ทำไมฆ่า...ทำไมไม่ฆ่า....รบ....ฆ่ากิเลส

มีบทเพลงบทหนึ่ง
บ้านนเรือนเวียนวน....เรามาสองคนเวียนเอ๋ยวนเวียน

ทำไมพระพุทธองค์ไม่ฆ่ากิเลสหรือพญามารในตอนสุดท้ายก่อนตรัสรู้
อีกหน้าหนึ่งของเวฟนี้กล่าวถึง....พลังวิทยาศาสตร์ลึกลับ...อีกหน้าหนึ่งกล่าวคำสอนพุทธศาส...และมีอีกหลายหน้า

เอาตรงนี้ก่อน
ดึงเอาประวัติศาสตร์มาเพราะมีบรรดาเหล่ามิตรรักสหายธรรมติดอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน....เป็นกองทัพเลย...ปลุกขึ้นมาก่อนปลุกตรงไหน

ใจ...

ผมขออ้างอิงถึงท่านสมาชิกท่านหนึ่งเอาคำสอนของพระเดชพระคุณท่านหลวงปู่เทสก์หรือเปล่าขอรับ...(ผมไม่ติดชื่อสมมุติอ่านแล้วลืมทุกครั้งหากตรงนี้กล่าวผิดกระผมขออภัยในที่นี้ด้วยขอรับ)

กายยานุ....เริ่มที่ใจ
มีใจเพียงอันเดียวอย่างเดียวก่อน
ได้หนึ่งก่อนแล้วค่อยไปนับสอง

ปลุกใจขึ้นมาก่อน

สู้สองด้าน...สมมุติไปสองด้านเองคือด้านทางโลกกับทางธรรม
เอาไปคิดมากๆ...ให้มากๆ...แล้วมาสรุปสมมุตินั้น...ว่าเรารู้เท่าทัน....หรือรู้เท่าไม่ทัน

ดาบนำพี้
คือสิ่งที่จะต้องมาประหัติประหาร
หารใคร
หารตัวเองออกเป็นสองส่วน...คือกายกับใจ...(บางท่าน..จิต)
ฟันด้วยกำลังภายใน...หนังจีน
รู้แล้ว....ฟันแล้ว
ฆ่าความรู้นั้นเสีย
ฆ่าอารมณ์ต่างๆนั้นเสีย....ฆ่าอดีต...ปัจจุบันอนาคต
จบ

ทำไมต้องฆ่าตัวเองแทนที่จะฆ่าคนอื่น
ทำไมโยกโย้วนเวียน....
บ้านเรือนเวียนวนไง...ไม่วนแล้วจะ..รู้รอบ...รอบรู้...หรือขอรับ

ทำไมพุทธองค์ไม่ฆ่าพญามาร
มารในตัวยังฆ่าไม่ได้ไม่หมด...ของตัวเองแท้ๆ...คือโมโหในข้อสุดท้าย...ของกายานุ.......แล้วไปไล่ฆ่าความรู้ไม่รู้ของคนอื่น
คนเรานี่ว่าแปลกก็แปลก....ว่าเข้าใจก็ไม่เข้าใจ....จะว่าบ้าก็ไม่ใช่ไม่บ้าก็ไม่เชิง....ดังนั้นพระพุทธองค์ท่านจึงกล่าวสรุปว่า

อย่าประมาท...พิจารณา...สติสมาธิปัญญา...รักษากายวาจาใจ...ไม่รักษาก็โดนเขาพาไป....แต่จิตเจตนาของกระผม...เจตนาดีขอรับ....อยากให้บรรดาเหล่ามิตรรักสหายธรรมเข้าใจ...เวทนา...ของตัวเอง...เพื่อจะเข้าใจ...อารมณ์...ปัจจุบัน(อดีตที่ท่านคิด...อนาคตที่ท่านคาด)....และนำไปสู่การ..รู้....ซึ่งเป็นปัจจุบันเพื่อแก้เหตุในอดีตและมีผลอนาคต...รู้อย่างไรจะทำให้ชีวิตมีสุขและอย่างไรทุกข์....รู้แล้วทิ้งเสีย....มึนขอรับ

กราบขอบพระคุณทุกท่านยิ่งๆแล้วขอรับ...เฮ้อ!...คนบ้า

 

ดูมัน อะไรเกิด อะไรดับ เกิดแล้วสุข เกิดแล้วทุกข์ ตั้งคำถามขณะดูว่า ทำไม จึงเป็นเช่นนั้น ดูดี ๆ มีทางออก ^-^