอพูดตามความเป็นจริงเวลานั้นจิตไม่ดำ จิตใสเป็นแก้ว แต่ความแพรวพราวของจิตไม่มีการใสเป็นแก้วนั้น เวลานั้นเป็นฌานโลกีย์ ฌานสูงสุด ใช้กำลังเฉพาะเวลานะ ฌานโลกีย์นี้เอาจริงเอาจังกันไม่ได้ จะเอาตลอดเวลานี้ไม่ได้ เพราะอยู่ต่อหน้าครูบาอาจารย์ แล้วท่านก็สั่งว่า หลังจากนี้ต่อไป ทุก ๆ องค์ จงทำอย่างนี้จิตต่อให้ถึงนิพพานทุกวัน ตามที่จะพึงทำได้ อย่างน้อยที่สุด จงพบนิพพาน ๒ ครั้ง คือ ๑. เช้ามืด และประการที่ ๒. ก่อนหลับ หลังจากนี้ไป เธอกลับไปแล้ว ทีหลังกลับมาหาฉันใหม่ ฉันจะสอบ

เมื่อได้ลีลามาอย่างนั้นแล้วก็กลับ มาหาครูบาอาจารย์เดิม คือ หลวงพ่อปาน พอขึ้นจากเรือก็ปรากฏว่าพบหลวงพ่อปานอยู่หน้าท่า ท่านเห็นหน้าแล้วท่านก็ยิ้ม ว่าอย่างไรท่านนักปราชญ์ทั้งหลาย เห็นนิพพานแล้วใช่ไหม ตกใจ ก็ถามว่า หลวงพ่อทราบหรือครับ บอก เออ ข้าไม่ทราบหรอก วะ เทวดาเขามาบอก บอกว่าเมื่อคืนที่แล้วมานี่ หลวงพ่อสดฝึกพวกเอ็งไปนิพพานใช่ไหม ก็กราบเรียนท่านบอกว่า ใช่ขอรับ ท่านบอกว่า นั่นแหละ เป็นของจริง ของจริงมีตามนั้น หลวงพ่อสดท่านมีความสามารถพิเศษในเรื่องนี้

ก็ถามว่า ถ้าหลวงพ่อสอนเองจะได้ไหม ท่านก็ตอบว่า ฉันสอนเองก็ได้ แต่ปากพวกเธอมันมาก มันพูดมาก ดีไม่ดีพูดไปพูดมา งานของฉันก็มาก งานก่อสร้างก็เยอะ งานรักษาคนเป็นโรคก็เป็นประจำวัน ไม่มีเวลาว่าง ถ้าเธอไปพูดเรื่องนิพพาน ฉันสอนเข้าฉันก็ไม่มีเวลาหยุด เวลาจะรักษาคนก็จะไม่มี เวลาที่จะก่อสร้างวัดต่าง ๆ ก็ไม่ม

ฉันหวังจะสงเคราะห์ในด้านนี้ จึงได้ส่งเธอไปหาหลวงพ่อสด ก็ถามว่า หลวงพ่อสดกับหลวงพ่อรู้จักกันดีรึ ท่านก็ตอบว่า รู้จักกันดีมาก เคยไปสอบซ้อมกรรมฐานด้วยกัน สอบกันไปสอบกันมาแล้ว ต่างคนต่างต้นเสมอกัน ก็รวมความว่ากำลังไล่เรื่อยกัน บรรดาท่านพุทธบริษัท นี่เป็นจุดหนึ่งที่อาตมาแสดงถึงความโง่กับครูบาอาจารย์....

(จากหนังสือ อ่านเล่น เล่ม 6 โดย หลวงพ่อฤาษีลิงดำ)

 

อนุโมทนาค่ะ เข้ามาอ่านแล้วได้ข้อมูล ความรู้ และแง่คิดจากหลาย ๆ ท่านมากทีเดียว ขอเป็นผู้ร่วมติดตามอ่านต่อไปค่ะ

 

ท่านดาบหัก
สมัยเรียนป.ตรี
ติงก็อยู่ชมรมพุทธฯค่ะ
ศิษย์รุ่นพี่ ก็ไปบวชที่วัดพระธรรมกาย
แล้วก็มาสอนน้องๆตามนั้น
ติงเองไม่ได้เลือกสาย
แต่ก็ถูกจริตการทำวัตรทำนองของวัดพระธรรมกาย
เพราะไม่ยืดยาดอืดอาด
อีกทั้งการทำงานทุกอย่างมีระบบระเบียบ
ถูกอัธยาศัย
ติงก็คิดนะคะว่า
พระพุทธศาสนาของเรา
หากมีวัดที่สะอาด มีระเบียบ ร่มรื่น
ก็จะเป็นสถานที่ที่เหมาะสมนัก
...
ต่อมา
รู้สึกว่าคำสอนและวัตรปฏิบัติต่างๆของวัดพระธรรมกายเริ่มเปลี่ยนไป
ทัศนคติของติงก็เปลี่ยนตามค่ะ
และเริ่มถอยห่างออกมา

 

ดูภาพนี้แล้วสบายใจค่ะ

 

มาฟังพระอาจารย์หญ่กรรมฐาน พระธรรมธีรราชมหามุนี ยศขณะนั้น( ท่านเจ้าคุณโชดก )วัดมหาธาตุ ครับ


<iframe width="420" height="315" src="//www.youtube.com/embed/monvmranq-E" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>