ถามผู้รู้ : งั่ง หรือ พระ

คือเรื่องอขงเรื่อง อย่างที่เคยเล่าแล้วครับว่า ผมชอบสะสมของแปลก

หนึ่งในนั้นที่สะสมก้อมีเครื่องรางนอกสาย ที่หลายๆคน เรียกว่า งั่ง บางคน

ก้อเรียกพระ ครับ

แต่ผมไม่เคยเอา ประจำเดือน หรือเซ่นทางต่ำเลยนะครับ

ไม่ไหวคับแบบนั้น คือผมก้อไหว้ปกตินี่ละครับ เอาพุทธคุณคุมเค้าอีกทีคับ

สวดมนต์ แผ่กุศลให้เค้าบ้าง พูดตามหลักการนะครับ ถ้าเค้าเปนงั่งจริงๆ

บารมีเค้าก้อคงสูงขึ้นเรื่อยๆครับ นึกเล่นๆว่า วิญญาณสัมภเวสีก้อสามารถเปน

เทพได้ถ้าบารมีที่สะสมมากขึ้นๆ ผมเข้าใจถูกใช่ป่าวคับ

ก้อไม่มีปัญหาอะไรนะคับ ไม่มีแบบเหตุการณ์ประหลาดอะไรเกิดขึ้นครับ

ส่วนตัวยังไม่เคยแขวนเอวครับ เพราะ

ผมไปติดตรงที่ รูปลักษณ์เค้าครับ ผมเดินเข้าหาเซียนหลายท่าน บางท่าน

ก้อบอกว่านี่ พระนะ ไม่ใช่ งั่ง ศิลป์ต่างสมัยเฉยๆ

เซียนบางท่านก้อบอกว่า นี่งั่งนะ ดูตา จมูก และเกศ ดิ นี่ไม่ใช่พระ

เหตุการณ์ตัวอย่างจากผู้ที่ไม่ใช่เซียนพระ : เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับครอบครัวเขาครับ ราวๆ สิบปีก่อน ครอบครัวเค้าให้กำเนิด แฝดสาวสองคนครับ แต่เกิดเหตุร้ายคือ แฝดผู้พี่เสียชีวิตลงแบบไม่มีสาเหตุครับ แล้วไม่กี่คืนต่อมาเค้าก้อฝันครับว่า มีอะไรบางอย่าง ไม่เห็นหน้าค่าตาครับ แต่เป็นเสียง เค้าเดาว่าน่าจะเปนเจ้าที่ บอกว่า ถ้าเอ็งไม่อยากให้ลูกสาวโดนกินอีกคนให้เอาของสกปรกออกจากบ้านไปเดี๋ยวนี้เลย เขาสะดุ้งตื่นและทบทวนความฝันคับ ในบ้านเขาก้อไม่มีอะไร อย่างอื่นก้อพระ ปลัดขิก แล้วก้อมีงั่งครับ(เขาเอาไว้ในบ้านแล้วก้อเซ่นแบบโหดครับ ใช้ประจำเดือน) เขาเลยรีบเอางั่งตนนั้นออกจากบ้านแล้วไปแขวนในโรงรถครับ ลูกสาวเขาก้อมีชีวิตมาปัจจุบันครับ งั่งตนนั้นปัจจุบันคืนน้องชายที่ศรีษะเกสไปแล้วครับ

ผมเอารูป พระ หรือ งั่ง แบบในรูป พิมยุดยา ให้เค้าดู เค้าก้อบอกว่า แบบนี้แหละ แบบนี้เลย

ตอนนี้เหมือนมีความคิดเกี่ยวกับงั่งของผม แบ่งแยก แบบชัดเจนมาก คือฝ่ายนึงบอกว่าพระ อีกฝ่ายบอกว่างั่ง(เศียรโล้นนั้นในมือบางคนบอกดอกบัว บางคนบอกว่าจู๋ -*-)

เลยอยากใคร่ขอถามผู้รู้ทุกท่าน ว่า ใครพอทราบประวัติ หรือมีข้อมูลมาเล่าให้ฟังบ้างครับ


ภาพผมนำมาจากอินเตอร์เนตนะครับ ขออนุญาติยืมมาใช้ครับ

ผมมีแต่ว่าใส่พานไว้หมดครับ เพราะส่วนตัว ในใจนั้นยังไม่แน่ใจว่าเค้าคืออะไรกันแน่ ขอบคุณทุกท่านล่วงหน้้ามากๆครับ

 

ด้วยความรู้เล็กๆน้อยๆแต่อยากจะตอบให้ ภาพที่ท่านนำมาลงนั้น เป็นพระพุทธรูปศิลปพระไชย คนสมัยก่อนใช้บูชาติดตัวเพื่อรบทัพจับศึก แต่มาสมัยนี้มีคนบางคนหรือหลายคน ใช้ไปในทางต่างๆ เช่นเอาไปขอทำหวย บางคนคิดว่าพกติดตัว
เพื่อความอยู่ยงคงกระพัน บางคนเอาไปทำเสน่ห์เพื่อให้คนรักคนหลง บางคนเอาไปไว้ใต้บันใดบ้าน บางคนห้อยคอ บางคนห้อยที่เอว บางคนก็เซ่นด้วยของที่ท่านเล่ามานั่นแหละ มีพิมพ์เกศงอ เกศตรง หรือเศียรโล้นก็เพื่อง่ายแก่การเล่นหา ส่วนที่ท่านเล่าว่ามีคนตายเมื่อสิบปีก่อนเป็นเรื่องของกรรมไม่เกี่ยวกับพระเครื่อง บางคนน่าจะมีอายุยืนยาว แต่อาสัณกรรมคือกรรมเก่าแต่ปางก่อนที่แรงกว่ามาตัดรอน จำต้องเสียชีวิตทั้งที่หมดอายุ หรือยังไม่หมดอายุก็กลายเป็นวิญญาณเร่ร่อนที่เราหลงเรียกกันว่าสัมภเวสี แต่ที่จริงแล้วทั้งมนุษย์ สัตว์เดรัจฉาน เทวดาอินทร์พรหม ยมยักษ์ ล้วนแล้วแต่เป็นสัมภเวสีทั้งสิ้นเพราะยังต้องแสวงหาที่ไป ยกเว้นพระอรหันต์เพราะท่านมีนิพพานเป็นที่สิ้นสุดท่านบอกว่าชอบบูชาสะสมก็ขอให้บูชาตามความเหมาะสมที่ท่านว่านั่นแหละ ย้ำอีกครั้งเป็นพระพุทธรูปอย่าไว้ในที่ต่ำ เป็นพิมพ์พระไชย ไม่ใช่งั่ง พระไม่งั่งหรอกเพราะคนนี่แหละไปตั้งชื่อให้ท่าน ท่านเขียนมายาวก็เลยตอบยาว และก็น่าจะเป็นความรู้ใหม่ๆ หรือถ้ารู้มาก่อนแล้วจะได้แน่นยิ่งขึ้น รู้ไว้ใช่ว่าใส่บ่าแบกหามผิดถูกก็อย่าโกรธกันนะ

 

แค่ตอบผมก้อดีใจละคับ ผมไม่แย้งหรอกคับ เข้ามาแสดงบความเห็นก้อขอบคุณมากแล้วละคับ

โพสนี้ตั้งขึ้นเพื่อดูความเห็นหลายๆท่านเพื่อใช้ในการตัดสินใจเรื่องการห้อยนี่ละคับ

ขอบคุณคับ ที่เข้ามาตอบ