ทอคำบูชาธรรม

คัดจากหนังสือ บทกวีนิพนธ์ "นาฏกรรมบนลานกว้าง"
ของ คมทวน คันธนู กวีรางวัลซีไรท์ ปี ๒๕๒๖


เวลาเลื่อนเคลื่อนไหลแล้วไปลับ
กลืนทุกส่วนถ้วนสรรพให้ดับสู_
กาลยิ่งเพิ่มเติมผลไหลล้นพูน
ยิ่งเค้ามูลยิ่งมอดตลอดมวล
เหมือนชีพช่วงล่วงชิดลงปิดฉาก
แม้เหลือซากสิ่งสร้างไว้บางส่วน
ครั้นเนิ่นนานกาลฉนำทบจำนวน
เหลือใครทวนทบถึง....อย่าพึงทบ
เมื่อเกิดมาค่ามีอยู่ที่สมอง
อยู่ที่สองตาซึ่งสานซึ้งสบ
อยู่ที่แผ้วแนวผ่านเห็นพานพบ
อยู่ที่จบเจนแจ้งฝังแฝงใจ
อยู่ที่เท้าก้าวทอดหรือถอดถอย
จะเลื่อนลอยกำลังหรือหลั่งไหล
อยู่ที่นำสำนึกผนึกใน
จะหวั่นไหวหรือว่าจะกล้าทวี
ทวีกล้าถ้าจะแกร่งใช่แข็งกร้าว
คืนไหนหนาวมืดสนิทใช่คิดหนี
หรือร้าวเหน็บเจ็บนักแผลรักนี้
หากไม่มีจุดหมายย่อมพ่ายมัน
จงเงยแหงนแสนงามท้าความเหงา
เพื่อจักเฝ้าจุดไฟซึ่งใฝ่ฝัน
ใฝ่แสวงแสงสว่างในบางวัน
เพื่อสานมือถือมั่นทอฝันมา


ฝันไว้เพราะใฝ่หวัง
เหนือกำลังแหละเวลา
ฝันไว้เพราะใฝ่ว่า
มนุษ์คงหยุดสงคราม
ผืนดินเลิกดิ้นเดือด
กระแสเลือดเลิกไหลลาม
ใดเหนี่ยวโน้มเรียวหนาม
จะถือรักขึ้นถักเรียว
เกสรฟุ้งซอนซอก
ผลิไม้ดอกเป็นหนึ่งเดียว
โค้งคุ้งเต็มทุ่งเขียว
แลสายน้ำสิฉ่ำนอง
ฟ้าหมองแฝงฟองเมฆ
มาฟ่องเมฆแฝงใฝ่มอง
ลดหลั่นเห็นครรลอง
ประดับด้าวถึงดาวเดือน
พฤกษาคณาสัตว์
ระบัดชัดมิฉยเชือน
หลากหมู่ยิ่งดูเหมือน
ไม่เหือดแห้งมิแล้งหาย
ชื่นฉ่ำชีพธรรมชาติ
ไป่เคลื่อนคลาดหรือเคลื่อนคลาย
เพริศแพร้วแสงแพรวพราย
อันผ่องผุดทั่วพุทธภูมิ

สวัสดีค่ะ