ทำอย่างไรจึงมีอิสระจาก**ความโกรธ**

หากท่านคิดจะกำจัดความโกรธด้วยโทสะ ด้วยความรุนแรง หรือโกรธตนเองที่ชอบโกรธ โกรธตัวเองที่เป็นคนโกรธง่าย เช่นนี้จะไม่ทำให้ความโกรธลดลงได้ เพราะความโกรธมันหมักหมมอยู่ในจิตใต้สำนึกของท่านมาช้านานแล้ว ยากที่จะกำจัดด้วยวิธีง่ายๆและไร้เทคนิคเช่นนั้น

ท่านยิ่งบดขยี้ ยิ่งคิดกำจัดมัน ทำรุนแรงกับมัน มันยิ่งมีพลังทวีขึ้น และรอคอยจะระเบิดตัวออกมาในรูปลักษณ์ต่างๆที่เราเองก็ไม่เข้าใจ

แทนที่จะคิดกำจัดมันอย่างเร่าร้อนและรุนแรง ท่านกลับต้องใจเย็น ท่านต้องเยือกเย็น ท่านต้องสงบใจลง ท่านต้องอาศัยน้ำเข้าดับไฟ มิใช่ใช้ไฟเข้าดับไฟดั่งที่กล่าวมาข้างต้น

คนโกรธง่าย โกรธเร็ว โกรธเสมอ คือคนป่วยทางจิตวิญญาณ จึงต้องอาศัยการเยียยา การรักษา การรักษาตนเองที่ดีที่สุด คือการมีสติ กำหนดสติตามดู ตามรู้ ตามเห็น อาการของจิต ตามสะกดดูอาการเคลื่อนไหวของจิต ตามดูอารมณ์ความรู้สึกนึกคิดของจิต ใช้ปัญญาพินิจพิเคราะห์หาต้นเหตุแห่งความแปรปรวนของจิตใจ ใช้ปัญญาสาดส่องแสงสว่างให้แก่จิตใจทุกครั้งที่ความโกรธบังเกิดขึ้น ถามตนเองว่า โกรธใคร โกรธเรื่องอะไร มีอะไรน่าโกรธ โกรธแล้วดีหรือเสียหาย โกรธแล้วน่ารักหรือน่าเกลียด ตั้งคำถามให้ตนเอง และตอบตนเองจนความโกรธดับลงไป

การมองเห็นความโกรธดับต่อหน้าต่อตา ทำให้เราเห็นว่าความโกรธเป็นเพียงแต่อาการของจิต เป็นอารมณ์ที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป เห็นความไร้สาระของความโกรธ หากเห็นเช่นนี้เสมอๆ แล้วเราจะเลิกโกรธหรือโกรธน้อยลงไปเอง


------------
อิสระจากความโกรธ

เมล็ดพันธุ์ ถูกสะสม ในดวงจิต คอยวันผลิต เชื้อเพลิง ขึ้นมาใหม่
มันพลุ่งพล่าน พร้อมระเบิด ออกจากใจ ทำฉันใด จึงขจัด ขับมันไป
ยิ่งกำจัด บดขยี้ ทำลายมัน ยิ่งเกลียดชัง มันกลับ ทวีใหญ่
แท้ที่จริง ต้องเยียวยา รักษาใจ นำสติ วิธีใหม่ สร้างปัญญา
เอาสติ ตามดู อาการจิต เอาปัญญา เพ่งพิศ ในปัญหา
เอาความรัก ให้อภัย และเมตตา เป็นน้ำยา รักษาใจ ให้ตนเอง


--------------
คัดลอกจาก หนังสือการเอาชนะความโกรธ โดย ศีลนี

-----------------

 

ช่วงนี้ผมเองมีความรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้โกรธใครเลย เมื่อก่อนจะเป็นคนที่โกรธง่าย และเอาแต่ใจตัวเองมาก ๆ ทุกวันนี้ อ่านหนังสือธรรมมะ แล้วทำให้จิตใจสงบขึ้นครับ

 

เอาสติ ตามดู อาการจิต เอาปัญญา เพ่งพิศ ในปัญหา
เอาความรัก ให้อภัย และเมตตา เป็นน้ำยา รักษาใจ ให้ตนเอง

**********************************************
กล่าวได้ถูกต้อง สาธุ