ทำบุญเองกับใช้คนอื่นทำให้อันไหนได้บุญมากกว่ากัน

​

;aa38 การใส่บาตร​

"หลวงพ่อคะคือดิฉันเห็นพระแขวนกระดิ่งไปบิณฑบาตอย่างนี้จะเป็นอาบัติไหนคะ.."
กระดิ่งก๊งๆน่ะเรอะ
"ค่ะ"
อันนี้พระพุทธเจ้าห้ามนะถ้าถือบาตรถือย่ามถือปิ่นโตไม่เป็นไรเพราะมีความจำเป็นแต่กระดิ่งท่านห้าม
"บางคนเขาบอกว่าดีเหมือนกันจะได้รู้ว่าพระมาแล้วอย่างพระพม่าเวลาไปบิณฑบาตมีเด็กตีฆ้องไปด้วยค่ะ"
นั่นมันเรื่องพระพม่าเขาไม่มีอาบัติที่ว่าไม่มีอาบัติก็เพราะพม่าเขาไม่ถือพระวินัยถ้าพวกเราก็ไม่ถือว่าเป็นพระภิกขุแปลว่าผู้ขอคือต้องขอด้วยอาการดุษณีภาพ
"เวลาพระท่านเดินมาเราไม่นิมนต์ท่านก็รับไม่ได้ใช่ไหมคะ.."
ถ้าไม่นิมนต์แต่ตั้งท่าว่าจะใส่ท่านก็รับ
"แต่บางองค์ท่านก็ผ่านไปค่ะ"
บางทีท่านก็ไม่แน่ใจว่าจะรอใครหรือเปล่าอาจจะเจาะจงพระองค์ใดองค์หนึ่งก็ได้เป็นฉันๆก็ไม่กล้า
"แล้วอย่างการใส่บาตรโดยเราลงมือใส่เองกับให้ลูกจ้างคือเด็กของเราใส่แทนอย่างไหนจะได้บุญมากกว่าคะ.."
ตั้งใจว่ายังไงล่ะ
"ลูกตั้งใจว่าอยากจะใส่ด้วยตนเองค่ะ"
อ๋อ..เพราะฉะนั้นก็ข้องหน่อยเราไปไม่ได้แต่ให้คนอื่นไปได้บุญเท่ากันแต่เราใส่เองเราเกิดความปลื้มใจอันนี้ได้กำไรอีกนิดแต่ผลของทานมันเสมอกัน
พระพุทธเจ้าบอกว่าเจตนาหังภิกขเวปุญญังวทามิดูก่อนภิกษุทั้งหลายเรากล่าวว่าการตั้งใจเป็นตัวบุญเราตั้งใจแล้วใครไปให้ก็ได้แต่ไปเองก็ดีเวลาเจอพระจะได้เพิ่มแกงอีก
"ทีนี้ความสงสัยอีกอย่างหนึ่งค่ะเมื่อใส่บาตรแล้วเราก็อธิษฐานอุทิศส่วนกุศลให้กับญาติพี่น้องของเราเด็กรับใช้เขาก็อุทิศให้แก่ญาติของแกเหมือนกันทีนี้ผีสองพวกจะตีกันไหมค่ะ.."
ถ้าถามผีสองพวกจะตีกันไหมมันก็ตอบยากต้องตายไปเป็นผีก่อนจะได้พิสูจน์ได้อย่าลืมว่าคนรับโมทนานี่เขาอิ่มเฉยๆเขาไม่มานั่งเคี้ยวหงับๆหรอกดีไม่ดีคนแก่ฟันไม่มีเอาเนื้อพังผืดไปถวายพระเคี้ยวไม่ออกไม่ใช่อย่างนั้น

​

บุญขวนขวาย​

"แล้วบรรพบุรุษของเด็กรับใช้จะได้ไหมคะ.."
เขาก็ได้เขามีสิทธิ์รับ
"แต่ว่าเราอธิษฐานหมดแล้วนี่ค่ะ"
ไม่หมดคนรับใช้อานิสงส์เขาก็มีเป็นไวยาวัจมัยอย่างพระเจ้าอุเทนฯสมัยก่อนท่านก็บอกว่าไปดูข้าวซิมีไหมพระมาบิณฑบาตแล้วแกก็วิ่งปรื๋อไปดูในครัวข้าวมีไหมพอออกมาเศรษฐีก็บอกอีกเดินไปดูซิแกงมีไหมแกก็วิ่งขนมมีไหมแกก็วิ่งใช้วิธีวิ่งอย่างเดียวเพื่อเป็นที่พอใจเจ้านายเพราะท่านเป็นคนใจร้อน
พอเจ้านายไปใส่บาตรเสร็จท่านก็อธิฐานบุญพระเจ้าอุเทนฯซึ่งเป็นทาสรับใช้ก็อธิฐานเหมือนกันด้วยอานิสงส์ที่ข้าพเจ้าเอาร่างกายฝ่าแดดที่มีความร้อนและใช้ความเร็วสูงไปถามเรื่องอาหารจะถวายพระเกิดไปชาติหน้าขอให้มีพาหนะเดินเร็ววิ่งเร็วกว่าสัตว์ธรรมดา
ต่อมาเมื่อเป็นพระเจ้าอุเทนฯก็มีช้างตัวหนึ่งเดินเร็วมากมีกำลังมากมีม้าอยู่ 2 ตัวตัวหนึ่งวิ่งวันล่ะ 120 โยชน์อีกตัวหนึ่งวิ่งวันละ 100 โยชน์
เห็นไหมบุญน่ะมันไม่ได้หมดไปเพราะเราอธิษฐานแล้วเด็กรับใช้เขาทำเขาก็มีส่วนใน
ไวยาวัจมัย
"แต่ความจริงก็ไม่มีสิทธิ์"
มีเขามีสิทธิ์เป็นเทวดาได้
"คืออาหารต่างๆเรามีเจตนาทำนี่คะ"
ถูกแต่แรงงานของเขานี่ไวยาวัจกรแปลาว่าช่วยเหลือในการนี่จะกันท่าเขาล่ะซิ
"ไม่ใช่ค่ะคือถ้ามองกันด้วยความยุติธรรมแล้วก็เป็นเป็นปริมาณว่าของนี้เจ้านายเขาอธิษฐานแล้วคนรับใช้ไม่มีสิทธิ์"
ไม่เกี่ยว
"บางวันหนูก็บอกว่าเธอจะให้ใครก็ให้ไปเลยแล้วหนูก็ไม่อุทิศส่วนกุศลวันนั้นญาติหนูไม่ได้เลย"
ปัดโธ่เอ๋ย! แหม..ไม่น่าฉลาดแบบนี้เลยไม่เกี่ยวหรอกในเมื่อทรัพย์สินมันเป็นของเราเขาเป็นผู้รับใช้ให้ไปทำอานิสงส์ของเขาคือออกแรงเขาเรียกไวยาวัจมัยหรือไวยาวัจกรคือช่วยขวนขวายในกิจการงานที่เป็นกุศลเฉพาะกำลังงานที่เขาออกไปจะมากหรือน้อยก็ตามอานิสงส์มากนะเขามีอานิสงส์น้อยกว่าเณรบริสุทธิ์นิดเดียวไม่ใช่เณรห่วยๆเขาบริสุทธิ์ยังไง ..เขาไม่บกพร่องในศีลอย่างพระเจ้าอุเทนฯชาตินั้นตายแล้วไปเป็นเทวดาลงมาเป็นพระเจ้าแผ่นดินแล้วมีพาหนะ 2 ตัวนี่เห็นไหมเราจะเสียท่าเขานะ

บุญไม่ได้เตรียมการ​

"แต่ผิดกับของหนูนะคะหนูใส่ 2 องค์ให้เด็กใส่ที่บ้าน 1 องค์หนูเอาติดตัวไปด้วยเจอะทีไหนก็ใส่เจอะบนรถก็ใส่"
ดีถ้าเกิดไปชาติหน้าจะได้ลาภ 2 แบบหมายความบุญที่มีการเตรียมการจะร่ำรวยจาการประกอบอาชีพ
ถือของไปตามทางเจอะที่ไหนใส่ที่นั่นโดยไม่ได้ตั้งใจไว้ก่อนจะได้ลาภลอยคือถูก
ลอตเตอรี่การให้ทานโดยไม่เตรียมการไว้ก่อนใครมาก็ได้เราก็ให้ได้ถ้าทำอย่างนี้เสมอๆคนมาขอทานเราไม่ยอมให้พูดขอรีบควักเลยแล้วมันจะมีผลในชาตินี้คือสิ่งที่เราขัดข้องคิดว่าจะไม่ได้มันจะโผล่ชาติปัจจุบันนี้ฉันลองแล้วเราก็ให้เท่าที่เราจะให้ได้เขาไม่บังคับเรานี่
พอทำไปไม่กี่ปีก็เริ่มให้ผลของที่จะได้มามันก็มีการคล่องตัวมากขึ้นแต่เวลาที่ให้เราอย่าไปคิดผลอันนี้นะต้องให้ด้วยการสงเคราะห์จริงๆคือตัดไปเปลยได้เท่าไรก็ช่างถ้าไปคิดว่าเราต้องการให้เพื่อต้องการผลตอบแทนผลจะถูกตัดเพราะเป็นการให้ทานประกอบความโลภ.

โดยหลวงพ่อฤาษีลิงดำ หนังสืออุทิศส่วนกุศล

 

^^

 

ขอบคุณมากที่นำมาโพสให้อ่านเป็นประโยชน์กับเรามาก

สาธุ

 

อูโมทนา สาธู


ดารถวายน้ำเปล่าหรือปานะ อานิสงมากที่สุดรับ

 

ผู้ถาม : เมื่อทำบุญแล้ว ถ้าจะอุทิศส่วนกุศลภายหลังจะได้ไหมคะ...........?
หลวงพ่อ : การทำบุญไปแล้วครั้งหนึ่งสักกี่ปี ๆ บุญก็ยังมีอยู่ถ้าทำไปแล้วสัก ๓๐ ปี ก็ยังอุทิศส่วนกุศลได้ บุญมันไม่หาย ไม่ใช่เราทำบุญแล้ว เดี๋ยวเดียวมันหายไปไม่ใช่อย่างนั้นนะ
ผู้ถาม :แล้วถ้าเผื่อทำบุญแล้ว ไม่ได้อุทิศส่วนกุศลจะได้บุญเต็มที่ไหมคะ...?
หลวงพ่อ : ก็ได้เต็มที่อยู่แล้ว เราเป็นผู้ได้สมบูรณ์แบบ แต่อยู่ที่ว่าเราจะให้เขาหรือไม่ให้ การอุทิศส่วนกุศล นี่นะ ถ้าเราไม่ให้ เราก็กินคนเดียวใช่ไหม..... ทีนี้ถ้าเราให้เขาของเราก็ไม่หมดอีก ส่วนที่เราให้ไปไม่ได้ยุบไปจากของเดิม อย่างเรื่องของ พระอนุรุทธ สมัยที่ท่านเกิดเป็นคนเกี่ยวหญ้าช้างของมหาเศรษฐี เวลาที่ท่านทำบุญแล้ว เจ้านายขอแบ่งบุญ ท่านก็สงสัยว่าการแบ่งบุญน่ะจะแบ่งได้ไหม จึงไปถามพระปัจเจกพุทธเจ้า ที่ท่านรับบาตรนะ ท่านก็เปรียบเทียบให้ฟังว่า

"สมมุติว่าโยมมีคบ แล้วก็มีไฟด้วย คนอื่นเขามีแต่คบ ไม่มีไฟ ทุกคนต้องการแสงสว่าง ก็มาขอต่อไฟที่คบของโยมแล้วคบทุกคนสว่างไสวหมด อยากทราบว่าไฟของคุณโยมจะยุบไปไหม....?
ท่านอนุรุทธก็บอกว่า ไม่ยุบ
แล้วท่านก็บอกว่า "การอุทิศส่วนกุศลก็เหมือนกัน ให้เขา เขาโมทนา แต่บุญของเราเต็ม 100 เปอร์เซ็นต์"​

ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านครับ

ธรรมใดที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงพบแล้ว ขอธรรมนั้น จงสำเร็จแก่ท่านทั้งหลายโดยเร็วด้วยเถิด สาธุ สาธุ สาธุ
อิทัง ปุญญะผะลัง ผลบุญใด ที่ข้าพเจ้า ได้บำเพ็ญแล้ว ตั้งแต่ต้นชาติ จนถึงปัจจุบันชาติ ข้าพเจ้าขออุทิศส่วนกุศลนี้ ให้แก่เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย ที่เคยล่วงเกินมาแล้ว แต่ชาติก่อนก็ดี ชาตินี้ก็ดี ขอเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย จงโมทนา ส่วนกุศลนี้ ขอจงอโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้า ตั้งแต่บัดนี้ ตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพาน และขออุทิศส่วนกุศลนี้ ให้แก่เทพเจ้าทั้งหลาย ที่ปกปักรักษาข้าพเจ้า และเทพเจ้าทั้งหลาย ทั่วสากลพิภพ และพระยายมราช ขอเทพเจ้าทั้งหลาย และพระยายมราช จงโมทนาส่วนกุศลนี้ ขอจงเป็นสักขีพยาน ในการบำเพ็ญกุศล ของข้าพเจ้าในครั้งนี้ด้วยเถิด และขออุทิศส่วนกุศลนี้ ให้แก่ท่านทั้งหลาย ที่ล่วงลับไปแล้ว ที่เสวยความสุขอยู่ก็ดี เสวยความทุกข์อยู่ก็ดี เป็นญาติก็ดี มิใช่ญาติก็ดี ขอท่านทั้งหลาย จงโมทนาส่วนกุศลนี้ พึงได้รับประโยชน์ ความสุข เช่นเดียวกับข้าพเจ้า จะพึงได้รับ ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้เถิด หากท่านทั้งหลายยังไม่มีโอกาสได้อนุโมทนาเพียงใด ขอเทพเจ้าทั้งหลายและพระยายมราชจงเป็นสักขีพยานให้แก่ข้าพเจ้าด้วย เจอเธอเมื่อใด ขอให้เธอได้อนุโมทนาส่วนกุศลนี้ด้วยเถิด ผลบุญใด ที่ข้าพเจ้า ได้บำเพ็ญแล้ว ตั้งแต่ต้นชาติ จนถึงปัจจุบันชาตินี้ ขอผลบุญนี้ จงเป็นปัจจัย ให้ข้าพเจ้า ได้เข้าถึง ซึ่งพระนิพพานในชาติปัจจุบันนี้ด้วยเถิด หากแม้นยังไม่ถึงพระนิพพานเพียงใด ขอคำว่าไม่รู้ ไม่มี ในสิ่งที่ดี จงอย่าได้บังเกิดแก่ข้าพเจ้าเลย ขอผลบุญทั้งหลาย ที่ข้าพเจ้า ได้กระทำแล้ว ตั้งแต่ต้นชาติ จนถึงปัจจุบันชาติ จงบังเกิดผล ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้เถิด
​

 

​

ขอกราบนมัสการหลวงพ่อฤาษีลิงดำด้วยความเคารพยิ่ง และขออนุโมทนาบุญด้วยครับ สาธุ.....