เรื่องเด่น ตามรอยหลวงพ่อเงิน พุทธโชติ (กลุ่มหลวงพ่อเงิน)

เอาองค์นี้ไปลงในเฟส ก็เป็นไปตามรูปที่ลงครับ

 

Dark Side Of The pimniyom

พิมพ์นิยม แบ่งเป็นพิมพ์ A / B เริ่มเรื่องจากพิมพิ์ B พิมพ์มือรองนั่งเป็นพิมพ์ที่มีรายละเอียดครบถ้วนตามที่ถูกแกะบล๊อกให้เสร็จสมบูรณ์ตามเจตนาของผู้ออกแบบ จากนั้นก็นำเบ้าประกบหน้าหลังของเแม่พิมพ์ มาเทหยอด มากด ด้วยขี้ผึ้ง ผสมชัน ส่วนเนื้อเทียนไม่น่าใช่ เพราะการเทหยอดด้วยเทียนมั๊กจะเกิดฟองอากาศแทรกอยู่เสมอ หลังจากนำมาหล่อแม่แบบนานเข้า จึงเกิดการสึกหรอ การตื้นของแม่พิมพ์ จึงกลายมาเป็นพิมพ์ A ไม่มีมือรองนั่ง ที่สวยนุ่มละมุล มีเสน่ห์ แต่การสึกของแม่พิมพ์จะค่อยเกิดขึ้นเรื่อยๆ จึงเกิดตำหนิในพิมพ์ ชัดบ้าง ไม่ชัดบ้าง ไม่มีเลยก็มี แต่ก็ต้องผ่านผ่านการแคะ ขูด แต่ง ขัดเกลา เก็บรายละเอียด ก่อนจะนำมาต่อก้านเข้าช่อ รูปหล่อที่ตำหนิไม่ครบก็เกิดจากตัวแปลเหล่านี้ แต่นั่นก็แค่พิมพ์ แม่พิมพ์จะเปลี่ยนไปเรื่อยตามการใช้งานอย่างช้าๆ ยังมีโลหะ คราบโลหะ อายุ คุณสมบัติของหล่อโบราณอีก เดินทางสู่จุดหมายใจเย็นเด้ออออ หัวน่าาาาา



อันนี้แถม มีแต่คนคนเล่าเรื่องการต่อม้วนห่วงต้องเป็นปากปลิง ในพิมพ์จอบเล็กจอบใหญ่ แต่ไม่เห็นจะมีคนเล่าเรื่องการเข้าก้านช่อของพิมพ์นิยมเลย ทำไมไม่มีร่องรอยของการต่อช่่อ ทำไมต้องมีรอยยุบรอบๆก้านช่อ บึ๋ยยยยย

 

เรื่องราวหยุมหยิม ของพิมพ์มือรองในองค์ที่พิมพ์คมชัด
เชื่อไม๊ว่าแค่มองจากด้านข้างจะพบอะไรมากมาย ที่เป็นศิลป์ของรูปหล่ออ่อนช้อยกลมกลึงสมสัดส่วน
อย่างแรกเลยก็คือ ลักษณะเศียร หน้าผากนูน โดยรวมกลมมนคล้ายบาตรพระ แล้วลงไปจากท้ายทอยไล่ไปสู่คอและบ่า
ใบหูด้านซ้ายมือเรา หลังใบหูจะมีเนื้อหนาเป็นขอบใบหู มากกว่าหูด้านขวาของมือเรา และมีความสมจริงกว่าพิมพ์ไม่มีมือรอง
มาถึงเค้าโครงใบหน้า ไล่ลงมาจากเศียรจะโค้งเว้าเข้าไปบางๆ โหนกแก้มนูนขึ้นมาอยางมีมิติสมจริงแล้วก็ลาดต่ำลงไปหาคางที่ยื่นออกมีส่วนเว้าระหว่าปากและคางอย่างมีชั้นเชิงใส่ใจในรายละเอียด ปากอ้าและเผยอเล็กน้อย
โครงของจมูกจะบานใหญ่ ปลายจมูกสูงแล้วลาดต่ำลงไปรับสอดคล้องของหน้าผาก เม็ดตานูนสูงขอบตายุบลงไปทำให้เปลือกตาสูงนูนเด่นขึ้น สวนมากปลายจมูกจะบี้ สันนิฐานว่าในระหว่างต่อก้านช่อที่ฐานจะถูกนิ้วจับถูกกดในระหว่าต่อก้านช่อ ในองค์ที่ต่อก้านช่อระหว่างหุ่นเทียนอยู่ในแบบกลุ่มนั้นจมูกจะโด่ง การต่อช่อระหว่างหุ่นเทียนอยู่ในแบบจะทำให้เกิดรอยยุบรอบก้านช่อหลังตะใบแต่ง นี่คือที่มารอยยุบรอบก้านช่อ ที่ไม่เคยมีใครอธิบาย ส่วนก้านช่ออีกแบบจะมีรอยต่อช่อแบบเลื่อนขยับ คือใช้ไฟลนก้านช่อกดเข้าไปที่ฐาน จะพบว่าเป็นรอยปื้นบริเวนก้านช่อสูงต่ำแตกต่างกันไป ถ้าเป็นแบบนี้จะไม่พบว่ารอบก้านช่อมีรอยยุ
ส่วนอื่นสังฆาฎิ จีวร เนื้อเกิน รอยยุบด้านข้างสังฆาฎิ ขี้เกียจพิมพ์ เรื่องราวก็เป็นเช่นนี้ เชิญ ซะละลาาาาา

 

มาดูจอบเล็กกันมั่ง

 

หายากและมีจำนวนน้อยมาก

ปัจจุบันรูปภาพพระเก่าได้จัดอยู่ในวัตถุมงคลที่ค่อนข้างหายาก ที่พอจะพบอยู่บ้างก็มีสภาพไม่ค่อยสมบูรณ์ ภาพเกจิอาจารย์บางท่านหาชมได้ยากมาก ทำให้ราคาแพงสูงลิ่วสุดกู่ ภาพของหลวงพ่อเงินก็เช่นกัน

ในสมัยก่อนรูปภาพพระแต่ละรูปไม่ได้วาด หรือถ่ายได้ง่ายๆ ส่วนใหญ่พระแต่ละองค์จะต้องมีความสำคัญ มีชื่อเสียงเป็นที่ชื่นชอบ และเป็นที่ยกย่องศรัทธาของคนทั่วไป หรือคนในสังคมนั้นๆ ถึงจะได้ถ่ายภาพ หรือเขียนรูปเก็บเอาไว้ เพราะในสมัยก่อนการถ่ายรูปภาพนั้นทำได้ไม่ง่ายนักเหมือนในสมัยนี้ รูปภาพพระต่างๆ สามารถแยกแยะถึงอายุของรูปว่าเป็นรูปภาพเก่า หรือรูปใหม่ได้ไม่ยาก เพราะรูปถ่ายในแต่ละยุคมีการพัฒนาในการถ่ายภาพ

กระดาษที่ใช้บันทึกภาพยิ่งต่างกันชัดเจน แม้กระทั่งสีที่เคลือบเนื้อกระดาษแต่ละยุคก็ยังไม่เหมือนกัน มีทั้งที่เคลือบด้วยสีที่เรียกว่า สีซีเปีย หรือรูปภาพที่เป็นขาวดำ จะอาบด้วยน้ำยาคาร์บอน
ดูกรอบที่ใส่ภาพไว้ว่าเป็นกรอบเดิมที่ใส่มาพร้อมกับภาพหรือเปล่า ภาพพระเก่าหากว่าภาพไหนที่ยังอยู่ในสภาพเดิมๆ สมบูรณ์แบบทุกประการ อาจทำให้รูปนั้นมีมูลค่าสูงกว่าภาพในสภาพทั่วไปหลายเท่าก็ได้

ในขณะที่ค่านิยมรูปภาพพระเก่าๆ หรือรูปภาพอื่นๆ ที่นิยมบูชากัน ส่วนมากค่านิยมจะค่อนข้างสูงถึงสูงมาก ส่วนใหญ่จะว่ากันตั้งแต่หลักพันจนถึงหลักล้านเลยก็มี
ด้านพุทธคุณก็คงไม่มีอะไรแตกต่างไปจากวัตถุมงคลประเภทอื่นๆ คงขึ้นอยู่กับพิธีกรรมในการปลุกเสก เพราะรูปภาพเปรียบเสมือนตัวแทนขององค์พระที่เราเคารพและศรัทธา เป็นสิ่งที่มีความขลัง ความศักดิ์สิทธิ์ในตัวอยู่แล้ว
เอาตัวอย่างขอภาพที่ผมมีลงให้ชมกันครับ เป็นแค่บางส่วนเท่านั้น

 

องค์นี้น่าส่องดี