ถึง ครูบา และ ผู้มีคุณแต่ปางก่อน

ก่อนอื่นลูกขอกราบบูชาสมเด็จองค์ปฐมอีกทั้งพระพุทธเจ้าทุกประองค์ พระธรรมเจ้าและพระอริยเจ้าทั่งสากลพิภพ

ลูกได้เข้ามาเยี่ยมเยี่ยนและได้อ่านธรรมะจากผู้รู้และผู้มีคุณทั้งหลายมากมายในเวปนี้
แต่ตัวลูกก็มีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตั้งแต่จำความได้ วันดีคืนดี อยู่ดีๆ ลูกก็ไปจุดธูปลาพุทธภูมิแต่ยังเด็ก อายุไม่เกิน 7 ขวบ แต่หลังจากนั้นมาความโหยหาแห่งพุทธภูมิมิเคยหืดแห้งหรือน้อยลงเลย ยิ่งแห่งสัพพะสัตว์น้อยใหญ่ทนทุกข์ลำบาก ยิ่งสงสารอยากช่วยเป็นยิ่งนัก

ตัวลูกเองมิอาจรู้ว่าตนจะปฏิบัติได้มากน้อยเพียงใด แต่รู้เพียงหัวใจมันชุ่มชื่นเมื่อระลึกถึงพุทธภูมิ นิมิตเห็นตนบำเพ็ญเพียรแต่ยังเด็ก ออกสอนสัตว์ให้รู้พ้นสงสาร มีลูกศิษย์ตั้งใจเรียนคอยติดตาม เหาะไปหา ทั้ง เดินทาง อยู่ร่ำไป

ตัวลูกเองมิใช่คนดีอะไรนัก ยังต้องลองผิดลองถูกให้มันรู้อยู่เรื่อยไป ลองแล้วซ้ำแล้วซ้ำเล่า ให้จนเป็นธรรมดาให้ได้

หูตาลูกไม่ได้ใสเหมือนผู้อื่น ยังมืดมนด้วยกิเลสตัณหาอุปทาน หาใช่ผู้วิเศษไม่ บางวันดีบางวันเลว บางครั้งสดใส บางครั้งมืดมน แสนสับสน

ถึงมืดมนขนาดนี้ก็ไม่วายจะต้องมีคนให้ช่วยเหลือเสมอ พึ่งใบบุญเก่าสอนเขาจนได้ดี สอนคนอื่นมาชั่วชีวี แต่ตัวเองยังเอาดีไม่ได้เลย ระลึกถึงว่าเขามีความสุขก็เพียงพอ

ลูกตั้งสัตยาธิษฐาน ด้วยจิตรักพุทธภูมิเป็นยิ่งนัก รักชาติ ศาสน์ กษัตริย์ ทุกชาติมา ขอผู้มีบุญญาเคยเกื้อหนุน ไขบ่วงในใจลูกที ว่าลูกนี้ทำไมถึงรู้สึกมิเสื่อมคลาย อีกนานเท่าไรถึงจะขนสัตว์พ้นสงสาร หนทางไหนคือที่สุดที่ลูกมี ขอกราบบูชาคุณเคยมี ลูกนี้มิเคยลืม

 

อนุโมทนาด้วยคับ.........ทางใหนก็ทางดีคับ ความเห็นถูกแล้ว ไปทางใหนก็ประเสริฐคับ

 

ที่เนื่องจากยังวนเวียนปรารถนาพุทธภูมินั้นเนื่องจากคุณเคยอธิฐานมานานแล้ว คงบอกไม่ได้ว่านานเท่าไหร่ แค่ดูตามเหตุผล ถ้ายิ่งไม่คิดจะหาเหตุผลยิ่งฝังความรู้สึกนั้นมานานแสนนาน แต่ถ้าหาเหตุผลนั่นนี่ว่าทำไมต้องการ แสดงว่ายังคงเพิ่งเริ่มปรารถนาเพราะจริงๆแล้วเหตุผลหลักที่อยู่แนวหน้าก็คือเมตตาตัวเดียว และอย่างอื่นก็ตามๆมา......ต้องสร้างความมั่นใจว่าจะเดินหน้า โดยไม่ต้องคิดถึงเหตุผลใดๆมาทำให้หวั่นไหวอีก.......ปรารถนาเพื่อเป็นผู้หนึ่งที่จะช่วยสรรพสัตว์จำนวนหนึ่งก็พอแล้ว......นอกนั้นไม่ต้องคิด ๆ แค่จะก้าวต่อไปทางใด และทดลองสิ่งต่างๆเพื่อหยั่งพุทธภูมิว่าสามารถช่วยได้จริงไหม ดีจริงๆไหม ทางไหนเป็นทางที่ดี ทางไหนเป็นทางที่แย่ จดจำข้อดีข้อเสียของมันทั้งหมด เรียนรู้ในสิ่งที่ควรเรียนรู้ และสรุปสิ่งที่รู้ทั้งหมด ทั้งที่ดีและไม่ดี เพราะไม่มีสิ่งได้ไม่มีประโยชน์ทั้งทางด้านดีและไม่ดี ก้อขอเป็นกำลังใจให้คนนึงครับ....เรื่องระยะเวลาถ้าเป็นไปได้อย่ากังวล เพราะถึงเราจะใกล้ถึงหรือไม่ใกล้ถึงพุทธภูมิก็ตาม ก็ยังคงมีพระโพธิสัตว์ที่ตั้งใจช่วยเหลือสรรพสัตว์อยู่เรื่อยๆ และสรรพสัตว์ก็มีจำนวนมากมายซึ่งไม่สามารถบอกจำนวนได้ เราเป็นเพียงผู้หนึ่งที่จะดำเนินรอยตามเท่านั้น ถึงก่อนหน้าปรารถนาหรือหลังจากสำเร็จเป็นพระพุทธเจ้าก็ดี ก็ยังคงมีสรรพสัตว์เวียนว่ายตายเกิดในวัตรจักร์อยู่ดี.....ไม่มีหมดสิ้น...............แต่เราต้องพัฒนาตนให้ปิดอบายภูมิให้ได้เท่านั้น นอกนั้นก็คงไม่ต้องกังวลอะไร ในระหว่างที่ตนยังไม่สำเร็จก็สามารถเป็นกำลังช่วยเหลือพระพุทธเจ้าในสมัยต่างๆ ให้ดำรงศาสนาได้ยืนนาน และให้คนศัทธา นำพาเหล่าสัตว์ให้บรรลุถึงนิพพานได้เหมือนกัน.................อธิบายยาวไปหน่อย แต่สรุปว่าโชคดีและขอเป็นกำลังใจให้ครับ

 

_/l\_

 

ด้วยแรงอธิษฐาน ถึงแม้เพียงเป็นตัวอักษร ก็ได้รับคำชี้แนะถึงเพียงนี้

เมตตาเป็นแรงให้ผมยืนหยัดจนถึงวันนี้ ทุกวันนี้ผมจะขอให้เมตตาเย็นนี้แพร่ไปทั่วเท่าที่กำลังจะพึ่งมี แต่กำลังยังน้อยยังพึ่งครูบาอาจารย์เสมอมา

อยากนำผลแห่งการตั้งสัจจะนี้มาเล่าสู่ ไปยังต้นกล้าใหม่ ที่พึ่งผลิรับรสน้ำพระธรรม หรือต้นไม้ใหญ่ที่แตกกิ่งสาขาให้ความร่มเย็นสู่สัพพสัตว์น้อยใหญ่

ตัวผมเองนั้นมีการงานที่จัดว่าหาเวลาได้น้อยและทำงานไม่เป็นเวลา เวลาเขานอนผมทำงาน เวลาเขาทำงานแต่ผมต้องพักผ่อน เป็นเหตุให้ผมห่างจากผู้มีคุณ ผู้นำคำสั่งสอนอบรมสั่งสอนผม จากมานานแสนนาน เพียงจิดใจโหยหาถึงพุทธภูมิและระลึกถึงครูบาอาจารย์เป็นที่สุด ผมจึงมาตั้งสัจจะอธิฐานที่บอร์ดนี้ ด้วยแรงนี้เป็นเหตุให้ครูบาอาจาร์ยได้กลับมา

เพียงความกตัญญูเพียงน้อยนิดที่เราพึ่งระลึกถึงยังมีผลเพียงนี้ อยากให้ต้นกล้าใหม่ ที่พึ่งผลิรับรสน้ำพระธรรม หรือต้นไม้ใหญ่ที่แตกกิ่งสาขาให้ความร่มเย็นสู่สัพพสัตว์น้อยใหญ่ มั่นคงสืบไป

 

อืม...สำนวนในการเขียนแปลกดี รู้สึกถึงความไพเราะ แต่ก็รู้สึกว่าคุณกำลังสับสนว่าจะไปทางไหนดี หุหุ ทำตามใจปรารถนาเถอะครับ แล้วสักวันคุณก็จะรู้เอง แต่พุทธภูมิ ไม่พุทธภูมิก็เมตตา กรุณา ช่วยเหลือเหล่าสรรพสัตว์ได้น่ะครับ แต่น่าจะต่างที่จิตในการวางอุเบกเท่านั้นเอง