ทำความเข้าใจความหมายของ จิต และ เจตสิก

ซัวเจ๋ง เป็นความไม่รู้อะไรเลย(อวิชชา)....ว่ากันตามท้องเรื่องนะท่านพี่ ซัวเจ๋งเขาจะขี้กลัวและ โง่.......หงอคงน่าจะเป็นโทสะ(เพราะชอบใช้กำลัง) โป้ยก่าย คือ ราคะ.............................

 

เยี่ยมไปเลย นี่แปลว่าผมคิดลึกไปหน่อย หุหุ

 

เอาเหอะครับ เดี๋ยวจะยาว ผมขี้เกียจถ่างตาอ่ะ

 

เข้าท่าๆ พี่แพ้ทริก ซัวเจ๋ง นี่ ตัวโง่ ไม่รู้ อวิชชา โลเล
อ้อนแอ้น อรชุน นอกศาสนา ใช่เลยๆ

ไม่สนใจสาวๆแบบ ตือโป้ยก่าย แอบดอดชอบ สันโดษ นี่ ยิ่ง ชัด

 

งับ งับ จะได้ หลับจะบาย

 

งับ งับ จะได้ หลับจะบาย

 

อยากกดLike ให้สักพันครั้ง หุหุ

 

สงคราม นำพาน้ำตาและเลือดเนื้อ
นักรบจึง พร้อมเตรียมทั้งกายและใจ
บ้าง หลงเข้าไปร่วมในสงคราม
ทั้งที่ ไม่รู้ว่าตกไปในโลกอะไร
เมื่อ บาดเจ็บจึงกลับมาตั้งคำถาม
ว่าเข้าอยู่ในสงครามได้อย่างไร เพื่ออะไร
บ้างโทษคนอื่น บ้างโทษตัวเอง
ก็ต่อเมื่อได้รับ ประโยชน์จากสงคราม
จึงเห็นว่า สงครามมีทุกที่ทุกเวลาแม้ในตน
เห็น กลายเป็นกิเลส รูปขับเคลื่อนด้วยตัณหา
ตัณหายังมีประโยชน์ จึงเป็นผู้ถือศาสตรา
ศาสตราครองสิ่งไร้ตัวตนไม่ได้ เพราะสติรู้
กลายเป็นว่า สติเป็นเจ้านายตัณหา
แต่บ้างก็พลาด ตัณหาเป็นเจ้านาย
เมื่อตายไปแล้ว ดับไปแล้ว รอเวลาเกิดใหม่
เพื่อเข้าไปรบต่อ ในสมรภูมิที่ไม่มีที่สุด
ชาตินักรบ เกิดมารบกับกิเลส
.....กองทัพธรรม ของจริงต่างจากที่เคยได้ยิน.....

 

จะมา กดล้งกดไล้ ทำไม เดี๋ยวคุณ ก็ กล่าวอะไรแบบ "จิต คือ เลือด" ไม่
ต่างกับเขาเท่าไหร่นักหรอก

เพราะว่าความที่ ไปจับ ทิฏฐิ "หทัยวัตถุคือขั้วหัวใจ" อะไรนั่น นั่นแหละ เหตุ
ตัวเดียวกันที่จะทำให้ พูดออกมาเป็น เชิงวัตถุคล้ายกัน แต่อาจจะดัดแปรงไป
ตามแต่จะวิปลาส

เห็นมานักต่อนักแล้ว บ้างก็บอกว่า จิตเป็นกระแสไฟฟ้า ถ้าแบบเด็กติดข้าวโอ๊ต
สงสัยจะบอกว่า 0 กะ 1

พระป่าท่านเรียกอาการนี้ว่า กับดักของของความพยายามทำให้เป็นวัตถุ

จริงๆแล้ว มันเป็นเรื่อง สุขุมรูป "นามรูป" แต่ดันไปทำให้มันเป็น "รูป" เลยเพี้ยน

ซึ่งจะแก้ได้ก็ต่อเมื่อ ลงมือปฏิบัติให้เห็นตามความเป็นจริง เท่านั้น

 

มีแวว
มีแวว
มีแวว

 

พอยอมรับได้ แต่อย่าไหลบ่อยนะครับ

จะกลายเป็นเห็นสมุติ คว้าสมมุตติ ได้สมมุตติ คิดว่าวิมุตติ ^^

 

ป๊าดโถ๊ ลองไปค้นปรมัตถทีปนีฎีกาดูสิครับ

 

หทยวัตถุไม่ใช่ขั้วหัวใจ แต่อยู่บริเวณนั้นครับ ฎีกาก็บอกไว้

 

จะไปค้นทำไมเหล่าครับ เดี๋ยวดูจาก คุณ พยายาม อธิบาย ตอนนี้ จิต
อยู่ตรงไหน จิตทำอะไร จิตตั้งที่ไหน จิตไหลไปอย่างไร ในลักษณะที่
คุณว่า จิตถอดออกไปจากร่างกายไม่ได้เนี่ยะ เดี๋ยว ก็ ผิดไปตามตำราที่
เขียนผิด

เอ่อ จริงสิ เชื่อหรือเปล่าว่า อภิธรรม ที่ใช้ๆอยู่หนะ ท่านว่า มันไม่ได้ถูก
100% มันมีบางส่วนที่เขียนผิด ไม่เกี่ยวเลยกับธรรมะ

แต่ความที่ ส่วนผิดมันมีไม่ถึง 10% เขาเลยไม่จำเป็นต้องแก้ หรือ เอาออก

ทีนี้ เดาออกไหมหละว่า ส่วนไหน ที่มันเป็นส่วน 10%

คนที่อ่านหนังสือ ยึดตัวหนังสืออย่างเดียว ไม่ได้ลองปฏิบัติ ก็ ฉิบหายหละ

จะจำเอา 10% ที่ผิดนั้นว่าเป็น ถูก

แต่ถ้า มีการปฏิบัตินะ ก็จะรู้ว่า 10% นั้นส่วนไหน แต่แล้ว เมื่อท่านๆไม่
เอาออก เวลาคัดลอก เขาก็จะคัดลอกไปแบบเดิม ตามแบบ เถรวาท

* * * *

ถ้า ถามผมว่า เอ มันมีด้วยเหรอ ปล่อยให้ 10% มันผิด และค้างคาอยู่

ผมก็มองว่า ก็นี่แหละ ท่านอาศัยเป็น อุบายดัดหลัง พวกนกแก้ว ให้สะอึก

เพราะ เดียรถีย์บางจำพวก เป็นนักคิด เป็นนักจำ ชั้นยอด มันก็จะพลาด

แล้ว นักปฏิบัติด้วยกัน ก็จะ ยิ้มๆ ไม่ว่าหลอก เพราะว่า ปล่อยให้คัดลอก
ไปแบบนั้นแหละ ดีแล้ว

 

ยกตัวอย่างได้ไหมครับ ว่าผิดตรงไหน

 

...............ผมว่าวิจารณ์ คงไม่มีถูกผิดหรอกนะพี่ แต่พระถังซัมจั๋งท่านมีตัวตนจริง อาจเป็นท่านเองที่ประพันธิ์การเดินทางไป ชมพูทวีปของท่าน....ก็เหมือนคนส่วนใหญ่ จะชอบ เห้งเจีย เพราะเก่งสุดสุด โป๊ยก่ายก็ดูตลกดี ส่วนซัวเจ๋ง เขาเป็นคนซื่อซ่ื่อ ขี้กลัวก็เลย คอยเตือนเพื่อนเพื่อน..........

 

จำไม่ผิดว่าท่านพุทธทาสก็เคยว่าไว้ใช่ไหม

แต่ผมเชื่ออภิธรรมมากกว่า

เพราะอะไรเหรอ


เพราะว่าพุทธศาสนานิกายเถรวาทของเรานี้ยึดถือเอาพระไตรปิฏกฉบับสังฆายนาครั้งแรก
ที่กระทำโดยพระอรหันต์๕๐๐รูป ซึ่งหัวเรือใหญ่ก็คือ พระอานนท์ พระอุบาลี พระมหากัสสปะฯลฯ ซึ่งแน่นอนว่าเชื่อเถือได้

ส่วนคัมภีร์ต่างๆที่รองลงมาก คืออถรรกถา ฏีกา ปกรณ์ต่างๆ ที่เขียนขึ้นมาภายหลังนั้น ก็ไม่ใช่ว่าใครจะเขียนก็ได้ เพราะต้องผ่านการรับรองจากพระอรหันต์ทั้งหลายก่อน

อย่างเช่น พระพุทธโฆษาจารณ์ผู้แต่งวิสุทธิมรรค เมื่อท่านได้เดินทางไปยังสำนักมหาวิหารเพื่อจะทำการสะสางพระไตรปิฏกภาษามคฤให้เป็นภาษาสิงหลนั้น ก็ได้มีการทดสอบภูมิรุ้ของท่านก่อนว่าเป็นไฉน โดยการให้ท่านไปแปลคาถาบทหนึ่ง (จำไม่ได้)
วึ่งท่านแปลแล้วก็ได้เป็นคัมภีร์วิสุทธิมรรคนั่นเอง โดยทำการเขียนทั้งหมดสามครั้ง ทั้งสามครั้งนั้นเหมือนกันทุกตัวอักษร

 

มีทุนซัก 500 ล้านจะทำสื่อสอนออนไลน์ สอนและเผยแพร่พระอภิธัมมัตถสังคหะ ๙ ปริเฉจ ซะแทบทุกภาษาเล้ยยยย

 

ลีลาคุณนี้กวนโทโสใช้ได้เลยนะครับ 55+

 

สาธุๆ อภิธรรมสำคัญที่สุดครับ สมัยก่อนนั้นหากใครไม่รู้อภิธรรมท่านไม่ให้แสดงธรรมเลย ตอนนี้พม่าก็ยังทำแบบนั้นอยู่