ที่ใดมีรักที่นั้นมีทุกข์ เกิดเป็นตำนาน แห่งการรอคอย ๑๔๐๐ ปี

ขออุทิศกุศลให้ดวงจิตบุคคลที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นี้นะคะ

ขอบคุณสำหรับการเล่าสู่กันฟังนะคะ

 

โอ เรื่องของอตีตารมณ์ที่ผูกพันธ์กันมา มันน่ากลัวจริง เพื่อความไม่ประมาณเราคงต้องอธิฐานขอตัดกรรมบ้าง อย่างน้อยก็เพื่อความสบายใจ
โมทนาสาธุ ที่นำมาเผยแผ่เป็นธรรมทาน สาธุ ๆๆๆๆๆ
สื่งใดมีประโยชน์ไม่มีโทษ ขอรับไว้ จ๊ะ

 

ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ สาธุ

ปล. น้องอมรเทพเก่งจริงๆ ครับที่ปฏิบัติธรรมตั้งแต่เด็ก

 

อนุโมทนาสำหรับเรื่องจากมโนที่นำมาเล่าสู่กันฟังนะค่ะ แบบนี้เราจะรู้ได้อย่างไรค่ะว่าเราได้เคยให้คำมั่นสัญญากับใครไว้บ้างในอดีตชาติ เพราะไม่มีทิพยจักขุญาณรู้ได้ด้วยตนเอง และชะตากรรมของตนเองมีเรื่องราวคล้าย ๆ แบบนี้เหมือนกันค่ะ

 

ขอบคุณนะคะคุณหิริภุญชัย อยากให้เล่าเรื่องเมืองโยนกนครอีกเรื่อง แล้วจะรอนะ

 

อนุโมทนาค่ะ^ ^~

_______________________________

"สุขใดเหมือนแม้นการไม่เกิดไม่มี"
"จะไม่ละความเพียรถ้ายังไม่ถึงซึ่งนิพพาน"
"สุขใดในโลกล้วนไม่ยั่งยืน ผู้ใดปล่อยวางพิจารณาในความทุกข์เห็นโทษของความสุขผู้นั้นชื่อได้ว่าพบความสุขอันยิ่งใหญ่"

 

จะเศร้าไปไหน น้ำตาไหลเลย อนุโมทนากะเจ้าของกระทู้และผู้ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องราวทั้งหมดค่ะ

 

T^T ผู้ชายเจ้าชู้

 

เราเป็นคนที่ชอบเมืองเหนือมาก ถึงกับมีที่ทางอยู่ที่หางดง และ ลำพูน แต่ไม่ได้ไปนานเป็นสิบยี่สิบปีแล้ว เมื่อเดือนมีนาที่ผ่านมา ได้มีโอกาสไป และได้ไปวัดพระธาตุหริภุญชัย ได้ไปกราบพระนางจามเทวีด้วย ทุกครั้งจะมีความสงสัยว่า หรือ เราจะเคยอยู่ในสมัยนั้น เพราะเรารู้สึกว่า เราชอบที่นี่ แต่ไม่ได้อะไรมากมาย อียิปต์อีกแห่งหนึ่งที่ชอบมากๆ เรื่องราวในอียิปต์นี่ เรานับได้ว่า เชี่ยวชาญพอตัว อ่านทุกตัวอักษรที่เกี่ยวกับสถานที่ เหมือนเคยอยู่.....
เราเชื่อเรื่องนี้ว่า เป็นเรื่องจริง เรื่องพวกนี้ เป็น ปัจจัตตัง และเรื่องอธิษฐานคู่นี่ก็เหมือนกัน ทุกวันนี้ใฝ่ศึกษาธรรมะ ก็ให้รู้สึกกลัวในสิ่งที่เคยสัญญากับใครๆไว้ เราจึงได้สวดและกล่าวคำขอยกเลิกคำมั่นที่เคยให้ไว้กับใครๆทุกค่ำคืน ดั่งคำที่ท่าน จขกท ได้เขียนไว้แบบนั้นแหละ ในชีวิตหนึ่ง แต่ละช่วงของชีวิต เราทำอะไรไป ในความไม่รู้ แล้วเป็นกรรมพันผูกไปยังชาติภพหน้า เป็นเรื่องที่น่าเศร้ามาก อย่างเช่น ในสมัยเป็นนักเรียน เราเป็นพวกนักกิจกรรม คนมาชอบมากมาย แต่เราเป็นคนสนุก ขำๆ ใครมาขอใส่บาตรร่วมขัน เราก็ได้ๆๆๆ ใครขอไหว้พระร่วมกับเราๆก็ได้ๆๆๆๆ แบบนี้จะเป็นสัญญาผูกพันกันมั๊ย เคยรัก เคยเลิก เคยหักอก เคยอกหัก เคยไหว้พระพร้อมคำสัญญาว่าจะร่วมชาติร่วมภพ แต่เด๋วนี้ อายุมาก เข้าวัดฟังธรรมมากๆ ผ่านชีวิตมามากมาย มีครอบครัวที่ดี มีสามีที่ดี แต่ก็อย่างว่า จะมีใครดีดั่งใจเรานั้นทุกอย่างไป คงไม่มี เราเริ่มเบื่อการกลับมาเกิดในวัฏฏะสงสารนี้ เราค่อยรู้ว่า สิ่งที่
เคยขอ เคยอธิษฐานนั้น ไม่ควรอย่างยิ่ง เวลานี้ เราก็ได้แต่ทำความดี ทำบุญ ทำกุศล ให้อโหสิกรรมกับทุกคนที่เคยสร้างกรรมกันมา ไม่ว่าเป็นเจตนาหรือไม่เจตนา ยิ่งมาอ่านเรื่องนี้ เป็นความจริงที่สุดที่ว่า บุญกรรมของแต่ละคนสร้างมาไม่เท่าเทียมกัน กว่าจะได้ครองคู่กันอีกก็ไม่รู้ว่า ต้องรอไปอีกกี่ร้อยกี่พันชาติภพ เป็นเรื่องที่น่าเศร้ามาก สำหรับคนที่มีความรักในเวลานั้น แล้วอธิษฐานสัญญาผูกพันกัน เวลานี้ เราเองก็จะสอนลูกๆ ว่า รักใครชอบใครให้นึกรู้ว่า เป็นชาติภพนี้เท่านั้น ทำบุญร่วมกันเป็นเรื่องดี แต่อย่าได้สาบานร่วมกันทุกชาติไป เหมือนเอาขาข้างหนึ่งแหย่เข้าไปในคุกเลย อย่างไรก็ตาม ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านที่คิดดี ทำดี และขอให้ทุกท่านอย่าได้ติดอยู่ในวังวนเช่นนี้เลย สาธุ

 

ขอบคุณที่นำเรื่องดีๆมาให้อ่านค่ะ

 

พระอาจารย์อภิวิชญ์ อภิชโย ที่กล่าวถึงในการถอนคำอธิฐาน ใช่เป็นครูบาอาจารย์ของคุณ หริภุญชัย หรือปล่าวคับ ไม่ทราบท่านอยู่ที่วัดไหนหรือคับ

 

โมทนากับคุณหิริภุญชัยที่นำเรื่องดี ๆ มาเล่าสู่กันฟังด้วยครับ นั่งอ่านไปนึกตามไปเห็นภาพเลย

จังหวัดลำพูนผมเคยไปครั้งแรกปีที่แล้วงานออกนิโรธครูบาวิทูรย์ ขากลับแวะ ไปวัดจามเทวี จุดธุปกราบท่านแม่จามเทวี

โหอารมณ์ตอนนั้น ปีติสุดๆ มันมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ยังบูชารูปภาพท่านกลับมาไว้บนหิ้งพระที่บ้าน ไหว้พระพุทธรูป แล้วก็มองรูปภาพท่านก้อมีความสุขใจดี
มาอ่านกระทู้นี้ แล้วรู้สึก คิดถึงลำพูนเลย
มีโอกาส ปีนี้จะกลับไปกราบครูบาอาจารย์ ท่านแม่ อีกครั้ง

 

อนุโมทนา สาธุ ฟังเรื่องนี้แล้วไม่กล้าไปผูกมัดใครไว้ กลัวเหมือนกานค่ะ ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆแบบนี้ค่ะ

 

ขอให้ได้กลับมาที่หริภุญชัย โดยเร็วพลันน่ะครับ เอาใจช่วย

 

เอาใจช่วยอีกแรง นึง ขอให้ได้ไปกราบท่าน น่ะครับ

 

ขออนุโมทนากับคุณหริภุญชัยด้วยค่ะ รอเรื่องต่อไปนะค่ะ

 

อนุโมทนาด้วยค่ะ

เข้ามาในกระทู้นี้ เกิดอาการค่ะ ชาไปทั้งตัว เกือบจะเป็นลม

สงสัยตัวเองอาจเคยไป ให้สัจจะ เช่นนี้ไว้กับใครหรือเปล่า ก็ไม่รู้หนะค่ะ ^_^

ในเมื่อได้มีโอกาสเกิดมาในชาตินี้ ต้องถอดถอนคำมั่นสัญญาเดิม

ถือให้สัญญาทุกอย่างเป็นโมฆะ ไม่อย่างนั้นชีวิตในโลกปัจจุบัน

จะเจออุปสรรคมาก

เมื่อเป็นอย่างนี้แล้ว อย่าได้ไปให้ สัญญา กับอะไรอีกนะคะ

เกิดมา เพื่อ จบสัญญา

 

ขอกราบแทบเท้าพระนางจามเทวี และขออนุโมทนาบุญกับพระนางอุทุมมาพรเทวีและท่านอมรเทพด้วยนะครับ และดีใจด้วยที่ได้ถอนคำสาบานสำเร็จ ได้หลุดพ้นจากบ่วงคำสาปนั้น..
เมื่อได้อ่านแล้วก็ขนลุกซู่ เหมือนจะสื่อถึงบางอย่าง... อ่านแล้วได้ข้อคิด ว่าคนในสมัยโบราณท่านมีความมั่นคง และจริงจังกับสัจวาจามาก ซาบซึ้งใจจริง ๆ ครับ.

 

ฝ่ายหญิงและฝ่ายชาติสร้างบุญกุศลมาจนบารมีเสมอกัน ถึงจะได้ครองคู่กันจริงๆ ไม่งั้นก็จะมีความรักที่ไม่สมบูรณ์แบบนั้นแหละค่ะ

 

ความผูกพันกันเป็นความทุกข์ ความหลีกเร้นจากหมู่ ครองตนในเนกขัมมะ ย่อมพ้นไปจากทุกข์ทั้งปวง