ทำบุญใหญ่ มารผจญ

สอบถามผู้รู้ เรื่องการทำบุญใหญ่ หรือการทำบุญที่เราได้ตั้งใจทำอย่างมาก
มักจะมีมารผจญ มาขัดมาขวางหรือสร้างเรื่องต่างๆ เพื่อทดสอบจิตใจ ข้อนี้
เชื่อว่ามีจริงนะครับ

แต่เรื่องที่ประสบอีกอย่างคือ มารมาผจญตอนหลังเสร็จงานบุญน่ะ มีบ้างไหม
คือเสร็จงานยังไม่ทันถึงบ้าน มักท้องร่วงกลางทาง ร่วงชนิดรุนแรงแบบว่าไม่
ต้องหาห้องน้ำเลย ต้องปล่อยตรงนั้นเลยทันทีทันใดน่ะครับ สาเหตุเพราะอะไร
หรือว่าเราไม่ได้อุิทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรและเทพเทวดาที่รักษาสถานที่
นั้นๆ

แต่พอกลับถึงบ้าน อาการท้องร่วงรุนแรง ไม่ปรากฎอาการ และไม่มีอาการอ่อนเพลีย เหมือนคนที่ท้องร่วงรุนแรงทั่วไปเลย คือหายปกติซะงั้น งงจัง

 

อย่าใส่ใจเรื่องเหล่านี้เลย เพราะมีแต่จะทำให้เกิดท้อแท้ในการทำบุญโดยใช่เหตุ มารจะผจญหรือเพราะเหตุอื่นๆ ก็ไม่มีใครทราบแท้จริง แต่เราเองพยายามเอาเรื่องเหล่านี้มาเป็นสาระใส่ใจ ในที่สุดจะเชื่อสนิทใจว่านี่แหละมารผจญ กลายเป็นความเชื่อด้วยขาดปัญญา เรียกว่างมงายไปได้..

ตนเองย่อมทราบชัดว่าในเมื่อกระทำกิจแห่งบุญอยู่ ต้องเตรียมหรือทำสิ่งใด แต่เมื่อเกิดเหตุบกพร่องก็ลองพิจารณาหาเหตุผลที่มาที่ไปอย่างแท้จริงนั้น .แม้อาการท้องเสีย ก็มาด้วยเหตุแห่งอาหาร ที่ไม่สะอาด มารที่มีฤทธิ์มากคงไม่เล่นอะไรเล็กๆน้อยเช่นนี้หรอก...และมารก็ไม่มีเวลามาแกล้งใครๆนัก ทราบว่าท่านสำนึกผิดได้แล้วและคงขวนขวายบำเพ็ญบารมีเพื่อความ เป็นพระพุทธเจ้าในอนาคตกาลนานมาก นะครับ....

การโยนความผิดไปให้มารนั้นเป็นเรื่องง่ายที่มีในลัทธิอื่น แต่พุทธศาสนาสอนให้เกิดปัญญา เพื่อการวิเคราะห์วิจัยสิ่งที่เกิดแก่ชีวิตได้ทุกแง่มุม ด้วยเหตุผล..

 

สาธุครับ อาจเป็นเพราะธาตุส่วนตัวเองไม่ค่อยถูกกับอาหารก็เป็นได้
เพราะมักจะเป็นแต่เราคนเดียว คนอื่นไม่เป็น

 

มาร ย่อมมาหาเรา เกิดขึ้นกับเราได้เสมอ ทุกเวลา มารทั้งหลาย น่ากลัวกว่าที่คิด ไม่ว่าจะเป็น มารภายนอก และมารภายในใจ

มารทั้งหลายต่างมุ่งทำลาย ความดี ทำให้เราท้อแท้ก็มี เห็นผิดเป็นชอบก็มี ชอบทำให้เราขาดสติ ชอบกระทำการแบบไม่ให้เราตั้งตัวตั้งหลัก

มารทั้งหลายทำลายทุกอย่างได้ แต่ไม่สามารถทำลายจิตที่ฝ่านการฝึกอบรมมาดีแล้ว จิตที่ผ่านการฝึกอบรมมาดีแล้ว ย่อมเป็นเหมือนนายด่าน ย่อมเป็นผู้เห็นและรู้เสมอในการมาของพยามาร และสามารถทำให้พยามารแพ้พ่ายกลับไปได้ เพราะด้วยสติปัญญาที่ฝึกฝนมาดีแล้วครับ สาธุ

 

มาแว้ว..ๆ.ใครเรียก. .black_pig....ชัวร์.

ลองไปหาดูเรื่องมารทั้ง๕

แล้วจาได้รู้ว่ามีอะไรบ้าง.

 

มารไม่มี บารมีไม่เกิด ใช้สำหรับปลอบใจเวลาเจอปัญหาอุปสรรคหนัก ๆ จนท้อแท้ หมดกำลังใจที่จะทำ ก็พึงระลึกเสมอว่า จะทำการใหญ่สิ่งใดก็ย่อมมีอุปสรรคเสมอ

มารมีอยู่ ๕ ฝูง
ฝูงที่ ๑ ชื่อกิเลสมาร ได้แก่ ความขุ่นมัวที่ฝังติดใจคนเราแล้ว ทำให้เราคิดแต่เรื่องร้าย ๆ ซึ่งถ้าจะถามว่า เกิดจากอะไร? ก็เกิดจากการที่ใจของเราเคลื่อนออกจากศูนย์กลางกายไป แล้วเลยทำให้กิเลสได้โอกาสฝังติดใจแนบแน่น จึงทำให้ใจเกิดความคิดร้าย ๆ ขึ้นมา เมื่อความคิดร้าย ๆ นั้นเกิดขึ้นมาแล้ว ก็เลยทำให้เราคิด พูด ทำแต่สิ่งที่ไม่ดี เป็นการตัดรอนความดีของเราลง แล้วเราเองก็กลายเป็นเสนาหรือผู้รับใช้ของเทวบุตรมารไปอีกทอดหนึ่งด้วย

ฝูงที่ ๒ ชื่อขันธมาร ได้แก่ร่างกายและจิตใจของเราที่ไม่สมประกอบ พิการไปด้วยเหตุอันใดอันหนึ่ง เช่น สุขภาพไม่ดี ร่างกายเสื่อมโทรม เจ็บไข้ได้ป่วย ก็เลยทำให้ขันธ์ของเราเป็นมารแก่ตัวเอง แม้ที่สุดการที่กินข้าวผิดเวลา นอนดึก ๆ ดื่น ๆ หรืออยู่ในอิริยาบถเดียวต่อเนื่องกันไปนาน ๆ เช่น นั่งนาน ๆ เลยทำให้ปวดเมื่อยเกินเหตุ รวมทั้งการที่ตัวเรามีประสาทสัมผัสเสื่อม ความจำเสื่อม ความคิดไม่แล่น การตัดสินใจยืดยาด ไม่เด็ดขาด เหล่านี้เป็นต้น สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นขันธมารบั่นทอนความดีของเราลงทั้งสิ้น

ฝูงที่ ๓ ชื่ออภิสังขารมาร ได้แก่ ผลกรรมชั่วในอดีตที่ตามมาล้างมาผลาญเรา แม้เราเลิกการกระทำเหล่านั้นแล้ว บาปกรรมก็ยังตามล้างผลาญไม่ลดละ แม้แต่ชาวบ้าน เขาก็ไม่เชื่อถือเรา ตามสาปแช่งเรา ตายแล้วยังแถมตกนรกหมกไหม้อีกด้วย พอเกิดมาใหม่ก็พิการ ใบ้ บ้า ปัญญาอ่อน

ฝูงที่ ๔ ชื่อมัจจุมาร คือความตายที่คอยจ้องตัดรอนชีวิตอยู่ทุกขณะจิต หากประมาทเมื่อใด เพียงหายใจเข้าแล้วไม่หายใจออกก็ตาย ออกแล้วไม่เข้าก็ตาย ยิ่งไม่ออกไม่เข้ายิ่งตายเร็วหนักเข้าไปอีก รวมทั้งความกลัวตายที่พลอยผสมโรง ริดรอนกำลังใจด้วย

มารทั้ง ๔ ฝูงนี้ ล้วนอาศัยอยู่ในตัวของเราแต่ละคน มีแต่มารฝูงที่ ๕ ชื่อเทวบุตรมาร ซึ่งอยู่นอกตัวเรา แต่ก็พร้อมจะเข้ามาสิงในตัวเราเมื่อไหร่ก็ได้ มันมีตัวตนจริง ๆ พร้อมที่จะแสดงตัวออกมาด้วยกายหยาบก็ได้ กายละเอียดก็ได้ แม้แต่ท้องพระอรหันต์อย่างพระมหาโมคคัลลานะซึ่งทีฤทธิ์มาก มันก็ยังเข้าไปได้ง่าย ๆ หากมันได้โอกาสก็พร้อมจะพิฆาตเข่นฆ่าเราทันที

ถามว่า แล้วเราจะต้องทำอย่างไรกับมารทั้ง ๕ ฝูงนี้ มันจึงจะหมดฤทธิ์ ไม่สามารถมาขัดขวางการทำความดีของเราอีกต่อไป พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ในมารเธยยสูตรว่า

"ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม ๓ ประการ ก้าวล่วงบ่วงแห่งมารแล้ว ย่อมรุ่งเรืองดุจพระอาทิตย์ฉะนั้น

ธรรม ๓ ประการเป็นไฉน "ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้ประกอบแล้วด้วยศีลขันธ์อันเป็นของพระอเสขะ ๑ เป็นผู้ประกอบแล้วด้วยสมาธิขันธ์อันเป็นของพระอเสขะ ๑ เป็นผู้ประกอบแล้วด้วยปัญญาขันธ์อันเป็นของพระอเสขะ ๑

"ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบแล้วด้วยธรรม ๓ ประการนี้แล ก้าวล่วงบ่วงแห่งมารแล้ว ย่อมรุ่งเรืองดุจพระอาทิตย์ฉะนั้นฯ"

พระผู้มีพระภาคตรัสคาถาประพันธ์ดังนี้ว่า

"ภิกษุใด เจริญศีล สมาธิ และปัญญาดีแล้ว ภิกษุนั้นก้าวล่วงบ่วงแห่งมารได้แล้ว ย่อมรุ่งเรืองดุจพระอาทิตย์ ฉะนั้นฯ (พระไตรปิฎกฉบับหลวง เล่มที่ ๕ ข้อที่ ๒๓๗ มารเธยยสูตร)

สำหรับศีล สมาธิ และปัญญา ซึ่งเป็นของพระอเสขะ (พระอรหันต์) นั้น เป็นเรื่องลึกซึ้ง หมายถึง ดวงศีล ดวงสมาธิ ดวงปัญญา ซึ่งเป็นดวงธรรมมหึมาอยู่ในศูนย์กลางกายของธรรมกายอรหัต เป็นดวงธรรมซึ่งมีเส้นผ่านศูนย์กลางกว้างขนาด ๒๐ วา สว่างยิ่งกว่าดวงอาทิตย์เที่ยงวัน มีอำนาจฆ่ากิเลสได้เด็ดขาด ทำให้ผู้เข้าถึงสามารถหลุดพ้นจากอำนาจของมาร หรือบ่วงมารได้ ผู้ที่จะรู้เห็นดวงศีล ดวงสมาธิ ดวงปัญญาของพระอเสขะได้ จำเป็นต้องปฏิบัติธรรมอย่างยิ่งยวด เพื่อให้ใจหยุดนิ่งเข้าถึงธรรมกายให้ได้ก่อน

เพราะฉะนั้น ขอทุกคนอย่าได้ประมาท รู้จักตั้งสติ หมั่นประคองใจเอาไว้ที่ศูนย์กลางกายอย่างสม่ำเสมอ ยิ่งประคองได้ตลอดทั้งวันทั้งคืน ทั้งเดือน ทั้งปียิ่งดี เมื่อตั้งใจประคับประคองใจอยู่อย่างนี้ โอกาสที่จะคิดชั่วก็จะหมดไป แล้วโอกาสที่จะพูดชั่ว ทำชั่วจะมีที่ไหน? ศีลก็จะเกิดขึ้นและตั้งมั่นอยู่ได้โดยอัตโนมัติเกิดเป็นดวงศีลส่องสว่างอยู่ภายใน สว่างไสวกว่าดวงอาทิตย์ยามเที่ยง ใจก็ยิ่งมั่นคงไม่หวั่นไหวด้วยลาภ ยศ สรรเสริญ สุข แม้ประสบความเสื่อมลาภ เสื่อมยศ นินทา ทุกข์ ก็ไม่สะทกสะท้าน เกิดเป็นดวงสมาธิส่องสว่างอยู่ภายใน ซึ่งสว่างไสวยิ่งกว่าดวงศีลนับร้อยเท่า พันเท่า ทวีคูณ แล้วอาศัยความสว่างจากดวงสมาธินั้น หล่อเลี้ยงใจให้ชุ่มชื่น เอิบอาบ ซึมซาบ ด้วยความสงบสุข แล้วส่องให้เห็นดวงจิตตลอดจนมารทั้งหลายที่คอยมุ่งร้าย บ่อนทำลาย บีบคั้นให้จิตใจขุ่นมัว หลงใหล ฟุ้งซ่าน ซบเซา โง่เง่า อยู่ทุกขณะจิต ทำให้จิตใจไร้พลังถอยหลังไปสร้างบาป ส่องให้เห็นชัดเจนถึงอำนาจบุญทั้งหลายที่ตั้งใจสร้างสมไว้ว่า สามารถทำลายล้างผลาญมารทั้ง ๕ ฝูงได้ เกิดเป็นดวงปัญญาสว่างไสวนับร้อยเท่าพันเท่าทวีคูณของดวงสมาธิ ก่อให้เกิดดวงปัญญาทั้งทางโลกและทางธรรมอย่างน่าอัศจรรย์

เมื่อเราประคองใจไว้ที่ศูนย์กลางดวงปัญญาชำนาญดีแล้ว ไม่วันใดวันหนึ่ง เราก็จะเข้าถึงธรรมกายโดยง่าย เห็นหน้าเห็นตามารทั้ง ๕ ฝูงได้ชัดเจนยิ่งขึ้น สามารถตามไล่ ตามล่า ตามล้าง ตามผลาญมารได้ทุกรูปแบบสมใจนึก เป็นผู้บริสุทธิ์โดยสิ้นเชิง บรรลุมรรคผลนิพพานตามเสด็จพระผู้มีพระภาคสัมมาสัมพุทธเจ้าได้โดยง่าย


ที่มา http://www.dhamma.net/dhamma/Mara/9.html

 

เรื่องของกรรม เป็นเรื่องอจินไตย เป็นเรื่องที่ลึกลับซับซ้อนเกินกว่าที่ปถุชนคนธรรมดาอย่างเราๆจะมานั่งคาดเดา

ได้ทำบุญใหญ่ๆได้ก็ดีแล้วค่ะ ขออนุโมทนาบุญด้วย เรื่องที่ท้องเสียก็ดีใจด้วยที่ไม่เป็นไรมาก หายได้ก็ดีแล้วค่ะ
สาธุ

 

จากที่เล่ามานั้น ไม่ได้เกี่ยวกับมารผจญ หรือมาทดสอบอะไรเลยนิครับ
และก็ไม่เกี่ยวกับเรื่องอุทิศส่วนบุญเลยนะครับ
อาการท้องเสีย,ท้องร่วงรุนแรง เกิดจากกินอะไรบ้างเข้าไปก็ไม่รู้นะครับ บวกกับกรรมจากอดีตชาติ(เกี่ยวกับท้องร่วง)ที่ทำไว้แล้ว ตามมานะครับ