ถ้ากิเลสไม่บรรลัย แล้วใครจะบรรลุ

ภาษาเป็นธรรมบัญญัติ
มาสื่อสารกันระหว่างผู้ส่งกับผู้รับ
ส่งได้ตรงผู้รับก็เข้าใจง่าย
ส่งได้ไม่ตรงผู้รับที่มีปัญญาไม่มั่นใจ
ก็ต้องสืบค้น
ต่อไป
เมื่อแน่ใจค่อยเริ่มลงมือทำความเพียร
ควรใข้ปัญญาหาต้นแบบครูบาอาจารย์
ที่จบกิจแล้วนำทางเพื่อไม่หลง

 

ความชอบความไม่ชอบ(แค่ระดับความคิด
ก็เป็นแล้วยิ่งไปถึงจิตยิ่งหนักเลย)
คือเชื้อกิเลสนำไปสู่การก่อภพก่อชาติ

 

ศรัทธาในพระธรรมก็พอมีทางออก

 

มันต้องถูกทางตั้งแต่ต้นคือ
ตั้งแต่สัมมาปฏิปทา
แล้วจึงเสาะแสวงหาครูอาจารย์ที่จบกิจแล้ว
แค่ 2 อย่างแรกนี่ก็ต้องมีสติปัญญา
แบบโลกีย์ขั้นสูงนะเอ้อ
ไม่งั้นวนในอ่างแน่นวล

 

ออกนอกเรื่องปังขาเป๋

 

บทกวีห่าเหวเขียนมาทำไมกูเวียนหัว
แค่เขียนภาษาธรรมดาก็ไม่เคย
ทำให้ใครเข้าใจสักคนวนอยู่แต่ในอ่าง
ทั้งชาติ

 

อุตส่าห์นั่งโพสต์แต่ภาษาที่ใช้สงเคราะห์
ใครไม่ได้เลยสักคน... ถุยส์

 

โพสต์ทั้งทีให้มันมีมารยาทและสงเคราะห์โยคี
ใหม่ๆ บ้างจิ่เว้ย

 

ก็ใช้ภาษาให้มันสงเคราะห์บ้างจิ่
หัดทำสิ่งที่ตรงข้าม
กับอกุศลบ้างจิ่
อกุศลเขียนมาแล้วได้ความมันส์
กับนรก เอาทำไม

 

คนอย่างข้าฯ
มันอาจไม่ยึดถือตัวตนน่ะจิ่

 

แจ้งทุกข์อริยสัจป่าวครับ หรืออย่างอื่น

 

สิ่งนอกกายพาใครฉิบหายไม่ได้นะ
กิเลสและความเขลาภายในตน
ต่างหากที่ตะฉุดเราลงอบาย
เป็นฉิบหายของจริง

 

NEOWORLD..
"อย่างนั้นก็ควบคุมวินัย-ความประพฤติ ของตนเองซะ คนอื่นเขาจะได้ไม่มาควบคุมคุณ"

 

อกุศลกรรม เกิดก็ต้องเกิด เป็นไปตามของตนที่ทำมา
สติระลึกตามความเป็นจริง

 

ควบคุมตนเองโดยเจตนาจะไม่ฝ่าฝืน
วินัยมนุษย์คือเบญจศีล
รักษาให้สะอาดหมดจดที่สุดในแต่ละวัน
แต่ละคืน
ก็น่าจะเพียงพอเหมาะสม
แต่ไม่ได้สมาทานทุกวันก็เหมือน
ขาดเจตนาละเว้นทำความชั่ว
ซึ่งจะต้องสมาทานให้ได้ทุกวัน
จึงจะโอเคจริงแมะ

 

คนชั่วจิตทำดี ยาก

ยากเพราะ ตามความเป็นจริงของสัจจะ

แต่ อาศัยคำสอนสัมมาสัมพุทธเจ้า คือ การเรียนรู้
ตรึงและหย่อน จนพอดี ตามจริต ตามความชอบของๆตน

มีกิเลสมันจะคุยกับกิเลสรู้เรื่อง ที่รู้ก็เพราะมันรู้โดยธรรมชาติของมันอยู่แล้ว

ดังนี้ว่า เมื่อสิ่งนี้มี สิ่งนี้ก็มี
เพราะสิ่งนี้เกิด สิ่งนี้จึงเกิด เมื่อสิ่งนี้ไม่มี สิ่งนี้ก็ไม่มี เพราะสิ่งนี้ดับ สิ่งนี้
จึงดับ

 

ลำดับนั้นแล พระผู้มีพระภาคทรงทราบเนื้อความนี้แล้ว ได้ทรงเปล่ง
อุทานนี้ในเวลานั้นว่า
ในกาลใดแล ธรรมทั้งหลายมาปรากฏแก่พราหมณ์ผู้มีเพียร
เพ่งอยู่ ในกาลนั้น พราหมณ์นั้นย่อมกำจัดมารและเสนามาร
เสียได้ ดุจพระอาทิตย์กำจัดมืดส่องแสงสว่างอยู่ในอากาศ
ฉะนั้น ฯ

 

ต้องสร้างความเข้าใจก่อนที่
จะขอสมาทานพระกรรมฐาน
ในการเริ่มต้นความเพียรเจริญสติ
เพื่อให้ได้สมาธิคือความตั้งใจมั่น
เพื่อเป็นฐานประกอบวิปัสนาญาณเพื่อการ
รู้ความจริงแห่งรูป เวทนา สัญญาสังขารวิญญาณ
อย่างประจักษ์แจ้งว่าอยู่ภาย
ใต้พระไตรลักษณ์
ทั้งสิ้น ไม่ควรไปหลงยึดถือให้ก่อภพก่อชาติ

 

ท่านลุงแมวยังไม่เคยตั้งตนเป็นผู้สอน
และไม่เคยเชิญศิษย์มาเข้าสังกัด
ฉะนั้น เรื่องอวดความรู้เกินภูมิตนเองย่อม
ไม่เคยแสดงแก่ผู้ใด
ดังที่กล่าวหาฮับ
กะมู้หมาแมวกัดกันหมายถึงอะไรที่มามันเป็น
ยังงัย
เจตนาให้เกิดความเข้าใจผิดนะเนี่ย
เพราะตัวเองไปเอาของสูงมาอ้างใช่หรือเปล่า
หวังจะขู่ใครหรือเปล่า

วันนี้ได้ไม่ถึงเ 1 ไลค์เพราะโพสต์ไม่เกื้อกูล
กุศลธรรมสักโพสต์เดียว

 

ท่านลุงแมว
อย่าลืมว่าทั่งโทสะ โมหะ โลภะ
มันมีตั้งแต่เราเกิด ถ้าจะให้บรรลัย
จะเป็นความสามารถเฉพาะในท่าน
ที่มาทางปฎิสัมภิทาญาน และเข้านิโรธ
สมาบัติได้นานด้วยครับ
เอาแค่มันยังมีแต่ไม่มีเหตุใด
ให้มันเกิดได้อีก เท่านี้
ก็ถือว่าเรา ดีมากแล้วครับ

ส่วนนี้เล่าให้ฟังครับ