ต่อไปนี้ ให้อธิฐาน ถึงนิพพาน ก็พอ

สรุปเอาชัดๆ ตรงๆ ที่สุดแห่งการพ้นทุกข์คือ ถึงนิพพาน
ผมเรียกนิพพาน ..เพราะเราเป็นมนุษย์ เป็นคน จึงเรียก นิพพ่าน
ถ้ามีพระ นำหน้า
พระธรรม จะเป็นธรรมของพระ...เป็นผู้สอน
พระนิพพาน จะเป็นแดนนิพพานแบบพระ

แต่ ว่าที่ผ่านมา ก่อนจะมาถึงชาติปัจจุบัน ต่างก็ เรียนมากับพระแทบทั้งนั้น
จึง.ต้องยังมีการบวช ตามพระอยู่อเพื่อเป็นไปตามหลักสูตร
ทีนี้ ก็มีติดที่ เพศหญิง ที่ บวชเป็นพระ ไม่ได้ จึงติดกัน เพราะ เรียนหลักสูตรมาแบบนั้น
จึงจำเป็นต้อง ..ผ่านบททดสอบ ในความเป็นหญิง ให้ผ่าน เพื่อจะได้ไปเกิด เป็นผู้ชาย ในชาติหน้า..เพื่อจะได้บวช..เป็นพระ เพื่อเป็นพระอรหันต์ ตามหลักสูตรที่เรียนมา

อรหันต์ผล จึง..มี แบบ ของพระ และของฆราวาส

ผมก็ไม่ทราบว่า จะแก้ ปมนี้ สำหรับผู้หญิงได้ยังไง
ถ้าสมมุติอธิฐานใหม่ ควรขอถึงนิพพาน..อย่าถึงพระนิพพาน
อาจช่วยแก้ได้...

นี่เป็น มโนส่วนตัว ของผม
ท่านใดมีความรู้อื่นมาเสริม มาแก้ ก็เชิญ แนะนำครับ

 

ส่วนผู้ชายที่เกิดมาแล้ว ทำกรรมกับเพศหญิง เอาไว้ จน ชาติหน้า ต้องไปเกิดเป็นหญิง ก็จะเสีย เวลาไปอีกชาติ..หรือหลายชาติ กว่าจะได้เกิดเป็นชาย
ซึ่งปัจจุบัน หญิงก็มากกว่าชาย หลายเท่าแล้ว..มันเป็นไปตามกรรม

จึงควรจะอธิฐานให้ถูกต้องชัดเจน
ว่า นิพพาน ถึงได้ทั้งหญิงชาย
แต่พระนิพพานถึงได้ เฉพาะชาย..

ผมมโนได้เท่านี้

 

ปกติเรียกพระนำหน้า เพราะเป็นคำราชาศัพย์ ใช้ตาม ความเป็นเจ้าชายสิทธัตถะ จึงต้องเรียก พระธรรม พระวินัย พระนิพพาน..พระสงฆ์ พระพุทธเจ้า..

แต่.. การสอนธรรมของพระศาสดา ท่านสอน โดยพ้นจากตัวท่านเอง พ้นจากความเป็นเจ้าชาย พ้นจากสมมุติทั้งปวง
แต่มา ที่ สาวก ที่ เอาธรรมมาสอนต่อ...สาวกกลับเป็นสมมุติสงฆ์..ผู้สอนธรรม
ดังนั้น.ฆราวาสจึง พากันยึดติด ในความเป็นพระ...ตามผู้สอน
เรื่องมัน จึงเป็นมาแบบนี้

 

สมัยนั้น น่าจะเรียก สังฆะ...
น่าจะดูที่ความหมาย....

แต่ปัจจุบันมา พากันยึดติดที่ รูปแบบการแต่งตัว
เลย กลายเป็น พระต้องมีรูปแบบ ตามนี้
เพราะพระสงฆ์ผู้สอนต่อๆมา ก็ยังไม่พ้นจากสมมุติเหมือนกัน
จึงต้องเดินตามกันมา ต้อยๆๆๆๆ..จนถึงปัจจุบัน

แต่ในเทศนา มีคำว่า พ่อแม่คือพระอรหันต์ของลูก

ดังนั้น คำว่าพระ มันอยู่ที่ความหมาย..บ่งบอก สภาวะจิตใจ
หาไช่ ดูที่ การแต่งกายไม่...

เช่นพระอริยะ...อาจไม่ไช่พระ ก็ได้

 

อย่างนาง ผู้หญิงที่บรรลุพระโสดาบัน ในสมัยพุทธกาล
จึง ควรเรียก ว่า บรรลุโสดาบัน
ตามเพศฆราวาสที่เป็น