ถ้าเกิดตัวรู้ขึ้นในความคิดเรียกว่าอะไรเหรอครับ

ยิ่งค้นก็ยิ่งงงๆ
เพราะการจะรู้ได้ จะต้องเกิดจากการฝึกปฏิบัติจิตเท่านั้น
ไปค้นที่อื่น ก็ฟังไม่รู้เรื่อง ตอบไม่ถูกถ้า อ้างคำภีร์ อย่างเดียว

 

พระอรหันตะมรรค ก็ยังต้องเสพกามอยู่
เราต่ำกว่านั้น ไม่ต้องคิดอะไรมาก

มันเป็นการสอนเราว่า จิตเกิด และ จิตดับ เป็นอย่างนี้นี่เอง
ท่านสามารถเห็นมันได้แล้ว ต่อไปมันก็จะเกิดบ่อยๆขึ้นเอง

 

ในทางทฤษฎี
กระทางปฎิบัติต่างกัน
ทางปฎิบัติจะอยู่ที่ค่ายอมรับได้
ตามสถานที่ตั้ง
ถึงให้เสพโดยไม่มั่วเมาประมาท
แต่ถ้าเล่นทำตัวเป็นคนเลย
ยุ้งไปเรื่อย
ยอมรับไม่ได้หลอกครับ
ถ้าตัวอย่างตัวยุ้งแบบชัดๆกะผมนี้ละ
55

 

สมมุติ บัญญัติ ปรมัตถ์
ในขอบเขตของปรมัตถ์ถ้าจะแสดง
ต้องว่าตามบัญญัติเท่านั้น
พระที่ฉลาดในธรรมถ้าจะแสดงปรมัตถ์
จะแสดงความเคารพในพระพุทธพระธรรมพระสงฆ์ก่อนค่อยแสดง

 

ผมไม่ได้ว่าเค้าไม่ดีนะแต่ไม่มีความหมายอะไรกะผมเท่านั้นผม
สมมุติมีคนถึงโคตรภูญาณมา10กว่าปี
พอแตะถึงเขตอริยะชนแล้วถอยกลับทุกรอบ
คิดว่าเค้าไม่รู้หรือครับ
หรือเค้าฟรุ๊กๆกถึงโคตรภูญาณ

 

ที่ผมไม่ยอมมีอาจารย์ทางธรรม
จริงๆไม่ใช้ผมลีลาอะไรหลอก
ธรรมมันลงไม่ได้
คิดว่าผมจะเณรคุณวัดที่ผมทำงานอาศัยมาสามปี
เพื่อจะมายกคนที่ไม่เคยเห็นหน้าไม่ทะนจะบำรุง
อะไรผมมาเป็นอาจารย์
ฉันเณรคุณผู้มีพระคุณมาเพื่อเลือกคนไม่รู้หัวนอนปลายเท้าเป็นอาจารย์คิดถึงเหตุปัจจัยด้วยครับ
ผมเคยพูดเล่นๆมาแถวนี้มารำแก้บ่นเฉยๆ
สงสารเจ้าหนี้แถวนี้ขโมยของแกไปใช้เยอะ
เมื่อก่อน55

 

ไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาลอยๆหลอกครับ
ที่เราไม่เห็นเพราะเราหลงมองตัวเองดีเลย
ไม่เห็นความดีของคนอื่น

 

ภาษาปฏิบัติ
เขาเรียก วิตก สติที่รู้พร้อม คือ วิจาร

ภาษา บ้านๆ ก็ ความคิด เป็นวิตก สติที่รู้พร้อมเป็นวิจาร



ภาษาอธิบายก็
ความคิดที่ผุดมาเป็น คำตอบ หรือความรู้อะไรต่างๆที่เราไม่เคยรู้มาก่อน

นี่เรียกวิตก

เป็นได้ทั้ง ธรรมะอุทาน อาจจะผุดมาเป็น คำบาลีบางคำผุดมา และก้เกิดมีความเข้าใจในคำบาลี นี่ลักษณะนึง
บางคนไปเข้าใจผิด ว่าเป็นผมภูมิรู้ภูมิธรรมชองการบรรลุก็มี

และ เป็นได้ ทั้ง คำตอบ ของคำถามที่ค้างคาใจเรามามาน
ประมานว่า ตั้งใจคิดเท่าไรก้หาทางออกไม่เจอ
อาจจะเป็นคำตอบในการคิดสูตรต่างๆ ปูน ทราย หิน
คานตัวนั้น รับน้ำหนักเท่านั้นเท่านี้ ใช้เหล้กกี่เส้น
ดัดปลอกกี่เส้น อะไรทำนองนี้

หรือ จะเป็นการคิดอะไรสักอย่าง แต่ หาคำตอบไม่ได้
แต่อยู่ๆ จิตก็รู้คำตอบขึ้นมา แบบนี้เป็นต้น

นี่นี่ พวกนี่ เรียกว่า วิตก ทั้งนั้น

ทีนี้ วิตก ก็มี ตัวตามมา คือวิจาร

ความคิด เป็นวิตก สติที่รู้พร้อม เป็นวิจาร
หากมีปิติแจ่มๆตามมานี่เรียก ว่า ขนิกสมาธิ มาอ่อย
และก้เป็นอะไรที่ไม่ได้ มีความตั้งใจคิดขึ้นมาด้วย
แต่เป็นไปเอง

และเมื่อ ความคิดเป็นวิตก สติที่รู้พร้อมเป็นวิจาร เมื่อไม่เข้าใจผิด
ก็จะฝึกทำสติ ตามรู้ไปเรื่อยๆ หรือก้กำหนดจิตรู้เฉยๆอยู่ แค่นั้น

แต่เมื่อเข้าใจผิด ก็จะเกิด นิวรณ์ มากินต่อ
เอ๊ะ นี่อะไรนะ
เอ๊ะ คืออะไรนะ แบบนี้เป็นต้น เรียกว่า รู้แล้ว ยึดไว้

แต่หาก รู้แล้ว มีสติกำหนดรู้ตาม มันจะวาง เรียกว่า รุ้แล้ววาง
เพราะ จิตมันเข้าใจ ในกระบวนการของความคิด ไม่ยึดถือไว้
จึงเรียกว่า รู้แล้ววางเอง


อาการพวกนี้เกิดได้ ตลอด ในชีวิต ประจำวัน
ไม่ว่าจะทำสมาธิในรูปแบบ หรือไม่ทำสมาธิในรูปแบบ


องค์ประกอบ ที่สังเกตุได้ ของสมาธิ คือ จะมีปิติ มาประกอบ

 

ผมอยากเห็นพระอริยะเ

ทั้งโมทนาทั้งหัวเราะไปได้ด้วยมัย55
จริงๆกะไม่ซีเรียสอะไรหลอกเจ้ผมว่าตามสามัญรูปเฉยๆ
ส่วนมากผมชอบไปเที่ยววัด
วัดที่เค้าวางระบบเค้าแยกเป็นโซนๆไว้
มีงานที่ค่อยมารวมกันไม่ยุ้งวุ้นวายตาย
ไปแผนกของเล่น
ไปแผลกกรรมฐาน
ไปแปลกทำบุญอยู่ที่จัดเจ้าหน้าทีตามสามัญรูป
ถ้าพระมาทำทุกอย่างจะไปบวชหาโมกขธรรมทำมัย

 

ส่วนนึง ก็อธิบาย เจ่ร่อน เฉยๆ
อีกส่วนกะอธิบายคนอื่น

 

มันกะจริงๆละผมมีปัญหาเรื่องภาษา
ไม่ได้ถามใครเค้าเรียกอะไร
ในพระไตรปิฎกกะภาษาเปลี่ยนไปเยอะ

 

https://www.dailynews.co.th/entertainment/796964