ทำบุญแบบไม่ใช้เงิน

<CENTER>ทำบุญแบบไม่ใช้เงิน


<!-- <object classid="clsid27CDB6E-AE6D-11cf-96B8-444553540000" codebase="http://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=6,0,29,0" width="276" height="163">



<embed src="images/001.swf" quality="high" pluginspage="http://www.macromedia.com/go/getflashplayer" type="application/x-shockwave-flash" width="276" height="163"></embed></object> --></CENTER>
เรียบเรียงจากหนังสือฉลาดทำบุญ





<DD>โดยทั่วไปคนเรามักคุ้นเคยกับการทำบุญแบบเสียเงิน สร้างถาวรวัตถุต่างๆ จนคิดไปว่าการทำบุญมีแต่เฉพาะเรื่องการให้ทาน ขณะเดียวกันคนกลุ่มหนึ่งไม่ยอมทำบุญเพราะกังวลว่า เงินที่บริจาคจะถูกนำไปใช้ในจุดประสงค์อื่นที่ไม่เป็นประโยชน์ อย่างไรก็ตาม การทำบุญที่แท้จริงนั้นมีหลากหลายวิธีที่สามารถทำได้โดยไม่ใช้เงิน

ทำอาหารเลี้ยงเด็กกำพร้า

<DD>หาโอกาสเหมาะ ๆ ลงขันกับเพื่อน ทำอาหารไปเลี้ยงเด็ก ตามสถานสงเคราะห์ต่าง ๆ อาทิ เด็กพิการ เด็กกำพร้า เด็กติดเชื้อ HIV ฯลฯ นอกจากจะได้บุญแล้ว ยังเป็นการโชว์เสน่ห์ปลายจวักให้เด็ก ๆ ได้ลิ้มรสอาหารจากฝีมือของคุณอีกต่างหาก

กิจกรรมสันทนาการ

<DD>ลองหาเวลาว่างไปทำกิจกรรมสันทนาการกับเด็ก ๆ ตามสถานสงเคราะห์ต่าง ๆ ดูสิ เพราะตามสถานสงเคราะห์ต่าง ๆ เขาต้องการอาสาสมัครไปช่วยงานอยู่แล้ว อาจจะไม่จำเป็นต้องเล่นเกมส์ จะเป็นการวาดภาพ เล่านิทาน นิทานหุ่นกระบอก นิทานหุ่นมือหรืออะไรก็ได้ที่คุณถนัด แล้วแต่ว่าคุณมีความสามารถอะไร จะให้ความบันเทิงและมีสาระแก่เด็ก ๆ

สันทนาการกับผู้ใหญ่

<DD>ใช่ว่าจะมีแต่เด็กเท่านั้นที่ชอบสันทนาการ ผู้ใหญ่ก็ชอบเหมือนกัน แต่ผู้ใหญ่ในที่นี้ หมายถึงบุคคลที่ถูกคุมขังอยู่ในเรือนจำ เดี๋ยวนี้มีกลุ่มคณะละครบางกลุ่ม ติดต่อเข้าไปเล่นละคร ให้ชาวคุกได้ชมเหมือนกัน หากคุณมีความสามารถในการแสดง บันเทิง หรือสาระที่เป็นประโยชน์ ก็สามารถติดต่อเจ้าหน้าที่เรือนจำ เข้าไปแสดงได้ จะได้เป็นการช่วยผ่อนคลายความเครียด และความซึมเซา อันเกิดจากการถูกจองจำ หรืออยากจะทำบุญ ด้วยการทำอาหารไปเลี้ยงผู้ถูกคุมขังในเรือนจำก็ได้ เพราะปรกติแล้วอาหารในเรือนจำนั้น คงทราบกันดีว่าไม่ชวนให้เจริญอาหาร

เยี่ยมคนชรา

<DD>การไปเยี่ยมคนแก่ หรือแม้แต่นำอาหารไปเลี้ยงท่านเหล่านั้น ที่บ้านพักคนชรา จึงเป็นทั้งบุญ และเป็นการให้สติตัวเองไปด้วยในตัว โดยเฉพาะอย่างยิ่งให้สติปัญญาว่า คนเราต้องแก่เฒ่าหนังเหี่ยวย่น สำหรับคนแก่ ยังไม่เคยเห็นมีใคร เอาดนตรีเข้าไปเล่นให้ฟังบ้าง เรามักเข้าใจว่า โลกของคนแก่ จำกัดอยู่แค่ความเงียบสงบเท่านั้น ที่จริงยังมีดนตรีอีกหลายประเภท ที่คนชราก็น่าจะฟังได้ไม่ขัดหู อย่างเช่น ขลุ่ย ไวโอลิน หรือกีตาร์โฟล์คเบา ๆ ใครมีความสามารถตรงนี้ ก็ลองท้าทายตัวเองหน่อย คนทุกเพศทุกวัยล้วนมีดนตรีในหัวใจ เขาจะได้ไม่ถูกเลือกปฏิบัติ ให้อยู่ในโลกของความเงียบเหงา เหมือนกับที่ถูกพามาส่งให้อยู่ที่บ้านพักคนชราอย่างนี้

ครูข้างถนน

<DD>ครูข้างถนนก็เป็นอีก "บุญ" หนึ่งที่คุณก็สามารถทำได้ อย่างน้อย ก็ช่วยให้เด็กข้างถนนคนหนึ่งมีเพื่อน มีคนที่รับฟังและพร้อมจะเข้าใจเขา

บริจาคเสียง

<DD>การอ่านหนังสือออกเสียง บันทึกใส่เทป เป็นห้องสมุดเสียง อันนี้เป็นโครงการที่มีอยู่แล้ว ของมูลนิธิคอลฟิลด์ เพื่อคนตาบอด เปิดโอกาสให้คนตาดี ช่วยอ่านหนังสือบันทึกเสียงใส่เทปคาสเซ็ท เทปคาสเซ็ทนี้ ก็จะเก็บไว้สำหรับคนตาบอดได้เลือกฟัง ในห้องสมุดเพื่อคนตาบอด ช่วยให้คนตาบอด ได้มีโอกาสอ่านหนังสือได้มากขึ้น โดยคนตาดีช่วยอ่านให้ฟัง

เป็นอาสาสมัครในวัด

<DD>ลองหันไปเป็นอาสาสมัครให้กับวัด ที่ทำงานพัฒนาให้กับชุมชนดูบ้าง เช่น วัดที่ดูแลเลี้ยงเด็กกำพร้า วัดที่ดูแลผู้ป่วยเอดส์ วัดที่จัดงานปฏิบัติธรรม หรือไม่ก็เป็นอาสาสมัครในชุมชน

ทำความดีกับคนรอบข้าง

<DD>พ่อแม่ พี่น้อง ลูกหลาน มักเป็นบุคคลที่เราละเลยไปโดยไม่ตั้งใจ การหันกลับมาดูแลเอาใจใส่ ก็เป็นอีกบุญหนึ่งที่สามารถทำได้ง่าย ความต่างวัยระหว่างวัยรุ่นกับคนแก่ ระหว่างพี่กับน้อง ระหว่างเพศชายเพศหญิง และความเบี่ยงเบนทางเพศ ระหว่างสถานภาพในครอบครัว ระหว่างลัทธิความเชื่อที่ยึดถือ ถึงแม้จะอยู่ในรั้วบ้านเดียวกัน ความต่างเหล่านี้ เราสามารถสานความสัมพันธ์ให้แน่นแฟ้นได้ ด้วยการถามอย่างใส่ใจบ้างว่า "เรียนหนังสือเป็นอย่างไรบ้าง" "ทำงานเหนื่อยบ้างไหม" "สุขภาพเป็นอย่างไรบ้าง" "กินข้าวแล้วหรือยัง" พร้อมกับส่งยิ้มให้หนึ่งยิ้ม คนเราเมื่อเจอกันทุกวันมักไม่เห็นคุณค่าของกันและกัน จนวันหนึ่งต้องจากไปนั่นแหละจึงทำดีให้กันในวาระสุดท้าย ทำไมเราไม่ทำดีให้กันตั้งแต่ยังมีลมหายใจอยู่

แนะนำพร่ำสอนความดีให้กัน

<DD>การเป็นพ่อแม่ที่มีความรับผิดชอบ ก็เป็นบุญวิธีอันหนึ่ง พ่อแม่ที่ดี คือพ่อแม่ที่มีเวลาให้ลูกสม่ำเสมอ ดูแลเอาใจใส่ความเป็นไปของลูก ๆ อย่างพอเหมาะพอดี ไม่ปล่อยทิ้งตามยถากรรม หรือบังคับขู่เข็ญจนเกินเหตุ ไม่ใช้ความรุนแรงกับลูก สอนลูกให้รู้จักรับผิดชอบ ช่วยเหลือตัวเองได้ มั่นใจในตัวเองดี เปิดโอกาสให้ลูกได้คิดเองบ้าง พร้อมกับสอนให้ลูกได้เรียนรู้เรื่องกตัญญูกตเวที คือ รู้คุณและตอบแทนคุณ โดยเฉพาะเรื่อง การเลี้ยงดูพ่อแม่ยามแก่เฒ่า ซึ่งนับเป็นเรื่องสำคัญในระดับครอบครัวจริง ๆ และที่ไม่ควรลืมคือ สอนให้ลูกนึกถึงส่วนรวม รับผิดชอบต่อสังคม และเอื้อเฟื้อแบ่งปันแก่คนรอบข้าง

ตอบแทนความดี ปรับความเข้าใจ

<DD>ความดีที่เราได้รับมาจากผู้อื่น เป็นหนี้ความดี ที่ค้างชำระการตอบแทนความดีต่อผู้มีอุปการะ นอกจากจะเป็นการแสดงความกตัญญูรู้คุณแล้ว ก็ยังเป็นบุญอยู่ในตัวเอง และเป็นการสร้างความสัมพันธ์ในบุญ ให้เหนียวแน่นยิ่งขึ้น ระหว่างเรากับเขาผู้อุปการะ และเช่นกัน ในความขุ่นข้องหมองใจบางอย่าง ก็เป็นหนี้กรรมค้างชำระได้ การปรับความเข้าใจ เผยความในใจกับเขา ที่เคยมีเรื่อง ก็ยังไม่พ้นเรื่องของบุญ บุญนี่กินอาณาเขตกว้างขวางจริง ๆ

เรียนรู้และเข้าใจ "เขา"

<DD>ให้ความรัก ความเมตตา ความเข้าใจ และการยอมรับต่อบุคคลผู้ติดเชื้อ HIV รวมทั้งบุคคล ที่ได้รับความกดดันจากสังคม ในรูปแบบอื่น คนที่เพิ่งออกจากเรือนจำ คนชรา ผู้หญิง เด็ก คนกลุ่มน้อยทางเชื้อชาติ ตลอดจนผู้ที่เห็นต่างทางการเมือง ศาสนา และเรื่องเพศ หากเพื่อนๆ มีไอเดียในการทำบุญวิธีใหม่ๆ เพิ่มเติม ส่งมาแบ่งกันอ่านได้นะคะ



</DD>

 

เยี่ยมมากเลยครับ

การดูแลพ่อแม่ ทำให้ท่านมีความสุข ก็เป็นบุญอย่างยิ่งนะครับ เห็นผลทันตาด้วย

 

อ่านหรือรู้อย่างเดียวไม่ดีและไม่เกิดประโยชน์ ต้องลงมือปฏิบัติถึงจะดี

 

ใช่ ทำบุญ ไม่จำเป็นต้องมีเงิน เสมอไป

 

เป็นสิ่งที่ทำได้ง่ายจริงๆ ในชีวิตประจำวัน แต่..อยู่ที่ว่าเราจะทำรึเปล่า

 

ยังมีการทำบุญที่ไม่ต้องใช้เงินอีกนะ อันนี้เรียกว่า "โกงบุญ"
การโกงสิ่งต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นโกงไพ่ โกงแชร์ นั้นเป็นเรื่องไม่ดี คนโบราณตำหนิมาก
แต่การโกงบุญ นับเป็นเรื่องที่น่าสรรญเสริญ อยากรู้ไหมเขาโกงกันยังไง ไม่ต้องใช้เงินสักบาท โยมยายฉันเคยเล่าว่า แต่ก่อน บ้านไหนจะมีการบวช คือจะส่งลูกเข้าบวชเป็นพระ
ในพุทธศาสนา ตามถนนหนทางที่นาคจะต้องผ่านไป จะมีคนแก่ หรือหนุ่มสาว
มานั่งรอที่ข้างทาง ส่วนใหญ่จะเป็นคนที่ไม่มีลูก หรือไม่มีลูกชาย หมายความว่า
เขาเหล่านั้นไม่มีบุตรหลานที่จะบวชเรียนในพุทธศาสนา พอเขาแห่นาคผานมาทางนั้น
คนทั้งหลายเหล่านั้นก็ประนมมือขึ้นเหนือศรีษะ กล่าวคำว่า "สาธุ" คืออนุโมทนาด้วยใจจริง
โยมยาย และคนโบราณหลาย ๆ ท่านกล่าวว่า มีอานิสงส์เสมอด้วยการส่งบุตรหลานของตน
เข้าบวชด้วยตนเองเลยนะคับ
ดังนั้น ความเห็นดีเห็นงามเมื่อผู้อื่นกระทำความดี คือไม่ขัด สนับสนุนให้คนอื่นทำความดี
อานิสงส์นั้นก็เหมือนเราได้ทำความดีนั้นด้วยตนเองเลย
เห็นม๊ะ ไม่ต้องเสียเงินสักบาท

 

หุหุใช่แล้วครับ การโมทนาบุญเป็นวิธีทำบุญที่ง่ายที่สุดและได้ผลเท่ากับทำจริง ๆ เลย แต่ขอเสริมนิดหนึ่งน่ะครับ การที่เราจะได้บุญมาแบบเต็ม ๆ นั้น เราต้องบริสุทธิ์ด้วยกาย วาจา และก็ใจด้วยน่ะครับ หุหุ คือศีลต้องครบต้องบริสุทธิ์ เหมือนกับคลื่นนั้นแหละครับ สมมติว่าคนทำบุญเป็นสถานีวิทยุ คนรับเป็นเครื่องวิทยุ หากเครื่องวิทยุไม่ค่อยดี(ศีลไม่บริสุทธิ์)คลื่นก็มีการรบกวนบ้าง ทำให้เสียงที่ออกมานั้นไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ หากเครื่องวิทยุดีไม่มีปัญหา เสียงที่ออกมาก็จะชัดเจนครับ โมทนาสาธุ บริสุทธิ์ทั้งกาย วาจา และก็ใจ

 

ผมใช้ ภาวนา พุทโธ จับลมหายใจเข้าออก นึกถึงพระรัตนตรัย ทำจิตใจให้แจ่มใส....แล้วแผ่บุญนี้ออกให้ เจากรรมนายเวร เทวดา และกายทิพย์ทั้งหลายครับ...พร้อมยินดีเมื่อรู้ว่าหรือเห็นคนทำความดี ก็คือโมทนาสาธุกับเขาด้วยครับ....อิอิ